Pszczeli Pył

I M I Ę
Pszczoła -> Pszczela Łapa -> Pszczeli Pył

P Ł E Ć
Kotka

W I E K
68 ks

G R U P A
Klan Gromu -> Samotnik -> Klan Gromu

R A N G A
Kocię -> Terminator -> Samotnik -> Terminator -> Wojownik

W Y G L Ą D
Pszczoła wygląda jak... pszczoła! Oczywiście nie dosłownie, ale z pewnością w pewnym stopniu ją przypomina. Jest bowiem stosunkowo niewielką koteczką, niewiele większą od najmłodszego terminatora. Jej umięśnione ciało pokrywa długie, gęste, złociste futro, do tego puszyste i bardzo miękkie w dotyku, szczególnie na ogonie. Także na sierści można dostrzec liczne klasyczne pręgi, będące niemal czarne na czole, łapach i ogonie, zaś po bokach oraz na grzbiecie są jaśniejsze, przybierające rdzawy kolor. Poza tym gdzieniegdzie widać jasne znaczenia, a dokładniej na pysku, gardle, brzuchu i wewnętrznej stronie łap. Jej bystre ślepia początkowo były błękitne, ale z czasem wybarwiły się w sympatyczną oliwkową barwę. Do tego jej uroczą mordkę zdobią różowy nosek, a z jej długich uszów wystają białe włosy oraz ciemne szpiczaste pędzelki.

G A L E R I A
https://www.instagram.com/hilla_siberiancat/

C H A R A K T E R
[obecnie]
Pszczoła to kotka, która wydaje się trzymać na uboczu i niczym się nie wyróżniać. Cicha, spokojna, nie rozmawia z wieloma kotami, mało się udziela, nie posiadająca żadnych zainteresowań. Nie zależy jej ani na byciu przywódcą lub przykładną wojowniczką, ani na założeniu własnej rodziny. Swoje obowiązki wykonuje niechętnie, ale sumienne, choć to jedynie z przymusu. Po prostu daje się nieść prądem życia, nie zastanawiając się nad tym, dokąd ją zaprowadzi.
Zdawałoby się, że nie ma bardziej przeciętnej osoby od niej. Lecz mimo to jakimś cudem wciąga się w różne przygody, a o większości najciekawszych wydarzeń dowiaduje się poprzez podsłuchiwanie rozmów najgorliwszych gromowych plotkarek. Wie, co i jak się dzieje w Klanie Gromu, wszelkie dramy obserwuje z fascynacją, a gdy sama staje się członkiem jednej z nich, zaciekle broni swojego stanowiska, dopóki jej się nie znudzi lub nie wyczuje problemów dla siebie. W wolnej chwili chętnie wybiera się na samotne spacerki po terenach w poszukiwaniu przygód, lubi brać udział w walkach.
W rozmowach Pszczoła nie odznacza się emocjonalnością ani gadulstwem. Mówi tylko wtedy, kiedy czuje taką potrzebę. Ma problemy z wyrażaniem swoich emocji, a gdy nie wie, co robić, to albo ucieka się do przemocy, albo zamyka się w sobie, jeśli się boi daną osobę skrzywdzić. Unika tłumów, a rodzina jest dla niej obojętna. Lubi narzekać na inne koty, szczególnie na klanową władzę. Nie przepada za młodzieżą, mówiąc, jaka to ona jest głupia, bezczelna i niewychowana, choć w rzeczywistości po prostu nie potrafi znaleźć do niej podejścia.

[terminator]
Pierwsze, co się rzuca w oczy przy interakcji z Pszczołą, to jej apatia. Kotka ta przejawia w ograniczonym stopniu emocje i jedynie najbliższym może wyjawić swoje uczucia. W rozmowach jest często małomówna, a jej wypowiedzi są zazwyczaj krótkie lub urywane. Toleruje obecność innych kotów, ale nie przepada za tłumami, szczególnie pełnymi nieznajomych. Jest typem obserwatora, a do każdej otrzymanej informacji podchodzi sceptycznie. O każdej rzeczy, która budzi w niej wątpliwości, stara się dyskutować, szczególnie ze starszymi od niej kotami ze względu na ich doświadczenie. Bywa przy tym tak dociekliwa, że aż głowa pęka. Ona zawsze będzie uparcie dążyć do odpowiedzi, choćby ceną czyichś nerwów.
Uwielbia też doświadczanie nowych wrażeń, więc nierzadko udaje się na swoje poszukiwania przygód. Obojętnie, czy to samotnie, czy w czyimś towarzystwie. Interesują ją jedynie skrajnie emocjonalne wydarzenia, najczęściej te negatywne, ale ponieważ wie, że rzucanie się pod łapy drapieżnika jest bardzo nierozsądne, próbuje swoją potrzebę zaspokoić na inne sposoby. Z tego powodu ma wiele dziwnych, wręcz mrocznych zajęć.

H I S T O R I A
Pszczoła urodziła się w miocie Dzikiej Róży i Puszczykowego Lotu wraz z Ważką, Mamrotem, Ziębą, Błękitkiem, Paziem oraz Zaćmieniem. Od jakiegoś czasu rodzice nie są już partnerami, a Pszczoła widywała się głównie z matką.
Nauka szła... tak sobie, jako że rozbrykana córeczka preferowała poznawać samodzielnie otaczający ją świat, niż wysłuchiwać nudne lekcje od wymagającej matki. Mimo to starała się na wszelki wypadek wyciągnąć coś z opowiadań Dzikiej Róży. Jeśli chodzi o ojca, to z nim praktycznie się nie widywała. Nigdy nie rozumiała, dlaczego zabraniano jej widywać się z Puszczykowym Lotem. Lecz liczne wzmianki matki o tym, jak bezczelnym kotem on jest, przekonały Pszczółkę do niechęci do niego. Na szczęście, wcale to nie przeszkadzało jej cieszyć się życiem. Niestety, później zachorowała na zielony kaszel, przez co musiała kilka księżyców spędzić w lecznicy. Było to dla niej bardzo frustrujące, ale cierpiała, żeby nie utrudniać pracę medykowi.

Po wyzdrowieniu miała pewne problemy z socjalizacją. Ciężko jej było oswoić się z nowymi, kompletnie nieznanymi jej kotami po tak długim przebywaniu w lecznicy. Jedynie swoje rodzeństwo znała w miarę dobrze. Niestety, zostanie terminatorką nie pomogło. Była tak przyzwyczajona do izolacji ot otoczenia, że większość wolnego czasu spędzała samotnie, albo w lęgowisku, albo gdzieś w kącie obozu. Nie stawiała się nawet na klanowe zebrania, żeby uniknąć tłumu.
Treningi pod okiem Rozżarzonego Kroku niespecjalnie ją fascynowały. Były dla niej nużące i wyczerpujące. Starała się przy tym za bardzo nie grymasić, żeby nie rozciągać je jeszcze bardziej. Lecz w pewnym momencie, w wieku 22 księżyców, stwierdziła, że lepiej poradzi sobie na własną łapę i wieczorem, kiedy jej mistrz nie zwracał na nią uwagi, opuściła obóz. Nie znała przy tym wszystkich terenów, choć wtedy nie bardzo się tym przejmowała.
No i doigrała się...
Wybrała się na drugą stronę gór, ignorując nawet zmianę zapachu. Jednak po chwili terminatorka miała już dość. Była wtedy w gęstym lesie i po prostu zawróciła, myśląc, że uda jej się wrócić równie łatwo. Niestety, czas mijał, a znanych jej gór nie było widać. Po kolejnej chwili błąkania w końcu usiadła i wtedy do jej łba dotarła gorzka prawda. Zgubiła się. Poczuła strach, a nawet lekką panikę, ale starała się jednak panować nad emocjami.
Czuła się zmęczona, więc znalazła sobie jakąś starą norkę, zwinęła się tam w kłębek i przymknęła ślepia, żeby się nieco przespać i ochłonąć. Może jutro coś wymyśli?

Następnego dnia... cóż, niewiele się zmieniło. Teraz doskwierał jej głód, a wciąż nie wiedziała, gdzie jest. Ale cóż, przecież musiała jakoś żyć. Postanowiła więc wyruszyć na swoje pierwsze polowanie. Po nieudanej próbie skradania się do piszczki jej ślepiom ukazał się ktoś. Samotnik. Pszczoła nieco skuliła się, nie będąc pewna, czy może mu ufać. Podszedł do niej i przedstawił się, jako Kukułka. Nie wyglądał przy tym na wrogo nastawionego, a sądząc po woni ziół, pewnie jeszcze potrafił i leczyć. Kocurek, wyczuwając u złotej zapach Gromu, powiedział, że chętnie ją odprowadzi, na co terminatorka się zgodziła.
Kukułka zdawał się orientować w tych terenach znacznie lepiej, niż ona. Nic dziwnego, bowiem on mieszkał tutaj od dawna. Pszczoła nie ukrywała zdziwienia, kiedy okazało się, że góry nie były aż tak daleko od lasu, jak przypuszczała. Zatrzymała się i spojrzała na nie zamyślona. Zdanie sobie sprawy z tego, że czekają na nią kolejne nudne treningi, że znowu będzie musiała widzieć ojca i znowu będzie ten tłum, wcale nie zachęciło ją do powrotu. Co innego ten las, który wyglądał znacznie ciekawiej, a tutejszy samotnik wyglądał całkiem sympatycznie. Ostatecznie poprosiła go, żeby zostać u niego na parę dni. Kocurek zawahał się, ale ostatecznie się zgodził i zaprowadził ją do w miarę dużej norki - jego lęgowiska.
Przez pierwsze parę dni Pszczoła zadowalała się prostymi spacerkami po okolicy oraz pogaduszkami z Kukułką, a ponieważ nie umiała jeszcze polować, kocurek regularnie przynosił dla niej zwierzynę. Lecz nawet potem wciąż nie myślała o powrocie do domu. Kukułka westchnął i powiedział, że może u niego zostać na dłużej, pod warunkiem że będzie mu przy tym pomagać w polowaniu. Tak więc Pszczółka zaczęła i polować. Początkowo praktycznie każda zwierzyna od niej uciekała, ale dzięki cierpliwości i wskazówkom Kukułki udało jej się opanować tę sztukę wystarczająco dobrze, żeby siebie wykarmić. Czasami zbierała z nim zioła, chociaż takie wyprawy zdarzały się znacznie rzadziej.
Mijały kolejne księżyce, a Pszczoła tak bardzo przywiązała się do Kukułki, że nie wyobrażała sobie życia bez niego. Lecz jednocześnie zaczęła odczuwać pewną tęsknotę za klanem. Szczególnie brakowało jej własnej rodziny (nie licząc Puszczyka). Wyznała te wszystkie myśli swojemu przyjacielowi, na co ten odpowiedział z uśmiechem, że może spokojnie do nich wrócić, kiedy tylko zechce, a on nie będzie się przy tym gniewał. Pszczoła podziękowała mu, pożegnała się z nim i ruszyła w stronę gór, ku terenom klanu Gromu.

R E L A C J E...
· Dzika Róża [NPC] - matka, pozytywna
· Puszczykowy Lot [NPC] - ojciec, negatywna

· Kukułka [NPC] - pozytywna

STATYSTYKI:
P: 2 | PD: 37/100
S: 16 | Z: 16 | Sz: 12 | O: 12 HP: 120 | W: 100

CECHY:
≈ Cichy Krok
≈ Ostre Pazury
≈ Wrażliwa Skóra

UMIEJĘTNOŚCI:
≈ Skradanie się 2
≈ Tropienie 2
≈ Wspinaczka 0

ALERGIA:
≈ Na pyłek lilii wodnej

Aktywne sesje (4/5):

- Wzburzona Woda – Tęczowa Chmura (16)
- Nad Wzburzoną Wodą – Konwaliowy Sen (18)
- Bocianie Gniazdo – Bociania Łapa (19)
- Wszędzie (obóz) – Wroni Cień (21)

- Trening Muszelkowej Łapy – Muszelkowa Łapa

Zakończone sesje:

Kocię/Terminator
- Kamienny Krąg – Błotko (1, zakończona)
- Kładka – Paź (2, zakończona)
- Mysie Ogonki – Białorzytka (3, wygasła)
- Drzewna Ściana – Błękitek (4, wygasła)
- Ceremonia X – cały klan (zakończona)

Samotnik
- Sarnie Kopytka – Konwaliowa Łapa (5, zakończona)

Terminator
- Ceremonia III – cały klan (6, zakończona)
- Bujne Chaszcze – Możylinkowa Łapa (7, wygasła)
- Pogrzeb Cichego Poranku – cały klan (8, zakończona)
- Ziemiste Zbocze – Sosnowa Łapa (9, wygasła)
- Szare Głazy – Wroni Cień (10, zakończona)
- Kamienny Krąg – Konwaliowy Sen (11, wygasła)
- Sosnowy Krąg – Wroni Cień (12, zakończona)
- Trening – Rozżarzona Gwiazda (zakończony)
- Ceremonia V – cały klan (13, zakończona)

Wojownik
- Zgromadzenie VIII – wszystkie klany (14, zakończona)
- Ceremonia VI – cały klan (15, zakończona)
- Trawiasty Brzeg – Rwący Strumień (17, zakończona)
- Kamienny Krąg – Stokrotkowa Łapa (20, zakończona)

Starlight