Trening Muszelkowej Łapy

Miała mieszane uczucia co do tego treningu. Bardzo mieszane. Z jednej strony nauczanie kogoś to nie coś, czym chciałaby się teraz zajmować. Nie wiedziała i nie chciała się zastanawiać nad tym, jak ma podejść do terminatorki, jako że sama nie czuła takiej chęci. Po prostu to nie była jej rzecz. Jasna, sama lubiła się uczyć i poznawać świat, ale nie czuła się jeszcze gotowa na to, żeby dzielić się swoją wiedzą z innymi. Właściwie to w ogóle tego nie lubiła, nawet wobec dorosłych. Wolałaby wysłuchać jakąś długą i nudną historię z czyjegoś życia, niż opowiedzieć swoją.
No ale z drugiej strony... Gdyby to odrzuciła, to znacznie by to wpłynęło na jej reputację. Szczególnie w oczach matki, która odebrałaby to za oznakę słabości i niegodności wojowniczki. I to jeszcze w porównaniu do Zaćmienia. No bo ona przecież jest taka zarąbista, pracowita, została zastępczynią i w ogóle. Poza tym, nie chciało jej się męczyć przywódcy. I tak miał za dużo rzeczy na głowie. Zresztą, ten trening nie będzie trwać wiecznie. Co ona, nie poradzi sobie z jakimś przeklętym obowiązkiem?
Ledwo pogodziła się z faktem, a już minęła połowa dnia. To źle, bo Pszczole tego nie wystarczyło. Potrzebowała więcej czasu na odpoczynek i planowanie treningu. Chciałaby go przenieść jeszcze na parę dni, lecz gdy tylko jej terminatorka zaczęła ją męczyć, szybko zrozumiała, że nic z tego nie będzie. Tym bardziej, że dała słowo. W związku z tym ogarnęła się i poinformowała kotkę, że wieczorem zaczną.

Usiadła sobie przy wyjściu z obozu o ustalonej porze, czekając na młodą. Nadal nie miała żadnego konkretnego planu, więc nie pozostawało jej nic innego, jak improwizować. Modliła się, żeby ten terminator nie okazał się tak ciężkim, na jakiego wyglądał.

_________________

Trening Muszelkowej Łapy Pszczola-podpis

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Mentorka Muszelki wydawała jej się być jakaś...nieobecna? Przede wszystkim wzięła ją na trening następnego dnia, podczas gdy Jeżynka zaczęła od razu po ceremonii! wydawało jej się to trochę nie fair, ale po szybkim przepytaniu innych kotów dowiedziała się, że jest pierwszą terminatorką wojowniczki. Może potrzebowała dodatkowego czasu aby przemyśleć przebieg treningu? W każdym bądź razie, Muszelka rozumiała, a w międzyczasie zaklepała sobie porządne legowisko hihi!
Wreszcie wstał nowy dzień, a sama niebieskofutra tylko z pierwszymi promieniami słońca była gotowa do wyjścia. Na nieszczęście, Pszczeli Pył przesunęła jej trening aż do wieczora. Terminatorka nie była z tego faktu zadowolona ani trochę, jednak komentarz zostawiła dla siebie. Pamiętaj Muszelko, jesteś jej pierwszą terminatorką...
Nareszcie przyszedł zachód słońca co oznaczało dwie rzeczy – właśnie zaczyna trening oraz jest cały jeden dzień w tyle za siostrą. Zgodnie z umową pojawiła się przy wyjściu z obozu. Wojowniczka na nią czekała, więc raczej już zaczną trening – CEŚĆ PSCELI PYLE!!! ZNOWU... – powiedziała utrzymując swoją Muszelkowo-pozytywną postawę w głosie.

_________________

Widząc nadciągającą różnooką kotkę, wstała, czekając, aż to podejdzie wystarczająco blisko. Nie zaniedbywała swojego treningu, to dobrze. To był kolejny plus dla tej terminatorki. W końcu punktualność zawsze była czymś pożądanym. Już chciała powiedzieć standardowe "dzień dobry", lecz nagle z pyska kotki rozniósł się nieznośny krzyk, od którego złota wojowniczka położyła uszy.
– Nie krzycz. Idziemy. – mruknęła gardłowo, a potem wyruszyła z obozu, upewniając się, czy kotka za nią nadąża. – Powiedz mi, co już wiesz. – poleciła, póki szli po terenach, zerkając przy tym na terminatorkę. Mieli przed sobą dużo rzeczy do omówienia, a Pszczoła nie chciała się powtarzać, więc dobrze byłoby zacząć od tego, co kotka już wiedziała.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Tym razem to terminatorka położyła uszy. Czemu każdy mówi jej, że ona krzyczy?! Czy każdy w Klanie Gromu ma jakiś super słuch? Czemu każdy inny mówi tak cicho?
– Ale ja nie ksyce...ja tak zawse mówię... – bąknęła w odpowiedzi, bardziej do siebie aniżeli do kogokolwiek.
Smętnie ciągnąc ogonem po ziemi podążyła za złotowłosą. Miała wrażenie, że mentorka jej raczej nie lubiła.
– Niefiele! – odpowiedziała, nieznacznie ściszając głos – Fiem, że mam blonić Klanu za cene sfojego szycia!!! I um i!! Nie mogem polować na telenach innych Klanów...a te Klany to Klan Szeki i Wichlu! – wyjaśniła, entuzjastycznie podskakując.

_________________

Mruknęła, zarówno w znak zgody, jak i ukojenia, bo kotka w końcu zaczęła mówić nieco ciszej. Co prawda, wciąż było głośniej, niż w normalnej rozmowie, ale przynajmniej Pszczoła od tych krzyków nie ogłuchnie. Cieszyła się też, że różnooka jednak coś tam wiedziała oprócz samych podstaw, jak rangi czy wiara.
– Tak. W klanie Wichru władzę sprawuje Golcowa Gwiazda, jej zastępcą jest Szałwiowe Życzenie i mają trzech medyków: Motyli Blask, Chabrowy Powiew i Wieczorną Rosę. W klanie Rzeki przywódcą jest Krzywa Gwiazda, a zastępcą Mknący Nurt. Nie mają jeszcze medyka, ale jest jego terminator, Rycząca Łapa. – wyjaśniła, dopełniając wiedzę terminatorki na temat pozostałych dwóch klanów. Zapewne te postacie nic jej nie mówiły, ale nic nie szkodzi. Na pewno kiedyś ich spotka na zgromadzeniu.
– Dzisiaj zajmiemy się wspinaczką, obejdziemy granice i może przerobimy kodeks wojownika. – powiedziała po chwili. Brzmiało, jak dużo, ale dla wojowniczki nie stanowiło to jakiegoś większego wyzwania. Zresztą, życie terminatora nigdy nie było łatwe, podobnie jak i wojownika, i Pszczoła zamierzała to pokazać swojej podopiecznej już od pierwszego dnia treningu.
Terminatorka wkrótce mogła zauważyć, jak las staje się coraz gęstszy i gęstszy, do tego stopnia, że aż przez korony drzew ledwo dostawało się światło. Mogło się wydawać, że teraz jest późny zmrok, mimo że słońce dopiero zachodziło.
– To jest Ciemna Głusza, miejsce treningowe. To tutaj będziemy od jutra się spotykać, a wspinaczką zajmiemy się... teraz! Masz może jakiś pomysł, jak to się robi? – spytała, od razu przechodząc do rzeczy.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Słuchała z zainteresowaniem składu innych Klanów. Oczywiście, w Muszelkowym stylu miała wiele do powiedzenia na ten temat.
– Sisiałam, że Goleniowa Gwiazda tesz ma kololowe oczy jak ja! – zaczęła – A po co im tsech medyków?? My mamy tylko Owiecke jednom i chyba nie chce telminatola – skomentowała. Śmieszny ten Klan Wichru. Z drugiej strony jednak, Grom przepadłby, gdyby Owieczce coś się stało. Gorzej miał tylko Klan Rzeki – A cemu nie mają medyka? I kto w takim lazie ucy Lżącą Łapę? – zapytała unosząc brwi.
Gdy wojowniczka wymieniła dzisiejszy plan lekcji mogła tylko skinąć głową. Dużo...ale dla niej spoko! Przecież wojownicy wspinają się, chodzą po granicach i pamiętają kodeks wojownika codziennie. Bułka z masłem.
– Um!! Um!!! Cieba się złapać koly dzewa!!! I um!!! Podskoczyć?

_________________

Mruknęła, gdy terminatorka powiedziała coś o oczach Golcowej Gwiazdy. Tak naprawdę miała to gdzieś, więc dość szybko przepuściło to mimo swych uszu. Większą uwagę udzieliła następnym słowom kotki, a właściwie jej pytaniu.
– Coś się stało z ich dawnym medykiem, Poranną Zorzą i teraz, jeśli się nie mylę, treningiem Ryczącej Łapy zajmuje się Motyli Blask. – odpowiedziała. Nie znała szczegółów, bo sama nie była rzeczniakiem, ani nawet medykiem. W związku z tym nie mogła udzielić precyzyjniejszej odpowiedzi, więc liczyła na to, że tyle niebiesko-białej wystarczy.
Skinęła łbem na odpowiedź swojej podopiecznej.
– Najpierw, jeśli możesz, zobacz, czy kora drzewa jest stabilna, na przykład opierając się na nią łapą, żebyś później wraz z nią nie spadła. Później wybijasz się do góry, czepiasz się mocno pazurami pnia i się podciągasz, aż wleziesz na gałąź. Najpierw przednimi, później tylnymi łapami. – objaśniła. Teoria brzmiała krótko i prosto, chociaż na praktyce trzeba się trochę natrudzić, zanim się wyczuje odpowiednie punkty oparcia, czego omijać i inne takiej bardziej intuicyjne rzeczy. Ah, no właśnie, praktyka. Skoro już wyjaśniła tej kotce podstawy, to można by już przejść do czegoś ciekawszego. Rozejrzała się za odpowiednim do tego drzewem. – Spróbuj się wspiąć na to drzewo. – poleciła, gdy podeszła do tego, który nadawał się na ćwiczenia. Oczywiście, mogła najpierw sama zademonstrować, a dopiero potem kazać to powtórzyć młodej, ale nie chciało jej się. Niech się ten bachor sam uczy, a nie czeka, aż wszystko mu podadzą na tacy.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

– Aha...– skomentowała informacje na temat medyków. Dziwne w sumie, że Klan Rzeki nie miał ani jednego medyka, a Klan Wichru aż trzy. Swoją drogą, ciekawe kiedy Owcze Runo wybierze swojego następce?
Wysłuchała teorii najbardziej jak mogła. Kora drzewa, silna...ale jak? Jak kora drzewa może być silna? Ocierać się łapą...wybić do góry akurat zrozumiała. Najpierw pierwszymi potem tulimy łapami...AH! No tak, przednie i tylne.
Posłusznie podeszła do drzewa, na które wnosząc z gestykulacji Pszczelego Pyłu miała się wspiąć. No dobra! Cyk, otuliła drzewo i z wyskoku zaczęła się podciągać. Dochodząc do jednej z niższych gałęzi postanowiła się na niej usiąść – CO TELAZ?

_________________

A Pszczeli Pył w tym czasie siedziała i bacznie obserwowała poczynania swojego terminatora. To chyba była najprzyjemniejsza część tego treningu, bo nie musiała tutaj nic robić. Oczywiście, w razie czego była gotowa na złapanie kotki, ale liczyła na to, że ona nie okaże się na tyle głupia. Całe szczęście, nie doszło do tego i ta bez problemu weszła.
– Schodzisz tak, jak wchodzisz, tylko na dół. – odpowiedziała na pytanie, dalej siedząc na miejscu i czekając, aż młoda zacznie się spuszczać z gałęzi.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Zmarszczyła brwi – COOOOOOOO?? NIE SŁYSIE!!!! – krzyknęła patrząc z gałęzi na wojowniczkę. Łał, wysoko...

_________________

Pszczoła również zmarszczyła lekko brwi. Jak to nie słyszała? Przecież ta gałąź nie była jakoś na tyle wysoko, żeby musiały się przekrzykiwać. Przekręciła oczami. No cóż, każdy czasem mógł coś niedosłyszeć.
– Mówię, że masz schodzić tak, jak wchodzisz! – powtórzyła, już głośniej. Nie był to wrzask, jaki wydała z siebie terminatorka, ale na pewno głośniejszy, niż poprzednia wypowiedź.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Schodzisz jak oblodzisz? Wchodzisz jak zrobisz? Ah! Schodzisz jak wchodzisz. To ma sens!
Ponownie uczepiła się kory i zaczęła zjeżdżać-schodzić. Ziuuu! W pewnym momencie poczuła, że jest wystarczająco blisko ziemi i hop! Wylądowała na kuperku, gdyż w rzeczywistości gleba była dużo dalej.
– AŁAŁAŁA MOJA PUPA – pisnęła, zrywając się na cztery łapy. Przecież ziemia miała być tak blisko!

_________________

Pszczoła dalej siedziała w miejscu, bacznie przyglądając się młodej. Na szczęście, zdaję się, że ta w końcu załapała, o co chodzi, bo zaczęła schodzić. Wyglądało to bardziej jak ześlizgiwanie, niż spuszczanie, a skok był wykonany trochę za wcześnie, ale szczerze... Miała to gdzieś. Ważne, że jej terminatorka nie próbowała się zabić.
– Jesteś cała? – spytała spokojnie, podchodząc do niej, kiedy zaczęła jęczeć z bólu. Nie gniewała się, każdemu czasem błędy się zdarzały. Terminatorka na pewno kiedyś ogarnie, kiedy można zeskakiwać z drzewa. Chyba...
– Spróbuj jeszcze raz, tym razem z tamtym drzewem. – dodała po chwili przerwy, gdy ból koteczki już przeszedł. Wskazała na inne drzewo, które było całkiem podobne do poprzedniego, jeśli chodzi o wysokość najniższej gałęzi.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Starlight