Deszczowy Plusk > [NPC] (mozecie przeniesc odrazu)

nie mój typ charakteru, nie mój typ grupy
narzekałam na niego kilka miesiecy i no:(((
przepraszam Golec i Puf :(

skowronkowy trel > nkt

skowronek nigdy nie ograniczał się do jednego kawałka terenów i zawsze lubił wychodzić na tereny niczyje, ale nigdy nie oddalał się na dłużej i zawsze wracał do obozu na noc... toteż zaskoczeniem dla innych kotów powinno być to, że któregoś dnia nie wrócił. jeśli tylko ktokolwiek ruszył jego śladem trochę na północny-wschód od terenów klanu wichru, mógł wyczuć ślady zapachowe skowronka i ślady po walce z psem, wyczuć słaby zapach jakiegoś dwunoga... ale to w zasadzie tyle, natomiast dalsze ślady się urywają.

skowronek obecnie strasznie się marnuje, a ja nie chcę, żeby postać, która ma w sobie tyle życia i lubi być w centrum klanu wisiała w eterze albo wiecznie chora w lecznicy, więc myślę, że bardziej, hm, permanentne rozwiązanie dobrze mu zrobi, a mi też powinno być lżej z dwoma postaciami do pisania. nie wiem, ile jeszcze potrwa mój brak czasu na... wszystko, ale jeśli uda mi się wrócić do aktywności, to może za parę miesięcy udałoby mi się nim wrócić, dlatego wrzucam go do nkt, a nie żadnej innej grupy!! przepraszam tylko karo i wicher, że tracicie kolejnego żołnierza, a także wszystkie osoby, z którymi miałam jakieś relacje na skwrn, najbardziej anrx – tu chciałabym zaznaczyć, że ponieważ gołąb już dawno planował poprosić skowronka o oficjalne partnerstwo, ale umarłam w środku sesji, przed jego zniknięciem zostali oficjalnie parą :) mam nadzieję, że to jeszcze nie jego ostatnie fabuły

Coz, pisanie tutaj za bardzo nie ma sensu, poniewaz moje postaci trafily do nkt tak czy siak, ale wypadaloby sie pozegnac, nie?

Dziekuje wam wszystkim za swietnie spedzone dwa lata w grze! Niestety chyba juz raczej nie wroce, jako ze stracilam zainteresowanie forum i gra juz w marcu. Myslalam ze ta blokada mi przejdzie, ale najwidoczniej tak sie nie stalo. Chyba odkladalam to juz za dlugo. Od kilku tygodni myslalam nad odejsciem, ale chyba nkt mnie przegonilo lmao.
Forum weszlo w moje zycie w odpowiednim czasie, gdy mialam problemy z integrowaniem sie i brakowalo mi znajomych. Bede milo wspominac to miejsce. Ale to juz czas abym poszla krok dalej. Poznawala nowych ludzi. Heck, za rok mam mature.
Przepraszam Kalun i Lami za niespelnione planyOczywiscie dalej mozna ze mna integrowac na twt, bede brala udzial w artfight as well. Trzymajcie sie, i powodzenia w dalszej grze.
- ooli



PS. Sorry za brak formatowania i polskich znakow, pisze z telefonu

Już dawno powinnam podjąć tą decyzję, nie czuję się jakbym pasowała do forum, posysam z aktywnością i czuję zdecydowanie za dużą presję, żeby robić wszystko dobrze. Nie wspominając już o tym, jak często popełniam błędy, z którymi potem sobie nie radzę, przez co moja pasja i źródło radości zaczęło mi przynosić jedynie stres i niezadowolenie. Mentalnie też jestem w zupełnym dole, a nie chcę żeby moje postacie dalej wisiały w limbo przez to, że nie funkcjonuje. Daje sobie tydzień na zmianę zdania, ale mam wrażenie, że do tego nie dojdzie.
Teraz, w kwestii postaci:

Ćmia Łapa:
Terminator pewnego dnia wyszedł poza obóz i nie powrócił. Koty mogły na wichrowych terenach wyczuć zapach drapieżnika i krwi Ćmiej Łapy. Ciała kota nigdzie nie odnaleziono, więc nie wiadomo jak potoczyły się jej losy. Zaginiony.

Słonecznikowe Pole o Zmierzchu:
Słonecznik przez ostatnie księżyce była bardzo podatna na choroby. Któregoś dnia jej organizm nie wytrzymał - z jakichkolwiek powodów - a nowicjuszka została znaleziona w swoim legowisku, bez oznak życia. Plemię Wiecznych Łowów.

Świergocząca Łapa:
Nie funkcjonowała w życiu klanu od dawna, w pewnym momencie wyszła i nie wróciła. Zdechła gdzieś poza terenami Klanu Rzeki. Pustka (martwa).
Jakby kogoś interesowało moje wyobrażenie tego, jak skończyła jako postać, gdyby nie czasoprzestrzeń, link to posta można znaleźć  tutaj

Tym razem na pewno,

Wroni Cień -> zaginieni

Blady Duch -> zaginieni

Jastrzębia Łapa -> zaginieni


Nie umiem, nie ważne jakbym chciał, wbić się w grę. Męczy mnie to, nic poza tym. Może się rozmyślę i wrócę za miesiąc, a może za rok?? Who knows. Póki co, zdecydowanie robię sobie przerwę, bo nie umiem się ani trochę przekonać do pisania. Dziękuję wszystkim za miłe wątki i relacje <3

Nocna Łapa, Skalna Łapa → nkt
noc uznał, że genialnym pomysłem jest odejście z klanu akurat na zimę, a blekot wybrała się na wycieczkę. taką długą wycieczkę.
Ważka → PNK, umarł w spokoju we śnie

na pewno nie odchodzę definitywnie, bo kocham to forum i jego społeczność, ale muszę ogarnąć wreszcie dupę, by być w stanie albo stworzyć postać dostosowaną do moich braków w aktywności, albo zrozumieć czemu prawie wszystkim postaciom psuję fabuły na przeróżne sposoby. jest szansa, że zostawię sobie Blekot, bo bardzo ją lubię i dobrze mi się nią piszę, ale nie chcę dopuścić do siebie możliwości, że jak tylko przejdzie mi ban na postacie stworzę nową à la "dziecko chce kotka na święta, bo jest taki słodki." do zoba, to będzie moje ostatnie odejście, przysięgam 🫡

dobra, macie mnie, syndrom sztokholmski mnie złapał. zostawiam sobie Blekot.

Księżycowa Łapa -> nkt
odszedł z klanu i wyruszył w świat, być może próbując rozejrzeć się za matką, albo po prostu trafić w jakieś nowe miejsce

Skra -> nkt
od początku nie podobało jej się w klanie, czuło się tam obco, nie chciało tam być. jak nadarzyła się okazja, to po prostu się wymknęło.

Już od ponad roku nie czuję weny ani chęci do pisania poza okazjonalnymi skokami aktywności, i nie ma to dla mnie po prostu sensu. Kocham to forum bardzo i cieszę się, że mogłam też brać udział w jego tworzeniu <3 Może jeśli kiedyś ponownie wróci mi chęć na grę, to znowu się tutaj zjawię.

Rybia Ość -> zaginieni

Łuska po prostu któregoś dnia wyszedł z obozu. Czując, że czegoś mu brakuje w życiu, poszedł szukać wrażeń i przygód (tym bardziej, że oprócz Ryk nikt go w obozie nie trzymał). Być może szlaja się gdzieś przy Osiedlu Dwunogów albo wyszedł poza tereny mapy. Na pewno jednak powiedziałby o tym Ryczącemu i pożegnałby się z nim.

Planowałam to zrobić po zakończeniu sesji z Ryk, ale uznałam, że nie ma sensu tego dłużej przeciągać, bo tak czy siak chciałam to w tej sesji poruszyć, a następnie wrzucić to. Wierzę, że zmniejszenie liczby postaci do 3 pomoże mi odzyskać aktywność, tym bardziej, gdy nie będę trzymać postaci, która w pewnym momencie trochę zaczęła mi ciążyć.

Krzywowąsy -> GK
Krzywowąsemu już od dłuższego czasu doskwierała starość, a wyprawa do Spienionych Wodogrzmotów okazała się gwoździem do trumny. Staruszek ze wschodu na wschód słońca wyraźnie słabł i chociaż próbował to minimalnie przykryć uśmiechem, co bystrzejsze oko mogło dostrzec, że emerytowany przywódca zwyczajnie umiera. Mimo to, do końca wychodził z legowiska starszyzny, a nawet i na spacery poza obóz. Zmarł we śnie ze starości.

Tafla -> Plemię Wiecznych Łowców
Przejście do starszyzny okazało się dla niej najlepszym rozwiązaniem, gdyż niedługo po mianowaniu Promyk na Łowczynię, kocica praktycznie oślepła, przez co większość czasu spędzała w legowisku starszyzny i opuszczała je jedynie w towarzystwie drugiego kota. Nie zamierzała mimo wszystko znikać z życia plemienia, ale - śmierć przyszła dość nagle. Również odeszła we śnie z bliżej nieokreślonego powodu.

Te dwie postacie towarzyszyły mi naprawdę długo i ciężko mi się z nimi rozstawać, ale no, właśnie przez to, że są już ze mną tyle, też mają swoje księżyce i czas na powiew świeżości. Zejście do dwóch postaci również pomoże mi w powrocie do aktywności, a w przyszłości da pole na coś nowego!! Przed przejściem do grup postaram się pokończyć sesje (głównie na Krzychu) no i ten, tyle ode mnie

Sosnowy Zagajnik - Zaginieni

Sosnowy Zagajnik tęsknił za malinową mordką bardziej, niż chciał się do tego przyznać komukolwiek.

Pewnego razu wyszedł na granice i już nie wrócił, a jedyne co po nim zostało, to troche krwi i zapach dwunogów (porwany), widać było, że nie dał sie bez walki.



Troche robie to z bólem serca. Może na niego wróce, może nie, kto wie. Nie chce go wrzucać w martwych just yet, ale też nie mam na niego sni siły, ani weny. Ani do NPC też by sie nie nadawał. Przepraszam wszystkich, z którymi miałem mieć sesje sosem.

rozgwieżdżona łapa -> zaginieni

będziesz miała lepsze życie w toyhousowym folderze sry

róg - plemię wiecznych łówców - kocur chorował od czasu do czasu od księżycy i w tę porę białych zasp niestety złapał biały kaszel, który mimo leczenia szybko zmienił się w zielony, a na końcu w czarny, który odebrał mu życie.

słoneczna łapa - gwiezdny klan - odeszła z klanu przez swoją dziecinną wręcz ciekawość świata i zmarła poza terenami klanu rzeki.

otwarcie muszę przyznać, że myśli o tym porzuceniu chodziły za mną od paru dobrych miesięcy. były silniejsze lub mnjej, ale nie będę już po prostu zwlekać. to już czas. zostawiam sobie ryk bo mam na nim parę rzeczy do ogarnięcia
i to tyle
przepraszam wszystkich, którym wygasały ze mną sesje, miały relacje z moimi postaciami no i plemię i karo, że porzucam roga... ale mam wrażenie że tak będzie lepiej niż jakbym się zmuszała kolejne miesiące i potem byście mięli nieaktywnego wieszcza i by były gorsze problemy potem

no i tez dziękuje wszystkim za mile chwile na tych postaciach i wszystkie wątki jakie miały

Szelest - konto do adopcji
bo w sumie i tak mało co pisałam


ja tak mam, nie mogę mieć kilku kont, bo później przychodzi co do czego i na żadnym nie piszę, a wolę sobie moją pierworodną zostawić

Przepiórcza Łapa -> Npc a jesli to niemozliwe to nkt i moze wrocic do klanu jako npc za jakiś czas
Z jednej strony jest bardzo rodzinna ale klan jest dla niej chyba za duży, jest w nim w sumie tylko ze względu na brata, marzy jej się założenie rodziny ale nie widzi takiej mozliwosci siedząc w klanie ups

Nie idzie mi pisanie nią, i mentalnie mi blokuje pisanie na Wysokim więęęc nie chce mojego bobasa marnować ze względu na Przepi

Muszelkowa Łapa -> nkt

myślałam o tym już od jakiegoś czasu - po prostu nie mam ochoty na pisanie kotkami, do tego wjechała szkoła i o wiele więcej obowiązków, niż miałam wcześniej. have fun kotki! <3

Skalna Łapa → nkt. Blekot wybrała się na bardzo długą wycieczkę. można ją przenieść od razu, zdania nie zmienię.
dziękuję za cudowne dwa lata, które dane mi było spędzić tutaj, ale tl;dr doszedłem do wniosku, że RP to już "nie to". zamiast czerpać przyjemność z pisania tutaj czuję się przykutym do moich postaci, a wszelkie próby bycia aktywnym to tak naprawdę ukryte gonienie za nostalgią, co nie dość, że jest bezowocne z wiadomych przyczyn, to sprawia, że nie potrafię zachować ciągłości charakteru mojej (moich) postaci i pozwolić fabule na swobodny rozwój. być może wrócę, a być może nie; życzę wam miłej i pełnej wydarzeń gry, kochani.

Gołębie Serce - GK

Gołąb często chodził na samotne polowania i patrole. Chociaż dużo pracował, to coraz mniej go widywano, a pewnego dnia nie wrócił. Biedaczysko zmarł na zawał podczas gonitwy za kolejną zwierzyną. Padł na terenach Klanu Wichru i nie wstał.

Bardzo dobrze grało mi się Gołąbkiem i na zawsze pozostanie on w moim sercu, ale zrobiłam nim już wszystko co chciałam. Stał się bardziej przeszkodą w pisaniu Błotkiem, niż prawdziwą postacią, bo jego historia dla mnie już się skończyła.

sigh

nie jestem pewna, czy wolę zmieścić się w krótkim wyjaśnieniu losu moich postaci, czy lać wodę o tym, jak trudna była to decyzja, bo jeśli cokolwiek, to była ona chyba po prostu odciążająca. nietrudno zauważyć, że moja aktywność na forum od czerwca jest od minimalnej do zerowej, i mniej więcej od tego czasu w mojej głowie są myśli o odejściu. nie jest to pierwszy raz, więc myślałam, że muszę to po prostu przetrwać i mi przejdzie, jak przechodziło zawsze. jak widać, nie przeszło.

czemu - nie wiem. forum to na pewno już nie to samo, co kiedyś, a zmiany w naszej społeczności, jak i zwyczajnie fakt, że w życiu prywatnym dorastam i zajmuje się Mitycznymi Innymi Rzeczami sprawiły, że forum zeszło na najdalszy możliwy plan. nie będę kłamać; myśl o forum mnie w tym momencie bardziej irytuje, niżeli napawa chęcią pisania i udzielania się. kiedyś było to miejsce, w którym czułam się najlepiej, mój internetowy domek, ale zmienili się ludzie tu, zmieniłam się i ja, i bardzo trudno dalej mi udawać, że sprawia mi to przyjemność. o wiele bardziej lubię teraz skupiać się na własnych ockach i uniwersach, zamiast dopasowywać je do innego systemu.

podupadające zdrowie psychiczne zdecydowanie mi nie pomogło.

jednym z głównych powodów, czemu jeszcze nie odeszłam, była postać zaćmienia. właściwie to w momencie pisania tego nadal kontempluję usunięcie tego wszystkiego i zostania, by móc ciągnąć jej historię do końca. duma nie pozwala mi po prostu się na tym poddać, ale gdy myślę, że miałabym w moim stanie naprawdę to wszystko prowadzić w satysfakcjonujący sposób, to… no, nie. tak czy siak zaćmienie by się zmarnowała.

więc zaćmienie powoli miała dosyć coraz bardziej; prawdą było, że po odejściu złotego okonia już nie miała bliskiego pyszczka, na którym by jej zależało. oczywiście, zamieniała słowa z tęczą, jak i próbowała poznać się z przyszywanym rodzeństwem, ale… nawet to nie było w stanie sprawić, by znów poczuła się w klanie gromu jak w domu. nie pomagały pretensje dotyczące jej sprawowania, które nie miały wiele podstaw, i choć początkowo broniła się przed nimi, tak potem naszły ją refleksje: nawet gdyby, to czy naprawdę chce spędzić resztę życia oddając siebie i swój czas klanowi, kotom, które nie szanują jej pracy, których szczerze - ma dosyć? czy naprawdę mogła cokolwiek tym osiągnąć; coś, co dałoby jej satysfakcję?

po kilku księżycach wątpliwości w końcu odeszła z terenów klanów.


płotka… porzucenie jej będzie o wiele łatwiejsze, niż zaćmienia; głównie dlatego, że do tej postaci zwyczajne odejście pasuje. nie zmienia to faktu, że kocham pisanie tą postacią. jej rozwój took a turn, którego początkowo w ogóle się nie spodziewałam, ale to była jedna z najlepszych rzeczy. i was projecting hard into that mf. płotka była moim vesselem do ventów, którego brakowało mi po porzuceniu pliszki. pomogła mi odkryć też kilka rzeczy o mnie samej.

razem z połyskującą taflą podjęły decyzję, by opuścić klan rzeki i żyć razem jako samotniczki; i tak od dawna czuły, że miały w klanie tylko siebie. płotka zostawiła przy legowiskach swojej rodziny po przebiśniegu.

zawilec. to postać, którą zrobiłam, gdy już zaczynałam mieć dosyć forum; nic dziwnego więc, że napisałam nią chyba mniej niż 10 postów. przepraszam. wciąż, bardzo ją lubię. żałuję, że nie rozwinęłam jej lepiej, ale jednocześnie wiem, że zwyczajnie nie miałam szansy biorąc pod uwagę mój stan psychiczny.

zawilec nie lubiła obozu i ilości kotów w nim. gdy nie była chora, i tak uciekała po kryjomu na tereny, gdzie kotów było mniej. ironicznie, nie złapały jej mityczne szpony drapieżników, a własna chęć izolacji siebie od reszty świata - znalazła przytulną szparę między skałami i weszła do niej, znajdując komfort w zamkniętej przestrzeni, ale podczas gdy ta drzemała, skały osunęły się i zablokowały jej wyjście, pozostawiając ją do śmierci z braku powietrza bądź wygłodzenia.

TLDR;

zaćmione słońce -> nkt
płotkowy potok -> nkt
zawilcowa łapa -> martwi

przepraszam; głównie karo i benię, które ostały się w administracji, i które właśnie zostawiam z całą tą robotą. dziękuję za trzy lata gry każdemu, kto kiedykolwiek u nas grał, a w szczególności ludziom, z którymi miałam te ważniejsze, dłuższe wątki. chyba nigdy nie pozbieram się po mojej pierwszej postaci, którą była pliszka. brain got rewired.

jestem naprawdę dumna, że zdołaliśmy stworzyć miejsce takie, jak starlight, gdy sytuacja była… cienka, powiedzmy, i… powodzenia? naprawdę chciałabym, by to forum nadal działało. wstało z kolan, bo wiem, że wszyscy teraz podumieramy. trochę hipokrytycznie z mojej strony, skoro sama przykładam teraz gwóźdź do trumny, ale… yea. nie wykluczam, że wrócę, jeżeli moja sytuacja życiowa kiedykolwiek się polepszy.

...yeah so this was not in the plan

minął rok, odkąd ostatnim razem byłam aktywna na forum i nie ukrywam, że myśl o odejściu chodziła mi po głowie często przez parę ostatnich miesięcy, a im dłużej nie piszę... tym bardziej dochodzi do mnie, że to po prostu nie ma sensu, że moje postacie są w limbo i nic się z nimi nie dzieje, a ja nawet do nich nie zaglądam, chyba że raz na kilka tygodni znajdę akurat wystarczająco czasu i chęci. gra na forum nie powinna polegać na tym, że co parę miesięcy zaczynam jakieś sesje, które ostatecznie i tak wygasają z mojej winy, a skoro stan rzeczy nie zmienia się od tak dawna, odejście w tym momencie wydaje się jedyną sensowną opcją. dlatego:

motyli blask > gwiezdny klan

motyli blask w ostatnich księżycach swojego życia dużo chorował, co nie zdarzało mu się wcześniej w życiu zbyt często. mimo leczenia przez samego siebie i wieczorną rosę jego stan nigdy nie poprawiał się na długo i po jakimś czasie stało się jasne, że po prostu... gaśnie.

zmarł w spokoju i bez bólu, przez sen. choć ostatnie księżyce jego życia nie należały do najlepszych, do gwiezdnego klanu odszedł w niezmienionym stanie. nie było żadnego konkretnego momentu w czasie, kiedy był najszczęśliwszy; miał po prostu szczęśliwe życie.

połyskująca tafla > nieaktywni

myśl o odejściu z klanu rzeki nie była dla połysk niczym nowym; kontemplowała to od dawna, choć zawsze jako forma ucieczki. poza światełkiem, z którą nie była blisko, nie miała już żadnej rodziny w klanie, nie miała też w nim wielu przyjaciół, bo, nie ukrywajmy, od kociaka miała dość większości członków klanu. wznowienie kontaktu z płotką sprawiło, że ostatecznie została, ale – choć bardzo sobie ceniła odzyskaną przyjaciółkę – zwyczajnie nie czuła się w klanie zbyt szczęśliwa. kiedy okazało się więc, że płotka również, cóż, podjęcie decyzji tak naprawdę nie zajęło jej długo.

odeszły razem, licząc na to, że poza klanem znajdą lepszą przyszłość. połysk nie patrzy wstecz. czasem tylko zastanawia się, co w tym czasie robią jej bracia i migocząca iskra...

dziękuję wam wszystkim za lata gry, pisanie z wami przyniosło mi wiele radości. szczególnie dziękuję karo, pliszce, kay (której już tu nie ma, ale cśś), beni i idefix, tworzenie starlight razem z wami było wspaniałym doświadczeniem i cieszę się, że mogłam w nim uczestniczyć <3 specjalne podziękowania również dla brivi i hel za wszystkie rozmowy i bycie slay :3 mam nadzieję, że będę jeszcze miała okazję się z wami wszystkimi zobaczyć.

adios, rzo out 🫡