- Mmm... mi byłoby mimo wszystko chyba dziwnym, gdybym na co dzień nie miał do kogo otworzyć pyska - choć z drugiej strony, robił to i tak rzadko, a jeśli już otwierał pysk, to zwykle by ponarzekać i iść z biegiem dnia. To raczej zwykle inni przy nim piali, a on tylko coś pomrukiwał z niemałą obojętnością. A i tak; nie wyobrażał sobie, aby tego nie było nigdy. Że musiałby słuchać tylko swoich myśli a jedynym towarzyszem byłoby mu słońce lub księżyc, w zależności od pory dnia. - Miło jednak słyszeć, że ty nie masz takich upierdliwych problemów jak ten.
Dodał po chwili. Być może, faktycznie, dla Żyta zbawieniem było, że nie musiał z nikim rozmawiać nigdy. Kto wie.

A i owszem, niespecjalnie rozumiał. Stąd też na moment jego oczy otworzyły się ciut szerzej, a później wróciły do swojej normalnej wielkości. Być może... wcale nie ma źle być takim samotnikiem w takim razie? Pozwolił sobie jednak nie wpychać się w jego życie aż tak, nie spytał czy on z kimś się widuje. Nie Wrony interes.
- Dzięki, za wyjaśnienie mi tych paru kwestii... Będę się zbierał - bo nie miał pytań, a i też miał "zaraz pójść". Wstał więc, otrzepał się i skinął mu głową na pożegnanie. - Do następnego razu?
Być może będzie chciał się jeszcze z nim widzieć, kto wie. Wrona mógłby odwiedzać samotnika w wolnych chwilach. Wbrew początkowi ich rozmowy, był w końcu całkiem równym gościem.

Wyruszając na ziołobranie dla rannego kocura, zadaję sobie pytanie, które - wierzę - że usprawni moją pracę. A dokładniej… gdzie z największą łatwością znajdę pajęczynę? Pająki swoje nici tkają tak właściwie wszędzie - kwestia tego, gdzie najbardziej je widać. Ukryte w krzewach i trawach? Niespecjalnie… więc może na suchych i piaskowych rozłożach, ukryte między kamieniami? One lubią taką okolicę. …Szczególnie, że żeby dojść na Osuwisko szłam przez tereny leśne, i krótko mówiąc, nic nie znalazłam. To znaczy - pajęczyny nie znalazłam. Wkraczając więc na piaskowe, nieco zdradliwe ziemie, zaczynam wzrokiem szukać wszelkich skałek i zamkniętych miejsc, gdzie pająk mógł stworzyć sobie pajęczynę. Wcześniej zadbałam o to, by z lasu przynieść patyk - bo przecież chcę mieć na co nałożyć taki motek, nie?

poprzednia akcja: https://starlight.forumpolish.com/t217p40-powalony-pien#37621

Ze zrezygnowaniem stwierdzam, że nie znam rośliny przede mną, i może w innych okolicznościach zebrałabym ją i podpytała kogoś bardziej doświadczonego, ale teraz… potrzebuję pajęczyny, toteż szukam dalej.

Oczywiście, wrona wygląda bardzo smacznie, ale wiem, że skupiona jestem na szukaniu pajęczyny dla Pyła. Omijam ją więc i szukam dalej medykamentu.

Święty Boże, kolejny niecierpek? Mam tego już zdecydowanie za wiele w swoim składziku, a do tego szukam pajęczyny. Ignoruję roślinę, choć normalnie z chęcią bym ją zebrała. Pajęczyna. Ją mam znaleźć.

Niecierpek też nie... Widać, że kotka uparcie stawiała na swoim. W związku z tym los zesłał jej... nic. Żadnych niecierpków, wron, dziwnych krzewów i już tym bardziej pajęczyny. Widocznie trochę za dużo chciała i chociaż miała tyle okazji na dostanie czegoś pożytecznego, to zamiast tego wybrała nic. No to i dostała nic.

W każdym razie... nic.

Lilia: P: 4 | S: 25 | Z: 31 | Sz: 22 | O: 10 | HP: 150 | W: 99/110 | MP: 3
· Cichy krok | Króliczy słuch | Wrażliwa skóra
· Skradanie się [3], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Zielarstwo [1]
· Zdobyte umiejętności: +1 tropienie
· Wykorzystane próby szukania konkretnych medykamentów: 1/1

Nic? Nic; wielka rada kostek stwierdziła, że nic. Szukam dalej.

Sroka. Smacznie wyglądająca, ale… naprawdę miałam w legowisku zapas zwierzyny, a na pewno nie miałam zapasu pajęczyny. Szukam dalej…

Nic. To idę dalej.

Idę dalej.