Osuwisko

- Zrywanie roślin nie jest jakąś wielką sztuką, wystarczy być ostrożnym zgaduję. No i ten, będę ruszać tylko to co znam, bo jeszcze urwę jakieś trujące zielsko i stanę się pokarmem dla kwiatków. A chcę naprawde oddać te zioła, bo trochę mi głupio - Wytłumaczył, nadal nie wiedząc co ze sobą zrobić. Może pod tymi słowami Żyta kryła się jakaś odmowa czy coś?

– Mhm... No dobra. – odparł, po czym ruchem łba dał znać kocurkowi, żeby ruszyli. Skoro Pył był tak pewien swoich sił, to cóż, jego decyzja. Na razie się od niego nie oddalał, jak to było na ich wspólnym polowaniu, jakby chciał obserwować z bliska, co jego kolega będzie robić. – Słuchaj, a może opowiesz mi trochę o tych ziołach, które znasz? Bo w sumie to wypadałoby się poduczyć, żeby nie polegać całkowicie na znachorach, a ja poza pajęczyną i paroma truciznami nie znam praktycznie nic. W zamian za to mogę ci pomóc z poszukiwaniami. Co ty na to? – zaproponował. Ostatnio zastanawiał się nad tym, żeby zacząć poznawać kocią medycynę, póki jeszcze jego możliwości umysłowe na to pozwalały. Jedyny problem był taki, że nie miał z kim do tego iść. Z znachorów najlepiej znał tylko Popiola i jego córkę, ale jeden już jedną łapą stał w grobie, a z drugą wątpił, że się dogada.

_________________

Dymny z wewnętrznym zadowoleniem powędrował za łaciatym, słuchając co ten ma do powiedzenia. Na poddaną propozycję, cóż, z chęcią przystał.
- Taaa, poleganie na innych kotach kiedy musisz radzić sobie sam nie jest fajną opcją. I rozumiem brak chęci dzielenia się wiedzą, ale to ma też jakieś plusy czy coś? W sensie, jakby po prostu powiedzieli: Hej, to i to leczy podstawowe choroby i rany weź to zjedz i szukaj tam czy tam" na pewno ułatwiłoby im to życie. No bo, kto się chce męczyć z ciągle przychodzącymi losowymi kotami skarżącymi się na losowe dolegliwości - Zaczął na chwilę swój wywód, skoro już poruszyli ten temat, a kocur po prostu się odpalił. Jak się długo nie rozmawia to potem można paplać czasem w nieskończoność
- Brzmi dobrze! Więc tak... Pajęczyną tamuje się krew... i robi opatrunki. Liście miodunki stosuje się na biały kaszel... nie wiem jak z gorszym stadium. Chyba też? To takie charakterystyczne zielone listki z jasne plamki. Niskie jest i ma takie fioletowe, różowe kwiatki, często jest u dwunożnych w ogrodach. Kojarzę nagietek, pomarańczową część. Mo-.... był nakładany na ranę taką poważną po zatamowaniu. Może zapobiega zakażeniom i przyspiesza gojenie czy coś. Tak samo jak ta rośliną którą leczyła mnie Lilia. Może ma podobne działanie? To takie cienkie łodyżki z delikatnymi zielonymi listkami i dość marnymi żółtymi kwiatkami. Nie wiem jak się nazywa, ale nakładała mi ją przeżutą na ranę. No iiii, wiem że jest miód ale nie wiem na co i jak go zdobyć, mlecz też nie wiem, kocimiętka i mięta. Wiem, że to zioła ale nie mam pojęcia do czego są używane - zakończył swój słowotok. Cóż, mierne te informacje. Mięta fajnie pachnie i śmiesznie szczypie w język bo ją kiedyś zjadł z ciekawości, jakiś mały listek z ogrodu, ale oprócz tego, żeby miała jakieś właściwości to nie miał pojęcia. - A o jakich truciznach mówiłeś?

Żyto mruknął twierdząco, póki Pył paplał o znachorach, którzy nie chcą dzielić się wiedzą. Wszystko to już wiedział, więc nie przywiązywał jego słowom większej uwagi. Dopiero kiedy faktycznie zaczął opowiadać o ziołach, kocur uważnie go wysłuchał, co jakiś czas zerkając w bok, żeby lepiej zapamiętać. Pajęczyna na opatrunki, miodunka na biały kaszel, nagietek na poważne rany, jakaś roślina z cienkimi listkami i żółtymi kwiatkami na rany (niecierpek?)... No, brzmi nieźle. Nie wiedział, czy miał temu wszystkiemu ufać, ale postanowił to wszystko zapamiętać. Zawsze to jakaś pomoc w poznawaniu ziół.
– Mięta na pewno pomaga na ból gardła. Wiem to, bo dobrze pamiętam, jak Popiół dawał mi jej liście do przeczucia. Miód... Uh, chyba ma jakieś kojące działanie? Nie pamiętam. – mruknął, kiedy kocurek skończył opowiadać o ziołach. Też chciał się podzielić odrobiną wiedzy o ziołach, nawet jeśli była ona nikła.
– O cisu, konwalii, tojadzie i maku. Groszek w sumie też. Myślę, że co najmniej połowę z nich kojarzysz. – odpowiedział na pytanie kocurka dotyczące trucizn. Jeśli co, to mógł opowiedzieć o tych truciznach, które Pył nie znał, bo raczej nic na tym nie straci. – To ten... Jakiego ziela potrzebujesz?

_________________

O, i właśnie dostał kolejną przydatną informację, na którą nieco się rozpromienił.
- O, dzięki. Mięty więc też w sumie można poszukać - mruknął, chociaż szczerze miętę łatwiej by było znaleźć u dwunożnych. Znowu. Oni w ogóle wiedzą, że mają zioła w ogrodach? Po usłyszeniu listy trucizn kiwnął głową na potwierdzenie. Cóż, wszystkie kojarzył, ale czy wiedział że niektóre z nich są trujące? A mak przypadkiem nie usypiał czy coś? Pewnie Żyto mówił o dużych dawkach.
- No więc chodzi mi po głowie pajęczyna oraz te żółte kwiatki o których wspomniałem bo to ich używała Lilia. A tak poza tym to możemy zerwać w sumie to co znamy, dla przykładu taka miodunka by była fajna i może wcześniej wspomniana mięta? W końcu o ból gardła łatwo - wymieniał w lekkim zamyśleniu, by po chwili spojrzeć gdzieś w bok - To jak, ja idę w jedną ty w drugą? - Zaproponował wskazując głową na swoje prawo, a jeśli Żyto się zgodził, dymny podreptał w swoim kierunku rozglądając się za czymś znajomym.

– Mhm. Tylko trzymajmy się w miarę blisko, żeby w razie czego mogliśmy się łatwo znaleźć. – powiedział, po czym jeśli Pył nie ciągnął więcej rozmowy, to ruszyłby w swoim kierunku, zachowując dystans gdzieś tak półtorej długości drzewa od dymnego kocurka. Jednocześnie zaczął węszyć i rozglądać się za różnymi znanymi mu teraz ziołami, w szczególności za pajęczyną, miodunką i miętą.

_________________

tereny suche, piaskowe; tereny górskie, skaliste; górskie murawy i ziołorośla

Dymny nie musiał długo szukać, bo po chwili marszu dostrzegł roślinę, która mogłaby go zainteresować. Roślina posiadała nieco zdrewniałą, średnią łodygę, a do tego silnie rozgałęzioną i tworząca kępy. Łodyga jak i liście rośliny posiadały filcowate, srebrno-szare owłosienie, liście miały barwę szarawozielonkawą i były gęsto owłosione, nieco podgnite. Roślina była pozbawiona kwiatów, a ich drobne pozostałości leżały w jej okolicy.

Pył: P: 5 | S: 17 (22) | Z: 24 (30) | Sz: 24 (31) | O: 16 (21) | HP: 128 (160) | W: 96 (120)
● Cichy krok | Króliczy słuch | Ciamajda | Stępiony węch
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2] | MP: 1
● Statystyki i wytrzymałość obniżone do 80% podstawowych wartości z powodu niewyleczonej choroby 1. stopnia
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła:

Żyto miał mniej szczęścia, bo zamiast na jakąkolwiek roślinę, która chociaż odrobinę przypominała jakieś z opisanych przez Pyła ziół, natrafił na wyraźne odciski psich łap. Nie, nie psich, wilczych. Tropy były świeże i wyraźnie rysowały się na złotym piasku, a drażniący odór drapieżnika nie pozostawiał wątpliwości, że ten był w pobliżu, chociaż Żyto go nie widział.

Żyto: P: 4 | S: 25 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 22 | HP: 120 | W: 140
● Króliczy słuch | Twarda skóra | Wątłe zdrowie
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1] | MP: 1
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła:

Wilk: S: 70 | Z: 40 | Sz: 54 | O: 55 | HP: 200 | W: 180

_________________

Pyłek zaczynał czuć się średnio, jednak podszedł do roślinki z zaciekawieniem by ją obwąchać. Niestety nie miał pojęcia co to było ani do czego służyło ani czy w ogóle się do czegoś nadawało, ale może warto zebrać i spytać się kogoś potem? Tak czy inaczej mógł zerwać i zobaczyć potem. Wypatrzył jakąś mniej zdrewniałą gałązkę, by potem spróbować odgryźć kawałek ostrożnie i jeśli nic nie stanęło na przeszkodzie, odłożyć potem w zagłębieniu koło charakterystycznego krzewu. Potem po to wróci jak nie zapomni, jednak wciąż nie miał tego, czego potrzebował. Wziął się więc w sobie i ruszył dalej, szukając znajomego mu ziela.

Mięśnie Żyta spięły się, kiedy o jego nozdrza obił się drażniący zapach jednego z silniejszych drapieżników, chociaż na razie nigdzie go nie widział. Samotnik ostrożnie ruszył dalej w innym kierunku, niż ten, do którego prowadziły ślady, pochylając przy tym lekko łeb i starając się zachować ciszę. Także bacznie się rozglądał dookoła, mając nadzieję, że nikt go znienacka nie zaatakuje. Jeśli w miarę wędrówki nie natknąłby się na wilka, to spokojnie kontynuowałby swoje poszukiwania ziół.

_________________

tereny suche, piaskowe; tereny górskie, skaliste; górskie murawy i ziołorośla

Wyglądało na to, że Pył mimo nieznajomości rośliny i tak pokusił się o jej zerwanie, nawet i bez wiedzy o tym czy przypadkiem nie zbiera właśnie trucizny. Na całe szczęście nie było to nic na tyle trującego by powalić go na ziemię przez jedno ugryzienie, a samemu kocurowi udało się urwać jedną łodygę rośliny.

Pył: P: 5 | S: 17 (22) | Z: 24 (30) | Sz: 24 (31) | O: 16 (21) | HP: 128 (160) | W: 96 (120) - 4 = 92/96
● Cichy krok | Króliczy słuch | Ciamajda | Stępiony węch
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2] | MP: 1
● Statystyki i wytrzymałość obniżone do 80% podstawowych wartości z powodu niewyleczonej choroby 1. stopnia
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła: +1 dowolna część rośliny

Kocur postąpił słusznie i jak najszybciej się wycofał, co mu się udało, chociaż przez moment mógł poczuć lodowate spojrzenie na karku. Na całe szczęście tylko spojrzenie! Jak tylko się oddalił, natrafił na coś ciekawego; niestety nie było to zioło, ale... Tak jak roślina, było zielone. Mały, połyskujący kształt wyłaniał się z piasku i odbijał od siebie promienie słońca.

Żyto: P: 4 | S: 25 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 22 | HP: 120 | W: 140
● Króliczy słuch | Twarda skóra | Wątłe zdrowie
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1] | MP: 1
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła:

_________________

Dobra, nie padł, nie uszkodził sobie nerwów języka, łodyżka odłożona na wcześniej zaplanowane miejsce, nie zna więc więcej nie potrzebuje. Anyway
Kocur zatoczył się dalej szukając czegoś co znał.

Chociaż moment był stresujący, to na szczęście, obyło się bez walki. Za to gdy tylko natknął się na jakiś ciekawy przedmiot, od razu podszedł bliżej i obwąchał dokładnie, badając to dziwne znalezisko. Niestety, może było zielone, ale pachniało ziołem. Żyto szybko stracił zainteresowanie tajemniczym przedmiotem i kontynuował poszukiwania. Szukał ziół, a nie jakichś śmieci do kolekcjonowania.

_________________

tereny suche, piaskowe; tereny górskie, skaliste; górskie murawy i ziołorośla

Po udanym zebraniu pierwszego zioła, Pył natknął się na coś, co chwile temu przestraszyło jego kompana. Ten sam ostry odór, ale tym razem połączony nie z zapachem, a obrazem. Spory kawałek przed kocurem migotała masywna sylwetka wilka, który patrzył z zainteresowaniem prosto na dymnego kocura.

Pył: P: 5 | S: 17 (22) | Z: 24 (30) | Sz: 24 (31) | O: 16 (21) | HP: 128 (160) | W: 96 (120) 92/96
● Cichy krok | Króliczy słuch | Ciamajda | Stępiony węch
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2] | MP: 1
● Statystyki i wytrzymałość obniżone do 80% podstawowych wartości z powodu niewyleczonej choroby 1. stopnia
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła: +1 dowolna część rośliny

Wilk: S: 70 | Z: 40 | Sz: 54 | O: 55 | HP: 200 | W: 180

Za to Żyto natrafił na coś, co powinno go zaciekawić, ale... Czy na pewno? Przed nim pojawił się zielony, rozrośnięty i całkiem wysoki krzew o wielu pniach pokrytych szorstką czerwonawą korą. Igły wyglądały na sztywne, miały szarozielonym kolor z wierzchu z szerokim, białym paskiem.

Żyto: P: 4 | S: 25 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 22 | HP: 120 | W: 140
● Króliczy słuch | Twarda skóra | Wątłe zdrowie
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1] | MP: 1
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła:

_________________

Na widok i zapach drapieżnika sierść na karku kocura się zjeżyła, a sam zaraz zaczął się wycofywać nie spuszczając psowatego z oczu, idąc przy tym w kierunku najbliższego drzewa w razie, gdyby wilczysko postanowiło jednak go pogonić. Drzewo wydawało się być dobrą opcją, nawet, jeśli Pył nie specjalnie pałał sympatią do tych wysokich chwastów.

Oh, no proszę, znalazł jakąś roślinę! Żyto już by się cieszył, gdyby nie to, że jej wygląd nie pasował do opisu żadnej z roślin, które znał albo opisał mu Pył. Westchnął, po czym ruszył dalej, nie chcąc ryzykować. Jeszcze zerwie nie to, co trzeba albo okaże się to trucizną.

_________________

tereny suche, piaskowe; tereny górskie, skaliste; górskie murawy i ziołorośla + głębia lasu

Wilk tylko odprowadził Pyła mętnym spojrzeniem i odszedł w tylko sobie znane miejsce, a kocur powrócił do poszukiwań ziół. Natknął się jednak na mysz, która przeciskała się pomiędzy korzeniami niedalekiego drzewa, najpewniej w poszukiwaniu jedzenia. Gdy wysunęła się spomiędzy nich, kocur miał idealną okazję na polowanie.

Pył: P: 5 | S: 17 (22) | Z: 24 (30) | Sz: 24 (31) | O: 16 (21) | HP: 128 (160) | W: 96 (120) 92/96
● Cichy krok | Króliczy słuch | Ciamajda | Stępiony węch
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2] | MP: 1
● Statystyki i wytrzymałość obniżone do 80% podstawowych wartości z powodu niewyleczonej choroby 1. stopnia
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła: +1 dowolna część rośliny

Podobnie było u Żyta, który również natrafił na mysz. Ta jednak nie kręciła się przy korzeniach, a wiła nowe legowisko, najpewniej po stracie poprzedniego.

Żyto: P: 4 | S: 25 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 22 | HP: 120 | W: 140
● Króliczy słuch | Twarda skóra | Wątłe zdrowie
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1] | MP: 1
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła:

_________________

Mysz była kusząca i dymny nawet się zatrzymał, jednak zaraz szybko polowanie odpuścił by ruszyć dalej w swoich poszukiwaniach. Nie był głodny, a takie polowanie ot tak byłoby bezsensownym marnowaniem jedzenia.

Mysz? Cóż, w sumie to czemu nie. W końcu po to tutaj początkowo przyszedł i być może gdyby nie Pył, dalej by się tym zajmował. Nie zamierzał jednak na to narzekać, bo akurat zielarstwo było całkiem niecodzienną i bardzo przydatną rzeczą, więc mała nauka raczej nikomu nie zaszkodzi. No ale wracając do myszy... Korzystając z tego, że była zajęta wiciem swojego gniazda, ugiął łapy, wyrównał ogon i łeb ze grzbietem oraz przeniósł ciężar ciała na tylne kończyny. Zaczął się skradać do gryzonia, starając się iść pod wiatr i omijać wszystko, co mogłoby narobić hałasu. Gdyby udało mu się znaleźć wystarczająco blisko, rzuciłby się na ofiarę i ją uśmiercił.

_________________

tereny suche, piaskowe; tereny górskie, skaliste; górskie murawy i ziołorośla + głębia lasu

Cóż... chyba rezygnacja z myszy nie była dobrym posunięciem, bo teraz Pył pozostał dosłownie z niczym! Nie znalazł nic, co mogłoby mu się przydać, nawet tropu drapieżnika...

Pył: P: 5 | S: 17 (22) | Z: 24 (30) | Sz: 24 (31) | O: 16 (21) | HP: 128 (160) | W: 96 (120) 92/96
● Cichy krok | Króliczy słuch | Ciamajda | Stępiony węch
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2] | MP: 1
● Statystyki i wytrzymałość obniżone do 80% podstawowych wartości z powodu niewyleczonej choroby 1. stopnia
● Zdobyte PD:
● Zdobyte zioła: +1 dowolna część rośliny

Żyto bezproblemowo

Żyto: P: 4 | S: 25 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 22 | HP: 120 | W: 140 - 5 = 135/140
● Króliczy słuch | Twarda skóra | Wątłe zdrowie
● Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1] | MP: 1
● Zdobyte PD i umiejki: +5 PD, +2 do skradania, +1 do tropienia
● Zdobyte zioła:

_________________

I został z niczym. Tak czy inaczej szukał dalej, błądząc wśród zarośli

Starlight