A idźcie wszyscy w diabły. Jak jeszcze raz trafi na jakiegoś borsuka albo pustkę, to zacznie chodzić głodny, głównie przez własne zdenerwowanie, które zaczęło w nim z lekka bulgotać. Strzepnął uchem ze zirytowaniem, by zaraz potem, nadal pod wiatr i tym razem z ugiętymi łapami, szybko skierować się w stronę odlecianego ptaka, patrząc czy na niczym nie staje i co jakiś czas chowając się za krzewem czy drzewem, żeby kurak go nie wypatrzył. Nie rezygnował również ze zrównania ogona z grzbietem i nie szurania brzuchem po podłożu, chciał zbliżyć się wystarczająco, by potem wyskoczyć w stronę głuszca z zamiarem uśmiercenia go ugryzieniem w kark/szyję.

Upolowane. Kocur rozejrzał się dookoła, nie specjalnie wiedząc co zrobić z takim dużym ptakiem. Zazwyczaj się zakopywało coś mniejszego, a tu to... Uh. Nastawił uszy, kiedy obok niego zrespił się plamiasty kot. Na pyszczku dymnego pojawił się pewnego rodzaju uśmiech, słysząc gratulacje, chociaż był z tego powodu bardziej zaskoczony niż zadowolony. Ale i tak miło!
- Dzięki - Dodał, zauważając, a może nawet i czując, że samotnik już jadł. Czyli na spokojnie, nie powinno być problemu.
- Pył - Przedstawił się również, zabierając do jedzenia, jeszcze wcześniej odkładając wszelakie ładne pióra, by potem je zabrać. Pod koniec rozmowy, czy też i posiłku, kocurek zakopał resztkę ptaka i pożegnał się z Żytem, biorąc jeszcze pozostały kawałek mięsa na później. Miał wrażenie, że już dzisiaj i tak nic nie zje.

[zt]