Zwichrzone Szczyty

Udało się. W końcu. Królik mało zrobił sobie z bycia nazwanym "złamanym chujem" i mało zrobił też sobie z ugryzienia na łapie. Bolało jak jasny sk*rwysyn, ale przeżył już w życiu wystarczająco bólu, żeby umieć to w trakcie walki ignorować. Rzucił się raz jeszcze na kocura, tym razem chcąc z całej siły objąć go łapami za szyję i pchnąć na ziemię, jednocześnie wbijając pazury w jego szyję.
– Ostatnia szansa, żebyś się poddał, zanim ci wydłubię drugie – wypluł z siebie nienawistnie. Mógł darować mu życie... jeśli zacznie gadać.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Atak Królika: nieudany

Próba oślepienia Królika przez Kruka: rzut 1d10, parzyste – powodzenie, nieparzyste – niepowodzenie. Wypada 10.
Atak Kruka: nieudany

– PIE*DOL SIĘ – warknął w odpowiedzi, jednocześnie próbując splunąć w oczy Królika, by go oślepić. I nawet trafił, w przeciwieństwie do ciosu Strażnika, jednak jego próba zaatakowania Królika spełzła na niczym. Były Gromiak doskoczył do Królika i chciał ugryźć go znowu, tym razem w gardło, ale klapnął zębami w powietrzu.

Królik:
• P: 7 | S: 60 | Z: 28 | Sz: 13 | O: 27 | HP: 128-2-5=121/200 | W: 54-2=52/120
• Ostre pazury, Sokoli wzrok, Brak ogona
• Skradanie się: poziom 2, Tropienie: poziom 2, Wspinaczka: poziom 3
• Zdobyte PD: +100 PD (gronostaj x2, żmija)
• Zdobyte umiejętności: +4 pkt Tropienia, +6 pkt Skradania się
• Lekkie draśnięcie na poduszce prawej przedniej łap
• Rana 2 stopnia: gęste zadrapanie na prawym barku; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 3 stopnia: głębokie ugryzienie na prawej łapie; krwawi (po -5 HP / tura)
• Celność obniżona o 3 z powodu spadku W do 50%

Kruk:
• P: 7 | S: 15 (30) | Z: 20 (41) | Sz: 14 (29) | O: 14 (28) | HP: 92-2-6=84/190 | W: 101-4=97/130
• Cichy krok, Ostre pazury, Brak oka
• Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Wspinaczka: poziom 2
• Rana 2 stopnia: długie zadrapanie po pysku, przechodzące przez lewe oko; krwawi (po -2 HP / tura od następnej tury)
• Rana 4 stopnia: głębokie zadrapania wokół oczu, wydłubane lewe oko; krwawi (po -6 HP / tura) → nabycie cechy Brak oka
• Statystyki obniżone do 50% z powodu spadku HP do 50%

_________________

Nie? To nie, bardzo cię proszę. Królik skrzywił się w nieprzyjemnym grymasie, kiedy kocur splunął w jego twarz, utrudniając mu przy tym widoczność... ale wciąż miał nad nim przewagę i nie zamierzał mu odpuszczać.
– Zobaczymy, kto się będzie pie*dolił – warknął i, zgodnie z obietnicą, wyciągnął tym razem niezranioną łapę, żeby spróbować wcelować nią w drugie z oczu kocura i po nim również przejechać pazurami. Miał czas. Był zmęczony tą i poprzednimi walkami, ale adrenalina pchała go do przodu.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Atak Królika: słaby → [(17+60)-(16+14)] x 50% + 5=28
Atak Kruka: krytyczny → (25+15)-(27/2)=27

Na swoje nieszczęście Kruk zbliżył się do Królika… i to zapewne było jego błędem. W swój cios Strażnik nie włożył aż tyle siły, na ile było go stać, a i tak zapewnił mu dość poważnie wyglądające rany od pazurów z boku głowy. Kruk, mimo iż jęczał i sapał przy tym z bólu, wciąż próbował atakować i udało mu się znowu ugryźć Królika – tym razem znowu w jedną z łap.

Królik:
• P: 7 | S: 60 | Z: 28 | Sz: 13 | O: 27 | HP: 121-27-2-5=87/200 | W: 52-4=48/120
• Ostre pazury, Sokoli wzrok, Brak ogona
• Skradanie się: poziom 2, Tropienie: poziom 2, Wspinaczka: poziom 3
• Zdobyte PD: +100 PD (gronostaj x2, żmija)
• Zdobyte umiejętności: +4 pkt Tropienia, +6 pkt Skradania się
• Lekkie draśnięcie na poduszce prawej przedniej łap
• Rana 2 stopnia: gęste zadrapanie na prawym przednim barku; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 3 stopnia: głębokie ugryzienie na prawej przedniej łapie; krwawi (po -5 HP / tura)
• Rana 2 stopnia: ugryzienie na ramieniu na lewej przedniej łapie; krwawi (po -2 HP / tura od następnej tury)
• Celność obniżona o 3 z powodu spadku W do 50%
• Od następnej tury statystyki obniżone do 50% z powodu spadku HP do 50%

Kruk:
• P: 7 | S: 15 (30) | Z: 20 (41) | Sz: 14 (29) | O: 14 (28) | HP: 84-28-2-6=48/190 | W: 97-12=85/130
• Cichy krok, Ostre pazury, Brak oka
• Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Wspinaczka: poziom 2
• Rana 2 stopnia: długie zadrapanie po pysku, przechodzące przez lewe oko; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 4 stopnia: głębokie zadrapania wokół oczu, wydłubane lewe oko; krwawi (po -6 HP / tura) → nabycie cechy Brak oka
• Rana 2 stopnia: długie zadrapania z lewej strony głowy; krwawi (po -2 HP / tura od następnej tury)
• Statystyki obniżone do 50% z powodu spadku HP do 50%

_________________

Królik był już wyczerpany, ale wiedział, że ma przewagę... i że nie zamierza odpuścić komuś, kto posunął się tak daleko i zapewne zapewnił mu parę nowych blizn, huh. Nie udało mu się uwalić przeciwnikowi oka, więc zamierzał spróbować ponownie – w końcu skoro się odgrażał, to nie chciał się teraz szybko poddawać. Raz jeszcze spróbował więc uzbrojoną w pazury łapą trzepnąć czarnego kocura po oku, tym razem tą lepszą, prawą, skoro i tak obie mu krwawiły.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Atak Królika: nieudany
Atak Kruka: udany → (23+15)-(9+13)=16

Zmęczenie doganiało Królika; Strażnik nie trafił Kruka, po prostu machając łapą w powietrzu. Samotnik na to się… zaśmiał drwiąco (zupełnie jakby sam nie tracił poważnych ilości krwi, a także nie stracił oka) i doskoczył do jego boku z zamiarem przejechania po nim pazurami. Nie zostawił tam wielkich ran, ale jednak przez jasne futro kocura zaczęła ściekać odrobina krwi.

Królik:
• P: 7 | S: 30 (60) | Z: 14 (28) | Sz: 6 (13) | O: 13 (27) | HP: 87-16-2-5-2=62/200 | W: 48-1=47/120
• Ostre pazury, Sokoli wzrok, Brak ogona
• Skradanie się: poziom 2, Tropienie: poziom 2, Wspinaczka: poziom 3
• Zdobyte PD: +100 PD (gronostaj x2, żmija)
• Zdobyte umiejętności: +4 pkt Tropienia, +6 pkt Skradania się
• Lekkie draśnięcie na poduszce prawej przedniej łap
• Rana 2 stopnia: gęste zadrapanie na prawym przednim barku; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 3 stopnia: głębokie ugryzienie na prawej przedniej łapie; krwawi (po -5 HP / tura)
• Rana 2 stopnia: ugryzienie na ramieniu na lewej przedniej łapie; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 1 stopnia: lekkie zadrapanie na lewym boku; krwawi (po -1 HP / tura od następnej tury)
• Celność obniżona o 3 z powodu spadku W do 50%
• Statystyki obniżone do 50% z powodu spadku HP do 50%

Kruk:
• P: 7 | S: 15 (30) | Z: 20 (41) | Sz: 14 (29) | O: 14 (28) | HP: 48-2-6-2=38/190 | W: 97-12=85/130
• Cichy krok, Ostre pazury, Brak oka
• Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Wspinaczka: poziom 2
• Rana 2 stopnia: długie zadrapanie po pysku, przechodzące przez lewe oko; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 4 stopnia: głębokie zadrapania wokół oczu, wydłubane lewe oko; krwawi (po -6 HP / tura) → nabycie cechy Brak oka
• Rana 2 stopnia: długie zadrapania z lewej strony głowy; krwawi (po -2 HP / tura)
• Statystyki obniżone do 50% z powodu spadku HP do 50%
• Od następnej tury obniżone do 25% z powodu spadku HP do 25%

_________________

Zmęczenie dawało mu się we znaki chyba bardziej, niż powinno... ale nie mógł się poddać, kiedy był tak blisko skończenia tego wszystkiego. Śmiech samotnika dodatkowo podziałał na niego jak płachta na byka i z rozsierdzeniem stwierdził, że zmienia strategię: tym razem zamachnął się uzbrojonymi w pazury łapą prosto na jego gardło. Może w końcu by umarł, co?

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Atak Królika: słaby → [(21+30)-(9+7)] x 50% + 5 + 5=27

Chociaż utrata krwi z kolejnych ran i zmęczenie były z pewnością sporym utrudnieniem dla Królika, to jednak… wystarczył jeden celny cios prosto w gardło. Nawet jeśli nie był bardzo mocny, nawet jeśli nie zabił Kruka natychmiast, to jednak chlusnęła krew, a Kruk się zatoczył i padł na ziemię. Po mroczkach przed oczami szybko przyszła całkowita utrata przytomności przez samotnika i powolne wykrwawianie się na górskiej murawie.

Królik:
• P: 7 | S: 30 (60) | Z: 14 (28) | Sz: 6 (13) | O: 13 (27) | HP: 62-2-5-2-1=55/200 | W: 47-4=43/120
• Ostre pazury, Sokoli wzrok, Brak ogona
• Skradanie się: poziom 2, Tropienie: poziom 2, Wspinaczka: poziom 3
• Zdobyte PD: +100 PD (gronostaj x2, żmija)
• Zdobyte umiejętności: +4 pkt Tropienia, +6 pkt Skradania się
• Lekkie draśnięcie na poduszce prawej przedniej łap
• Rana 2 stopnia: gęste zadrapanie na prawym przednim barku; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 3 stopnia: głębokie ugryzienie na prawej przedniej łapie; krwawi (po -5 HP / tura)
• Rana 2 stopnia: ugryzienie na ramieniu na lewej przedniej łapie; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 1 stopnia: lekkie zadrapanie na lewym boku; krwawi (po -1 HP / tura)
• Celność obniżona o 3 z powodu spadku W do 50%
• Statystyki obniżone do 50% z powodu spadku HP do 50%

Kruk:
• P: 7 | S: 7 (30) | Z: 10 (41) | Sz: 7 (29) | O: 7 (28) | HP: 38-22-2-6-2=1/190 | W: 85/130
• Cichy krok, Ostre pazury, Brak oka
• Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Wspinaczka: poziom 2
• Rana 2 stopnia: długie zadrapanie po pysku, przechodzące przez lewe oko; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 4 stopnia: głębokie zadrapania wokół oczu, wydłubane lewe oko; krwawi (po -6 HP / tura) → nabycie cechy Brak oka
• Rana 2 stopnia: długie zadrapania z lewej strony głowy; krwawi (po -2 HP / tura)
• Rana 2 stopnia: dość głębokie, ale niezbyt rozległe zadrapanie na gardle; krwawi (po -3 HP / tura od następnej tury)
• Statystyki obniżone do 25% z powodu spadku HP do 25%

_________________

Udało się. Trwało to... cholernie długo i był wykończony prawie do granic swoich możliwości, ale żył, a irytujący sku*wiel omdlał i ledwo żył, w dodatku dalej krwawił, więc był pewny, że zaraz się wykrwawi. Zrobił to.
Jego pierwszym instynktem było zabranie się za kopanie... ale wtedy zdał sobie sprawę z tego, że miał poranione obie przednie łapy i w ten sposób tylko ubrudziłby sobie rany, zdając się na zakażenie. W drugiej chwili zrozumiał, że jedna z tych ran na łapach krwawiła bardziej obficie niż reszta i jeśli nie chciał zostawić krwawego szlaku prowadzącego prosto do obozu, musiał coś z tym zrobić.
Odszukał jakiś kawałek mchu na murawie, który spróbował przyłożyć do najgłębszej rany na łapie. Liczył na to, że w ten sposób zatamuje krwawienie... a reszta ustanie sama. A jak nie, to zajmie się nimi potem, bo z nich tracił znacznie mniej krwi.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Próba zatamowania rany 3 stopnia: rzut 1d8.
1-3 – zatamowane, 4-6 – krwawi dalej, 7-8 – zatamowane. Wypada 3 → zatamowanie udane, rana przestaje krwawić.

Teraz już z górki – Królik zatamował sobie ranę i tyle.

Królik:
• P: 7 | S: 30 (60) | Z: 14 (28) | Sz: 6 (13) | O: 13 (27) | HP: 55/200 | W: 43/120
• Ostre pazury, Sokoli wzrok, Brak ogona
• Skradanie się: poziom 2, Tropienie: poziom 2, Wspinaczka: poziom 3
• Zdobyte PD: +165 PD (gronostaj x2, żmija, Kruk)
• Zdobyte umiejętności: +4 pkt Tropienia, +6 pkt Skradania się
• Lekkie draśnięcie na poduszce prawej przedniej łap
• Rana 2 stopnia: gęste zadrapanie na prawym przednim barku
• Rana 3 stopnia: głębokie ugryzienie na prawej przedniej łapie
• Rana 2 stopnia: ugryzienie na ramieniu na lewej przedniej łapie
• Rana 1 stopnia: lekkie zadrapanie na lewym boku
• Celność obniżona o 3 z powodu spadku W do 50%
• Statystyki obniżone do 50% z powodu spadku HP do 50%

Kruk:
• P: 7 | S: 7 (30) | Z: 10 (41) | Sz: 7 (29) | O: 7 (28) | HP: ŚMIERĆ/190 | W: 85/130
• Cichy krok, Ostre pazury, Brak oka
• Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Wspinaczka: poziom 2

_________________

Odetchnął z ulgą, kiedy ranę udało się zatamować, a reszta faktycznie przestała po chwili krwawić... ale to nie zmieniało faktu, że był wyczerpany, miał na głowie martwe ciało tego włóczęgi, którego musiał się jakoś pozbyć, ledwo dyszał i narażał się na zakażenie, jeśli tylko spróbuje sam go zakopać. Wziął głębszy wdech.
– Potrzebuję pomocy! – zawołał głośno, spokojnym głosem, ale zdecydowanie wyczerpanym. Nie precyzował, o co chodziło... liczył na to, że jeśli w okolicy był jakikolwiek łowca albo strażnik, to go usłyszy i się tym zainteresuje. Nie był tak daleko od obozu, kręciło się tu dużo kotów, więc może... może wcale nie musiał zakopywać tej gnidy sam. A poza tym miał wrażenie, że przydałaby mu się pomoc w dojściu do obozu, bo kiedy opadła z niego adrenalina, zrozumiał, jak skrajnie wyczerpał swój organizm i jak ciężko ranny naprawdę był.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Akurat przechodziła obok, kiedy usłyszała donośne wołanie. Nieprzyjemny zapach również dotarł do jej nozdrzy, w związku z czym nie zwlekała ani chwili dłużej - biegiem ruszyła w jego stronę, a po chwili już znalazła się na miejscu.
Otworzyła szerzej oczy, widząc Królika, który nie był w najlepszym stanie na pierwszy rzut oka. Podeszła jeszcze bliżej, dokładniej oglądając jego rany.
- M-mistrzu! Musisz szybko iść do obozu! Zaraz pomogę! - rzuciła od razu, a następnie spojrzała na martwego kocura, którego od razu wzięła w zęby. Musiała czym prędzej go zakopać, a potem pomóc Królikowi dostać się do Wieszcza. Nie miała żadnej wiedzy medycznej, ale ta ilość ran... Wyglądało poważnie! Musiała się spieszyć!
Zaczęła intensywnie kopać, starając się robić to szybko, ale też dokładnie, by nie zakopać tego samotnika byle jak. Kiedy skończyła, wrzuciła Kruka do dziury w ziemi i zakopała. Następnie zaczęła ścierać ślady krwi, równocześnie nie pozwalając, by mistrz jej pomagał. Był zbyt ranny!
Później już, jak skończyła, to o nic nie pytała - mogła to zrobić później. Po prostu pomogła kocurowi dostać się do obozu.

[zt]

_________________

So say, say you'll stay up too
We know we're overdue for some shut-eye, instead I
Surrender all my sleep to you

Wołanie chyba pozbawiło go resztek energii, bo usiadł i zmrużył nieznacznie oczy, żeby trochę odsapnąć. Jak przez mgłę dotarł do niego odgłos kroków, więc zmusił się do otwarcia oczu, licząc na to, że to nie żaden drapieżnik... i na szczęście zobaczył Huragan. Chyba pierwszy raz aż tak cieszył się na jej widok. Całkiem dosłownie kamień spadł mu z serca. Naprawdę nie chciałby kopać dołu na tak dużego trupa w takim stanie.
– Pójdę... ale trzeba go... zakopać. Nie dam rady – powiedział z pewnym trudem, wskazując na swoje łapy. Na szczęście zanim w ogóle skończył zdanie, Huragan sama zabrała się za kopanie rowu dla jego niedawnego przeciwnika, dlatego posłał jej wdzięczne spojrzenie.
Czas, który Huragan spędziła na zakopywaniu czarnego kocura, on poświęcił na odsapnięcie. Jego oddech powoli wracał do normy, mniej więcej, choć wciąż przychodził mu ciężej niż zwykle, gdy strażniczka skończyła, dał nawet radę wstać o własnych siłach i chciał pomóc jej w zacieraniu śladów krwi, ale uparła się, że zrobi to sama. Uch. Niech będzie. Czuł się trochę bezużytecznie, ale sam wiedział, kiedy odpuścić.
– Dziękuję – powiedział do niej słabo, ale szczerze, a potem, podpierając się na niej, kiedy droga robiła się zbyt trudna, ruszył do obozu i prosto do Wieszcza.

/zt

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

***

Jeśli ktoś pomyślałby sobie, że incydent z Krukiem sprawi, że Królik będzie mniej chętnie chodził na patrole po górskiej granicy w Plemienia – to byłby w błędzie. Jeśli cokolwiek, to gdy tylko wrócił do sprawności, chodził na nią jeszcze częściej i rozglądał się po niej jeszcze uważniej, żeby dopilnować, że nie znajdzie drugiego takiego obcego aroganta. Póki co nic takiego nie nastąpiło, ale kto wie, kiedy mogło?
Był to więc kolejny raz, kiedy Królik szedł po górskich murawach i rozglądał się za jakimikolwiek drapieżnikami, które mogłyby komuś sprawić zagrożenie.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Nie tylko Królik wybrał się dzisiaj na patrol. Księżyc w końcu się doczekała pełnego wyleczenia swojej rany i z chęcią powróciła do pełnienia swoich obowiązków. Trochę ją niepokoił samotnik, z którym niedawno walczył jej wujek, dlatego starała się zachowywać większą czujność, żeby ten incydent się więcej nie powtórzył. Przez jakiś czas brodziła samotnie wzdłuż granicy, dopóki nie wypatrzyła znajomą sylwetkę. Jej ogon uniósł się wyżej, a sama przyspieszyła nieco kroku, aby dorównać kocurowi.
– Witaj, Króliku! – przywitała się spokojnie. – Nie masz nic przeciwko, jeśli do ciebie dołączę? – zaraz spytała. No bo czemu nie? Obaj byli na patrolu tej samej granicy, więc chwila towarzystwa raczej nikomu nie zaszkodzi. Przeciwnie, było to nie tylko przyjemne, ale też i bezpieczniejsze, nawet dla najsilniejszego kota w plemieniu.

* * *

Chociaż patrole bez Królika nie były już tym samym, to mimo to Księżyc dalej wypełniała swój obowiązek. Dzisiaj wyruszyła z rana, rzecz jasna, nie sama. Szła wraz z Jeż, tak, ta sama oschła kocica, co niedawno zerwała z Czosnkiem i za której obecnością nie przepadała, ale cóż, nie będzie przecież pyskowała z organizatorem patrolu. Na szczęście, nie trwało to długo i gdy wreszcie się rozdzieliły, Księżyc skierowała się w stronę górskich muraw i zaczęła bacznie rozglądać się za drapieżnikami, samotnikami lub czymkolwiek innym, co stanowiłoby zagrożenie dla współplemieńców.

Księżyc na razie miała… szczęście, można rzec w tym akurat przypadku. Nic bowiem nie groziło ani jej, ani Plemieniu; nie zauważyła nic szczególnego w okolicy.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

_________________

Na razie nie znalazła nic, ale czy to źle? Raczej nie, a przynajmniej w mniemaniu Księżyc. Dla strażnika chyba nie istniało nic lepszego, jak brak drapieżników lub jakiegokolwiek zagrożenia dla plemienia. Żadnych walk i żadnych strat. Cudownie i oby tak było do końca. Jednak to dopiero początek przechadzki, więc strażniczka kontynuowała patrolowanie górskich muraw, nadal bacznie się rozglądając za potencjalnymi niebezpieczeństwami.

Po chwili kocica zaczęła słyszeć… głośne wypowiedzi kota, dobiegające z pewnej odległości. Nie miały one żadnego sensu, a do tego większość była niewyraźna na tyle, że była w stanie wyłapać tylko pojedyncze słowa, typu „psia”, „zimno”, „garnek” i „sza”, które, sklejone razem, i tak nie tworzyły żadnej sensownej całości. Głos był dość donośny, do tego lekko skrzekliwy i nieprzyjemny dla ucha, ale kota na razie nie było widać, jakby się gdzieś skrył w okolicach granicy. Czy zamierzała go odszukać?

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

_________________

Kocica przegryzła lekko wargę, gdy do jej uszu dotarł czyjś nieprzyjemny głos. Choć próbowała zrozumieć cokolwiek z danych wypowiedzi, to jedyne, co jej się udało wyłapać, to jakieś pojedyncze słowa, które w całości nie tworzyły niczego sensownego. Mimo to bez problemu mogła stwierdzić, że to nie był inny strażnik, albo ktokolwiek z plemienia, więc będzie musiała w to zainterweniować. Ostrożnie ruszyła tam, gdzie dobiegał dźwięk, próbując znaleźć tego kota, starając się przy tym nie robić zbytnio hałasu, tak na wszelki wypadek.

Starlight