Zwichrzone Szczyty

Z całą pewnością głos był nowy i nieznany Strażniczce; stawał się coraz bardziej głośny wraz z odległością, jaką pokonywała, aż w końcu Księżyc nie ujrzała pod krzewem krótkowłosego, bardzo chudego kocura o dosyć dziwnych proporcjach ciała. Mogła zauważyć również, że jego kremowe, lekko pręgowane futro pokryte bielą ma trochę blizn i jest dosyć matowe. Nieznajomy siedział w niezbyt eleganckiej pozycji, czyszcząc sobie brzuch, i nie przejmował się obecnością kotki, którą mógł już dobrze zobaczyć, gdyby podniósł wzrok. Dalej za to beztrosko gadał sam do siebie. Było to właściwie na samej Plemiennej granicy.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

_________________

Oh, no cóż, szybko poszło. Wkrótce zaczęła dawać swoimi krokami znać o swej obecności, bacznie przy tym obserwując nieznajomego. Zanim jednak cokolwiek powiedziała, przyjrzała się mu się uważnie. Nie wyglądał na silnego, ba, był nawet wychudzony, a mimo to siedział sobie bezczelnie na granicy i czyścił się w takiej pozycji, zamiast martwić się o żarcie gdzieś daleko poza terenami plemienia.
– Dzień dobry. Wybrałeś niezbyt odpowiednie miejsce na takie rzeczy, więc radzę ci zająć się swoimi sprawami gdzieś indziej, najlepiej poza naszymi terenami. – rzekła stanowczo, zatrzymując się w bezpiecznej odległości od kocura. Sama była wyprostowana, a końcówka jej ogona lekko drgnęła, póki lustrowała swoimi błękitnymi ślepiami samotnika. Nie miała zbytnio ochoty na walkę, więc liczyła na to, że ten posłusznie wstanie i wyniesie się stąd, póki miała cierpliwość, z przeprosinami czy bez.

– Dopiero kiedy komar usiądzie ci na jajkach, zdasz sobie sprawę, że nie wszystko da się rozwiązać przemocą – oświadczył kocur nagle bardziej wyraźnie i poważnym tonem, dalej nie podnosząc wzroku, jakby w ogóle nie słyszał wypowiedzi Księżyc. Zaraz jednak zmarszczył lekko nos i spojrzał jej prosto w oczy, nieco przytomniej. – Nie widzi, że się myje? A! Nieodpowiednie, nieodpowiednie. Jak się postara, to na każde… każde miejsce jest odpowiednie. Nieodpowiednie, to jest przeszkadzanie innym, nie wie tego? – oznajmił kot.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

Huk:
• P: 7 | S: 20 | Z: 38 | Sz: 50 | O: 20 | HP: 190 | W: 130
• Psi węch, Wątłe zdrowie
• Pływanie: poziom 1, Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Zielarstwo: poziom 3

_________________

Drgnęła lekko uchem, ignorując poprzednią wypowiedź i bardziej skupiając się na tej następnej. Chociaż w sumie to obie wskazywały na jedno i to samo. No cóż, a więc będzie musiała iść po staremu. Najwyżej sobie trochę poskacze. Drgnęła z rozbawienia wąsami na te jego słowa. Nawet nie chciała wiedzieć, co on tak naprawdę ze sobą robił.
– Tia? Bo zaraz tak ci się postaram, że nieodpowiednia tutaj będzie tylko twoja obecność. – rzuciła szyderczo, z krzywym uśmieszkiem na pysku. – No dobra, a teraz zmykaj stąd, póki jeszcze mam cierpliwość. – dodała już poważniej, ruchem łba zachęcając go do tego, żeby opuścił granice. Jeśli kocurek nie był głupi, to w tym momencie powinna się u niego zapalić czerwona lampeczka. No, chyba że on posiadał jakieś zbędne części ciała, wtedy z chęcią mu okaże usługę.

– A na jakiej podstawie rozkazuje? – spytał skrzekliwie, strzelając ogonem o ziemię. Jego wzrok tańczył po okolicy, niekoniecznie już po samym pysku rozmówczyni. – Ani me, ani be, nie przedstawi się, tylko od razu z ryjem – dodał zaraz, nieco bełkotliwie i mniej wyraźnie. Zaraz jednak pociągnął gwałtownie nosem. – Orzełka by tak Huka nie potraktowała! Gdzie jest Orzełka?! – zaczął zawodzić głosem na granicy rozpaczy i pretensji.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

Huk:
• P: 7 | S: 20 | Z: 38 | Sz: 50 | O: 20 | HP: 190 | W: 130
• Psi węch, Wątłe zdrowie
• Pływanie: poziom 1, Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Zielarstwo: poziom 3

_________________

Strażniczka nic nie odpowiedziała na pierwsze pytanie, jako że odpowiedź zdawała się tutaj być oczywista, chociaż jej ślepiom nie umknęła mowa ciała kocura. Niestety, nie była ona pocieszająca, a wręcz wzmagała niepokój strażniczki. Jeśli jednak samotnik myślał, że zaraz zwieje, to grubo się mylił.
– Jedyne, o co cię proszę, to żebyś opuścił granicę i nic więcej. Jeśli tego nie zrobisz, to będę musiała zmusić cię do tego siłą, więc odejdź, proszę. – rzuciła ostrzegawczo, robiąc krok w tył i napinając mięśnie. Chociaż w tej chwili nieznajomy wyglądał bardziej na zrozpaczonego, niż agresywnego, to była gotowa na wszystko. – Jaka Orzełka? Kim jest Orzełka? Wybacz, ale nie wiem, o kim mówisz. Czy to dlatego tu jesteś? Szukasz ją? – powiedziała spokojniej, gdy samotnik zaczął coś mówić o Orzełce i przy okazji chyba wydał swe imię. Trochę zbiło ją to z tropu, ale jeśli rozwiąże tę sprawę, to może wtedy Huk w końcu sobie pójdzie.

– Nie wie, nie wie! – zadrwił prześmiewczym tonem, jednocześnie podnosząc się na równe łapy. W całym jego ciele widać było niepokój i napięcie. – Śmierdzi jak ona, a będzie wciskać Hukowi kit, że nie wie! Po co kłamie?! Zawsze kłamią! Wszyscy! – zawył kocur.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

Huk:
• P: 7 | S: 20 | Z: 38 | Sz: 50 | O: 20 | HP: 190 | W: 130
• Psi węch, Wątłe zdrowie
• Pływanie: poziom 1, Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Zielarstwo: poziom 3

_________________

Księżyc obserwowała Huka, nie bardzo wiedząc, co o tym wszystkim myśleć. Był... dziwny. Tak bardzo się przejmował, bo nie natknął się na Orzełkę? Skoro już o niej mowa, to jedyny kot, który przychodził w tej chwili Księżyc na myśl, to jedna z łowczyń, co wkrótce się potwierdziło. Jednak to rodziło w niej tylko więcej pytań, niż odpowiedzi.
– Spokojnie, nikt cię nie próbuje okłamać! – zapewniła, próbując go jakoś uspokoić. – A więc szukasz Orzeł, tak? Takiej rudej, pręgowanej, puszystej kotki? Po co ci ona? – spytała, wciąż zachowując spokój. Wszystko, co teraz chciała, to zrozumieć, w jakim celu kocur tutaj był, poza dbaniem o swoją higienę osobistą. Zapewne w żadnym, a to, że chciał się widzieć z Orzeł, raczej było wymówką. Gdyby znali się od jakiegoś czasu - a widać było, że ją znał - i faktycznie chciał się z nią widzieć, to na takie rzeczy wcześniej by się umawiali na granicy z dala od obozu, a nie że on siedzi se tutaj i czeka, aż ktoś się zjawi.

– I znowu kłamie! – fuknął pogardliwie, choć nieco bardziej spokojnie. Jedno było pewne: nieznajomy był nieprzewidywalny, ale na razie nie zamierzał się stąd ruszyć. – A nie za dużo by chciała wiedzieć, co?! Po co jej ta wiedza? Może sama by coś Hukowi powiedziała, zamiast tylko przesłuchiwać i pytać i wyganiać! Pyta, żeby tylko Huka oszukać i wykorzystać, na pewno! Orzełka też przestała do Huka przychodzić, wiele miesięcy temu, też oszukała! – I kolejne gwałtowne pociągnięcie nosem, tak dramatyczne, że aż niemalże sztuczne – chociaż Huk akurat udawać emocji nie umiał najlepiej.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

Huk:
• P: 7 | S: 20 | Z: 38 | Sz: 50 | O: 20 | HP: 190 | W: 130
• Psi węch, Wątłe zdrowie
• Pływanie: poziom 1, Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Zielarstwo: poziom 3

_________________

Szynszyla zerknęła na chwilkę w bok, czując, że ta rozmowa będzie ciężka. Zastanowiła się na kolejne słowa Huka, który nie za bardzo chciał się dzielić swoimi zamiarami, bo sama przy tym o sobie nic nie mówiła. Poruszyła lekko wąsami. Jeszcze czego. Chociaż faktycznie, w sumie to mogłaby się chociaż przedstawić.
– Hm... Jestem Księżyc Schowany we Mgle, jedna ze strażniczek. – odparła, ujawniając swoje imię. Wypowiedziała pełną wersję, bo na to się czuła wobec obcych jej kotów. Podała też swoją rangę, nie tyle dlatego, żeby to coś mówiło kocurowi, tylko po prostu podać jakąś informację, żeby Huk poczuł się lepiej. – Przykro mi, że tak się złożyło. Znam Orzeł od dawna i jest bardzo miłą, choć trochę zapominalską kotką, więc wątpię, żeby zrobiła to specjalnie. – zaraz dodała. Z pewnością to było smutne, że Huk w pewnej chwili został porzucony przez swojego znajomego, nawet jeśli to nie było celowe. Nie spodziewała się takiego obrotu spraw i nawet nie wiedziała, czy było to prawdziwe, więc spróbowała go jakoś pocieszyć, wciąż przy tym zachowując pewien dystans. – Może... Chciałbyś jej coś przekazać? – spytała.

Kocur wciąż niespokojnie łypał ślepiami na boki i był cały napięty, ale przynajmniej na chwilę zamknął pysk, kiedy Księżyc się przedstawiła, a nawet zaczęła mówić więcej na temat Orzeł. Milczał wtedy… i właściwie ciężko było mieć pewność, że w ogóle słucha, bo nagle zarzucił głową do tyłu, żeby spojrzeć prosto w niebo.
– Stare baby je*ać piorunami – oświadczył od czapy śmiertelnie poważnie. Zaraz jednak wrócił na ziemię i do rozmowy. – Przekazać? – spytał niepewnie i zaraz się zamyślił. – PrzEKAZAĆ! HA! TAK! – wywrzeszczał nastroszony, po czym splunął pod łapy Księżyc i… rzucił się do ucieczki w stronę Orlej Przełęczy.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2

Huk:
• P: 7 | S: 20 | Z: 38 | Sz: 50 | O: 20 | HP: 190 | W: 130
• Psi węch, Wątłe zdrowie
• Pływanie: poziom 1, Skradanie się: poziom 3, Tropienie: poziom 3, Zielarstwo: poziom 3

_________________

Kocica ustawiła po bokach uszy na słowa tego typa, a potem w ogóle drgnęła, gdy usłyszała jego krzyk. Ugh, chyba zaraz zwariuje... Na tym jednak cyrk się nie skończył, bo kocur nagle zdecydował się na ucieczkę. Księżyc przez krótką chwilę za nim biegła i gdyby ten zdecydowałby się na zwiedzenie obozu, to spróbowałaby go dogonić, a jak nie, to odpuściłaby i powróciła do swojego patrolu. Co za dziwak...

Kocur pognał dość żwawo i sprawnie, jak na swój wiek, na Orlą Przełęcz, nie oglądając się na kocicę, ani nie zmieniając kierunku. W końcu zniknął Strażniczce z oczu.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +5 PD (przegonienie samotnika)

(w ogóle to zapomniałam że Huk jest stary i powinien mieć obniżone staty, dobrze że poszedł już istg)

_________________

Uciekł sobie? Świetnie, w końcu miała z nim spokój. Kocica odetchnęła na chwilkę, a gdy już ochłonęła, powróciła do miejsca, gdzie przerwała swój patrol, aka miejsce spotkania Huka i tam kontynuowała swój spacer. Ponownie przyjęła się za wypatrywanie wszelkich zagrożeń w pobliżu granicy, nie zapominając przy tym o jej oznaczaniu.

Po ucieczce podejrzanego samotnika w okolicy zapanowała cisza, przerywana jedynie cichymi krokami Księżyc. Jedyną odmianą od spokoju wokół było bzyczenie komara, który zaczął latać kotce wokół uszu.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +5 PD (przegonienie samotnika)

_________________

Jak dobrze, będzie miała teraz chwilę, żeby nacieszyć się tutejszym spokojem (może nie licząc komara) i odpocząć po spotkaniu z tym dziwnym samotnikiem. Szkoda, że w czasie patrolu nie mogła po prostu zatrzymać się w jednym miejscu na dłużej. Szła więc dalej, wciąż bacznie obserwując otoczenie oraz co jakiś czas odnawiając stare oznaczenia zapachowe.

Irytujące brzęczenie po chwili zniknęło. Wciąż jednak panowała cisza i spokój.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +5 PD (przegonienie samotnika)

_________________

Nic? No i dobrze. Liczyła na to, że będzie tak trwać do końca. Na razie robiła swoje i szła dalej.

I dalej nic, największą atrakcją wciąż pozostawał nieco obłąkany samotnik z wcześniej; poza tym patrol przebiegał spokojnie.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +5 PD (przegonienie samotnika)

_________________

Wciąż nic? No cóż, idzie dalej.

Starlight