Zwichrzone Szczyty

I… kolejny samotnik się szwendał po okolicy Plemienia. Niski kocur o długim, jasnokremowym futrze z szaroniebieskim pyskiem, uszami, łapami i ogonem hasał po górskich murawach, jednak w odróżnieniu od Huka – kawałek od granicy. Wyczuwając zapach kocicy, który przywiał do niego wiatr, przystanął i uniósł jedną przednią łapę, zastygając niczym pies na polowaniu.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Sobek:
• S: 15 | Z: 20 | Sz: 6 | O: 15 | HP: 110 | W: 110

Kolejny samotnik... No cóż, dobrze przynajmniej, że nie Huk. Chociaż to, w jakiej on zastygnął, wyglądało zabawnie. Zupełnie, jak jakiś pies na polowaniu. Zwolniła nieco kroku, znowu unosząc łeb i bacznie się przyglądając nieznajomemu, aż w końcu zatrzymała się w bezpiecznej odległości od niego.
– Dzień dobry. Szukasz czegoś? – spytała spokojnym, dźwięcznym tonem. Modliła się przy tym do przodków, żeby ten kocurek nie okazał się podobnym wariatem, co Huk.

– A… a co? Oprowadzasz turystów, heh? – spytał nieco nerwowo i z niepokojem, wszak spacerował sobie po ziemiach nieoznaczonym jakimkolwiek zapachem… a kotka po prostu do niego podeszła ten spory kawałek, jaki ich dzielił. Huh! Nagle się zestresował.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Sobek:
• S: 15 | Z: 20 | Sz: 6 | O: 15 | HP: 110 | W: 110

_________________

– Prawie. Odganiam intruzów. – rzuciła z lekkim uśmieszkiem. Widać było, że ten biedny młodzik się stresował. No cóż, dopóki nie zdecyduje się przekroczyć granicy, nie będzie próbować mu wyrządzić krzywdy. Jednocześnie nie chciało jej się tak po prostu stać i czekać, aż ten sam kocurek sobie pójdzie. Ruchem łba wskazała w głąb terenów, na których przebywał samotnik, dając mu do zrozumienia, żeby się stąd oddalił.

– I-intruzów? – powtórzył nieco piskliwie kocur, cofając uszy. – A-a-ale… prze-przecież jaaaa nikomu nie… nie wsze-wszedł…em… na… t-tereny… prawda? – wyjąkał, mrugając ślepiami na gest Strażniczki.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Sobek:
• S: 15 | Z: 20 | Sz: 6 | O: 15 | HP: 110 | W: 110

_________________

– Tak. Na razie. Ale jesteś blisko granicy, dlatego nie pójdę stąd, póki ty nie odejdziesz. Tak dla pewności. – odpowiedziała spokojnie. Przyjęła przy tym rozluźnioną, mniej groźną postawę, żeby ten kocurek tak bardzo się nie bał. Nie chciało jej się niepotrzebnie stresować jakiegoś tam samotnika, ani wysłuchiwać jego jąkań. Niestety, musiała go pilnować, żeby przypadkiem nie przekroczył granicy.

– N-no… no a-aaale… c-czemu mnie prze-przeganiasz z… z niczyjego t-terenu…? Pr…przecież, um… no, nie wchodzę n-na ten… uh, twój?… – bąknął kocurek. Wciąż ani drgnął; początkowo zamarł ze strachu, teraz jednak stał jak słup chyba ze zdziwienia słowami kocicy.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Sobek:
• S: 15 | Z: 20 | Sz: 6 | O: 15 | HP: 110 | W: 110

_________________

– Hm... No nie wiem. Może dlatego, że stoisz troszkę za blisko granicy, a ja ci nie ufam? – spytała z ironicznym zdziwieniem. – Nie chcę, żebyś ty ją przekroczył, jak tylko sobie pójdę, rozumiesz? No już, zmykaj stąd. – zaczęła poganiać, kilka razy powtarzając swój poprzedni gest głową. Miała już dość na dzisiaj samotników i chciałaby to wszystko zakończyć, a nie rozjaśniać jakiemuś półgłówku jakieś oczywiste rzeczy. Czy naprawdę jest tak trudno odsunąć się te kilkadziesiąt kroków od granicy?

Młody kocurek cofnął jeszcze bardziej uszy, a całe jego ciało zadrżało lekko.
– Prze-przecież ona n-nawet nie jest… o-o-obok mnie… – jęknął słabo. – D-daj mi spo-spokój, cze…czemu n-na-napastujesz ko-kogoś kto n…ie jest n-na twoim terenie! – pisnął podniesionym głosem.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Sobek:
• S: 15 | Z: 20 | Sz: 6 | O: 15 | HP: 110 | W: 110

_________________

– Powiedziałam, że jesteś za blisko granicy, czy nie wyrażam się jasno? Nie wiem czy wiesz, ale nawet w takiej sytuacji mogę cię przegonić. Szczególnie, że zachowujesz się dziwnie, bo z całych dostępnych ci terenów niczyich postanowiłeś upierać się właśnie o ten jeden z tych skrawków, które są położone najbliżej granicy z plemieniem. – sarknęła chłodno, uderzając lekko końcówką ogona o ziemię. Na Plemię Wiecznych Łowów, czemu ci samotnicy byli dzisiaj tacy uparci? Co prawda, temu tutaj brakowało jeszcze do Huka, ale kto wie, może zaraz dobije jego poziomu dziwaczności?

– M-m-może nie widziałaś, a-ale szedłem! P-po nie two-twoim terenie! O-odczep się, ty… ty… ty! wariatko! – pisnął, trzęsąc się i będąc na granicy hiperwentylacji. Choć chciał, to nie był w stanie się ruszyć; mięśnie mu zamarzły, serce biło, szum w uszach, i… zemdlał nagle, odsuwając się na ziemię.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Sobek:
• S: 15 | Z: 20 | Sz: 6 | O: 15 | HP: 110 | W: 110
• Omdlenie

No i zemdlał. Cóż, tego się nie spodziewała. Przez chwilkę stała i gapiła się na niego, zastanawiając się, co zrobić, aż w końcu westchnęła ciężko i kontynuowała patrol. Raczej nie było tutaj co robić, więc postanowiła, że lepiej będzie, jeśli po prostu tego samotnika zostawi w spokoju. Jeśli mówił prawdę, to pewnie odejdzie, jak tylko się ocknie, a jak nie... to osobiście wyrwie mu ogon.

Kot po prostu zemdlał ze stresu i… cóż, od ataku paniki, jakiego doznał. Księżyc niewzruszona ruszyła dalej, nie upewniając się, czy nieznajomy w ogóle się ocknie i co wtedy zrobi… pewnie lepiej dla niej. Nic innego też nie znalazła.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

_________________

Na razie nic. No i dobrze. Musiała jednak jeszcze trochę przejść, nim w końcu będzie mogła zakończyć patrol. Wciąż szła dalej i rozglądała się za drapieżnikami, nie zapominając o odnowieniu znaczeń zapachowych.

Murawy i ziołorośla się powoli kończyły i kocica była zmuszona wędrować po tej bardziej górskiej i skalistej części Plemiennych granic. Tam po pewnym czasie ujrzała żbika – spał on nie na terenach Plemienia, a jakąś długość drzewa od granicy, w niewielkiej jamie, osłoniętej suchym krzewem.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +6 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Żbik:
• P: S: 27 | Z: 27 | Sz: 34 | O: 28 | HP: 150 | W: 150

_________________

Kocica zatrzymała się, gdy ujrzała w oddali śpiącego kota. Wyglądał na dużego, z szarym, pręgowanym futrem, ale jednocześnie nie do końca pachniał, jak normalny kot. Być może, gdyby nie ta niecodzienna woń, to automatycznie uznałaby go za samotnika. Podejrzewała jednak, że może tym razem miała do czynienia ze żbikiem. Interesujące, bo to był pierwszy raz, kiedy go widziała i szczerze, nie bardzo wiedziała, co z nim zrobić. Na pewno słyszała, że jest to dość płochliwy drapieżnik, więc raczej nie będzie szukał zwady z kotem. Jednak gdyby zdecydował się na zwiedzenie terenów plemienia, to mógłby zrobić poważną krzywdę jakiemuś współplemieńcowi, który zdecydował się go zaatakować.
Musiała się najpierw dowiedzieć, czy to była jedyna wizyta danego osobnika, czy postanowił zamieszkać w tej okolicy na stałe. Zaczęła więc iść w głąb terenów plemienia, poszukując wszelkich śladów pazurów na korze drzew, odchodów i znaczeń zapachowych należących do żbika.

Im głębiej w tereny Plemienia, tym słabszy był zapach żbika – jedynie to, co do nozdrzy kocicy zawiał wiatr ze strony, z której przyszła. Zwierzę pozostało w jamie, które mogło być zarówno jego chwilowym przystankiem, jak i jego legowiskiem, z całą pewnością jednak nie było czuć jego obecności na terenach grupy.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 145 | W: 100/130
• Cichy krok, Sokoli wzrok, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, Tropienie: poziom 1, Wspinaczka: poziom 2
• Zdobyte PD: +40 PD (przegonienie samotnika, gronostaj)
• Rozwinięte umiejętności: +7 pkt Tropienia, +2 pkt Skradania się
• Lekki ból w prawej przedniej łapie po nadepnięciu na kamyk

Żbik:
• P: S: 27 | Z: 27 | Sz: 34 | O: 28 | HP: 150 | W: 150

_________________

Nie znalazła żadnych znaczeń terenu od żbika. To dobrze, bo żbiki rzadko opuszczają swoje terytorium, więc ten raczej nie wtargnie się na tereny plemienia. Wciąż jednak nie podobało jej się to, że spał sobie w pobliżu granicy, wciąż nie wiedząc, czy założył tam jedno ze swoich stałych lęgowisk, czy tylko postanowił na chwilę się zdrzemnąć.
Po sprawdzeniu, czy terytorium żbika nie znajdowało się na terenach plemienia, dokończyła swój patrol, wracając tą samą drogą, którą przyszła. Upewniła się, czy tamten samotnik, który zemdlał, sobie stąd poszedł i gdyby wciąż tam leżał, to ostrożnie przesunęłaby go dalej od plemiennych granic. Była pewna, że niedługo się obudzi, więc nie ma co z nim dłużej siedzieć.
Kiedy wróciła do obozu, poinformowała Wieszcza o spotkaniu dwóch samotników oraz o żbiku, co nie miał rewiru na terenach plemienia, ale spał niedaleko granicy, choć nie była pewna, czy na stałe.

//zt, dziękuję! Zwichrzone Szczyty - Page 8 2483500703

Kolejny dzień, kolejny patrol. Tym razem wybrała się na niego bez towarzystwa. Dzisiaj czuła się... inaczej. Naszła na nią chęć luźnego spaceru po terenach, by wyjść na świeże powietrze i ewentualnie o czymś porozmyślać, a jak wiadomo, najlepiej się myśli w ruchu. I obowiązek, i przyjemność w jednym. Przy okazji może kogoś pobije. Chciała teraz pobyć w samotności, bo żeby nikt nie zakłócał jej uwagi rozmową, także no. Była sama.
Pogoda pozostawała życzyć więcej. Szare chmury zasłaniały słońce, a jedyne, co sugerowało nadciągający zmierzch, to zapadająca ciemność. Wciąż było całkiem widno, jednak nie trzeba być geniuszem, żeby odgadnąć, że zbliża się noc.
Kocica szła spokojnie po górskich murawach wzdłuż pasma Sokolich Gór, rozglądając się przy tym za drapieżnikami, samotnikami lub czymkolwiek, co wymagałoby jej interwencji. Oczywiście, nie zapominała przy tym o ponownym znaczeniu granic. Ciekawe, co tym razem będzie na nią czekać...

Górskie murawy i ziołorośla

Księżyc poszukiwała niebezpieczeństw na terenach Plemienia Niedźwiedzich Kłów, czegokolwiek, co mogłoby się jej natknąć pod łapy. Na szczęście, na razie nic nie znajdywała.

Księżyc:
• P: 5 | S: 29 | Z: 31 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 150 | W: 130
• Cichy krok, sokoli wzrok, wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 1, tropienie: poziom 1, wspinaczka: poziom 2

_________________

Shall we look at the moon, my little loon
Why do you cry?
Make the most of your life, while it is rife
While it is light

Starlight