Słonecznikowa Łapa skrzywił się delikatnie na odór wroniej karmy. Nie trudno było mu dojść do wniosku, że wpadł na kolejny trop samotników, którzy zakradali się na ich tereny. Machnął ogonem w skupieniu, po czym podszedł do krzewu, na którym został kawałek śmierdzącego futra. Być może ten samotnik był nadal niedaleko... Ale czy szukanie go samemu było dobrym pomysłem? Tak naprawdę nie przerobił jeszcze nawet walki na treningu. Poza tym prawie na pewno ten samotnik był dorosły i nawet jeśli mniejszy, to bardziej doświadczony od niego. Kusiło go, by podążyć za śladami, ale ostatecznie uznał to za niezbyt mądry pomysł. Lepiej będzie, jeśli wróci do obozu i poinformuje o tym dorosłych wojowników.
Tak więc ostatecznie, zakopał resztki sroki, by nie kusiła żadnych innych drapieżników i zawrócił po złapanego wcześniej gawrona, by wrócić z nim do obozu.

//zt

Jakiś czas później Słonecznikowa Łapa ponownie pojawił się na terenach Cienistych Koron. Miał nadzieję, że tym razem jego polowanie będzie nieco bardziej owocne. Naprawdę musiał potrenować skradanie się. Zaczął więc rozglądać się za pierwszą zdobyczą.

Słonecznikowa Łapa nie znał niestety zapachu kuny, ale potrafił rozpoznać zapach drapieżnika. Przekonanie się, jaki drapieżnik kryje się w lesie było kuszące, ale nie zamierzał ryzykować, mając tak małe doświadczenie w walce. Postanowił obejść to miejsce i oddalić się na brzeg lasu w poszukiwaniu piszczków.

Słonecznik miał, prawdę mówiąc, nadzieję na coś większego, ale nie zamierzał narzekać. Od razu zgiął łapy, zrównał ogon z grzbietem i ustawiwszy się pod wiatr, ruszył w stronę ptaka. Co kilka chwil spoglądał pod łapy i zastygał w bezruchu, by drozd go nie dostrzegł. Gdy tylko udało mu się zbliżyć na wystarczającą odległość, rzucił się w jego stronę, chcąc szybko i bezboleśnie zakończyć jego życie.

Ulżyło mu, gdy drozd padł martwy, nie zdoławszy odlecieć. Ostatnio polowanie zbyt mu poszło, przez jego głośne stąpanie. Teraz starał się zrobić wszystko, by skradać się ciszej.
Zakopał drozda w poszyciu i ruszył szukać kolejnej zwierzyny.

Spojrzał w stronę sroki, a jego łapy instynktownie się ugięły a ogon zrównał z linią grzbietu. Powoli zaczął podchodzić w stronę ptaka, starając się iść zarówno pod wiatr jak i po łuku. Nie chciał tracić czasu na zastyganie, skoro ptak wyglądał, jakby zaraz miał odlecieć. Starał się jednak patrzeć pod łapy, by na nic nie ustać. Jeśli udało mu się podejść do sroki na czas, to od razu rzucił się do jej szyi.

No tak, za szybko się ucieszył. Spłaszczył na krótko uszy z niezadowoleniem, nim ruszył dalej. Nie zamierzał poprzestać na jednym, marnym droździe.

To był chyba jakiś marny żart. Dosłownie żart, bo domyślał się, że wykonał to jeden z samotników, którzy przez ostatnie księżyce naruszali ich tereny. Ewentualnie mógł to być też jakiś inny drapieżnik. Przez chwilę stał w miejscu, zastanawiając się nas kolejnym posunięciem. Nie miał za wiele doświadczenia, jeśli chodzi o ewentualną walkę, ale przecież nie będzie biegł z tym do obozu. Był już dorosły, pomimo rangi terminatora, i potrafił o siebie zadbać. A przecież nie mógł tego tak po prostu zostawić i iść polować dalej. Poza tym... zżerała go ciekawość.
No dobra, raczej nie było dużej szansy na to, że od razu umrze. Pochylił nos nad ziemią i starał się wywęszyć w jaką stronę poszedł złodziej, a gdy tylko złapał trop, ruszył za śladami. Cały czas jednak był ostrożny, starał się iść cicho i w miarę nisko przy ziemi, by potencjalny drapieżnik go nie zauważył.

Chciał. Skoro już złapał jakiś trop to nie zamierzał tak szybko odpuścić. Nadal podążał za nim cicho. Miał tylko nadzieję, że ten złodziej nie okaże się być kuną, którą wcześniej chciał uniknąć.

- Hmm... - Słonecznikowa Łapa mruknął pod nosem. Gdyby nie zapach kuny, podążyłby za silniejszym tropem. Jeśli jednak złodziej poszedł w stronę drapieżnika to nie zamierzał go ratować, jednocześnie samemu pakując się w niebezpieczeństwo. Skręcił więc z powrotem do miejsca, gdzie wykradziono drozda. Zamierzał oddalić się od miejsca, w którym mogły grasować inne drapieżniki i pomimo napięcia postanowił poszukać kolejnego piszczka.