Rząd Drzew

– Oh. To gratuluję. – mruknęła na odpowiedź Szerszeniowego Roju, choć informacja o jego awansie była jej zupełnie obojętna. No tak, w sumie minęło już tyle czasu, że Szerszeń mógł jak najbardziej zostać wojownikiem, no ale kto wie. W końcu wieczni terminatorzy też się zdarzali. – Trenuję. Dwójkę. Leśną Łapę i Niezapominajkową Łapę. – odparła bez wdawania się w szczegóły, choć było jej niewygodnie. Czuła się głupio przez to, że otrzymała już tyle terminatorów, a mimo to wytrenowała żadnego. Wszyscy jej dawni podopieczni zaginęli bez śladu. Pszczołę to bolało, bo prawie każdy w jej wieku wypuścił już przynajmniej jednego wojownika. Tylko ona i Zamglone Jezioro mały w tym pecha, choć patrząc na to, jak niewiele zostało z treningu Niezapominajki, była jakaś nadzieja na przełamanie tego przekleństwa.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

— Dzięki — odparł ze słyszalną satysfakcją, chociaż ton Pszczoły nie był taki jaki by sobie wymarzył. Powinna być bardziej zaskoczona i zdecydowanie bardziej zakłopotana całym swoim zachowaniem w jego stronę. A jednak ta była kompletnie niewzruszona; i w sumie to dobrze, bo oznaczało, że miała więcej niż muchę w mózgu. Ale i tak Szerszeń był z tego powodu niepocieszony.
— Myślałem, że już kogoś wytrenowałaś? — odparł szczerze... zaskoczony. W jego głosie nie było słychać standardowego jak dotąd przytyku czy kpiny. Naprawdę się zaskoczył, że Pszczeli Pył nie wymieniła nikogo, kto ukończył u niej trening. Zdawała się taka "perfekcyjna" i w ogóle... Dopiero po chwili sam zdął sobie sprawę z tego jak zabrzmiał i prychnął, jakby chcąc pozostać w konwencji złośliwości wobec kocicy. — Ja trenuje Kowalikową Łapę. Kto wie, może nawet zobaczysz go na najbliższym zgromadzeniu? — wyszczerzył kły, chociaż doskonale wiedział, że to niemożliwe.

_________________

in a silly goofy mood

Niewzruszony pysk kocicy drgał lekko, jakby chciała go zmarszczyć. Była nieco zaskoczona tym, że kocur zareagował czystym zdziwieniem, bez słyszalnej złośliwości i kpiny. Być może zrobił to specjalnie, żeby najpierw ją złudzić, a potem znowu napluć jej w pysk jakimś zgryźliwym komentarzem. Jednak zamiast tego kocur jedynie prychnął, ale Pszczole to wystarczyło do potwierdzenia swojego domysłu.
– Eh, wolałabym tam nie być. Nie wiem jak ty, ale ja mam już dość tych Zgromadzeń. – przyznała szczerze na wzmiankę o zbliżającym się Zgromadzeniu. O ile w zdecydowanej większości gromiaków to wydarzenie budziło radość i dumę, to Pszczoła nie czuła się tym zaszczycona. Nic nie robiła, nie wiedziała, z kim rozmawiać, tylko siedziała i gapiła się na przywódców, czekając, aż wszyscy wygłoszą swoje nudne przemowy, by potem wrócić do obozu. Nie rozumiała, co takiego inni widzieli w tym międzyklanowym zebraniu.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Tym razem faktycznie uniósł brew i chwile przyglądał się kocicy z ciekawością i zaskoczeniem. Tego też się nie spodziewał; myślał, że wszyscy ci "najlepsi" i "przykładni" wojownicy wręcz uwielbiali Zgromadzenia. Możliwość reprezentowania swojego Klanu i świecenie przykładem bycia wybranym mogła jakoś łechtać ego. Dlatego się zaskoczył, że Pszczeli Pył, która w jego oczach była kimś podobnym do takich kotów (co wzięło mu się z jego własnych wyobrażeń o rdzawej), nie przepadała za Zgromadzeniami.
— Byłem na jednym — wzruszył ramionami i cicho cmoknął, wyrażając tym swoją... obojętność? — Ale mnie zaskoczyłaś. Myślałem, że reprezentacja Klanu Gromu to twoja misja życiowa, skoro bronisz granic, nawet jak nie ma ku temu wyraźnej potrzeby — mruknął z przekąsem, po czym odchrząknął, a jego ton nieco się zmienił. Zeszła z niego złośliwość, a sam Szerszeń sam skusił się na nieco szczerości wobec Pszczoły. Jej wyznanie sprzed chwili nie brzmiało sztucznie jak cała reszta.
— Ale szczerze, też nie widzę w nich sensu. Cały czas jest mowa o tym samym i jak świetnie to się nie żyje. W dodatku mało jest kotów do których chciałbym podejść — ostatnie zdanie wręcz wymamrotał i trzepnął przy tym grubym ogonem. Chcąc nie chcąc przyznał się, że nie ma znajomych w innych klanach.

_________________

in a silly goofy mood

Parsknęła cicho, pokazując swoje nastawienie do tego całego "reprezentowania" klanu i bycia przykładnym wojownikiem. Jednak dalszych słów kocura słuchała z lekkim zaskoczeniem. Takim... zaskakująco przyjemnym. Okazało się, że podzielał takie samo zdanie. Też ciężko mu było znaleźć kogoś do gadania na Zgromadzeniu i również nie obchodziły te niemal identyczne przemówienia przywódców. Nigdy nie myślała, że będzie z nim mieć jakieś wspólne poglądy. Przytaknęła głową w znak, że się z nim zgadzała. Chyba jednak rozmowa z nim nie była tak zła, jak zakładała.
– A do tego najbliższe będzie w Porę Nagich Drzew... – rzuciła z wyraźnym obrzydzeniem, marszcząc lekko pysk. Nie lubiła marznąć, tym bardziej kiedy nie widziała w tym potrzeby. Najpierw długa droga w jedną stronę, potem w drugą, a ponieważ same Zgromadzenia nie przebiegały szybko, to musiała siedzieć i cierpieć na nim. Połączenie dwóch nielubianych przez nią rzeczy tylko ją zniechęcało od nadchodzącego wydarzenia.
– Dobra, pójdę już, bo mam jeszcze wiele rzeczy do zrobienia. Miłego spaceru czy coś, Szerszeniowy Roju... – rzekła nieco niezręcznie po chwili milczenia. Nie wiedziała, jak dalej pociągnąć ich krótką rozmowę, a w takich sytuacjach wolała je kończyć, żeby nie przedłużać ciszy. Poza tym zastępca raczej się nie ucieszy, jeśli jej patrol będzie przebiegać podejrzanie długo, no i miała jeszcze treningi na głowie, więc nie mogła tutaj długo siedzieć i gadać o pierdołach. Jeśli Szerszeń jej nie zatrzymał, to wróciłaby do granicy, by kontynuować swój patrol.

//zt?

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

* * *

Pszczołę nie ominęły słuchy o rzekomym nowym samotniku, który od jakiegoś czasu panoszył się przy Gawrze, a przedstawiany przez świadków opis jego wyglądu brzmiał dziwnie znajomo. Domyślała się, że to musiał być pewien kocur, na którego imię miała ochotę przegryźć wargę od przyszywającego jej ciało dyskomfortu, ale początkowo nie chciała zbytnio w to ingerować. W końcu nikt nie wspominał o tym, że kręcił się zbyt blisko granicy, więc nie widziała w tym potrzeby. Jednak potem zaczęły ją nurtować pytania o tym, czy ów kocur faktycznie był, kim myślała, a jeśli tak - to po co tu wrócił. Chociaż nastała już nowa pora, to nadal pogoda całą swą istotą zniechęcała do jakichkolwiek wypadów poza obóz, to nie mogła powstrzymać narastającej w niej ciekawości. W końcu pewnego dnia postanowiła ją zaspokoić. Gdy dotarła do okolic Gawry, zaczęła iść wzdłuż granicy z tym lasem, uważnie wypatrując ów starszego złocistego samotnika, o którym krążyły plotki w Klanie Gromu.

// MG

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

TYP TERENU: brzeg lasu

Jakikolwiek był jej cel w znalezieniu kocura, którego od dawna nie było w Klanie Gromu - póki co, nie odnalazła ona żadnych śladów wskazujących na to, że był w okolicach, jakie obecnie przeczesywała. Nie znaczyło to jednak, że Pszczoła nie napotkała się na zupełnie nic - usłyszała bowiem charakterystyczny krzyk kuropatwy, która właśnie została spłoszona i miała wylecieć hen, do góry… ale jej jęk został nagle ukrócony, jakoby została zabita. Pszczoła mogła podążyć za dźwiękiem i dowiedzieć się, kto upolował ptaszysko… ale czy miała gwarancję, że był to ten, którego szukała?

PSZCZELI PYŁ:
P: 5 | S: 33 | Z: 28 | Sz: 18 | O: 25 | HP: 160 | W: 120
✦ cechy: cichy krok, ostre pazury, wrażliwa skóra
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 1
✦ -

_________________

i have a god shaped hole
that's infected, and i'm
petrified of being alone, now
it's pathetic, i know

and if i believe you
would that make it stop?
if i told you i need you
is that what you want?

Kocica poruszyła lekko uchem, kiedy dotarł do niej krzyk kuropatwy, który nagle został przerwany. Brzmiało to tak, jakby ktoś ją zabił. Nie miała pojęcia, kto to był, ale raczej nie zaszkodzi sprawdzić. Kto wie, może to właśnie będzie ten, kogo szukała? Zaciekawiona, ruszyła cicho, na ugiętych łapach w kierunku, z którego rozdał się ów dźwięk. Nie wiedziała, co będzie tam na nią czekać, dlatego była przygotowana na wszystko, w tym na gorsze scenariusze. Może jej decyzja była ryzykowna, ale hej, nie ma wojowniczego życia bez niego.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

TYP TERENU: brzeg lasu

A więc ruszyła - co prawda nie było już dźwięku, który mógł ją prowadzić, ale był zapach. Zapach, który z każdym kolejnym krokiem coraz mniej pachniał kuropatwą, a coraz bardziej samotnikiem. Mogła po owym zapachu stwierdzić, że owszem, miała do czynienia z kocurem… ale młodym. Czy chciała kontynuować tropienie tego śladu?

PSZCZELI PYŁ:
P: 5 | S: 33 | Z: 28 | Sz: 18 | O: 25 | HP: 160 | W: 120
✦ cechy: cichy krok, ostre pazury, wrażliwa skóra
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 1
✦ -

_________________

i have a god shaped hole
that's infected, and i'm
petrified of being alone, now
it's pathetic, i know

and if i believe you
would that make it stop?
if i told you i need you
is that what you want?

Była nieco rozczarowana tym, że nie był to zapach tego kocura, którego szukała, ale mimo to kontynuowała tropienie jego śladu. W końcu samotnik to wciąż samotnik. Chciała mieć pewność, że ten przypadkiem nie wtargnął się tam, gdzie nie powinien i przy okazji popyta go o tę osobę, po którą tutaj przylazła.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

TYP TERENU: brzeg lasu

W końcu więc doszła do miejsca, gdzie zapach był najsilniejszy… ale początkowo nie mogła zauważyć nigdzie jego źródła. Dopiero dźwięk oblizywania warg, który doszedł z góry, mógł zasugerować, że kocur znajdował się… na gałęzi drzewa, nad Pszczelim Pyłem.
— Oja, klanowiec wyszedł ze swoich terenów! Za ciasne są, co? — parsknął sarkastycznie, ale jego obycie pozostało w jakimś stopniu przyjazne - chciał się podroczyć, najwyraźniej. Miał krótkie futro, biało-bure, z charakterystycznym, ciemnym pyskiem, bo właśnie tam biel zdecydowała się go ominąć. Budowę miał małą, ale umięśnioną.

PSZCZELI PYŁ:
P: 5 | S: 33 | Z: 28 | Sz: 18 | O: 25 | HP: 160 | W: 120
✦ cechy: cichy krok, ostre pazury, wrażliwa skóra
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 1
✦ +2 do tropienia

_________________

i have a god shaped hole
that's infected, and i'm
petrified of being alone, now
it's pathetic, i know

and if i believe you
would that make it stop?
if i told you i need you
is that what you want?

Pszczoła spojrzała w górę i ku jej lekkiemu zaskoczeniu, samotnik siedział sobie na drzewie. Cóż, nie było to do końca miejsce, którego się spodziewała. Sam kocur wydawał się przyjazny, co ułatwiało wyciąganie od niego informacji. Cudownie. Nie przepadała jedynie za jego głupim komentarzem, ale to nie był duży problem.
– No proszę, samotnik, który nie może przede mną uciec! – odbiła piłeczkę z lekkim szyderczym uśmiechem. Oczywiście, był to tylko żart i nie zamierzała z nikim się bić na drzewie za takie odzywki. Przynajmniej na razie... – Szukam pewnego starego kocura. Ma długie, złote, lekko pręgowane futro, postawną sylwetkę i jasnozłote oczy. Widziałeś może takiego? – spytała już poważniej, przechodząc do rzeczy. W końcu przebyła taki kawał drogi, więc zasługiwała na coś więcej, niż jakieś nieprzemyślane palnięcie lewego samotnika.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

TYP TERENU: brzeg lasu

Uniósł jedną z brwi na odpowiedź Pszczelego Pyłu.
— Jeśli tak uważasz… — mruknął, jakby od niechcenia, w rzeczywistości nie czując z tego względu niepewności czy strachu. Bury był przekonany, że jeśli chciałby, to mógłby szybko i z powodzeniem uciec… zwyczajnie nie chciał, chcąc zająć czas rozmową z klanową kotką.
Słysząc cel jej poszukiwań, jego uszy poszybowały stopniowo do przodu, oczy zalśniły, jakby ten wiedział dokładnie, o czym i o kim kotka mówi. Uśmiechnął się.
— Długie, złote, pręgowane… hmm, tak, chyba widziałem. Tak właściwie, to stoi tuż pode mną! Ale nie przesadzaj, stary? I kocur? Nie wymyślaj, jesteś kotką w kwiecie wieku… — parsknął, machając figlarnie ogonem nad łbem Pszczelego Pyłu. Póki co nie miała się czegokolwiek dowiadywać, a jedynie służyć jako rozrywka dla kocurka.

PSZCZELI PYŁ:
P: 5 | S: 33 | Z: 28 | Sz: 18 | O: 25 | HP: 160 | W: 120
✦ cechy: cichy krok, ostre pazury, wrażliwa skóra
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 1
✦ +2 do tropienia

MŁODY SAMOTNIK:
P: 3 | S: 25 | Z: 19 | Sz: 10 | O: 18 | HP: 120 | W: 120

_________________

i have a god shaped hole
that's infected, and i'm
petrified of being alone, now
it's pathetic, i know

and if i believe you
would that make it stop?
if i told you i need you
is that what you want?

– Sugerujesz mi coś...? – spytała lekko zaintrygowana, unosząc lekko jedno ze swoich łuków brwiowych. Nie była końca pewna, czy to kolejny z jego głupich żarcików, czy coś... innego. Aż tak na kocurach, tym bardziej na samotnikach, się nie znała. Na razie z jego wypowiedzi wynikało, że nie widział tego starego dziada, ale kto wie, może jeśli przedrze się przez jego figle, to otrzyma jakąś wskazówkę.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

TYP TERENU: brzeg lasu

— Ja? Nie, czemu? — zaśmiał się, przeciągając łapę od niechcenia. — Jeśli twój tatuś nie chce żyć w twoim klanie, to na jaki kij go męczyć? Osobiście myślę, że podejmuje dobrą decyzję. Zakładając, że faktycznie ten cały stary kocur istnieje — stwierdził, ale chyba nie był zbyt chętny do dzielenia się faktycznymi informacjami.

PSZCZELI PYŁ:
P: 5 | S: 33 | Z: 28 | Sz: 18 | O: 25 | HP: 160 | W: 120
✦ cechy: cichy krok, ostre pazury, wrażliwa skóra
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 1
✦ +2 do tropienia

MŁODY SAMOTNIK:
P: 3 | S: 25 | Z: 19 | Sz: 10 | O: 18 | HP: 120 | W: 120

_________________

i have a god shaped hole
that's infected, and i'm
petrified of being alone, now
it's pathetic, i know

and if i believe you
would that make it stop?
if i told you i need you
is that what you want?

– Oh, a więc jednak coś wiesz. – i to całkiem dużo, jak na przypadkowego samotnika. Być może jej ojciec postanowił wypaplać wszystkim coś, co powinno być raczej czymś prywatnym, a może ów młodzik był jakoś z nim powiązany. Jego kolega? Współlokator? Syn? W sumie nie zdziwi się, jeśli to ostatnie będzie prawdą. – Gdyby nie chciał mieć nic wspólnego z klanem, to czemu miałby wrócić do jego okolic? Musi tu być jakaś przyczyna...

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

TYP TERENU: brzeg lasu

Uniósł brew, w środku czując satysfakcję, że kocica sama dała mu zapewnienie jego podejrzeń.
— Słuchaj, jeśli opisujesz kota, który wygląda jak ty, ale jest starym kocurem, to raczej łatwo się domyślić, o co chodzi — stwierdził, wewnętrznie nieco rozbawiony tym, jak poważna próbowała być kocica przed nim. Ciężko było jednoznacznie stwierdzić, czy coś wiedział, czy nie. — Mhm. Sryczyna. Jak chcesz, to sobie go szukaj… może się czegoś od niego nauczysz, skoro jest na tyle mądry, by nie być w klanie — stwierdził z lekką pogardą względem Pszczelego Pyłu.

PSZCZELI PYŁ:
P: 5 | S: 33 | Z: 28 | Sz: 18 | O: 25 | HP: 160 | W: 120
✦ cechy: cichy krok, ostre pazury, wrażliwa skóra
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 1
✦ +2 do tropienia

MŁODY SAMOTNIK:
P: 3 | S: 25 | Z: 19 | Sz: 10 | O: 18 | HP: 120 | W: 120

_________________

i have a god shaped hole
that's infected, and i'm
petrified of being alone, now
it's pathetic, i know

and if i believe you
would that make it stop?
if i told you i need you
is that what you want?

Kocica mruknęła jedynie na kolejne wypowiedzi młodego kocura, nie rzucając ani słowem. A więc po prostu przypuszczał i trafił. No cóż, bywało i tak. Co prawda nie wszystkie koty, które wyglądały do siebie podobnie i różniły się wiekiem, były ze sobą jakoś spokrewnione, ale nie zamierzała mu tłumaczyć tak oczywistych rzeczy. Stwierdziwszy, że niczego więcej od tego samotnika się nie dowie, ruszyła dalej w milczeniu, wciąż szukając wszelkich tropów należących do jej ojca.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

TYP TERENU: brzeg lasu

Widząc, jak kocica odchodzi bez słowa, kocur westchnął tylko z lekkim rozbawieniem, by wrócić ze swoją kuropatwą na ziemię, po czym odejść - zapewne gdzieś do swojego rewiru. Nie, żeby Pszczoła to widziała, powracając do swoich poszukiwań… które przez dłuższy czas pozostawały bezowocne. Może powinna pójść głębiej w las?

PSZCZELI PYŁ:
P: 5 | S: 33 | Z: 28 | Sz: 18 | O: 25 | HP: 160 | W: 120
✦ cechy: cichy krok, ostre pazury, wrażliwa skóra
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 1
✦ +2 do tropienia

_________________

i have a god shaped hole
that's infected, and i'm
petrified of being alone, now
it's pathetic, i know

and if i believe you
would that make it stop?
if i told you i need you
is that what you want?

No cóż, wygląda na to, że błądzenie po obrzeżach nic więcej ciekawszego jej nie przyniesie, tym bardziej, że zaraz granica z Gawrą miała się skończyć. W związku z tym postanowiła ruszyć w głąb lasu i tam popróbować poszukać szczęścia. Tak jak i do tej pory, węszyła, nasłuchiwała i rozglądała się za wszelkimi tropami sugerującymi obecność ów starego kocura.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Starlight