Strach był słuszny, miał się wystraszyć. Wszak wszedł gdzieś, gdzie być go w ogóle nie powinno, inny kot w złym humorze mógłby przetrzepać mu zad. Wrona, na ten moment, pozostawał w poprzedniej ostrzegawczej pozycji, ale nie szarżował do ataku.
- Mój - nie skłamał. Był częścią Gromu. - To tereny Klanu Gromu. Samotnicy nie mają tutaj wstępu.
Dodał zaraz, by nieco rozjaśnić sytuację.
- Bo mogą dostać po mordzie, lub gorzej. Zwiewaj. Niedaleko są inne koty - machnął lekko łbem do burasa, na znak żeby ten się oddalił. JUŻ. Wspomnienie o innych kotach... może niemiłe, że go straszył, ale fakt faktem - kto wie jak zareagowałaby na niego Zaćmienie? Pogawędki można sobie ucinać poza granicą Klanu.

Królik… och, tak, to zdecydowanie wolała bardziej, niż uszatki. Momentalnie ugięła łapy, a ogon zrównała z grzbietem. Upewniła się, że idzie pod wiatr, a do tego wyciszyła oddech. Zaczęła skradać się do uszatego, nie depcząc po żadnej gałązce ani innym głośnym przedmiocie, a jeśli była blisko - wyskoczyła z zamiarem zabicia zwierzątka.

Chwilę obserwował oddalającego się samotnika, upewniając się, że ten faktycznie odchodzi - tuż po tym wrócił do dalszego węszenia za zwierzyną. Dobrze byłoby znaleźć jeszcze coś, co będzie dało się zjeść, nie kolejnego przesadnie odważnego czy głupiego kota, który narusza ich granice.

I… eureka, królik martwy. Wypuściła powietrze z zadowoleniem, a potem zakopała zwierzątko w charakterystycznym miejscu i zaczęła dalsze poszukiwania zwierzyny.

Cmoknął cicho pod nosem, ale niespecjalnie przejął się brakiem szczęścia. Po prostu ruszył w dalszą podróż, skupiając się na tym by znaleźć jeszcze cokolwiek innego, na co mógłby sobie zapolować.

Jeż… no dobra, zawsze coś, nawet, jeśli ma kolce. Ugięła łapy, ciężar przeniosła na tylne; ogon zrównała z grzbietem, a ustawiła się pod wiatr. Zaczęła iść ostrożnie tak, by na nic nie nadepnąć w stronę jeżyka, po czym wyskoczyła z zamiarem zabicia go… tylko, heh, najlepiej tak, żeby nie została ofiarą kolców!

O...jej. Futro na jego grzbiecie się najeżyło, a on zastygł na moment w miejscu. Chwilę później, postarał się iść jak najdalej od dzika, chcąc go zostawić za sobą i nie ryzykować walką na śmierć i życie. Choć w tym wypadku, dla kotów, byłaby to walka kończąca się jedynie śmiercią.

Wtf?? Jeż jej nawet nie uciekł, tylko zwinął się w tą głupią kulkę pełną kolców. I co ona ma z tym zrobić? Zmarszczyła brwi… i spróbowała przesunąć go na plecy łapą tak, by nie zostać nadzianym na kolca, a potem po prostu ugryźć go w gardło czy coś.

Dzięki Gwiezdnym, uniknął tego starcia. Po upewnieniu się, że nic ani nikt za nim nie idzie, zaczął węszyć za kolejną zwierzyną, licząc na to że jeśli coś znajdzie, nie będzie to takich rozmiarów.

Aj, jednak troszkę się tym poraniła, ale niespecjalnie zwróciła na to uwagę - przeżywała w swoim życiu o wiele gorsze bóle, niż dwa jeżowe kolce. Ostatecznie jeż został ubity, toteż zakopała go i ruszyła dalej w poszukiwaniu zwierzyny.

Motylem... się nie naje. Chwilę go obserwował z uwagą, ale tuż po tym ruszył w dalsze poszukiwania zwierzyny, czegoś co mógłby zjeść on lub inne koty z Klanu.

Jej dobra passa trwała dalej, bo zaraz przyuważyła głuszca, dorodnego ptaszka, którego z chęcią złapałaby i przyniosła na stos. Momentalnie ugięła swoje łapy i ustawiła się pod wiatr, by zaraz zniżyć ogon do linii grzbietu. Zaczęła skradać się do ptaka, chowając się za wszelkimi krzewami, a gdy ten spojrzał w jej kierunku - zastygała w ruchu. Uważała też pod łapy, by na nic nie nadepnąć. Jeżeli znalazła się wystarczająco blisko - wyskoczyła z zamiarem zabicia ptaka.

To miała być - i będzie - ostatnia próba znalezienia czegokolwiek. Jeśli nie trafi na żadne godne uwagi zwierzę, w tej chwili weźmie w tył zwrot, znajdzie Zaćmę i powie jej wprost, że z jego strony polowanie jest zakończone. Jakoby nie było, znalazł cokolwiek... więc nie było tak znów źle, prawda? Prawda. Przyłożył nos do ziemi, węsząc i rozglądając się za śladem, być może, ostatniej na dziś zdobyczy.