Czy uważasz, że jego zachowanie i informacje są właściwe i odpowiednie, Ukwiecona Łapo? Trudne pytanie. - A... w jakim sensie zachowanie? - wolałam dopytać. Nie chciałam kłamać, ale nie chciałam mówić tego co czuje. Poza tym kogo to obchodzi. Aktywnie się uczę, a z innym mentorem trening może zwolnić... i Grzmiący Mnie znienawidzi. To ostatnie chyba było najstraszniejsze. Ktoś z kim będę spać kilka legowisk dalej będzie mi życzył źle na każdym kroku...
- A informacje... no to chyba omawia cały program. Nie jestem szczerze mówiąc pewna czy mówi wszystko co powinien.

- Czy zachowuje się w sposób godny wojownika i mistrza? - zadał kotce pytanie uważnie ją obserwując. Żywił nadzieję że uważność ta zmotywuje Ukwieconą Łapę jedynie do mówienia prawdy choć wiedział, że nie każdy kot uznawał wystąpienie przeciwko własnemu mistrzowi za odpowiednie i łatwe. On sam swego czasu przeciwstawił się Tęczowej Chmurze omawiając jej sprawę z Rozżarzoną Gwiazdą. Podejrzewał, że mógł to być jeden z czynników który ostatecznie powiódł ją ku drodze matki.
- Z jakiego powodu? - odparł jedynie by następnie zamilknąć.

Przez chwile milczałam. Nie chciałam znów zadawać pytania co to dokładnie znaczy, czułabym że się przedrzeźniam z samym zastępcą a nie chciałam go irytować. - Nie wiem. - odpowiedziałam na pierwsze pytanie kocura. - W sensie... nie wiem... przepraszam, jest okej wszystko. - spróbowałam zakończyć temat. Chciałam pójść ale było mi głupio uciekać. Bo sama podeszłam... a teraz jak robi się niewygodnie to chcę odejść w popłochu.

/wygaszona

Po zakończeniu tego dnia treningu z jednym ze swych terminatorów niespiesznym krokiem powrócił do obozu. Powitał Roztrzaskaną Taflę by następnie poprowadzić krótką i niezobowiązującą rozmowę z jej osobą. Gdyby Jeżynowy Cierń żyła jego matka mogłaby obecnie spodziewać się wnuków. Obecnie istniała duża szansa że nie dożyje ich pojawienia się na świecie.
Fakt ten nie odpowiadał zielonookiemu kocurowi.
Usiadł w okolicy otoczaków by rozpocząć pielęgnowanie swej kryzy.

W końcu ptaki zaczynały ćwierkać a to sprawiało że moje chęci do czerpania radości z życia były na pewno większe. Fakt, samotność nadal mi doskwierała ale powolutku było lepiej. Dogadywałam się z większością terminatorów i wojowników (chyba) i potrafiłam rozmawiać o pogodzie i o codzienności ale nadal brakowało mi czułości. A trochę głupio zawracać głowę swoim dziadkom w moim wieku, szczególnie że znów zostali rodzicami! Dzik już poznałam (jest przeurocza) i z tego co słyszałam jedno z kociąt ma podobną przypadłość co mój tato, ciekawe czy to faktycznie rodzinne?
Właśnie wychodziłam z kociarni gdy na kładce zobaczyłam siedzącego zastępcę. Ostatnia nasza rozmowa nie była przyjemna... ale teraz już nie ma problemów, więc chyba nie mam się czego bać, tak?
Podeszłam do kocura wchodząc na kładkę i pochylając łeb w geście szacunku. - Dzień dobry Konwaliowy Śnie. Przyroda zaczyna budzić się do życia, jak słychać. - rzuciłam przechodząc obok niego. Zatrzymałam się na moment czekając na jakąkolwiek odpowiedź. Bo tak sobie pójść nie wypada bez wysłuchania drugiej strony, racja?

- Ukwiecona Łapo - odrzekł odpowiadając kotce skinięciem głowy. Ciekaw był czy przynosiła mu informacje dotyczące jej treningu i związanej z nim decyzji, ostatecznie jednak przekonał się że to nie w tym celu nawiązała z nim kontakt.
- Owszem. To pozytywne informacje - rzekł zgodnie z własnym przekonaniem. Rad był że nadchodziły czasy obfitości, smutkiem jednakże napawał go fakt że Jeżynowy Cierń i ich potomkowie nie będą mogli ich doświadczyć.

Dobrze. To... mogę iść dalej. Uśmiechnęłam się w jego stronę i ruszyłam dalej przed siebie nie chcąc podpaść zastępcy w jakikolwiek sposób. Jestem tylko terminatorką próbującą przeżyć panie rządzący. Trening idzie jak zwykle "świetnie."
Eh, coraz częściej dopada mnie myśl żeby iść przytulić się do Owczego Runa.

/zt? XDD

Nie zamierzał zatrzymywać długofutrej terminatorką, zdawało się bowiem że rozmowa na tematy dotyczące obecnej sytuacji pogodowej była jedyną kwestią którą ta chciała go uraczyć.
Odprowadził córkę Barwnego Nieba wzrokiem by następnie dalej kontynuować pielęgnację gęstego futra które porastało jego szyję. Rad był że zasłaniało tym samym blizny znajdujące się na jego skórze.