Barłóg

Poszło sprawnie z koszatką. Nie czuła się tak pewnie polując na drzewie, ale opłacało się. Złapała się mocniej kory by następnie poluźnić chwyt i kawałek po kawałku zjechać niżej z drzewa, by następnie zeskoczyć. Wzięła swoją zdobycz i następnie zakopała ją pod właśnie tym drzewem. Zaczęło się dobrze to polowanie i niech tak się utrzyma. Ruszyła pod wiatr w poszukiwaniu nowego celu.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Słowik ostatecznie padł martwy jeszcze zanim zdążył zaalarmowac pobliską zwierzynę o zbliżającym się zagrożeniu. Odetchnęła z cichą ulgą, bo mimo wszystko zawsze każde podejście do ofiary kosztowało ją nie tylko dużą ilość skupienia, lecz także wytrzymania napięcia i spokoju przed nagłymi ruchami, które mogły kosztować ją złapaniem posiłku. Zakopała pospiesznie ptaszeczka w charakterystycznym miejscu i ruszyła dalej uważnie rozglądając się na boki. Liczyła ze skoro raz jej się udało to z kolejnym wytropieniem zwierzyny nie powinna mieć większych problemów. W międzyczasie zastanawiała się jak polowanie zaczęło się dla Zawilec. Może też coś złapała? A może jeszcze nic nie znalazła? Skoro nie wolała póki co, ani zapach krwi nie doleciał do jej nozdrzy to było pewne że na żadnego drapieżnika nie natrafiła.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Wiatr prowadził Zawilcową Łąkę nieco bardziej w głąb lasu, ale wciąż znajdowała się przy jego brzegu, kiedy do jej nosa dotarł nieprzyjemny zapach szczura. Na szczęście gryzoń był sam i nie było z nim żadnych szczurzych kolegów, więc mogła spróbować go upolować i nie obawiać się jakiegoś ataku.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 98/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +1; tropienie +2; wspinaczka +2
» Zdobyte PD: +10 (koszatka)

Słodkiemu Nektarowi dopisywało równie spore szczęście. Nie musiała przesadnie się oddalać, żeby natknęła się na smakowicie wyglądającego, tłustego królika! Uszak przebiegł jej drogę w odległości jakichś dwóch długości drzewa i zatrzymał się przy jednym z drzew, żeby umyc sobie pyszczek.

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 100/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się: +2; tropienie +2
» Zdobyte PD: +5 (słowik)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Jaką ironią losu było spotkać szczura po tym nędznym patrolu. Z ogromną satysfakcją przystąpiła do skradania się. Wiatr wiał jej w pysk, ugięła łapy i wyrównała ogon i głowę z linią kręgosłupa. Przeniosła ciężar swojego ciała na tylne łapy i uważała by na nic nie wejść. Skupiła się w pełni na swoim celu chcąc się do niego zbliżyć i w odpowiednim momencie skoczyć z zamiarem uśmiercenia szczura.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Zakopany słowiki spokojnie spoczywał sobie w zagłębieniu w ziemi, a Słodka mogła ruszyć w dalsza drogę zdobywania zwierzyny! I jak widać ptaszek przywiał wraz ze sobą szczęście! Z uśmiechem, ale też i zaskoczeniem odnotowała przebiegającego niedaleko niej pulchnego królika. Królika mili moi! Oh, jakże się uradowała! Uradowała się i to niesamowicie mocno! Oblizała wiec nos chcąc upewnić się, że dalej jest skierowana pod wiatr, a gdy już to uczyniła spłyciła oddech i na ugiętych łapach wraz z zrównanym ogonem z grzbietem starała się do niego podkraść. Uważała na to gdzie stawia swoje łapki naprawdę mocno! Bardzo zależało jej by podejść wystarczająco blisko niego, a potem wykonać sus i bach! Znaleźć się nad zajęczakiem i nim zacznie alarmować inną zwierzynę zacisnąć szczęki na jego karku i ukrócić jego żywot.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Podobnie jak z koszatką – i ze szczurem Zawilcowej Łące poszło sprawnie. Pamiętała o wszystkich zasadach i dzięki temu z łatwością mogła pozbawić piszczka życia, wprawnie i na tyle cicho, na ile było to możliwe.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 98-5=93/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +3; tropienie +2; wspinaczka +2
» Zdobyte PD: +20 (koszatka, szczur)

Niewątpliwie smakowity królik był tak zajęty myciem własnej mordki, że chyba nawet jakby Słodki Nektar była mniej ostrożna, to by jej nie zauważył. A że ostrożna była bardzo i solidnie się do tego polowania przykładała, to nic dziwnego, że już wkrótce spoczął martwy w jej pyszczku. I proszę bardzo, kolejna zwierzyna do dostarczenia na stos zwierzyny... a może i schrupania przez samą Słodką, kto wie!

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 100-5=95/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się: +4; tropienie +2
» Zdobyte PD: +25 (słowik, królik)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Kiedy udało jej się podejść wystarczająco blisko królika, radosny uśmiech sam aż wpełzł na jej pyszczek. Wystarczyło tylko oddać sus i TAK! Udało się! Chwila szamotaniny i jej kły zacisnęły się na jego szyjce, a ona z triumfem mogła odnotować kolejną zdobycz na swoim koncie. Ależ dzisiaj dobrze rozpoczęło się to polowanie! Gdyby tylko takie były co dzień! No, ale odkładając na bok swoje mini zwycięstwo podziękowała za niego Gwiezdnym, po czym zakopała jego ciałko i ruszyła dalej poszukiwać. Będzie co opowiadać Zawilec!

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Ciche uderzenie z zaskoczenia i było już po szczurze. Trzepnęła ogonem patrząc na paskudnego piszczka po czym wykopała dół i go tam wrzuciła zasypując zmienią. Szło dobrze, miała już dwie zwierzyny na stos po dosyć krótkim czasie polowania. Ruszyła dalej pod wiatr szukając kolejnego celu. Miała nadzieję, że szczęście nie opuści ją aż do końca tego polowania. Byłoby miło dorzucić sporo kasków na stos w obozie.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Wiatr prowadził Zawilcową Łąkę nieco bardziej w głąb lasu, a tam czekała na nią kolejna potencjalna ofiara tego polowania. Tym razem jednak nie gryzoń, a ptak – mowa o wronie pokaźnych rozmiarów, która chodziła akurat po leśnej ściółce i się za czymś rozglądała, na szczęście na razie nie patrząc w stronę Zawilec. Kocica musiała więc tylko podejść z niecałe dwie długości drzewa.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 93/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +3; tropienie +3; wspinaczka +2
» Zdobyte PD: +20 (koszatka, szczur)

Również Słodki Nektar zagłębiła się nieco bardziej w las, a tam mogła dostrzec jakiś ruch na gałęzi pobliskiego drzewa i jeśli tylko się skupiła, dojrzała na niej orzesznicę. Jedyny haczyk był taki, że żeby się do niej dostać, musiałaby podejść do drzewa, wejść na jakąś długość zajęczego skoku i przejść kawałek po gałęzi. Czy wchodziła w taki układ?

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 95/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się: +4; tropienie +3
» Zdobyte PD: +25 (słowik, królik)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Zawilec szybko trafiła na wronę. Hasała sobie całkiem sporą odległość od niej. Chimera ugięła łapy a ogon z głową wyrównała na linii kręgosłupa. Zaczęła skradać się pod wiatr idąc po skosie. Zastygałam czasem w miejscu i kryła się za krzewami i drzewami, które miała w zasięgu. Uważała by na nic nie nadepnąć i zachowywała pełną ciszę. Była skupioną na wronie. Chciała podejść jak najbliżej, by potem wysokoczyć w stronę ptaka z celem zabicia go.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Po chwili wolnego marszu do jej uszu doleciał pewien charakterystyczny dźwięk. Z zaciekawieniem obejrzała się wokół, a wtem ujrzała na gałązce pewną małą orzesznicę. Aha! Mam cię gryzoniu! Pomyślała i korzystając z danej jej kolejnej już 3 z rzędu okazji, ugięła łapki z tymże w tym przypadku dodatkowo przeniosła ciężar na tylną partię. Uniosła lejącą się kitę na wysokość linii kręgosłupa i powoli omijając gałązki i pod wiatr ruszyła do drzewa, na którym się znajdowała. Ostrożnie wspięła się następnie na pień, a tam nie śpiesząc się i mocno zaczepiając pazurami o korę przedostała się na konar skąd już pozostawała tylko prosta droga do gryzonia. Ostrożnie zbliżyła się do niego, a wtedy kurczowo trzymając się tylnymi łapami gałęzi chwyciła orzesznicę przednimi. Chciała zakleszczyć ją w swoich pazurach i szybko dobić.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Niestety wyglądało na to, że przynajmniej chwilowo szczęśliwa passa Zawilec dobiegła końca. Ptak bowiem po prostu... odleciał. Nic nie wskazywało na to, żeby zauważył kocicę, ot, po prostu najwyraźniej znudziło mu się siedzenie w miejscu zanim wojowniczka zdążyła do niego podejść. Nie wszystko było jednak stracone! Jeśli Zawilcowa Łąka śledziła wzrokiem tor lotu ptaka, to z pewnością dostrzegła, że ten usiadł jakieś pół długości drzewa dalej, więc musiała po prostu pokonać nieco dłuższą drogę, jeśli chciała go dopaść.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 93-3=90/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +5; tropienie +3; wspinaczka +2
» Zdobyte PD: +20 (koszatka, szczur)

Wspinaczka opłaciła się Słodkiemu Nektarowi – choć wymagało to od niej trochę więcej wysiłku niż zwykłe polowanie na ziemi, z łatwością wspięła się na drzewo i podeszła do samej orzesznicy, prędko pozbawiając ją życia, a że zachowała ostrożność, to nie musiała się martwić, że spadnie z wysokości. Pozostawało tylko chwycić piszczka i zejść z nim ostrożnie z drzewa.

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 95-7=88/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się: +5; tropienie +3; wspinaczka: +1
» Zdobyte PD: +35 (słowik, królik, orzesznica)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Udało się! Kolejne małe zwycięstwo mogła sobie przypisać. Piszczek....co tu dużo mówić, bardzo szybko skończył martwy, a jego bezwładne i stygnące ciałko chwyciła w mordkę i ostrożnie głową skierowaną ku słońcu zeszła ostrożnie po ziemi. Zakopała orzesznicę pod owym drzewem zaznaczając je kilkoma kamyczkami i ruszyła dalej licząc, że jej dobra passa się jeszcze nie zakończyła.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Zawilec śledziła dokładnie ruchy wrony. Gdy ta odfrunęła, to jednak zdecydowanie nie uciekła wzrokowi chimery. Kocica znieruchomiała na czas, gdy cel się poruszał. Wrona dobrze zasiadła i to był ten moment, gdy Zawilcowa Łąka z powrotem na nią ruszyła. Miała ugięte łapy, a ogon i głowa zrównane były z linią kręgosłupa. Poruszała się pod wiatr, lekko skosem i w ukryciu. Za drzewami i krzewami. Pilnowała by nie iść jak gapa i nie stawać na nic. Była najciszej jak tylko potrafiła. Próbowała najprościej w świecie od nowa. Licząc na to, że czarne ptaszysko tym razem jej nie ucieknie. Im dłużej męczyła się ze zwierzyną tym bardziej czuła potrzebę zabicia jej.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Za drugim razem poszło już gładko – tym razem Zawilcowej Łące udało się dokonać wszystkich kroków i zbliżyć się do wrony na tyle, żeby bezproblemowo wyskoczyć do niej i ją złapać. Trzecia zdobycz jak na stosunkowo krótki czas polowania to był już całkiem niezły wynik.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 90-5=85/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +6; tropienie +3; wspinaczka +2
» Zdobyte PD: +35 (koszatka, szczur, wrona)

Podczas gdy pierwsza z wojowniczek łapała właśnie kolejną zwierzynę, Słodki Nektar czekała znacznie mniej przyjemna niespodzianka – powiew wiatru przywiał prosto do niej dość mocny zapach szczurów, a kocica mogła zauważyć kilka długości drzewa od siebie grupkę sześciu gryzoni. O ironio, szczury chyba niesamowicie lubiły klan Wichru. Przynajmniej te zdawały kierować się w stronę granicy, a i w okolicy nie było ani śladu szczurzego gniazda... ale może warto było być ostrożnym.

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 88/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się: +5; tropienie +3; wspinaczka: +2
» Zdobyte PD: +35 (słowik, królik, orzesznica)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

***

Zawilcowa Łąka zapraszała na polowania coraz częściej Słodki Nektar. Mimo tego, że lubiła chodzić samemu na wypady do lasu to jeszcze przyjemniejsze było towarzystwo rudej kocicy. O tej porze roku jednak trzeba było także zwracać uwagę na pogodę. Nie chciała wyciągać z obozu wojowniczki w jakąś śnieżną wichurę. To było po prostu niezbyt bezpieczne. Zaczepiła ją, gdy akurat panował spokój w kwestii pogody i ruszyły razem na polowanie.
- Powodzenia Słodka - zwróciła się do przyjaciółki posyłając jej uśmiech.
Zaczęła iść pod wiatr rozdzielając się z kotką. No niestety polując nie da się być nierozłącznym. Ale może to i dobrze bo towarzystwo by rozpraszało. Szła więc w ciszy przez las poszukując zwierzyny.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

***

Coraz częstsze zaproszenia na wspólne polowania u boku Zawilcowej Łąki, były miłym urozmaiceniem dnia Słodkiego Nektaru, której towarzystwo jednookiej bardzo odpowiadało. Mogłaby nawet stwierdzić, że pomimo rozłąki przy łowach ich kontakt stale się polepszał. Z miłą chęcią i energicznym przytaknięciem głowy przyjęła więc jej zaproszenie. Pogoda tego dnia była w miarę w porządku. Nie było śnieżnej zamieci, ani ciężkie lodowe krople nie spadały z nieba, a więc idealna pora na polowanie!
- Powodzenia i...połamania łap, hah! - zawołała na odchodne kiedy obie znalazły się w wyznaczonym miejscu i ruszyła w swoją stronę. Mimo przeszkadzających ogromnych fałd śniegu kociczka brnęła do przodu i starała się dostrzec cokolwiek w tej mlecznej krainie!

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Zawilcowej Łące właściwie od razu dopisało szczęście. Już na brzegu lasu do jej uszu mógł dolecieć cichy pisk i jakieś chrobotanie, jakby małe łapki chodziły po śniegu, ale póki co nie widziała dokładnie, co to było; śnieżnych zasp było za dużo! Najwyraźniej musiała trochę podążać za dźwiękiem, jeśli chciała znaleźć swoją pierwszą zwierzynę.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 85/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

Słodki Nektar tym razem nie miała aż tak dużo szczęścia. Nie widziała żadnej zwierzyny, ale przynajmniej przebrzydłych szczurów czy jakichś innych drapieżników też nie. Jedyne, co jak na razie jej się zdarzyło, to... poślizgnęła się na lodzie, którego nie zauważyła przez to, że był przyprószony śniegiem! Na szczęście w porę złapała równowagę i udało jej się nie upaść na ziemię.

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 88/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

No szczęście dzisiaj jej zdecydowanie nie sprzyjało, zwłaszcza kiedy postawiła łapę na przykrytym przez śnieg lodzie i się poślizgnęła! Był to taki szok dla koteczki, że fala gorąca zalała ją momentalnie, a ona w panice starała się złapać utraconą równowagę, którą na szczęście w porę odzyskała zanim nie złapała przysłowiowego zająca. Uf! Całe szczęście choć strachu najadła się co nie miara i przez jeszcze dobrą chwilę emocje po nieprzyjemnym spotkaniu z lodem utrzymywały się w koteczce. Ostatecznie jednak w dalszym ciągu poszukiwała zwierzyny. Z pustymi łapkami nie zamierzała wracać!

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Do uszu Zawilec dotarł wyrazisty pisk. Jakiś piszczek chodził w śniegu niedaleko. Nie miała problemu w tym by kierować się samym dźwiękiem. Ugięła łapy, wyrównała ogon i głowę z linią kręgosłupa oraz przeniosła ciężar swego ciała na tylne łapy. Zaczęła iść z bardzo dużą ostrożnością. Musiała uważać by na nic nie nadepnąć oraz by nie chrupać śniegiem. Wiatr wiał jej w pysk, a Zawilcowa Łąka kierowała się odgłosami jakie wydawał piszczek. Miała nadzieję, że idzie w dobrą stronę. W końcu wskoczyła w śnieg, gdy miała wrażenie, że piski i chrobotanie małych łapek zdawały się być już głośne. Chciała załapać piszczka.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Starlight