Barłóg

Kiedy wojowniczka ruszyła pod wiatr i nieco zbliżyła się już do źródła odgłosów, mogła wyczuć wyraźny zapach myszy, który dodatkowo pomagał jej w tym, gdzie powinna się kierować. Nic więc dziwnego, że z łatwością namierzyła miejsce, gdzie gryzoń się znajdował. Złapała go z łatwością, ale teraz musiała jeszcze zabić, zanim swoimi piskami zaalarmuje cały las!

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 85-5=80/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +2; tropienie +1
» Zdobyte PD: +5 (mysz)

Słodka natomiast wciąż miała pecha i mimo tego, że dokładnie się rozglądała, nigdzie nie mogła nic wypatrzeć. Najwyraźniej tego dnia nie było już tak kolorowo jak ostatnio i musiała trochę uzbroić się w cierpliwość.

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 88/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Chimera zaraz po złapaniu piszczka dobiła go kłami. Mysz zawisła martwa w jej pysku. Wyskoczyła z dołka śniegu jaki się utworzył po jej ataku i otrzepała łapy z białego puchu. Zdecydowała się wykopać dziurę na zwierzynę gdzieś przy drzewie, żeby łatwiej było jej znaleźć pozostawioną mysz. Przydeptała suchą ziemię, którą zasypała mysz i ruszyła dalej pod wiatr. Póki co nie zapowiadało się najgorzej. Była Pora Nagich Drzew, a już jedna zwierzyna wpadła w jej łapy.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

No i nadal na powykręcane wąsy niczego nie mogła znaleźć! Jakby bardzo się nie starała, jak skrupulatnie by nie przeszukiwała najmniejszych luk, które wypatrzyła pomiędzy białym puchem, tak nadal widziała całe zero! Ani jednej żywej duszy! Ale...nie poddawała się. Dalej brnęła dzielnie pod wiatr, wyostrzając do granic możliwości zmysły. Może jednak coś znajdzie wśród tej białej krainy? Dobrze by było.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Początek polowania Zawilcowa Łąka miała piękny, ale wyglądało na to, że jak na razie na tym się skończyło. Chwilowo brzeg Barłogu był zupełnie cichy i nie mogła nic znaleźć... za to podmuch wiatru zrzucił jej na głowę nieco śniegu z pobliskiego drzewa, co mogło ją troszkę zaskoczyć. Poza tym absolutnie nic ciekawego.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 80/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +2; tropienie +1
» Zdobyte PD: +5 (mysz)

W końcu Słodki Nektar mogła liczyć na trochę wrażeń, bo coś znalazła... ale raczej nie było to nic, z czego byłaby zadowolona. Między drzewami mignęło jej rude futro, a jeśli się na nim skupiła, szybko mogła rozpoznać, że był to młody lis. Znajdował się dość daleko, ze trzy długości drzewa od niej, kierował się w inną stronę niż tę, z której znajdowała się ona, nie wyglądało na to, żeby ją zauważył, a w dodatku sprzyjał jej wiatr, ale może wciąż wypadałoby zachować ostrożność?

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 88/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Oh serio? Co jeszcze Gwiezdny Klan rzuci jej pod łapy, żeby ją wystraszyć i zniechęcić do dalszego polowania? Tym razem ku jej nieszczęściu był to lis. Rude futro bardzo mocno odcinało się wśród bieli i szarugi, wiec momentalnie, kiedy dostrzegła go między drzewami stanęła w bezruchu, a serce na moment zatrzymało jej się. Może i drapieżnik jej nie widział, może był całe 3 długości drzewa od niej jednak jego widok był już sam w sobie przerażający. Czym prędzej wycofała się po cichu na bezpieczną odległość i dopiero od tamtego miejsca kontynuowała polowanie, odbijając w zupełnie innym kierunku niż z którego dostrzegła lisa. Może teraz dopisze jej więcej szczęścia?

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Szła przed siebie ze skalnym wyrazem twarzy nie mogąc nic znaleźć. W pewnym momencie coś uderzyło ją w głowę, na co najeżyła się wystraszona. Zimny dreszcz przeszył jej ciało, gdy doszło do niej to, że był to śnieg. Zimno. Strzepała go szybko z głowy i przetarła łapą jeszcze dla pewności, że niczego tam już nie będzie. Niecierpiałam pory nagich drzew. Poznała się wtedy ze Słodką... ale nic więcej dobrego ta pora nie przyniosła w jej życiu. Było zimno, mokro i szaro. Wolała zdecydowanie ciepłe pory. Zmarszczyła nos niezadowolona i po chwili stania w miejscu ruszyła dalej pod wiatr.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Jeszcze zanim Zawilcowa Łąka zdążyła się jakoś zagłębić w las, zauważyła w okolicy ptaka, który pewnie szybko przykuł jej uwagę: srokę. Ptak znajdował się na ziemi i zdawał się jakby próbować z niej coś wygrzebać. Był na tyle zajęty, że nie widział wojowniczki, a w dodatku nie znajdował się daleko.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 80/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +2; tropienie +2
» Zdobyte PD: +5 (mysz)

Żeby pozostać niewidoczną dla lisa, Słodki Nektar zagłębiła się bardziej w las, ale tam, jak się okazało, czekał ją tylko kolejny drapieżnik, na szczęście znacznie mniej groźny. Mowa o łasicy, która przemierzała las jakąś długość drzewa od niej i rozglądała się za jakąś drobną ofiarą. Nie wyglądało na to, że zauważyła wojowniczkę. Co zamierzała z tym fantem zrobić Słodka? Pozwolić małemu drapieżnikowi chodzić dalej po terenach, czy może jednak pozbawić klan Wichru takiego zagrożenia?

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 88/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

Łasica: S: 13 | Zr: 20 | Sz: 22 | O: 13 | HP: 70 | W: 70

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Sroka prezentowała się na prawdę kusząco. W szczególności, że pojawiła się w zasięgu kocicy tak szybko. Nie było co marnować czasu. Chimera ugięła swoje łapy, a ogon wyrównała z linią grzbietu. Zaczęła zbliżać się do celu, tak by wiatr wiał jej w pysk, a w międzyczasie była cały czas skryta za krzewami i drzewami. Ruszała się po lekkim skosie, zastygając w miejscu od czasu do czasu. Uważała także pod łapy, żeby się nie wygłupić i na nic nie stanąć. Starała się podejść jak najbliżej i dopiero wtedy skoczyć na ofiarę.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Łasica to był kolejny drapieżnik, na jakiego Słodka miała szczęście natrafić, z tym że...łasicę akurat mogła zaatakować w przeciwieństwie do młodego lisa napotkanego parę uderzeń serca temu. Możliwe, że gdyby nie fakt, że w przyszłości musiała iść na zgromadzenie i rozwaliłoby to czasoprzestrzeń; to rudo-biała w tym momencie skradałaby się do celu chcąc wyeliminować niechcianą i niebezpieczną jednostkę na terenach wichrowego klanu. Jednak jakiś głos w jej głowie podpowiedział, że może jednak lepiej nie wracać od razu po wyjściu z powrotem do lecznicy dlatego tym razem sobie ją odpuściła i ruszyła w dalsze poszukiwania.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Zawilcowa Łąka była ostrożna, a więc bez problemu podkradła się, skoczyła... i cyk, kolejna znakomicie upolowana przez wojowniczkę zdobycz! Najwyraźniej mimo pory Nagich Drzew miała tego dnia szczęście, w przeciwieństwie do niektórych.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 80-5=75/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +2
» Zdobyte PD: +20 (mysz, sroka)

Słodkiemu Nektarowi, niestety, nie szło nawet w połowie tak dobrze, bo zamiast znaleźć zwierzynę, wyczuła... ślad zapachowy tchórza. Trzeci drapieżnik z rzędu? A jakże by inaczej!

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 88/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Minęła chwila a Zawilec złapała już ptaka. Bardzo odprężało ją dzisiejsze polowanie. Nie widziała więc nic przeciwko by przestawać, ale spotkała na swojej drodze Słodką i doszły do wniosku, żeby po woli wracać. Zebrały to co upolowały i zawróciły do obozu. Chimerze poszło całkiem dobrze, czego nie dało się powiedzieć o jej kochanej przyjaciółce. Ale trudno się mówi, głowa do góry!
//Ztx2

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Jakiś czas po tym, jak wrócił ze wspólnej wyprawy po medykamenty z Wieczorną Łapą, umówił się w końcu na podobne wyjście z Chabrową Łapą. Pewnie zrobiłby to wcześniej, gdyby nie choroba. Nerwobóle może i nie uniemożliwiały mu wychodzenia z lecznicy, ale jeśli chodziło o uprzykrzanie życia – już owszem, a na wszelki wypadek, kiedy wychodził z młodszym od siebie kotem, wolał być w pełnej formie.
Zawilcowa Łąka nie upierała się przy tym, żeby z nimi iść, bo trudniej byłoby im się wtedy zgrać w czasie, a ponieważ nie zamierzał bardzo oddalać się od obozu, był raczej spokojny. Tym bardziej że wyszli o dość treningowej porze w całkiem treningowe miejsce: na brzeg Rysiego Gąszczu, ten po stronie Barłogu. O tej porze kręciło się tam całkiem sporo mistrzów i terminatorów, którzy mogliby zareagować, gdyby potrzebowali pomocy, a poza tym zamierzał dopilnować, żeby zachowali wszelką ostrożność. I to właśnie od niej zamierzał zacząć, kiedy dotarli na miejsce.
– No dobra. Zanim zaczniemy, to wszystko sobie ustalmy. Trzymaj się blisko mnie. Jakbyś zauważyła albo wyczuła coś, wiesz, groźnego w pobliżu... to bardzo cicho się wycofaj, najlepiej w taką stronę, żeby wiatr nie przywiewał twojego zapachu w stronę drapieżnika i tak, żeby patrzeć pod łapy i na nic nie nadepnąć, nie robić hałasu. W razie czego możesz mnie dotknąć ogonem, żeby mnie zaalarmować. – Zrobił chwilę przerwy, żeby mogła sobie przetworzyć jego słowa, a potem odchrząknął, zanim kontynuował. – Będziemy się rozglądać po brzegu lasu. Poza jakimiś charakterystycznymi roślinkami patrz też za pajęczyną i ulami pszczół. Gdybyś zauważyła albo wyczuła jakąś roślinę, wołaj mnie, to od razu powiem ci, jak ją zbierać i która jej część się nadaje. Poprawnym, hm, sposobem zbierania zajmiemy się dokładnie, jak już coś znajdziemy, dobrze? Masz jakieś pytania? – spytał, a jeśli nie było nic, co zatrzymałoby ich w miejscu na dłużej, dał Chabrowej Łapie znak, że mogą ruszać. Na pierwszy rzut rozglądał się za mniszkiem, bo była to popularna roślina, o której już nawet kiedyś Chaber mówił, a miała tyle zastosowań, że zdecydowanie przydałoby mu się go więcej.

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Kojarzyła miejsce, do którego się udali. W końcu był to brzeg Rysiego Gąszczu, więc Chabrowa Łapa dość prędko poczuła się swobodnie. Rozejrzała się wręcz automatycznie i ustawiła uszy na sztorc, lecz jej zastanowienie przerwała wypowiedź Motylego Blasku mówiącego o pewnych zasadach podczas zbierania ziół.
Trzymaj się blisko mnie, spoko, było to do zrobienia - Chaber przysunęła się do medyka. Gdy przetworzyła wszystkie informacje ze strony kocura, skinęła głową, by kontynuował. Ok, więc: charakterystyczne rośliny, pajęczyna i ule pszczół.
— Prosiłabym cię też o wyjaśnienie, co to jest za roślina i do czego służy. No i jak się jej używa — powiedziała cicho, z nerwowym uśmieszkiem na pyszczku. Nie chciała tym sprawiać problemu, czy coś! Jednak mieli czas. — Nie mam pytań — odparła od razu na ostatnie zagadnienie medyka. Mogli ruszać.

_________________

los nas stworzył 彡
✧˚ · . z nici gwiazd
atomowe puzzle drżą
rozsypując się jak sól
to tu, to tu

Nie zioło, nie trucizna, nawet nie pajęczyna czy pszczeli ul… a zwierzyna. Dość duży szczur wychylił się z podziemnej nory jakąś długość drzewa od Motylego Blasku i zaczął leniwie szukać pożywienia w pobliżu.

Motyli Blask:
• P: 5 | S: 12 | Zr: 32 | Sz: 36 | O: 24 | HP: 170 | W: 110 | MP: 7
• Cichy krok; Psi węch; Ciamajda; Wątłe zdrowie; Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Dostępne próby szukania konkretnych medykamentów: 3/3
• Zdobyte PD: +
• Zebrane medykamenty:

Chabrowa Łapa też nie miała szczęścia w kategorii roślin. Jej jedynym znaleziskiem były… białe, rozrzucone w okolicy drzewa kostki jakiegoś małego zwierzęcia.

Chabrowa Łapa:
• P: 2 | S: 12 | Z: 19 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 115 | W: 105
• Psi węch; Sokoli wzrok; Ciamajda
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2

_________________

Na prośbę Chaber uśmiechnął się lekko. Cieszyło go, że się tym interesowała, a nie tylko szła sobie z nim na tę wyprawę po medykamenty tak po prostu, bo zasugerował. No, czemu by nie? Mógł jej powiedzieć to i owo, podobnie jak powiedział co nieco Rosie... nawet jeśli wolał nie wyjawiać całej medycznej wiedzy i ograniczał się tylko do ogółów i przykładów. Szczegóły wolał zachować na czas, kiedy wybierze sobie terminatora.
– A co, chcesz mnie wygryźć z rangi? – zażartował. – Nie no, wyjaśnię, jasne. W sumie i tak miałem to w planach – dodał od razu, a potem skupił się już w pełni na tym, żeby znaleźć mniszek.
Tyle że... mniszek nie chciał dać się znaleźć. Znalazł za to szczura, na którego widok skrzywił się nieznacznie. Kusiło go, żeby na niego zapolować, pozbyć się chociaż jednego z tych szkodników powodujących zakażenia z terenów klanu, ale powstrzymał się z myślą, że lepiej, żeby pozostał w pełni skupiony. Jeszcze coś stałoby się Chaber w międzyczasie, a na to nie mógł pozwolić. Wrócił więc do rozglądania się za mniszkiem.

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Uśmiechnęła się na żart medyka i delikatnie pokręciła głową rozbawiona. Może, kto wie? Zaś na informację, że Motyl jej wyjaśni co nieco, lekko się zadowoliła i bez żadnych następnych pytań skupiła się na poszukiwaniu... czegoś. Nie miała wybranego celu.
Szła, nie oddalając się od Motylego Blasku. Ba, wręcz pilnowała, żeby być nawet blisko niego. Jednakże nic jej ciekawie nie zapachniało, nie wyglądało, oprócz białych kostek rozrzuconych kostek małego zwierzęcia porozrzucanych wokół drzewa. Ktoś chyba miał tutaj posiłek, szkoda tylko, że po sobie nie posprzątał. Nie poddawała się, oczywiście, więc westchnęła cichutko, a następnie ruszyła dalej.

_________________

los nas stworzył 彡
✧˚ · . z nici gwiazd
atomowe puzzle drżą
rozsypując się jak sól
to tu, to tu

Zarówno Motyli Blask, jak i Chabrowa Łapa, w niewielkiej odległości od siebie, ale niezależnie, znaleźli te same rośliny. Były one niewielkie, z krótkimi łodygami i bezlistnymi, tęgimi szypułkami, które były owłosione. Liście były zebrane w przyziemną rozetę, były podłużne z dużymi wcięciami. Na razie było widać jedynie formujące się żółte pąki kwiatowe.

Motyli Blask:
• P: 5 | S: 12 | Zr: 32 | Sz: 36 | O: 24 | HP: 170 | W: 110 | MP: 7
• Cichy krok; Psi węch; Ciamajda; Wątłe zdrowie; Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Dostępne próby szukania konkretnych medykamentów: 3/3
• Zdobyte PD: +
• Zebrane medykamenty:

Chabrowa Łapa:
• P: 2 | S: 12 | Z: 19 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 115 | W: 105
• Psi węch; Sokoli wzrok; Ciamajda
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2

_________________

Minęło trochę czasu, zanim ich poszukiwania zaczęły przynosić jakieś sukcesy, ale w końcu Motyli Blask zauważył to, za czym się rozglądał: od razu rozpoznał mniszka, nawet jeśli nie było jeszcze w pełni widać kwiatów. Jakoś tak zawsze wychodziło na to, że zbierał je wtedy, kiedy kwiaty jeszcze nie kwitły... Ale trudno, skoro liście też miały swoje zastosowania, a tych miał zapas, który starał się na bieżąco powiększać.
– Pamiętasz, jak kiedyś mówiłem ci o mniszkach, które rosną w obozie? To mniszek – powiedział do Chaber, a jeśli spojrzała w jego stronę, wskazał jej głową w stronę rośliny. – Podaje się go na różne choroby, z jednej strony na przeziębienia, z drugiej na przykład na zatrucia i bóle brzucha. Zbiera się z nich kwiaty i liście, ale kwiaty jeszcze nie są rozwinięte, więc chyba nie ma sensu ich teraz zrywać. A skoro już mowa o zbieraniu, to w sumie... nie ma na to jakiejś skomplikowanej techniki, po prostu trzeba wiedzieć, którą część zebrać i zerwać ją jak najbardziej ostrożnie i delikatnie, żeby jej nie poniszczyć. Przedtem warto sobie jeszcze znaleźć jakiś w miarę spory liść. Potem można wziąć te części, które się zebrało i je w ten liść zawinąć, żeby było łatwiej i bezpieczniej donieść je do obozu. Liście przydają się też do zbierania nieznanych roślin albo takich, o których wiemy, że są trujące. Jak je przez niego złapiesz, to nie musisz się obawiać, że się przypadkiem zatrujesz na przykład sokiem takiej rośliny – powiedział, a potem rozejrzał się po okolicy, żeby znaleźć coś, w co mógłby zapakować mniszka. Kiedy już znalazł sobie odpowiedni liść, posłał jeszcze jedno spojrzenie Chabrowej Łapie, zanim zabrał się do zbierania.
– Patrz teraz – powiedział, po czym zaczął jak najostrożniej i delikatniej zbierać listki mniszka, licząc na to, że uda mu się ich zebrać jakiś zapas.

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Oboje wręcz trafili na to samo. Wzrok Chaber skupił się na roślinach widniejących przed nimi - niewielkie, miały krótkie łodygi, lecz, oczywiście, terminatorka nie była w stanie powiedzieć, co to było. Motyli Blask po chwili powiedział, że to mniszek, a kotka kiwnęła krótko głową.
Podczas wyjaśnień, do czego ten medykament służył i co było przydatne do zebrania, Chabrowa Łapa patrzyła się na rośliny, mrużąc oczy i skupiając się na ich budowie. Przeziębienia, bóle brzucha... przydatne zioło. Ta pierwsza dolegliwość nie była taka rzadka i mało spotykana, przynajmniej tak pomyślała czarno-biała.
Patrz teraz. No, dawaj Motyl, zrób swoje show. No i tak też zrobił, a Chaber z niemałym zainteresowaniem spoglądała na delikatne, jak najbardziej ostrożne łapanie i zrywanie listków mniszka. Nie wyglądało to tak źle, jednak zapewne gdyby ona miała to zebrać, to nie byłoby tak fajnie. Czekała, aż Motyl skończy.
Nadeszła trochę jej chwila, bo prawie zapomniała o roślinie, którą ona sama znalazła! Tak samo jak medyk poszukała coś, w co mogła zapakować, po czym wróciła na miejsce i z jak największą starannością i ostrożnością próbowała zebrać parę listków mniszka.

_________________

los nas stworzył 彡
✧˚ · . z nici gwiazd
atomowe puzzle drżą
rozsypując się jak sól
to tu, to tu

Motylowi udało się zebrać 9 liści mniszka, świeżych i dorodnych, zaś ze swojej roślinki Chaber zerwała 4 sztuki tego samego surowca.

Motyli Blask:
• P: 5 | S: 12 | Zr: 32 | Sz: 36 | O: 24 | HP: 170 | W: 110 | MP: 7
• Cichy krok; Psi węch; Ciamajda; Wątłe zdrowie; Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Dostępne próby szukania konkretnych medykamentów: 2/3
• Zdobyte PD: +5 MPD (mniszek)
• Zebrane medykamenty: 9 liści mniszka

Chabrowa Łapa:
• P: 2 | S: 12 | Z: 19 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 115 | W: 105
• Psi węch; Sokoli wzrok; Ciamajda
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2
• Zdobyte PD: +5 MPD (mniszek)
• Zebrane medykamenty: 4 liście mniszka

_________________

Starlight