Barłóg

Uniósł lekko brwi, od razu rozpoznając charakterystyczną roślinę: dziewięćsił bez wątpienia, zbierał go jeszcze niedawno. No proszę. Hm, ostatnio zbierał go głównie ze względu na to, że leczył zaparcia i na tę konkretną dolegliwość chyba nie potrzebował go więcej, ale dziewięćsił działał też na dolegliwości układu pokarmowego i zbijał gorączkę, więc nie zaszkodziłoby zebrać go trochę więcej, szczególnie że miał miejsce w składziku.
Powtórzył więc ten sam proces, co ostatnio: zaczął ostrożnie rozkopywać roślinę dookoła, uważając na kolce, żeby potem wyciągnąć ją z ziemi, łapiąc za kwiaty i w ten sposób dostać się do korzeni, a potem zacząć ostrożnie zbierać ich części.

Zwierzyny póki co znaleźć nie mógł, ale jego uwagę mogło przykuć coś innego: zapach kuny. Jeżeli odwrócił się w stronę, z której go czuł, z pewnością szybko ją zauważył. Póki co stała tyłem do niego pod jednym z drzew i rozglądała się dookoła, ale że był poza zasięgiem jej wzroku, to jeszcze go nie zauważyła. Co zamierzał z nią zrobić wojownik?

Orzeszek: P: 5 | S: 42 | Z: 20 | Sz: 15 | O: 27 | HP: 155 | W: 117/125
» Cechy: twarda skóra; sokoli wzrok
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

Kuna: S: 17 | Zr: 25 | Sz: 20 | O: 14 | HP: 85 | W: 80

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Kocur przez chwilę przyglądał się kunie w bezruchu, ale szybko ocenił swoje szanse na raczej wysokie. Kuna była drapieżnikiem i mogła zagrozić jakiemuś młodemu terminatorowi czy nawet wojownikowi, ale jemu… raczej nieszczególnie, a przynajmniej nie będzie to raczej zagrożenie życia. Postanowił podejść do niej, jak do zwierzyny: na ugiętych łapach, pod wiatr, patrząc pod łapy, z ogonem zrównanym z grzbietem. Jeżeli będzie miał odrobinę szczęścia, to kuna go nie zauważy. Znalazłszy się bliżej, planował skoczyć na grzbiet kuny i się w niego wgryźć.

Proces był trochę długotrwały, ale przyniósł Motylowi konkretne zbiory – 11 fragmentów dziewięćsiłu, które pewnie prędzej czy później się przydadzą. Albo i nie.

Motyli Blask: P: 4 | S: 10 | Zr: 28 | Sz: 30 | O: 20 | HP: 160 | W: 100 | MP: 6
• Cichy krok, Psi węch, Ciamajda, Wątłe zdrowie, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Szukanie konkretnych medykamentów: 3/3 dostępne
• Zdobyte PD: +5 MPD (dziewięćsił)
• Zebrane zioła: 11 fragmentów korzenia dziesięćsiłu

_________________

Hm, no dobra, w takim razie miał już wystarczająco dziewięćsiłu na... długo. Chyba w najbliższym czasie nie będzie się musiał wybierać po medykamenty do Barłogu. Miło.
W międzyczasie zdążył się też zastanowić, czego jeszcze chciał poszukać, dlatego kiedy zawinął już zebrany dziewięćsił w pakunek z liścia i zostawił go w bezpiecznym miejscu, wyruszył na poszukiwania bodziszka. Był to medykament o, lekko mówiąc, niezbyt przyjemnym, ale za to charakterystycznym zapachu, dlatego węszył w powietrzu, licząc na to, że go znajdzie, a poza tym rozglądał się dookoła uważnie. W przeciwieństwie do dziewięćsiłu nie miał go zbyt dużo, bo tylko stare zapasy Pliszkowego Dziobu, a miał on całkiem sporo zastosowań, więc podejrzewał, że mu się przyda.

Próba skradania się Orzeszka: 3+3 = 6
» atak z zaskoczenia nieudany – reakcja kuny w tej turze

Atak Orzeszka: krytyczny!
Unik kuny: krytyczny!
» ostateczny atak Orzeszka: nieudany

Orzechowy Cień skradał się do kuny i już właściwie był gotowy, żeby wybić się do skoku, kiedy to wiatr niespodziewanie zmienił kierunek i przywiał jego zapach prosto do nosa małego drapieżnika. Zorientowała się o jego obecności dosłownie w ostatniej chwili, która jeszcze dawała jej szansę na reakcję: odskoczyła w bok i przygotowała się do ucieczki, natomiast łapy kocura uderzyły w ziemię jeszcze tam, gdzie przed chwilą stała. Teraz natomiast szykowała się do samoobrony, ewidentnie niezadowolona z tego, że została tak perfidnie zaatakowana, kiedy akurat zdecydowała się wyjść w dzień...

Orzeszek: P: 5 | S: 42 | Z: 20 | Sz: 15 | O: 27 | HP: 155 | W: 117-5=112/125
» Cechy: twarda skóra; sokoli wzrok
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

Kuna: S: 17 | Zr: 25 | Sz: 20 | O: 14 | HP: 85 | W: 80-8=72/80

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Plan wyszedł słabo, ale z uwagi na zwykłego pecha, jakim była nagła zmiana kierunku wiatru. Orzechowy Cień jednak nie zaprzątał sobie głowy teraz analizą i w ogóle racjonalnym myśleniem, a walką i przeciwnikiem naprzeciw siebie. Postanowił powtórzyć swój poprzedni zamiar, czyli skoczył w stronę kuny z chęcią zaatakowania zębami jej grzbietu – przytrzymać go łapami, wgryźć się zębami. Łatwizna, jeśli trafi.

Po chwili poszukiwań medyk znalazł nieco wyższą od siebie roślinę o wzniesionej, gęsto rozgałęzionej, owłosionej łodydze, która była różowawa i połamana w paru miejscach. Roślina miała pierzaste, trójkątne liście, ułożone naprzeciwlegle na długich ogonkach, i karminoworóżowe niewielkie kwiaty. Miała także niezbyt przyjemny zapach.

Motyli Blask: P: 4 | S: 10 | Zr: 28 | Sz: 30 | O: 20 | HP: 160 | W: 100 | MP: 6
• Cichy krok, Psi węch, Ciamajda, Wątłe zdrowie, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Szukanie konkretnych medykamentów: 3/3 dostępne
• Zdobyte PD: +5 MPD (dziewięćsił)
• Zebrane zioła: 11 fragmentów korzenia dziesięćsiłu

_________________

No i proszę – bardzo szybko znalazł to, czego postanowił poszukać. Bodziszek rozpoznał od razu, zarówno po znajomym wyglądzie, jak i charakterystycznym, niezbyt miłym zapachu. Cóż, może nie była to z tego powodu najprzyjemniejsza roślina do zbierania, ale kwiaty wciąż miała całkiem ładne. Gdyby tylko tak zignorować tę woń...
W każdym razie zabrał się najpierw za ostrożne zrywane liści, a kiedy już ogołocił bodziszka ze wszystkich, które nadawały się do leczenia, zaczął rozkopywać lekko ziemię wokół niego, żeby dostać się do korzeni i zebrać również je. Łącznie powinien tego wszystkiego zebrać całkiem spory zapas.

Atak Orzeszka: nieudany
Atak kuny: krytyczny! » (21+17) - (0,5 * 27) = 25

Oj, zdecydowanie nie była to fortunna tura dla wojownika. Kocur doskoczył bliżej kuny, chcąc złapać ją zębami za grzbiet, jednak zdołał tylko kłapnąć zębami w powietrzu gdzieś nad nią, bo jego przeciwniczka w tym samym czasie zanurkowała, żeby złapać za jego przednią łapę... i całkiem mocno wbiła w nią zęby, co z pewnością zabolało. Ałć.

Orzeszek: P: 5 | S: 42 | Z: 20 | Sz: 15 | O: 27 | HP: 155-25=130/155 | W: 112-3=109/125
» Cechy: twarda skóra; sokoli wzrok
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Rana 2. stopnia: ugryzienie na prawej przedniej łapie w okolicach nadgarstka, krwawi (od następnej tury -2 HP na turę)

Kuna: S: 17 | Zr: 25 | Sz: 20 | O: 14 | HP: 85 | W: 72-10=62/80

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Czując rozrywaną tkankę i rozchodzący się ból od miejsca, w którym kuna wbiła zęby w jego łapę, syknął głośno i zadziałał instynktownie, automatycznie wręcz – podjął próbę mocnego uderzenia przeciwnika drugą łapą prosto w pysk. No nie mogło przecież mu tak źle iść, że nawet teraz nie trafi… prawda?

Bodziszek był trochę połamany, a więc i część liści nie była w najlepszym stanie, ale ostało się 13 sztuk, które zebrał młody medyk. Dodajmy do tego 12 fragmentów korzenia i mamy całkiem obfity zbiór tego cuchnącego zioła.

Motyli Blask: P: 4 | S: 10 | Zr: 28 | Sz: 30 | O: 20 | HP: 160 | W: 100 | MP: 6
• Cichy krok, Psi węch, Ciamajda, Wątłe zdrowie, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Szukanie konkretnych medykamentów: 3/3 dostępne
• Zdobyte PD: +5 MPD (dziewięćsił)
• Zebrane zioła: 11 fragmentów korzenia dziesięćsiłu, 13 liści bodziszka, 12 fragmentów korzenia bodziszka

_________________

Trzynaście liści i dwanaście fragmentów korzenia zdecydowanie starczyło, tym bardziej jeszcze, jak dodało się do tego jeszcze resztki, które miał w składziku. Znalazł sobie jakieś większe liście, z których mógł zrobić pakunki i ostrożnie zawinął liście w jeden, a korzenie w drugi, po czym odszedł od ogołoconego bodziszka, żeby zostawić zebrane medykamenty tam, gdzie wcześniej dziewięćsił. Następnie natomiast zaczął rozglądać się za pomornikiem. Miał go trochę w składziku, ale było to jedno z tych ziół, które miało sporo przydatnych zastosowań, więc uznał, że przydałoby się go mieć trochę więcej, a że rósł na brzegach lasów – powinien być w stanie szybko go znaleźć.

Atak Orzeszka: krytyczny!
Unik kuny: nieudany
» ostateczny atak Orzeszka: krytyczny! » (17+42) - (0,5 * 14) = 52

Wojownik może i działał instynktownie, ale zdecydowanie mu się to opłaciło. Z całą siłą w swojej lewej łapie uderzył kunę po prawej stronie pyska i praktycznie w całości rozorał pazurami, przy okazji uszkadzając jej oko. Kuna próbowała odskoczyć w tył, jednak nie była zbyt szybka i właściwie jedynie drgnęła lekko do tyłu. Zrozumiała natomiast, że w tym starciu była na straconej pozycji i podjęła próbę odwrotu i ucieczki. Jeśli Orzeszek chciał dokończyć to, co zaczął, musiał próbować ją gonić.

Orzeszek: P: 5 | S: 42 | Z: 20 | Sz: 15 | O: 27 | HP: 130-2=128/155 | W: 109-10=99/125
» Cechy: twarda skóra; sokoli wzrok
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Rana 2. stopnia: ugryzienie na prawej przedniej łapie w okolicach nadgarstka, krwawi (-2 HP na turę)

Kuna: S: 17 | Zr: 25 | Sz: 20 | O: 14 | HP: 85-52=33/85 | W: 62-2=60/80
» Rana 4. stopnia: duża, głęboka rana przechodząca przez całą prawą stronę pyska, uszkodzenie gałki ocznej, krwawi (od następnej tury -5 HP na turę)
» Od następnej tury statystyki obniżone ze względu na utratę 1/2 HP

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Działanie było instynktowne, ale i bardzo skuteczne, mimo iż kuna od razu podjęła próbę uniku. Wydał z siebie odgłos przypominający warknięcie i rzucił się za kuną. Uciekać? Jeszcze czego, przerośnięty gryzoniu, pf. Chciał ją złapać i przybić do ziemi, żeby wbić zęby… właściwie gdziekolwiek, zależnie od tego, jak kuna by wylądowała – gardło byłoby najlepsze, to oczywiste, ale nie zamierzałby tracić czasu na sięganie do niego, gdyby nie było od razu pod nosem.

Pomornik? No chyba nie do końca. Zamiast tego… Motyli Blask wszedł prosto w niewielką, wyjątkowo cienką, a przez to i słabo widoczną, pajęczynę, uwitą pomiędzy dwoma krzewami, między którymi przechodził. Cenne nitki pokryły jego pyszczek i szyję. Ups.

Motyli Blask: P: 4 | S: 10 | Zr: 28 | Sz: 30 | O: 20 | HP: 160 | W: 100 | MP: 6
• Cichy krok, Psi węch, Ciamajda, Wątłe zdrowie, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Szukanie konkretnych medykamentów: 2/3 dostępne
• Zdobyte PD: +5 MPD (dziewięćsił)
• Zebrane zioła: 11 fragmentów korzenia dziesięćsiłu, 13 liści bodziszka, 12 fragmentów korzenia bodziszka

_________________

Skrzywił się lekko, kiedy poczuł coś nieprzyjemnego na swoim pyszczku i szyi, i skrzywił się nieco mocniej, kiedy dotarło do niego, że była to pajęczyna, której nie zauważył, przez co na nią nieumyślnie wpadł. Uch, niby po ostatniej wyprawie po medykamenty miał jej sporo w składziku, ale to wciąż było marnotrawienie i niezbyt mu się to podobało. Łapami zgarnął z siebie pajęczynę w niezadowoleniu, a potem zaczął się ponownie rozglądać za pomornikiem. I tak nie mógł teraz nic zrobić, żeby odzyskać stracone cenne, pajęcze niteczki. Musiał się skupić na swoim celu.

Ucieczka kuny: 0+1 = 10
Pogoń Orzeszka: 6+2 = 8
» 10 > 8 – ucieczka udana

Niestety tym razem wojownik miał pecha: kuna może i była ciężko ranna, ale starczyło jej to najwyraźniej na jakiś skok adrenaliny, bo dopadła do najbliższego drzewa, z prędkością światła się na nie wspięła i właściwie tyle ją widział. Zniknęła gdzieś między gałęziami w koronach drzew, a Orzechowy Cień nie mógł już nic zrobić.

Orzeszek: P: 5 | S: 42 | Z: 20 | Sz: 15 | O: 27 | HP: 128-2=126/155 | W: 99-8=92/125
» Cechy: twarda skóra; sokoli wzrok
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Rana 2. stopnia: ugryzienie na prawej przedniej łapie w okolicach nadgarstka, krwawi (-2 HP na turę)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Kocur zaklął pod nosem. Nie dość, że dał się tak zranić, to jeszcze kuna mu uciekła, a mimo bardzo poważnej rany raczej nie można było jej jeszcze nazwać ledwo żywą, co mogło znaczyć, że za jakiś czas natknie się na nią jakiś inny Wichrzak… a niech to. Podirytowany, gdy opadła mu nieco adrenalina przyjrzał się swojej zranionej łapie… No, nie wyglądało to świetnie, w związku z czym postanowił podążyć zapachem swojego brata i spróbować go znaleźć.

Szczerze powiedziawszy pajęczyna była bardzo cienka i niewielka, więc nic dziwnego, że medyk, skupiony na poszukiwaniu medykamentów, jej nie zauważył. Po chwili jednak znalazło się pocieszenie, a mianowicie kępa niewysokich roślin o grubych, owłosionych łodygach. Z każdej z nich wyrastało kilka koszyczków, na których to znajdowały się pomarańczowożółte kwiaty z ciemniejszym środkiem. Można było także zaobserwować jajowate, dość grube i pozbawione ogonków liście – a przynajmniej takie były przy ziemi, bowiem te znajdujące się wyżej były mniejsze i obejmowały łodygi.

Motyli Blask: P: 4 | S: 10 | Zr: 28 | Sz: 30 | O: 20 | HP: 160 | W: 100 | MP: 6
• Cichy krok, Psi węch, Ciamajda, Wątłe zdrowie, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Szukanie konkretnych medykamentów: 2/3 dostępne
• Zdobyte PD: +5 MPD (dziewięćsił)
• Zebrane zioła: 11 fragmentów korzenia dziesięćsiłu, 13 liści bodziszka, 12 fragmentów korzenia bodziszka

_________________

Nieco rozchmurzył się na widok pomarańczowo-żółtych kwiatów. No, przynajmniej w końcu znalazł to, czego szukał – może to jakieś zadośćuczynienie za tę niefortunną pajęczynę. Wciąż było mu jej szkoda, ale chociaż nie musiał się w najbliższym czasie martwić o jej deficyt, a pomornika miał w składziku znacznie mniej. Zaczął więc ostrożnie zbierać kwiaty, wybierając wśród kępy te, które wyglądały na najbardziej nadające się do leczenia...
...a kiedy skończył i odłożył je na bok, zanim jeszcze w ogóle zdążył je przeliczyć, kątem oka zauważył Orzeszka z niewielką, ale z pewnością do niedawna aktywnie krwawiącą raną na łapie. Oj, niedobrze.
– Co ci się stało? – spytał i, chwilowo zapominając o zebranym pomorniku, podszedł do Orzeszka, żeby obejrzeć, czy nie miał żadnych innych widocznych ran i ocenić, jak poważna była ta na łapie. Co prawda z daleka nie wyglądała strasznie i nie miała dużej powierzchni, ale mogła być głęboka albo... Uch, sam nie wiedział, ale w końcu chodziło o jego brata, więc naturalnie trochę się zmartwił i musiał go najpierw sprawdzić, zanim wróci po ten pomornik.

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Ze skwaszoną miną podszedł do brata, rzucając okiem na jego zbiory roślinek. Rana już nie krwawiła, ale bolała i, no cóż, była. Gdyby dalej chciał polować i spotkałby bardziej groźnego drapieżnika, jego szanse byłyby z automatu obniżone, nie wspominając o tym, że nawet w czasie ganiania zwierzyny mógł tę ranę czymś zapaskudzić i doprowadzić do zakażenia, więc nie chciał ryzykować.
– Kuna – odparł krótko. – Dostała mocniej, ale zwiała – dodał niezadowolonym tonem, krzywiąc się na pysku. – Musisz znaleźć coś jeszcze? Mogę z tobą chwilę pochodzić, może nawet pomogę ci coś znaleźć, ale raczej powinienem zaraz wracać do obozu.

Kwiatów nadających się do użytku było naprawdę dużo – Motylowi udało się zebrać 14 sztuk.

Motyli Blask: P: 4 | S: 10 | Zr: 28 | Sz: 30 | O: 20 | HP: 160 | W: 100 | MP: 6
• Cichy krok, Psi węch, Ciamajda, Wątłe zdrowie, Wrażliwa skóra
• Skradanie się: poziom 2; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 3
• Szukanie konkretnych medykamentów: 1/3 dostępne
• Zdobyte PD: +20 MPD (dziewięćsił, bodziszek, pomornik)
• Zebrane zioła: 11 fragmentów korzenia dziesięćsiłu, 13 liści bodziszka, 12 fragmentów korzenia bodziszka, 14 kwiatów pomornika

_________________

Na szczęście Orzeszek nie miał żadnych innych ran, a ta na jego łapie faktycznie okazała się nie aż taka straszna; poza tym, że zostanie na jakiś czas uziemiony w lecznicy, chyba nie powinno z nią być żadnych komplikacji. To dobrze. Musiał przyznać, że mu ulżyło. Na pytanie brata pokręcił natomiast głową. Chciał jeszcze znaleźć miód, ale to mogło poczekać, a poza tym... zauważył, że zaczęły go lekko boleć opuszki łap. Huh. Czy to możliwe, żeby chodząc po lesie, nabawił się popękanych opuszek? Będzie musiał to sprawdzić, jak już wrócą do obozu, ale tym więcej powodów, żeby wrócić teraz do obozu.
– Nie, nic pilnego. Poczekaj chwilę, zapakuję pomornik, wezmę resztę i możemy wracać – powiedział. Na początku poszedł po ten pomornik. Znalazł jakiś większy liść i zawinął w niego ostrożnie kwiaty, a gdy już to zrobił, udał się po resztę schowanych w pobliżu medykamentów i wrócił do Orzeszka, z którym po chwili wrócił do obozu. Miód najwyraźniej musiał trochę poczekać, huh.

/zt

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Nie był zadowolony z przebiegu walki z kuną, z jej ucieczki… i z tego, że w ten sposób nic nie upolował, a już musiał wracać do obozu, ale nie mógł z tym wiele zrobić. Dalsze polowanie w tym stanie byłoby wysoce nierozsądne, nieważne jak bardzo mu się to nie podobało. Skrzywiony i niezadowolony, kiwnął głową, po czym razem z bratem skierował się w stronę obozu, starając się na wszelki wypadek oszczędzać zranioną łapę.

zt

_________________

Czas zamknięcia w lecznicy dobiegł końca co zostało przyjęte z niesamowitą ulgą przez Zawilcową Łąkę. Dziwnie chodziło jej się bez palca, którego do niedawna jeszcze miała, ale lepsze było to niż leżenie. Udały się razem ze Słodkim Nektarem na polowanie parę dni po tym jak wróciły do legowiska wojowników. Nie miały już tyle czasu na pogaduszki, więc wspólne wykonywanie obowiązków było dobrym pomysłem. Ruszyły poza obóz by w końcu przystnąć niedaleko Rysiego Gąszczu. Stanęło dzisiaj na Barłóg.
- Powodzenia Słodka - rzuciła w stronę wojowniczki zanim ruszyła łowić.
Nastawiła wąsy by wyczuć kierunek wiatru, po czym ruszyła pod prąd. Cicho przemierzała tereny szukając celu do upolowania.
//słodka i mg

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Wreszcie po tak długim czasie siedzenia w lecznicy łaciata mogła wyjść rozprostować swoje kości. I choć ślad po ugryzieniu szczura pozostał, kotka nie przejmowała się tym. Nawet jeżeli blizna była widoczna, oznaczała, że dzielnie walczyła na rzecz dobra własnego klanu i nie powinna się jej wstydzić. Jednego dnia, już jakiś czas po opuszczeniu Motylego Blasku, podeszła do niej Zawilcowa Łąka, proponując wspólne polowanie. Ta zaś uśmiechnęła się i oczywiste było, że się zgodziła. Jej kontakt z chimerą uległ znacznemu polepszeniu po wspólnym spędzaniu czasu na rozmowach w legowisku rannych, nawet jeżeli teraz kiedy powróciły do Zielonych Zarośli przez różne obowiązki nieco się pogorszył. Powstała na równe łapy, przeciągając się parę razy i z wojowniczką u boku ruszyła w stronę Barłogu, na którym stanęło jako miejsce dzisiejszych łowów.
- Tobie również! Jak coś...jestem w pobliżu. - mruknęła na odchodne i skierowała się w przeciwną do niej stronę. Uważnie rozglądała się po okolicy starając się podążać pod wiatr. Może uda jej się znaleźć coś już na samym starcie? Miło by było.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Wspólne polowanie zaczęło się całkiem korzystnie dla Zawilcowej Łąki, która usłyszała, jak gałąź jednego z drzew nieopodal się rusza. Kiedy spojrzała w tamtą stronę, mogła zauważyć koszatkę na jednej ze środkowych gałęzi. Musiałaby się kawałek wspiąć, żeby jej sięgnąć, ale nie była aż tak wysoko, jak mogłaby być, więc może warto było się trochę wysilić?

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: tropienie +1

Słodkiemu Nektarowi również prędko dopisało szczęście, ale zamiast gryzonia znalazła słowika. Wypatrzyła go, jak podskakiwał i rozgarniał ziemię zaledwie jakieś dwie długości drzewa od niej, niewątpliwie szukając sobie pożywienia. Dzięki temu, że był zajęty, jeszcze jej nie zauważył, więc miała praktycznie idealną okazję, żeby do niego podejść!

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: tropienie +1

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Szybko udało jej się znaleźć potencjalny cel. Drugą sprawą było to, że nie należał do najłatwiejszych do złapania. Była to koszatka, tylko że chodziła sobie na drzewie. Zawilcowa Łąka nie zamierzała jednak zrezygnować ze zwierzyny z tego powodu. Ruszyła w stronę drzewa pilnując by wiatr wiał jej w pysk. Ugięła łapy i przeniosła ciężar na tylne nogi. Wyrównała łeb i ogon z kręgosłupem. Uważała pod łapy. Chciała zbliżyć się do drzewa by cicho wbić się łapami w korę i w podskokach wspiąć się w stronę koszatki w celu zaatakowania jej.

_________________

Nie wiedziałem
Co się ze mną dzieje
Wszystko znikło, byłaś tyko Ty
❑ Stałaś w tęczy, jak zaczarowana ❒
Świeciło słonce, a z nieba padał deszcz

Tyle samotnych dróg, musiałem przejść bez Ciebie
Tyle samotnych dróg, musiałem przejść by móc
◇ Odnaleźć Ciebie tu ◇

Słowik. Strzeliła uchem, kiedy nagle na jej drodze pojawił się ptaszek. Pierwszy kąsek? Oh, jakież szczęście musiało jej towarzyszyć, skoro ledwo co rozpoczęła polowanie i już na coś natrafiła! Oby tylko również jej dopisywało w momencie próby jego schwytania! Ugięła łapy, zrównała ogon z linią grzbietu i powoli po łuku starała się podejść do podskakującego słowika, co jakiś czas chowając się za tym co oferował jej teren. Szła rzecz jasna pod wiatr, omijając wszelkie hałasujące gałązki. A kiedy udało jej się podejść wystarczająco blisko, wybiła się z tylnych łap i wyciągając z opuszków pazury rzuciła się na ptaszeczka pragnąc bardzo szybko i sprawnie ukrócić jego żywot.

_________________

I'm gonna make it up this mountain
make it to the top
show them what I'm made of
show them what I've got

Wojowniczka musiała się wysilić trochę bardziej, niż jakby podkradała się do jakiejś zwierzyny na ziemi, ale dzięki temu, że zachowała wszystkie potrzebne zasady, z łatwością dostała się do piszczka i zaatakowała go, na miejscu uśmiercając i strącając z drzewa. Żeby się do niego dobrać, musiała tylko zejść na ziemię.

Zawilec: P: 4 | S: 24 | Z: 37 | Sz: 14 | O: 13 | HP: 155 | W: 105-7=98/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; brak oka; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +1; tropienie +1; wspinaczka +1
» Zdobyte PD: +10 (koszatka)

Podobnie jak Zawilcowej Łące, Słodkiemu Nektarowi z łatwością udało się podejść do znalezionej zwierzyny i szybko ją upolowała. Słowik nie miał nawet szans zaćwierkać przed swoją niechybną śmiercią, więc lepiej dla niej. Dzięki temu może okoliczna, wciąż żywa zwierzyna się nie przepłoszy?

Słodka: P: 4 | S: 18 | Z: 25 | Sz: 23 | O: 22 | HP: 155 | W: 105-5=100/105
» Cechy: cichy krok; króliczy słuch; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 2; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się: +2; tropienie +1
» Zdobyte PD: +5 (słowik)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Starlight