Szarotkowa Łączka

Tak. Tyle jej właściwie wystarczyło, by potwierdzić swoje przypuszczenia. Nie mieli kotki, która wykarmiłaby kocięta pozostawione na pastwę losu. Nie mogła wiedzieć, w jakim stanie były, kiedy ostatni raz dostały pokarm, ale...bez obecności kotki te maluchy mogły zginąć z głodu...
I wtedy Czerwiec przerwał napiętą ciszę, w której to Słodka pogrążona we własnych myślach i niedowierzaniu nie zauważyła upływającego czasu. Z opóźnieniem więc usłyszała jego słowa, rejestrując jak kocurek kieruje się w stronę norki. Chciała coś powiedzieć, ale właściwie...sama nie wiedziała co. Westchnęła cicho, czując, że ma związane łapy niemocą i spuściła łeb jednocześnie chcąc mu pozwolić odejść, bo to nie był jej rodzinny dramat, jej problem, a jednocześnie...
Wojownik nie może opuści kocięta w bólu lub niebezpieczeństwie...
Chrzanić, że były wyjęte spod kodeksu, że nie należały do żadnego innego Klanu. Oni potrzebowali pomocy bez względu czy w żyłach ich płynęła klanowa krew, czy samotnicza. Jak okrutnym kotem musiałaby być, by pozwolić mu w tej chwili odejść, tak bez słowa? Bez zaoferowania, chociażby pomocy? Jak wielką znieczulicą musiałaby się wykazać, by wiedzieć, że może zaledwie za paroma krokami leżały zwinięte w kłębek głodne kocięta? Jak mogłaby żyć ze świadomością, że chociaż...nie chciała spróbować im pomóc?
— Czerwiec! Poczekaj. — zawołała, chcąc zwrócić na siebie jego uwagę. — Jeżeli mogę pomóc ci i twojemu rodzeństwu to..to chciałabym to zrobić. Twoje rodzeństwo...w takim wieku nie przetrwa bez opieki matki, która je wykarmi.

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

okolice rzek i jezior

Czerwiec zatrzymał się w półkroku, słysząc zawołanie Słodkiej Gwiazdy. Jego łepek od razu odwrócił się w jej stronę. Chciała im pomóc? Huh. No szczerze mówiąc, to się tego nie spodziewał. Głównie dlatego, że ojciec mu zawsze mówił, że koty z klanów są skupione tylko na sobie, a samotników mają gdzieś. Choć w sumie kotka już drugi raz pokazała, że taka nie jest, bo nie dość, że go nie zaatakowała, to jeszcze zaoferowała pomoc w szukaniu ojca.
- Ja… - zająknął się, nie bardzo wiedząc, jak odpowiedzieć na jej propozycję. No bo czy w ogóle był jakiś sposób, by im pomogła? - Dziękuję, ale… boję się, że… jeśli nie masz mleka, ani nie znasz kotki, która by miała, to niezbyt masz jak pomóc… wymruczał, nieco speszony jej chęcią pomocy. Gdzieś w środku miał nadzieję, że jednak jakimś cudem kotka znała jakąś inną kotkę, która mogłaby wykarmić jego rodzeństwo. Bał się jednak naiwnie zakładać, że może tak być i robić sobie nadziei.

SŁODKA GWIAZDA: P: 6 | S: 23 | Z: 35 | Sz: 28 | O: 30 | HP: 180 | W: 93/120 | MP: 1
9 żyć
• Cichy krok | Króliczy Słuch | Wrażliwa skóra
• Łowienie ryb [2], Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]
• Zdobyte PD i rozwinięte umiejętności: +1 tropienie, +2 skradanie się, +5 PD (traszka)

CZERWIEC: P: 1 | S: 5 | Z: 10 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 100 | W: 88/100

_________________

Over the Dead Sea
Keeping you company
Thinking, I'm not afraid of you now
♡
I'm not afraid of you now

Zatrzymała go, udało jej się zwrócić uwagę kocura na siebie. Chciała mu pomóc, naprawdę chciała i wiecie co? Tak się składało, że mogła. W ich klanie sporo ostatnio narodziło się kociąt w szczególności najświeższy z miotów składał się z kociąt Deszczowego Plusku i Sikorczego Skrzydła, a więc kocica powinna mieć jeszcze mleko, by je wykarmić. Ponadto mieli matki gotowe zająć się kociętami. Sama była gotowa o to zadbać. — W moim klanie niedawno narodziły się mioty, jedna z matek powinna być w stanie je wykarmić. A wiele z nich opiekowałoby się nimi. Osobiście...mogłabym się nimi zająć. — nie za egoistycznie? Prawdą było, że wraz ze śmiercią złocisto-orzechowego, przepadła jej nadzieja na założenie rodziny. Wiedziała, że nie pokocha nikogo innego jak jego, bo to Orzechowa Gwiazda był jej ukochanym, a miot, żeby tylko mieć z byle kim? To nie leżało w jej naturze. Po prostu...nie. Wyrzuty nie dałyby jej spokojnie zasnąć. A teraz? Dostała szansę, by spełnić jedno ze swych pragnień. Choć nie byłaby połączona z nimi więzami krwi, mogłaby je odchować jak swoje, nauczyć życia w klanie, obserwować jak dorastają... wystarczyło aby tylko Czerwiec się zgodził. Tylko...tyle..

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

okolice rzek i jezior

Kocurek stał przed nią z rozdziawionym pyskiem i rozszerzonymi oczami, gdy mówiła. A więc jednak. W jej klanie była kotka, która mogła wykarmić jego rodzeństwo, a na dodatek ona sama była chętna, by ich wychować. Ale… co jeśli jego ojciec wróci? Czy wtedy będą mogli odejść z klanu i wrócić do bycia samotnikami? Tylko, czy oni w ogóle mieli wybór? Jeśli Czerwiec teraz odmówi pomocy, jego rodzeństwo umrze, a on też za długo nie pożyje, skoro sam ledwo mógł polować.
- Zgoda… Zgoda - odparł w końcu, kiwając głową. Desperacja… nie podobało mu się to uczucie. Ale co inne go mógł w tej chwili zrobić? Pomoc Słodkiej Gwiazdy była chyba jego jedyną nadzieją. Ich jedyną nadzieją. - Czy damy radę przenieść całą czwórkę we dwóch, do twojego klanu? - zapytał, prostując się nieco, gotów by zacząć prowadzić kotkę do ich norki. Jego rodzeństwa była aż czwórka a ich tylko dwóch. Przeniesienie wszystkich za jednym razem mogłoby być kłopotliwe, ale z drugiej strony nie chciał tracić czasu i czekać aż kotka pobiegnie po pomoc. Z każdą chwilą kociaki były coraz dłużej same.

SŁODKA GWIAZDA: P: 6 | S: 23 | Z: 35 | Sz: 28 | O: 30 | HP: 180 | W: 93/120 | MP: 1
9 żyć
• Cichy krok | Króliczy Słuch | Wrażliwa skóra
• Łowienie ryb [2], Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]
• Zdobyte PD i rozwinięte umiejętności: +1 tropienie, +2 skradanie się, +5 PD (traszka)

CZERWIEC: P: 1 | S: 5 | Z: 10 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 100 | W: 88/100

_________________

Over the Dead Sea
Keeping you company
Thinking, I'm not afraid of you now
♡
I'm not afraid of you now

Kiedy Czerwiec się zgodził, Słodka Gwiazda nieświadomie uśmiechnęła się pod nosem. Jej zmartwiony wzrok, zlagodniał, pojawił się na nim spokój i... nadzieja? Nie była pewna, ale pewna była, że chce mu pomóc. Czy z własnych pobudek, czy tego że tak mówił kodeks, nie miało to znaczenia, dlatego kiedy kocurek spojrzał na nią, ona uniosła na niego ponownie wzrok i rzekła. — Damy radę. — stwierdziła i przytaknęła głową, gotowa podążyć za Czerwcem do jego norki

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

okolice rzek i jezior

Dadzą radę. No, miał nadzieję. A właściwie to trochę w to wątpił, ale postanowił nie tracić czasu na niepotrzebne gadanie i po prostu zaczął prowadzić kotkę w stronę ich legowiska. Dreptał szybko. Cały czas szli w pobliżu brzegu Oka Gór, coraz bardziej zbliżając się przy tym do okolic Gadzich Łusek. Przez większość czasu Czerwiec zachowywał ciszę, chcąc się skupić na niezgubieniu drogi powrotnej do domu. W końcu jednak cisza między nimi zaczęła mu wadzić i postanowił się odezwać. Musiał, bo zaczynało się robić niezręcznie.
- Jak tak w sumie wygląda… życie w klanie? - zapytał w końcu, cały czas nie zwalniając kroku, jednak przeniósł wzrok na Słodką Gwiazdę. Było to pytanie trochę bez sensu. Bo nawet jeśli odpowiedź mu się nie spodoba to już i tak nie mógł zrezygnować. Ale mimo to chciał wiedzieć na co pisze siebie samego i swoje rodzeństwo.

SŁODKA GWIAZDA: P: 6 | S: 23 | Z: 35 | Sz: 28 | O: 30 | HP: 180 | W: 93/120 | MP: 1
9 żyć
• Cichy krok | Króliczy Słuch | Wrażliwa skóra
• Łowienie ryb [2], Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]
• Zdobyte PD i rozwinięte umiejętności: +1 tropienie, +2 skradanie się, +5 PD (traszka)

CZERWIEC: P: 1 | S: 5 | Z: 10 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 100 | W: 88/100

_________________

Over the Dead Sea
Keeping you company
Thinking, I'm not afraid of you now
♡
I'm not afraid of you now

Gdy Czerwiec prowadził ją do norki swojej i swojego ojca, rudo-biała kocica nie zamierzała go spowalniać, ani też...niezbyt wiedziała, jak ciągnąc dalej rozmowę. Spodziewała się, że lada moment będą na miejscu, a tak naprawdę okazało się, że była to znacznie większa odległość niż przypuszczała. Co więcej, Czerwiec postanowił przerwać coraz mocniej dającą o sobie znaki ciszę. Ucho Słodkiej Gwiazdy drgnęło w pierwszej chwili. Lekko rozdziawiona mordka pokazywała, że zaskoczyła się, lecz tak naprawdę było to pytanie całkowicie na miejscu, nawet jeżeli nieco spóźnione.
— Mhm, życie w klanie jest bardzo...zorganizowane. Mamy system rang, jak matki, które zajmują się kociętami, medyka, który nas leczy, wojowników i terminatorów, którzy zajmują się patrolami i polowaniami, starszyznę, a także zastępcę i przywódcę, którzy podejmują najważniejsze decyzje. Postępujemy zgodnie z Kodeksem Wojownika, który mówi nam jak powinien postępować każdy honorowy klanowicz. Wierzymy także w Gwiezdny Klan i Srebrną Skórkę, czyli miejsce, gdzie przebywają nasi zmarli przodkowie. — wyjaśniła po krótce, a mówiąc to biła od niej widoczna duma.

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

okolice rzek i jezior

Rzeczywiście, Czerwiec nie mógł się nie zgodzić, że życie w klanie brzmiało na bardzo zorganizowane. Rangi, wiara w życie po śmierci. W to ostatnie ciężko mu było jakoś uwierzyć, ale postanowił tego nie komentować. Trudno, najwyżej przyjdzie mu udawać, że w to wierzy, jeśli będzie taka potrzeba. Reszta brzmiała okej. Zorganizowane życie wydawało mu się na pewno wygodniejsze, niż to, które prowadził obecnie.
- To brzmi… na bardzo zorganizowane. Moment… czy wasz przywódca w ogóle zgodzi się, byśmy dołączyli? - zapytał, gdy dotarł do niego ten mały, acz kłopotliwy szkopuł. Słodka Gwiazda tak łatwo zaproponowała im miejsce w klanie, zupełnie jakby to ona o tym decydowała… huh.
W końcu oba koty dotarły w okolice między granicą Klanu Wichru a Gadzimi Łuskami. Czerwiec szybko rozpoznał to miejsce. Machnął rudawym ogonem w stronę krzewów położonych między granicą a niskim pagórkiem. Zerknął ostatni raz na kotkę, po czym czmychnął w zarośla, oczekując, że za nim podąży. Krzewy były dość gęste, a niektóre nawet kłuły. Widoczna była między nimi wydeptana w ziemi ścieżka, której najpewniej używali Czerwiec wraz z jego tajemniczym ojcem. Po kilku krokach do uszu Słodkiej Gwiazdy dotrzeć mogło ciche popiskiwanie.
- Tutaj - miauknął kocurek z lekkim napięciem, gdy ustali przed wgłębieniem w ziemi zakrytym przez paprocie. Ogonem uniósł największy z liści, ukazując przy tym nieco wnętrza nory. Nie była ona duża. Niemalże w całości wyściełana była trochę przestarzałym mchem, paprociami i czymś białym, co najpewniej było znalezioną gdzieś owczą wełną. Nie sposób jednak było nie zwrócić największej uwagi na małe kuleczki, leżące opatulone w ów puchu. Wyglądały, jakby miały około tygodnia, jednak były mizerne i chude, niewątpliwie przez brak matki w ostatnich dniach.
Czerwiec od razu znalazł się obok nich, by obwąchać całą czwórkę. Tylko jedno z kociąt popiskiwało, ale reszta zdawała się być mniej więcej w porządku. Kocurek zerknął na Słodką Gwiazdę nieco niespokojnie. Właśnie zdradził obcej kotce kryjówkę całej jego rodziny. W myślał błagał, by tylko nie stało się to jego największym błędem.

SŁODKA GWIAZDA: P: 6 | S: 23 | Z: 35 | Sz: 28 | O: 30 | HP: 180 | W: 93/120 | MP: 1
9 żyć
• Cichy krok | Króliczy Słuch | Wrażliwa skóra
• Łowienie ryb [2], Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]
• Zdobyte PD i rozwinięte umiejętności: +1 tropienie, +2 skradanie się, +5 PD (traszka)

CZERWIEC: P: 1 | S: 5 | Z: 10 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 100 | W: 88/100

_________________

Over the Dead Sea
Keeping you company
Thinking, I'm not afraid of you now
♡
I'm not afraid of you now

Na pytanie Czerwca, rudo-biała kocica uśmiechnęła się delikatnie, a jej zwrócony w jego stronę łeb, szukał kontaktu wzrokowego z nim. — Zgodzi się. Właśnie z nim rozmawiasz. — wąsy kocicy zadrżały w lekkim rozbawieniu, gdy z pewnością spostrzegła wymalowane zaskoczenie na jego pyszczku. A potem, rozmowa ucichła, gdy Czerwiec prowadził ja w kierunku swojej norki. Granica jej klanu z Gadzimi Łuskami już dawno została przekroczona. Teraz...wystarczyło jedynie przebić się przez krzewy, w których to kocurek zniknął. Westchnęła cicho, prosząc Gwiezdny Klan o nie poharatanie jej futra. Wolała je zachować w całości, a krzewy te...niektóre z nich wyglądały na kłujące. No! Raz grozi śmierć. Zaczęła przeciskać się przez gęstwiny, gdy w uszach coraz wyraźniej dało się usłyszeć ciche popiskiwanie. A potem...norka, wyścielona suchym mchem, owczą wełną, paprociami... a w tym wszystkim wątłe kocięta. Smutek...ścisnął jej serce, gdy widziała jak Czerwiec ogląda swoje słabiutkie rodzeństwo. Wychudzone kocięta naprawdę miały szczęście, że...że na nie natrafiła. Inaczej...pewnie nie przeżyłyby kolejnych wschodów słońca. — W porządku. Pośpieszmy się. Weź tą dwójkę. — ruchem ogona wskazała na dwie kulki. Sama zaś postanowiła wziąć dwójkę kociąt najbliżej niej. — Pójdziemy najszybszą znaną mi drogą. I Czerwiec...nie martw się. Wszystko będzie dobrze. Właśnie uratowałeś życie swojemu rodzeństwu. — musnęła delikatnie jego bok ogonem, a potem wzięła ostrożnie za miękki fałd skóry dwójkę kociaków i ruszyła jako pierwsza przez przejście. Nie chciała zrobić im krzywdy, więc ostrożnie przechodziła przez gęstwiny. Poczekała na Czerwca i zaczęła go prowadzić w kierunku swojego domu.

(zt?)

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

okolice rzek i jezior

Kocurek spojrzał na kocicę zaskoczony. To tak, teraz to miało sens. Nie przejmowała się tym, czy on i jego rodzeństwo zostaną przyjęci do klanu, bo to ona o tym decydowała. W duchu miał tylko nadzieję, że pomimo sytuacji zrobił na kotce dobre wrażenie. Te myśli jednak nie pozostały w jego głowie na dłużej, ponieważ szybko skupił całą swoją uwagę na swoim rodzeństwie. Bez mrugnięcia okiem posłuchał jej polecenia i, początkowo z pewnym trudem, złapał w pysk pozostałą dwójkę kociąt, starając się trzymać oba jednocześnie najdelikatniej jak się dało, ale też wystarczająco stabilnie, by ich nie upuścić.
Słysząc wspierające słowa, zerknął na nią trochę niepewnie. Oby miała rację i rzeczywiście on, i przede wszystkim jego rodzeństwo, będą szczęśliwi w klanie. Cóż, na pewno wszystko było lepsze niż śmierć głodowa albo z łap jakiś drapieżników. Wypuścił z nosa ciche westchnienie i nie mając nic innego do zrobienia, ruszył za łaciatą w stronę nowego domu.

//zt

SŁODKA GWIAZDA: P: 6 | S: 23 | Z: 35 | Sz: 28 | O: 30 | HP: 180 | W: 93/120 | MP: 1
9 żyć
• Cichy krok | Króliczy Słuch | Wrażliwa skóra
• Łowienie ryb [2], Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]
• Zdobyte PD i rozwinięte umiejętności: +1 tropienie, +2 skradanie się, +5 PD (traszka)

CZERWIEC: P: 1 | S: 5 | Z: 10 | Sz: 15 | O: 10 | HP: 100 | W: 88/100

_________________

Over the Dead Sea
Keeping you company
Thinking, I'm not afraid of you now
♡
I'm not afraid of you now

Wierzbowy Puch zgodziła się na wyjście Malinowej Łapy z Wieczorną Rosą. Terminatorka zdążyła się rozchmurzyć i w towarzystwie medyczki wyszła poza osób. Miała teraz na czym się skupić zamiast płakać nad swoim prawym uchem.
- Co mam robić? - spytała Wieczornej Rosy, bo w sumie nie wiedziała z czym wiązało się poszukiwanie ziół.

_________________

Otwieram drzwi, to znowu ty

Przybiegłaś, widzę jeszcze drżysz

Gorące usta, gorące dłonie

W półmroku cała lśnisz

Wieczorna Rosa uznała, że Szarotkowa Łączka będzie dobrym miejscem na zabranie Malinowej Łapy. Nie było to miejsce dalekie od obozu, ale obfite w roślinność, nawet, jeśli dla niektórych nie była aż tak widoczna gołym okiem. Szkoda, że są tu akurat Porą Opadających Liści, gdy wiele roślin przekwitło bądź uschło, ale medyczka była pewna, że mogą coś z tego wynieść.
— Hm. Przede wszystkim rozglądaj się za wszelkimi roślinami, które wyglądają na coś innego, niż zwykła trawa, ale gdy je znajdziesz, zawołaj mnie - dowiemy się wtedy, czy warto ją zbierać i czy nie jest na przykład trująca. Będziemy trzymać się blisko, ale pamiętaj, żeby być uważną, czy nic niebezpiecznego nie czai się w okolicy — nie chciała wspominać teraz o uchu, ale była pewna, że szylkretka była na tyle bystra, by wiedzieć, na którą stronę uważać bardziej. — Możemy szukać!
Powiedziała, po czym sama zaczęła rozglądać się po Szarotkowej Łączce.

MALINOWA ŁAPA:
P: 2 | MP: 1 | S: 31 | Z: 13 | Sz: 4 | O: 8 | HP: 130 | W: 90
✦ cechy: ostre kły, ostre pazury, psi węch, głuchota na jedno ucho
✦ umiejętności: -

WIECZORNA ROSA:
P: 5 | MP: 5 | S: 22 | Z: 21 | Sz: 32 | O: 29 | HP: 155 | W: 125
✦ cechy: psi węch, sokoli wzrok, ciamajda
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 2 | zielarstwo: poziom 2

_________________

once in a dream I thought I could be anyone I wanted
hard. to. believe,. but. it. felt. real. to. me

ᴜɴᴛɪʟ ᴛʜᴇ ᴍᴏʀɴɪɴɢ

when I'm awake, I still can't shake the taste of freedom
I can't stop, I can't break, I carry the weight for you

Malina wysłuchała poleceń Wieczornej Rosy i skinęła jej głową. Póki co brzmiało... bardzo prosto. Da radę! Znajdzie jakąś ciekawą roślinę. I zrobi to bardzo szybko! Tak będzie.
- Okej! - odpowiedziała z entuzjazmem, gdy medyczka rozpoczęła ich poszukiwania.
Starała się być blisko Wieczornej Rosy i rozglądała się we wszystkie strony. Starała się też uważać i pilnować w szczególności swojej prawej strony. Gwiezdny Klanie daj jej roślinkę!

_________________

Otwieram drzwi, to znowu ty

Przybiegłaś, widzę jeszcze drżysz

Gorące usta, gorące dłonie

W półmroku cała lśnisz

Niebieska w dalszym ciągu rozglądała się we własnym zakresie, zaś Malinowa Łapa… cóż, nie napotkała się na razie na żadne zioło. Zamiast tego dwie długości lisa od niej przebiegła niewielka nornica! Mogłaby ją upolować, gdyby miała ochotę, ale pytanie, czy jest teraz sens.

MALINOWA ŁAPA:
P: 2 | MP: 1 | S: 31 | Z: 13 | Sz: 4 | O: 8 | HP: 130 | W: 90
✦ cechy: ostre kły, ostre pazury, psi węch, głuchota na jedno ucho
✦ umiejętności: -

WIECZORNA ROSA:
P: 5 | MP: 5 | S: 22 | Z: 21 | Sz: 32 | O: 29 | HP: 155 | W: 125
✦ cechy: psi węch, sokoli wzrok, ciamajda
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 2 | zielarstwo: poziom 2

_________________

once in a dream I thought I could be anyone I wanted
hard. to. believe,. but. it. felt. real. to. me

ᴜɴᴛɪʟ ᴛʜᴇ ᴍᴏʀɴɪɴɢ

when I'm awake, I still can't shake the taste of freedom
I can't stop, I can't break, I carry the weight for you

Malina zauważyła nornice, ale nie dość, że zwierzyna nie była jej obiektem zainteresowania w tym momencie, to nie umiała polować. Odczuła gorzki smak niezadowolenia z powodu tego, że brakowało jej tak podstawowej umiejętności. Okropne. Już dawno powinna to potrafić. Była śmierdzącym leniem, który się stresował i wmawiał sobie, że nie ma siły zamiast trenować. Ale to nie powinno być teraz ważne. Szukała ziół! Miała zobaczyć, czy chce być Medyczką, a to było o wiele ważniejsze od jakiegoś, pf, polowania. Szukała dalej roślin, które przykułyby jej wzrok.

_________________

Otwieram drzwi, to znowu ty

Przybiegłaś, widzę jeszcze drżysz

Gorące usta, gorące dłonie

W półmroku cała lśnisz

Wciąż brak ziół, ale długość lisa od niej Malina mogła zauważyć między trawami czarno-żółty kształt. Zaspana salamandra chyba tam odpoczywała.

MALINOWA ŁAPA:
P: 2 | MP: 1 | S: 31 | Z: 13 | Sz: 4 | O: 8 | HP: 130 | W: 90
✦ cechy: ostre kły, ostre pazury, psi węch, głuchota na jedno ucho
✦ umiejętności: -

WIECZORNA ROSA:
P: 5 | MP: 5 | S: 22 | Z: 21 | Sz: 32 | O: 29 | HP: 155 | W: 125
✦ cechy: psi węch, sokoli wzrok, ciamajda
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 2 | zielarstwo: poziom 2

_________________

once in a dream I thought I could be anyone I wanted
hard. to. believe,. but. it. felt. real. to. me

ᴜɴᴛɪʟ ᴛʜᴇ ᴍᴏʀɴɪɴɢ

when I'm awake, I still can't shake the taste of freedom
I can't stop, I can't break, I carry the weight for you

Jaszczurka..? Dobrego sobie. Czy Gwiezdny Klan karał ją w tym momencie za księżyce nieróbstwa w ostatnim czasie? Jeśli tak to chyba powinna sobie za karę wydrapać oczy to wtedy nie będzie widziała kolejnych nornic i salamander, które mają ją wzburzyć. Wzdrygnęła się na samą myśl o tym i szukała dalej ziół.

_________________

Otwieram drzwi, to znowu ty

Przybiegłaś, widzę jeszcze drżysz

Gorące usta, gorące dłonie

W półmroku cała lśnisz

W końcu, ukazało jej się coś, co było rośliną. Była ona całkiem duża, wzniesiona na smukłej, bladozielonej łodydze, która w górnej części była fioletowa, zaś u nasady plamista. Liście miała długie, lancetowate o barwie szarozielonej w purpurowoczerwone plamki. Kwiaty, jeśli jakiekolwiek, były już zniszczone i dawno uschnięte.
Wieczorna Rosa spojrzała przelotnie na szylkretkę i akurat zauważyła, jak przy tym stoi. Podeszła do terminatorki z własnym zawiniątkiem, gdzie miała kilka listków języczków polnych i zlustrowała spojrzeniem roślinę… by wyglądać na nieco zawiedzioną ostatecznym werdyktem.
— To storczyk samczy. Nie jest bardzo przydatny, ale możesz wykopać jego bulwy, tam, pod ziemią. Niektóre części medykamentów to właśnie korzenie lub cebulki, które należy delikatnie wyjąć z ziemi. Spróbuj! — powiedziała z uśmiechem.

MALINOWA ŁAPA:
P: 2 | MP: 1 | S: 31 | Z: 13 | Sz: 4 | O: 8 | HP: 130 | W: 90
✦ cechy: ostre kły, ostre pazury, psi węch, głuchota na jedno ucho
✦ umiejętności: -

WIECZORNA ROSA:
P: 5 | MP: 5 | S: 22 | Z: 21 | Sz: 32 | O: 29 | HP: 155 | W: 125
✦ cechy: psi węch, sokoli wzrok, ciamajda
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 2 | zielarstwo: poziom 2

_________________

once in a dream I thought I could be anyone I wanted
hard. to. believe,. but. it. felt. real. to. me

ᴜɴᴛɪʟ ᴛʜᴇ ᴍᴏʀɴɪɴɢ

when I'm awake, I still can't shake the taste of freedom
I can't stop, I can't break, I carry the weight for you

Malina podeszła do rośliny i jej się przyjrzała. Jakiś... uschnięty kwiatek? Nie wiedziała czy do czegoś takiego warto w ogóle zawracać Wieczornej Rosie głowę. Ale najwidoczniej tak, bo medyczka sama zwróciła uwagę na to... to coś. Malina odwróciła się do medyczki i po obejrzeniu co trzyma w pysku nastawiła ucho. Jakiś... storczyk samczy. Brzmiał głupio. I nie był bardzo przydatny. Zakuło to trochę Malinową Łapę. Czemu nie znalazła czegoś ważnego. Bez sensu. Musi się postarać bardziej. Ale mogła i tak zebrać ten medykament, więc to zrobi. Zbierze to głupie fioletowe chwaścisko. A dokładniej jego jakąś bulwę. Zaczęła kopać, starała się być delikatna, inna kwestia czy jej to wychodziło.

_________________

Otwieram drzwi, to znowu ty

Przybiegłaś, widzę jeszcze drżysz

Gorące usta, gorące dłonie

W półmroku cała lśnisz

Niedoświadczonym łapom, a do tego niesprzyjajacą porą udało się wykopać jedynie jedną cebulkę storczyka samczego… ale może to i dobrze, skoro nie jest szczególnie przydatny. Wieczorna Rosa cierpliwie obserwowała poczynania kotki.
— Mhm, w ten sposób, tylko spróbuj następnym razem nieco delikatniej! Teraz już niewiele roślin jest w dobrym stanie, więc nawet i jedna bulwa to dużo. Jeśli chodzi o zastosowanie… no, podobno wzmaga popęd płciowy — wyjaśniła z cichym cichotem. — Zebrane medykamenty możesz zapakować do większego liścia, tak, jak ja, by ich nie uszkodzić.

MALINOWA ŁAPA:
P: 2 | MP: 1 | S: 24 (31) | Z: 10 (13) | Sz: 3 (4) | O: 6 (4) | HP: 130 | W: 71 (90) - 2 = 69/71 (90)
✦ cechy: ostre kły, ostre pazury, psi węch, głuchota na jedno ucho
✦ umiejętności: -
✦ statystyki i wytrzymałość obniżone do 80% przez chorobę 1. stopnia
✦ 1 bulwa storczyka samczego

WIECZORNA ROSA:
P: 5 | MP: 5 | S: 22 | Z: 21 | Sz: 32 | O: 29 | HP: 155 | W: 125
✦ cechy: psi węch, sokoli wzrok, ciamajda
✦ umiejętności: skradanie się: poziom 2 | tropienie: poziom 2 | wspinaczka: poziom 2 | zielarstwo: poziom 2

_________________

once in a dream I thought I could be anyone I wanted
hard. to. believe,. but. it. felt. real. to. me

ᴜɴᴛɪʟ ᴛʜᴇ ᴍᴏʀɴɪɴɢ

when I'm awake, I still can't shake the taste of freedom
I can't stop, I can't break, I carry the weight for you

Starlight