Wrona? No może być i wrona. Skoro już mam okazję do zapolowania to jej nie zmarnuje, nawet jeżeli już zdążyłem nastawić się na co innego. Ugiąłem łapy, a ogon zrównałem z linią grzbietu. Idąc po łuku, oraz przystając co jakiś czas w bezruchu - szedłem pod wiatr, patrząc uważnie pod łapy. Gdyby udało mi się podejść wystarczająco blisko, wyskoczyłbym i prędko uśmiercił ptaszynę.

Znowu. To. Samo. Gdy mój wzrok spotkał się z tym należącym do ptaka, wiedziałem już że Wrona zaraz wzbije się i tyle będzie z mojego posiłku. Ale o dziwo leciała dosyć nisko, na tyle bym mógł spróbować jeszcze raz i tym razem... Nie skorzystałem z tej okazji. Wiedzony wcześniejszymi porażkami nie zamierzałem marnować cennych sił na kolejne niepowodzenie, dlatego syknąłem cicho i szukałem dalej jakichś mniejszych drapieżników

Odpuściłem wronie, lecz nie oznaczało to zakończenia mojego polowania. Wręcz przeciwnie! Szukając większej ilości wrażeń zdecydowałem się skupić na drapieżnikach i koniec końców i jednego z tej grupy przedstawiciela znalazłem. Orlik. Nie widział mnie więc miałem szanse na atak z zaskoczenia, tylko że... był duży, zdecydowanie większy niż to czego szukalem. Może gdybym był pełni sił, skorzystałbym z tej okazji. Tymczasem jednak lekko zaczynałem odczuwać zmęczenie tymi pogoniami i próbami schwytania zwierzyny, dlatego też z ciężkim bólem serca zrezygnowałem z tej okazji walki. Zamiast tego szukałem dalej, wciaz próbując doszukać się drapieżników.

By zobaczyć następnego drapieżnika nie musiałem czekać długo. Szedłem przed siebie, uważnie rozglądając się na boki i po kilku uderzeniach serca zobaczyłem na kamieniu żmije. Ta z kolei również mnie nie dostrzegła i była lepszym kandydatem do krótkiej bójki niż wielki ptaszor dlatego korzystając z okazji bycia niezauważonym - ugiąłem łapy przenosząc ciężar ciała na tylną partie. Zrównałem także ogon z linią grzbietu i idąc pod wiatr, uważając gdzie stawiam łapy - gdy zbliżyłem się wystarczająco mocno bez względu czy mnie wykryła czy nie, rzuciłem się z pazurami na żmije chcąc możliwie przejechać nimi wzdłuż jej ciała.

Pf! Zakradniecie się do żmii okazało się być zdecydowanie łatwiejsze niż do całej zwierzyny, którą tegoż dnia próbowałem upolować. Nie zauważyła mnie, dzięki czemu zyskałem na darmowym ataku, który...o dziwo wyszedł mi znakomicie! Wszelkie porażki, które odniosłem podczas pogoni, jak gdyby właśnie w tym momencie przerodziły się w solidny, soczysty cios. Krew trysnęła, a na mym pysku mimowolnie wykwitł uśmiech, gdy poczułem jak głęboko moje pazury zanurzają się w grzbiecie żmii. Musiało zaboleć, oj zdecydowanie! A skoro jeszcze żyła, choć...nie spodziewałem się by taki stan rzeczy miał potrwać długo, to zaatakowałem ponownie, tym razem zębami chcąc chwycić ją tuż za głową - mocno i możliwie dobić ją dzięki temu.

Żmija...okazała się być zbyt prostym dla mnie przeciwnikiem. I choć zapewniła mi chwilę odczuwania adrenaliny...była ona zbyt krótkotrwała bym poczuł się całkowicie usatysfakcjonowany. Gdy padła martwa od ścisku mych szczęk tuż za jej głową, cóż...zwyczajnie ją zakopałem i zatarłem krwiste ślady na ziemi po walce. Tak, aby nie zwabić inne drapieżniki. Co więcej, coraz mocniej odczuwałem zmęczenie, a każda czynność miałem wrażenie, że kosztuje mnie więcej niż wcześniej. A mimo tego postanowiłem pchnąć odrobinę moją barierę wytrzymałości i spróbować poszukać jeszcze jednej okazji, by coś upolować. Może natrafię na coś bardzo szybko? Byłbym wówczas bardzo zadowolony, a jeżeli napotkam problemy...pewnie wrócę do obozu. Walka mimo że nie była dla mnie wystarczająco dobra, chyba zabrała resztkę tych sił, które mógłbym poświęcić na stoczenie drugiej takiej.

Kroczyłem dalej, uważnie śledząc okolicę, lecz wcześniej nim spostrzegłem się drapieżnika, jego odór uderzył w moje nozdrza. Skwasiłem się lekko na mordzie, lecz postanowiłem za nim podążyć, powoli i po cichu, tak by zobaczyć z czym dokładnie mam do czynienia. Patrząc jednak, że trop ten nie był aż tak mocny, powiedziałbym, że było to raczej coś...mhm mniejszego.

Idąc za tropem, w którymś momencie znalazłem gronostaja, którego zapach drażnił mój nos. Co ciekawe, mimo że dostrzegłem iż rozglądał się na boki... widocznie nie wiedział jeszcze o mojej obecności, a skoro tak to postanowiłem podkraść się do niego tak, jak robiłem to przy gryzoniach. Łapy ugięte, z ciężarem ciała przeniesionym na tył. Ogon zrownany z linią grzbietu i powoli pod wiatr ruszyłem do drapieżnika. Oczywiście przy tym spoglądałem pod łapy, coby samemu sobie nie popsuć planów. A gdyby udało mi się zbliżyć, bez znaczenia czy się powiedzieć czy nie, wysunąłem pazury z zamiarem przejechania nimi po pysku gronostaja. Nie celowałem w konkretny punkt, lecz chciałem utrudnić mu tym walkę, gdyby pysk jego zalała krew.

Moje skradanie nie powiodło się. Po chwili bowiem mój wzrok zetknął się z tym należącym do gronostaja, dlatego nie pozostawało mi nic innego, jak ruszyć do otwartej walki. Mimo zmęczenia, które coraz mocniej dawało mi się we w znaki, udało mi się zaatakować zaskoczonego przeciwnika wręcz idealnie mógłbym rzec. Atak, który przeprowadziłem, trafił perfekcyjnie w jego oko, dzięki czemu zdecydowanie utrudniłem mu walkę, a co za tym idzie - miałem większe szanse na wyjście z tego pojedynku bez uszczerbku na zdrowiu. Szkoda tylko, że zdołał choć trochę ode mnie odskoczyć. Może wówczas oberwałby jeszcze mocniej! Wziąłem szybki oddech, lekko unosząc kąciki pyska.
— Okaż się lepszym przeciwnikiem niż tamta żmija. — syknąłem cicho pod nosem i rzuciłem się ponownie w jego stronę, chcąc pazurami przejechać tym razem po jego grzbiecie.

Napiąłem mocniej mięśnie, gdy nie udało mi się wycelować w punkt, przynajmniej...samemu nie oberwałem, bowiem gronostaj wylądował obok mnie. Zmarszczyłem grzbiet nosa i rzuciłem się ponownie, gdyż nie pozostawało mi nic innego. Tak jak wcześniej wziąłem zamach łapami i wycelowałem w bok gronostaja. Chciałem pozostawić tam głębokie rany po pazurach.