- Nie nadaje się do rozmowy, nie powinienem przyjmować ją na mojego terminatora. Przeklęty Żar. Wiedział, że unikam ceremonii więc wciśnął mi ją tylko jak na jednej się pojawiłem. Jak to wygląda w oczach innych... Nie chciałem obarczać cię moimi problemami. Wybacz owieczko - Minimalnie się wycofałem z rozmowy, nie chcąc wyjść na jakiegoś natręta czy kota porywczego. Z resztą siostra była tu z uprzejmości i może rodzinnych więzów a nie po to, aby wysłuchiwać moich żali. Ogarnij się Okoniu. Pokręciłem łbem. - Nie ważne, skończmy ten temat.- Uciąłem krótko, zanim zapadła między nami niezręczna cisza. Wsłuchałem się w jej upajający spokój. Przyglądałem się szylkretce, pierw trochę bardzo zdezorientowany jej nagłym piskiem. Uśmiechnąłem się i podparłem medyczkę bokiem. Na jej pytanie roześmiałem się lekko. - Oczywiście, bierz sobie tyle czasu ile tylko potrzebujesz. Tylko abym nie trafił do starszyzny do tego momentu. - Dodałem z humorem. Musiałem dobrze nastawić uszy na kolejne pytanie złotookiej. Mówiła tak cicho jakby każdy liść miał nas podsłuchiwać. Czyżby temat był taki drażliwy..? - No wiesz.... yyy- Zamyśliłem się nie wiedząc co odpowiedzieć. - Nie chcę decydować za Zaćmienie, to w końcu ona gra w tym wszystkim większą role. Myślę, że jeszcze przed ewentualnym jej awansem. Albo po .. Nie sprecyzowaliśmy tego. To znaczy ona... - Uciekłem zwrokiem w krzaki czując zażenowanie, proponowałem coś takiego a sam nie miałem pojęcia kiedy miałbym przedstawić pomysł Zaćmienie. Jakoś się wyrobie. Może...

— Czyli...chcesz powiedzieć, że, że unikałeś ceremonii, żeby nie dostać terminatorów? — zapytała lekko skonfundowana. To...jej brat nie chciał mieć terminatorów? I myślał, że może do końca życia żadnego nie dostanie, dlatego specjalnie nie przychodził na wydarzenia całego Klanu, żeby przypadkiem Rozżarzona Gwiazda go nie wybrał? Dziwne...wydawało jej się, że złocisty wspominał, że mentorowanie było w jego odczuciu fajne, a przynajmniej fajniejsze, dopóki nie dostał Miętowej Łapy. Dziwna sprawa...ale jeżeli faktycznie nie czuł się na siłach, żeby kogokolwiek szkolić...to dlaczego nie zgłosił tego, chociażby rudemu? Była pewna, że ten by się zgodził, przecież Okoń nie był jedynym wojownikiem w Klanie i nie byłoby problemu, a on...nie musiałby specjalnie opuszczać ceremonie.
— Oh. Rozumiem. — odpowiedziała jedynie, a jeden z jej kącików może delikatnie drgnął na ten humorystyczny komentarz Okonia odnośnie czasu. Zaskoczyło ją też to, że mhm wojownik wspominał jej JUŻ o terminatorze medyka i możliwym bratanku lub bratanicy, żeby przygarnęła pod swoje skrzydełka i wyszkoliła na medyka, a tymczasem okazywało się, że...nie rozmawiali jeszcze na ten temat? Albo bardzo pochopnie? Ciężko powiedzieć co kryło się pod nie sprecyzowaliśmy tego. — Może...więc...gdy...się już zdecydujecie, um...sprecyzujecie, wtedy wrócimy...do-do tego tematu... — zaproponowała cicho i niemrawo, jakby trochę ten temat sprawiał, że czuła się niezręcznie. Jeżeli będzie musiała czekać bardzo długo...to pewnie wybierze terminatora z jakiegoś miotu, który niedługo się pojawi w klanie, a na kociaki brata...cóż, najwyżej weźmie na drugiego terminatora, JEŻELI, faktycznie się zdecyduje.

- Brzmi to jakbym był zupełnym tchórzem, i chyba rzeczywiście nim jestem, nie zrozum mnie źle. Dostawałem ataków paniki przed samym głosem Rozżarzonej gwiazdy..- Dodałem ciszej, dając znać siostrze.. że chyba chciałbym zakończyć ten temat. Położyłem po sobie uszy.
Po chwili ciszy zaraz się rozpromieniłem, podniosłem pyszczek lekko się uśmiechając. - Jasne, damy znać. Jeszcze raz dzięki. - Odparłem spoglądając w stronę powrotną, mogliśmy zrobić kółko i właściwie już kierować się do obozu. Uniosłem ogon wysoko w geście zadowolenia. Dobrze było z kimś to obgadać.. No znaczy z Owieczką. - Wracamy? -

Niegdyś Skalny Ząb stanowił ulubione jego miejsce polowań, ostatecznie okazało się ono nie obfitować w zwierzynę w stopniu, w którym czyniły to Sasankowe Kępy.
Był wieczór; zielonooki wykonał już wszystkie obowiązki. Przechadzał się niespiesznie, otwarty na napotkanie ewentualnej zwierzyny, ziół lub pajęczyny, zachowując oczywiście należytą czujność.

Ja również korzystałam z wolnego wieczoru na wypełnianie obowiązku który w sumie był dla mnie dość relaksujący. Łączenie pożytecznego z przyjemnym... do czasu gdy kątem oka przemknęło mi coś czarnego. Zaczęłam się skradac korzystając z otoczenia, uważając na to co mam pod łapami i idąc pod wiatr. Chyba nigdy wcześniej nie skradałam się do kota... wiec czemu nie potrenować sobie na mentorze?
Gdy byłam dostatecznie blisko skoczyłam na kocura chcąc go powalić.

[Szybki rzut mg?]

Jeżynowy Cierń usłyszał z dużej odległości; pozostawał ciekaw jej ewentualnych zamiarów, nie zamierzając jednakże pozostać łatwym celem. Zastanawiał się, czy nie powinien był udać, że nie dostrzegł ani kotki, ani faktu, że usiłowała się skradać do jego osoby... ostatecznie uznał to jednak za pozbawione celu. Jeśli kotka faktycznie postanowiła wyskoczyć ku niemu, odwrócił się w jej kierunku, by następnie również odbić się od ziemi i łapami wycelować w klatkę piersiową skaczącej kotki, chcąc pozbawić ją równowagi... a może również powalić ją na ziemię. Pazurów oczywiście nie wysuwał - nie chciałby wszak zabić swojej najlepszej dotychczas terminatorki.

załączam poprzednią akcję: https://starlight.forumpolish.com/t112p60-orlowo#47467

No niestety nie udało mi się... fakt, nieco zbyt skupiłam się na tym że właśnie próbuje zaatakować z zaskoczenia mojego dawnego mentora. Emocje? Tak sądzę.
Gdy kocur zkontrował mój atak, ciężko wylądowałam na ziemi niszcząc mech pod łapami.
- Test sprawności staruszku. - rzuciłam strzepując z siebie emocje. - Co tam? - spytałam chyba naiwnie wierząc że kocur nauczył się w luźne rozmowy.

Przez uderzenie serca mrużył zielone oczy, jednakże ostatecznie postanowił nie wytykać kotce popełnionego błędu.
- Jestem zaledwie czternaście księżyców starszy - odparł, kąciki jego pyska zadrżały jednakże w geście najbliższym uśmiechowi. - Odpoczywam po treningu z moim najnowszym terminatorem, który, jeśli będzie kontynuował swoje obecne postępowanie, posiada przed sobą doprawdy świetlaną przyszłość - odparł, nie rozwijając jednak tematu. Stwierdził, że pozwoli zadecydować szylkretce, czy jest ona zainteresowana kontynuacją tego wątku konwersacji, czy też uzna za stosowne jego zmianę. Relacja wojownik-terminator nie miała już wpływu na ich relację, uznawał ją zatem za niemalże równą swej osobie, co w jego umyśle stanowiło komplement istotnych rozmiarów.

- No proszę, pamiętasz dokładnie kto ile ma księżycy w klanie! - sapnęłam nieco śmiejąc się z tego faktu. Ja czasem zapominam jaką płeć mają inni klanowicze, a tu proszę, Konwalia wszystko skrzętnie notuje sobie w głowie. - No ale zobacz na naszego przywódcę, mu chyba z setka dobija a jak się z nim rozmawia to tego nie czujesz, w przeciwieństwie do ciebie... ale to nie tylko ja na pewno zauważyłam. - kocur był przykładnym wojownikiem, i za to go szanowałam... Jednak był specyficzny. Nie jakoś bardzo, bo tak bym go raczej nie zdzierżyła ale jednak. - Ah, jak już wspominasz o terminatorach to muszę się ciebie spytać. Z tego co pamiętam miałeś już wcześniej kilku podopiecznych więc masz jakieś tam doświadczenie jeśli o to chodzi. - zmrużyłam oczy siadając nieco przed kocurem. - Miałeś kiedyś głupiego terminatora? Moja Gwiazdeczka wydaje się przygłupia, i boje się że to jakoś we krwi u niej. - nie chce nierozgarniętych życiowo kotów w moim klanie.

- W jego wypadku nie uważam tego za zaletę, podobnie dziwi mnie, że związał się z kotką z którą wiąże go rodzina i która jest znacznie od niego młodsza... nie śmiem go jednak oceniać, oczywiście - odparł, pomimo tego, że właśnie to zrobił. Odczuwał wrażenie, że gdyby zbudował z nią odpowiednią relację, Jeżynowy Cierń mogłaby się okazać równie godna zaufania, co Owcze Runo. - Wiem natomiast, że absolutnie nie omawia spraw klanowych ze swą zastępczynią, co udowadnia zabranie na zgromadzenie mego obecnego terminatora. Ciekawi mnie, jaka jest tego przyczyna.
Końcówka puszystego ogona kocura poruszyła się lekko, niemal niezauważalnie.
- Owszem, nie licząc Śpiewającej Łapy posiadałem czterech terminatorów, z których połowa stała się następnie wojownikami - odrzekł, starając się nawiązywać rozmowę z kotką, jako, że był to przedmiot jego ostatniego treningu i ponieważ pragnął kontynuować pozytywną w jego odczuciu dotychczas znajomość z Jeżynowym Cierniem. - Wietrzna Łapa nie należał do światłych kotów i ostatecznie okazał to, łamiąc ustalone podczas treningu zasady. Samodzielnie opuścił obóz i został zamordowany przez lisa - rzekł. - Mój obecny terminator jest natomiast znacznie mniej od niego inteligentny... twoją terminatorkę zdołałem już natomiast poznać - dodał ostatecznie, pozwalając sobie na zastanowienie nad ostatnią wypowiedzią kotki.
- Nawiązujesz, rozumiem, do osoby jej ojca?

- Nie śmiesz oceniać...mhm. Patrząc na nasz klan to Rozżarzony ma do wyboru tylko Rwący Strumień, a potem jest wiekowa przepaść. A rodzina... to tam u was pokręcone jest od kiedy Dzika Róża i Roztrzaskana Tafla są razem. Zastępczyni i twoja mentorką to twoje siostry, hm? - wchodzenie w związek z kimś z kim macie można powiedzieć wspólne matki jest dziwne. Chroni to tylko brak wspólnej krwi.
- Powinien zrezygnować ze swojej funkcji skoro mu na niej nie zależy, inni na pewno przykładaliby się lepiej. - burknęłam zirytowana. Takie informacje szczególnie wyprowadzały mnie z równowagi. Rozumiem że przez jakiś czas rudy kocur nie miał wyboru, ale kryzys przeminął. Po co to dłużej ciągnąć?
- Ojca. Powiedzmy. Nie gadałam z nią za dużo ale upośledzona jak mój brat. Gwiazdeczka nie uważa się za kocura, ale ugh... krzyczy, nie ogarnia prostych rzeczy które do niej mówię. Czy nie darcie ryja o świcie w obozie jest za trudne? Mówię jej że nie ma krzyczeć z szacunku dla innych a ona się mnie pyta czy jestem zmęczona, i że ona nie jest zmęczona więc może krzyczeć... ugh. - wyjaśniłam kładąc uszy. Nie planuję oczywiście jej porzucać, bo jest jeszcze za wcześnie by określić czy będzie z niej dobry wojownik czy tylko odpadek.

Pozwolił, by kąciki jego pyska zadrżały w wyrazie najbliższym mu do śmiechu. Oczywiście, że śmiał oceniać i zamierzał to czynić, nie oznaczało to jednak, że wypadało, by robił to całkowicie jawnie.
- Owszem - odparł. Nie uznawał ich relacji za zażyłą, słowa wypowiedziane przez jego niegdysiejszą terminatorkę stanowiły jednak prawdę. - Obecnie większość klanu mogę nazwać rodziną nie siląc się przy tym na używanie wyolbrzymień - jego rodziną nie była Owcze Runo, cóż z tego jednak, skoro piastowała posadę medyka? Pozostawało mu zdusić uczucia, jakimi darzył kotkę i znaleźć kogoś innego, kto nie był z nim spokrewniony i kogo mógłby szczerze nimi obdarzyć.
- Nie wątpię - rzekł, zdając sobie sprawę z faktu, że on byłby zaangażowany w pełnienie swych obowiązków bardziej, niż czynił to rudofutry. - Niepokoi mnie również częstość, z jaką stan jego zdrowia czyni go niezdolnym do wykonywania obowiązków. Ostatnim przywódcą, który taką niezdolność wykazywał była Golcowa Gwiazda. Umarła wkrótce później.
Rozżarzony był od kotki znacznie młodszy, wątpił zatem, by jego również czekał ten los.
- Powiedzmy...? - spytał się, ciekaw, co miała na myśli jego rozmówczyni.
- Widzę zatem, że nie tylko memu terminatorowi brak jest dyscypliny - dostrzegł to, co stwierdził już podczas rozmowy z kotką. - Nie wątpię, że poradzisz sobie z jej zachowaniem, niemniej jednak zdaje się, że twoja pierwsza podopieczna okaże się wyzwaniem.

- Ja na szczęście nie mam tego problemu. Moja rodzina jest łatwa do ogarnięcia, jeśli chodzi o to kto z kim i jak. - matka, ojciec, Sosnowy Zagajnik który chyba kręci z Malinową Mordką (która też nie ma pokręconych relacji w rodzinie) i młodszy miot w którego skład wchodzę ja.
- Wątłe zdrowie u przywódcy, na pewno świetnie wyglądało to na ostatnim zgromadzeniu. Zaćmienie na pewno sobie poradziła ale jednak inne klany mają wgląd na naszego przedstawiciela. - poruszyłam barkami chcąc się nieco rozluźnić. - Myślisz że zastępczyni namowilaby go na rezygnację z funkcji? - bo wątpię że posłuchałby jakiejś młodocianej wojowniczki takiej jak ja.
- Na pewno sobie poradzę, ale nie będę ukrywać nie przepadam za wypowiadaniem jej imienia, łamie mi ono język. Rozgwiezdżona Łapa? Dlaczego nie Płomienna? I co jak kiedyś jakimś cudem zostały przywódcą... idiotyczne imię. - mogę narzekać? Mogę. Więc czemu miałabym tego nie robić? Jeśli Konwalia miałby jakimś cudem coś rozpowiadać to nie obchodzi mnie to. Szczerość jest ważniejsza niż bycie lizusem i kłamliwe uśmiechy.

- Owszem - była również jedną z niewielu niespokrewnionych z nim członkiń klanu. Przez trzy uderzenia serca milczał w zastanowieniu,  by następnie ponownie włączyć się do konwersacji jako aktywny jej uczestnik.
- Nie byłbym tego taki pewien - rzekł zgodnie z prawdą. - Śpiewająca Łapa, którego wybrała by reprezentował nasz klan okazał się nie być w stanie uczynić tego odpowiednio śpiąc oraz wykrzykując obelgi. Zaćmione Słońce posiada liczne wady... jest ich jednak mniejsza ilość niż te które prezentuje mój wuj.
Ton głosu kocura jak zazwyczaj pozostawał cichy i spokojny.
- Myślę, że można określić ją mianem rządnego władzy kota, mogłaby więc przychylić się do tego pomysłu... pytanie jednak, czy nie podjęła już takowej próby i okazała się ona być nieskuteczna - zauważył. - Byłbym szczerze zawiedziony gdyby okazało się, że tego nie uczyniła. Ciekawi mnie również fakt, z jakiego powodu nie mianuje terminatorów, gdy mój wuj pozostaje niedysponowany... posiada wszak ku temu prawo, a nie wykorzystuje go, pozwalając, by koty mogące przyczynić się do dobra klanu marnowały swój potencjał.
To nie Zaćmione Słońce chciał zobaczyć jednak w roli przywódcy Gromu.
- Najwyraźniej Rozżarzona Gwiazda nie sądzi, by takowa szansa istniała - odparł, ostatecznie jednak zgadzając się z wypowiedzianymi przez jego niegdysiejszą terminatorkę słowami. - Obawiam się, że podobnie prezentuje się sprawą Śpiewającej Łapy. Nie sądzę, by miał potencjał na zostanie wojownikiem, nie wspominając o roli przywódcy. Posiadałaś już może wątpliwą przyjemność odbycia z nim konwersacji?

- Na Gwiezdnych... czyli twój terminator ma za nic godne reprezentowanie naszego klanu. Ile on ma już księżyców? - spytałam próbując jakoś wytłumaczyć sobie jego nieodpowiednie zachowanie... ale nawet ja będąc młodziakiem rozumiałam podstawowe rzeczy. Mam nadzieję że do czasu kolejnego zgromadzenia Rozgwieżdżona Łapa nieco wydorośleje i zmądrzeje. Jeśli nie, to na pewno nią na go nie puszcze.
- Hm, z przelotnych pogawędek z nią wydawało się że jest pracowita i faktycznie zależy nam na naszym klanie... i czy ja tu jestem większą idiotką czy ona. Tak jak mówiłam wcześniej, jeśli nie czujesz się na siłach to oddaj komuś innemu swoją rangę i tyle... czasem ma się ochotę poprostu przegonić niektórych z klanu i zostawić tą cząstkę najlepszych, oni nie powinni wydawać na świat słabych jednostek. - Kiedyś myślałam że Żmijowy Syk jest taką wojowniczką, ale mój szacunek do niej zmalał gdy ugięła się pod fanaberią mojego brata.
- Nie, nie gadałam z nim, i jak na razie chyba nie zamierzam. - No chyba że dojdą mnie słuchy że przegiął to oberwie tak że ucieknie jak najszybciej poza nasze granice.
- Swoją drogą, gdyby Zaćmienie została teraz przywódczynią to jak myślisz, kogo by wybrała? - pomimo moich starań powątpiewam że mnie.

- Wystarczająco wiele, by być świadom, że jego zachowanie jest nieodpowiednie - odparł zgodnie z prawdą. Podejrzewał, że nie posiadał informacji o wszystkim, co uczynił jego terminator podczas zgromadzenia, jednakże zamierzał je zdobyć od uczestników wydarzenia.
- Owszem, tak brzmi, jednakże... - zamilkł na dwa uderzenia serca, upewniając się, że w okolicy nie widać ani nie słychać żadnego kota. - Powiem ci to jedynie ponieważ darzę cię zaufaniem, Jeżynowy Cierniu i wierzę, że jeśli uznasz za stosowne rozpowszechnianie moich słów, nie uczynisz tego łącząc je z moją osobą jako ich autorem. Podejrzewam, że intencje o których mówi nasza zastępczyni mogą nie zgadzać się z jej faktycznymi czynami. Zaatakowała kota z klanu wichru na ziemiach tego klanu, następnie zaś moja siostra, która była świadkiem tej sytuacji zniknęła. Dzieliła klan, zabraniając swojemu partnerowi oraz Koźlorogiemu nawiązywania kontaktów. Wkrótce później wspomniany partner również zniknął.
Następna wypowiedź zaskoczyła go, jednakże zdawał sobie sprawę, że zgadzał się z jej częścią.
- Określiłbym odpowiednie rozwiązanie problemu o którym mówisz w łagodniejszy sposób. Koty, które nie nadają się by być wojownikami nie powinny być na takowych mianowane i, jeśli ranga matki lub, jeśli na nią zasłużą, medyka, okażą się być dla nich nieodpowiednie opuszczać powinni klan - rzekł zgodnie z prawdą. Jeśli zachowanie jego terminatora się nie zmieni, taki właśnie los powinien go czekać. Wojownikiem nie powinien nigdy zostać również Sosnowy Zagajnik. Zastanawiał się, czy do tego grona nie powinien zostać włączony również Rozżarzona Gwiazda.
- Z pewnością nie wybrałaby Koźlorogiego, potencjalnym wyborem pozostaję zatem ja, Malinowa Mordka oraz Wronki Cień - rzekł zgodnie z prawdą. - Podejrzewam, że zapewne kierując się emocjami i sympatią, które zgodnie z moimi obserwacjami przodują jej decyzjom wybrałaby Wroniego Cienia, w takim wypadku zaś oboje musielibyśmy pożegnać się z perspektywą zostania przywódcą czy zastępcą.

- Na takich to tylko przetrzepanie uszu lub wygnanie na kilka dni chyba zadziała. Może będąc kilka dni narażonym na wszystko co czeka poza klanową wspólnotą by coś doszło do tego pustego łba. - syknęłam wbijając pazury w mech i odrzucając jego fragment na bok.
Następnie z uwagą wsłuchiwałam się w historie Konwaliowego Snu. - To wszystko brzmi jak jakiś chory żart... - W którym jest mi dane żyć. Przecież nasz klan nie uciągnie mając na przywódczyni Zaćmienie. - Dziwne że nikt o tym nie mówi... nie łączy tak kropek. - dodałam zamyślając się. Złoty Okoń był jednym z tych kotów z którymi lubiłam pogawędzić o głupotach... może nie był najpilniejszym wojownikiem, ale za to nie sprawiał kłopotów i wykonywał minimum.
- To jest tak nie sprawiedliwe! - warknęłam - Nie chce by nasz klan skończył jako popychadło, jako coś z czego nabijają się inni podczas zgromadzeń. MUSIMY coś zrobić, mówiłeś o swoich przemyśleniach komukolwiek innemu?

- Kilka dni? - brzegi pyska zielonookiego zadrżały w rozbawieniu. "Kilka" dni stanowiło zbyt mały okres czasu, by zachowujący się odpowiednio kot pojął swe niewłaściwe zachowanie. Prawidłowym rozwiązaniem problemu, zdaniem wojownika, było zastosowanie wspomnianej metody... na zawsze.
Jeśli kotka nie posiadała nic przeciwko temu, przybliżył się do niej, by móc zachować większą dyskrecję ich rozmowy.
- Nieprawdaż? - odparł, jak zawsze wypowiadając się cichym tonem głosu... tym razem ściszył go jednak tak, by nikt, prócz znajdującej się bardzo blisko niego Jeżyny nie był ich w stanie usłyszeć. - Jeden fakt pozostaje pewien - ani Rozżarzona Gwiazda, ani Zaćmione Słońce nie są zainteresowane dobrem klanu. Pozostaje pytanie, co możemy z tym faktem uczynić.
Irytacja kotki była emocją, którą uznał za uzasadnioną... i jaką istotnie spodziewał się dostrzec na jej obliczu.
- Rozmawiałem z Rozżarzoną Gwiazdą i z Koźlorogim na temat postawy zastępczyni. Biorąc pod uwagę wygląd obecnej klanowej hierarchii pierwszy z nich pozostaje niewzruszony na argumenty.

- Ta, też bym się nie ciaćkała ale wierzę że po takim czymś młodziak ogarnie że powinno się szanować innych. - irytujące było to że takim czymś, czasem musiał zajmować się mentor, a nie matka w kociarni. Przecież nie bez powodu jestem wojowniczką a nie Matką jak Tęczowa Chmura czy Mała Mrówka... czy to ich wina czy biologicznych rodzicielek?
- Na Gwiezdnych nie wiem! - warknęłam nie zważając na ściszony ton głosu mojego dawnego mentora. Nie myślałam o tym że akurat teraz ktoś może nas podsłuchiwać. W tym momencie zamiast zdusić swój głos, miałam ochotę iść do przywódcy i wykrzyczeć przed wszystkimi jakim idiotą jest. ON NIE MUSI BYĆ PRZYWÓDCĄ. Już nie wspominając o jednookiej! Kocham i nienawidzę tego klanu.
- A co z medyczką? Nie jest ona zbyt twarda z charakteru ale przecież mogłaby użyć swojej pozycji do zrobienia czegokolwiek... a Tęcza, Pszczoła, twoja matka lub Sokole Skrzydło? Przecież to członkowie rodziny!