No, rozgryzł ją.
— No. Ale to dobrze. Na strażnika. Żaden intruz nie przejdzie do obozu bo zakryjesz całe wejście — pochwaliła bardzo poważnie, próbując ukryć swoje rozbawienie tym stwierdzeniem. Ale serio nie potrafiła sobie wyobrazić jak Chaber biega za zwierzyną. Do niego bardziej pasowało siedzenie przy tym wejściu i wyglądanie na dużego. Może niekoniecznie groźnego, bo z jego okrąglutkimi kształtami wyglądał bardziej jak chomik błagający o litość, ale… no, tak.
I znowu ją rozgryzł. Ech.
— Owszem! Nawet już się skradać umiem! Promyk mnie nauczyła — pochwaliła się, — ale ci nie powiem.

Sapnął rozbawiony jej słowami, ale jednocześnie gdzieś w środku czuł, że Szakal mówiła to szczerze i tak prosto ze swojego szakalowego serduszka, najmilej jak potrafiła. Bo czasem potrafiła powiedzieć coś miłego, nawet jeżeli Chaber od czasu do czasu o tym zapominał. Natomiast na jej kolejne słowa zmarszczył brwi i czoło.
- Aha?? - fuknął, krzywiąc się. - To nie mów. Ja tobie też nie powiem, czego o polowaniu nauczyła mnie Mysz. Znaczy, no, Wieszcz.

No… po części to miała być taka niegroźna obelga, ale serio uważała, że to jest zaleta jako strażnik. Szakal oczywiście nigdy sama by nie uznała, że mówi komukolwiek komplement, ale umiała zobaczyć SIŁĘ i POTENCJAŁ w kocie. To teoretycznie też było dawanie komplementów, ale mniej miękkie i słabe, a bardziej jak uuu doświadczony łowca wyłapujący młode talenty u nowicjuszy uuu.
Wieszcz? Uniosła uszy.
— Pewnie tego samego, co Promyk mnie! — parsknęła, chociaż to w sumie sugerowało, że nie ma co ukrywać. Ale co, jeśli Mys- Wieszcz powiedziała mu coś innego, coś, czego nie wiedziała? Zmarszczyła brwi. — …Dobra, a co jak powiemy sobie na raz dwa trzy w tym samym momencie.

Uniósł brew na jej parsknięcie. Oczywiście, była szansa na to, że wiedza Chabra i Szakal była taka sama, jednak zawsze istniała również szansa na to, że jednak mieli dwa odmienne skrawki wiedzy. Z całą pewnością mogliby wiele zyskać, gdyby się wymienili tą wiedzą...
- Aha? I co jeszcze - prychnął rozbawiony. - Mi nie zależy. Zresztą, to pewnie to samo, co powiedziała ci Promyk - dodał, wzruszając barkami. Obrócił głowę w bok, mrużąc nieznacznie oczy... Raz jeszcze nonszalancko wzruszył barkami, po czym sobie poszedł.

zt XD

Już była gotowa odliczać… a temu nie pasuje. Poczuła się, tak poza tym, że zirytowana, to po prostu głupio, bo się sama na coś napaliła i została przez Chabra zgaszona. Ohoho, mu nie zależy. No, totalnie, wcale!
— Twoja strata — parsknęła mu na odchodne, również - imitując go - wzruszając swoimi barkami, po czym wróciła do gapienia się w wodę. Jej oko znowu było na bok. Zamrugała. Wróciło. To jakaś schizofrenia? Wina stawu? Spróbowała ujrzeć to jeszcze raz, ale im bardziej próbowała, tym bardziej nie szło. W frustracji uderzyła łapą we własne odbicie i też sobie poszła.