Żmijowisko

Na szczęście tym razem znalazła coś przydatnego. Nieco uschnięty pomornik, ale hej - zawsze coś. Co prawda szkoda, że do leczenia używało się kwiatów, a one nie były zbyt...okazałe, jednakże wierzyła, że wszystko było w lecznicy potrzebne. Zaczęła więc ostrożnie zbierać bladopomarańczowe kwiatuszki, delikatnie się z nimi obchodząc - nie chciała, żeby jej się rozsypały.

Kwiaty były pousychane i niektóre z nich się niemal rozpadały, ale jednak Wichrowej medyczce udało się zebrać ich 8 sztuk, które z pewnością się przydadzą.

Pliszkowy Dziób:
• P: 4 | S: 20 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 27 | HP: 160 | W: 77/100 | MP: 5
• Psi węch; Twarda skóra; Ciężki krok; Słaby słuch
• Skradanie się: poziom 1; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 2
• Zdobyte PD: +10 MPD (pomornik)
• Rozwinięte umiejętności: +2 Zielarstwo
• Zebrane medykamenty: kwiat pomornika (8)

_________________

Osiem... nie do końca zawrotna liczba, dość przeciętna, ale satysfakcjonująca medyczkę; zazwyczaj, gdy coś znajdowała, to w małych ilościach, jak dwa czy trzy sztuki, więc osiem było porządnym dodatkiem. Westchnęła i gdy zebrane kwiaty delikatnie odłożyła w bezpieczne miejsce, pod jakimś kamyczkiem, gdzie planowała zostawiać znalezione medykamenty...o ile znajdzie jakiekolwiek inne.
Ruszyła dalej po skraju lasu, szukając przydatnych ziół. Tutaj przynajmniej nie znajdzie storczyka samczego. Raczej.

Szczęście było chyba tylko chwilowe, gdyż po wyruszeniu w dalszą drogę medyczka nie mogła nic wypatrzyć ani wyczuć czy nawet usłyszeć. Cóż, pech.

Pliszkowy Dziób:
• P: 4 | S: 20 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 27 | HP: 160 | W: 77/100 | MP: 5
• Psi węch; Twarda skóra; Ciężki krok; Słaby słuch
• Skradanie się: poziom 1; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 2
• Zdobyte PD: +10 MPD (pomornik)
• Rozwinięte umiejętności: +2 Zielarstwo
• Zebrane medykamenty: kwiat pomornika (8)

_________________

Nic...? Bywa. Pliszkowy Dziób ruszyła dalej przed siebie w poszukiwaniu medykamentów, mając nadzieję, że pomornikowe szczęście jeszcze do niej wróci. Naprawdę chciała mieć coś w składziku na Porę Nagich Drzew.

Po przejściu kawałka medyczka w końcu zauważyła coś, co mogło się przydać… o ile było się wystarczająco odważnym, by to zebrać! Było to bowiem zawieszone dość nisko na drzewie gniazdo pszczół.

Pliszkowy Dziób:
• P: 4 | S: 20 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 27 | HP: 160 | W: 77/100 | MP: 5
• Psi węch; Twarda skóra; Ciężki krok; Słaby słuch
• Skradanie się: poziom 1; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 2
• Zdobyte PD: +10 MPD (pomornik)
• Rozwinięte umiejętności: +2 Zielarstwo
• Zebrane medykamenty: kwiat pomornika (8)

_________________

Kolejny na jej drodze był pszczeli ul i...Pliszkowy Dziób nie do końca była pewna, jak postąpić. Czy medykament bez mocnego i konkretnego działania był warty ryzyka kilku użądleń? Gdyby jej się poszczęściło, może wyszłaby z tego bez nich, ale wątpiła, by Gwiezdni chcieli jej tak ułatwiać życie. Gdyby skończyła z użądleniami, trzeba by było marnować na nie medykamenty. Ona, medyczka, marnować medykamenty na siebie samą, bo wymyśliła sobie zbieranie miodu. Ale...ale co jeżeli gdy ominie ten medykament, to Gwiezdni uznają, że nie szanuje tego, co zostaje jej zesłane i cała reszta jej zbiorów będzie pusta? Przygryzła wargę w zamyśleniu i rzuciła okiem na gniazdo, po czym odeszła od niego, dalej wzdłuż skraju lasu, decydując się nie brać ryzyka. Nie potrzebowała miodu na już, teraz, a co do Gwiezdnych...Gwiezdni mogli się wypchać, ten jeden raz.

No cóż, skoro Pliszkowy Dziób pogardziła medykamentem, to… to przychodził czas na zwierzynę, tak bardzo przecież potrzebną medyczkę. Być może faktycznie Gwiezdni widzieli to w ten sposób, że kocica i tak gardzi medycznymi zbiorami, to niech sobie poluje, a może… a może w ogóle nie mieli z tym nic wspólnego, co było zdecydowanie bardziej prawdopodobne. Zwierzyna ta jednak była trochę… nietypowa, gdyż był to zawieszony na dość wysokiej gałęzi śpiący nietoperz.

Pliszkowy Dziób:
• P: 4 | S: 20 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 27 | HP: 160 | W: 77/100 | MP: 5
• Psi węch; Twarda skóra; Ciężki krok; Słaby słuch
• Skradanie się: poziom 1; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 2
• Zdobyte PD: +10 MPD (pomornik)
• Rozwinięte umiejętności: +2 Zielarstwo
• Zebrane medykamenty: kwiat pomornika (8)

_________________

Nie szanowała medykamentów? Niech się nie martwi, Gwiezdni mieli dla niej inne atrakcje, jak na przykład zwierzyna, ale jaka zwierzyna - na pewno nie jakaś zwyczajna, albo przydatna, jak mysz. O, nie, nie... następnym na jej drodze był, huh, nietoperz. I przez całe swoje życie Pliszkowy Dziób nie spotkała nietoperza na wyprawie czy polowaniu, co śmieszne. Właściwie to najpierw nawet nie wpadła na to, by go upolować, ale kto wie, jakie pustki ją czekają, jeśli znowu ominie zesłaną przez Gwiezdnych zwierzynę? Miała tyle szczęścia, że nietoperz spał. Pewnie łatwiej będzie go złapać. Co prawda był nieco wysoko, ale umiała jeszcze się wspinać, prawda?
Podeszła na ugiętych łapach do drzewka, wyrównując ogon i głowę z grzbietem, uważając na to co ma pod łapami i na kierunek wiatru. Wskoczyła na pień drzewa po odwrotnej stronie, niż spał latający szczurek i zaczepiła się mocno pazurami, po czym zaczęła się ostrożnie podciągać na długich łapach. Robiła to wszystko bardzo cicho, kojarząc, że nietoperze mają dobry słuch - jej oddech był ledwo słyszalny. Gdy znalazła się wystarczająco wysoko, zaczęła skradać się do gałęzi, aż nie znalazła się wystarczająco blisko czarnego zwierzątka...i prędkim ruchem spróbowała chapnąć go pazurami i zabić. Pytanie, czy śpiąca królewna się nie obudziła w międzyczasie. I czy Pliszka nadal dobrze kojarzyła, jak polować na drzewie.

Kocica nie miała nawet szans – i nie dlatego, że tak źle jej poszło, albo że o czymś zapomniała… po prostu w którymś momencie, kiedy kocica była już prawie na gałęzi, zwierzątko obudziło się i raptownie odleciało, pozostawiając Pliszkowy Dziób z niczym i na drzewie.

Pliszkowy Dziób:
• P: 4 | S: 20 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 27 | HP: 160 | W: 77-8=69/100 | MP: 5
• Psi węch; Twarda skóra; Ciężki krok; Słaby słuch
• Skradanie się: poziom 1; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 2
• Zdobyte PD: +10 MPD (pomornik)
• Rozwinięte umiejętności: +2 Zielarstwo
• Zebrane medykamenty: kwiat pomornika (8)

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

AAAAAAAAAAA. To mniej więcej opisywało jej uczucia, gdy tak pięknie skradała się do nietoperza, gdy była cichutko na gałęzi, a on się OBUDZIŁ. I odleciał, hen, hen daleko, trzepocąc tymi swoimi głupimi skrzydłami. No tak, czego się spodziewała? Gwiezdni obudzili w nią jakąś nadzieję, że uda jej się złapać wampirka, obudzili w niej tą małą łowiecką ambicję. Sprawili, że wspięła się naprawdę wysoko na to drzewo...by zrobić z niej głupka i obudzić nietoperka, gdy już była bardzo blisko swojego celu. Pliszkowy Dziób zmrużyła nieprzyjemnie oczy, a na twarz przywołała grymas. Ugh. Wróciła się, ostrożnie chodząc po gałęzi, a potem zaczęła schodzić głową do góry, podobnie do tego, jak wchodziła, by w końcu zejść i ruszyć dalej wzdłuż Żmijowiska - poszukać czegoś do składzika. A nie na stos zwierzyny.

No i cóż, po całkiem niezłej passie, przynajmniej jeśli chodzi o znajdowanie rzeczy, teraz Pliszkowy Dziób nie mogła nic wypatrzyć, wyczuć, albo chociaż usłyszeć.

Pliszkowy Dziób:
• P: 4 | S: 20 | Z: 24 | Sz: 17 | O: 27 | HP: 160 | W: 69/100 | MP: 5
• Psi węch; Twarda skóra; Ciężki krok; Słaby słuch
• Skradanie się: poziom 1; Tropienie: poziom 2; Wspinaczka: poziom 2; Zielarstwo: poziom 2
• Zdobyte PD: +10 MPD (pomornik)
• Rozwinięte umiejętności: +2 Zielarstwo, +2 Wspinaczka
• Zebrane medykamenty: kwiat pomornika (8)

_________________

I...nic. No tak. Uch.
Poszła dalej, ale spotkało ją to, co wcześniej - albo nic, albo kolejny trop drapieżnika, za którym za nic nie zamierzała podążać. Skoro nie, to nie - nieco zdenerwowana, medyczka wróciła do obozu. Może przetrwają z zapasami Motylej Łapy.

zt bo zima

Pora na polowanie… i zioła, bowiem nigdy nie zaszkodzi zadbać o stan składziku, zwłaszcza że przez długie księżyce sterczenia na ziemiach niczyich ciężko było zorganizować bezpieczne miejsce dla dużej ilości ziół. Czasem, kiedy mam więcej czasu, a przede wszystkim: kiedy mam na to ochotę, wypatruję medykamentów na terenach, a to jeden z takich dni. Wyruszam więc powoli z obozu w stronę Żmijowiska, na początku wśród drzew wypatrując interesujących ziół, ale i zwierzyny, gdyby taka się zdarzyła.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Ziół nie było, zwierzyny nie było, za to znalazło się coś, na czego widok prawdopodobnie nie będzie zbyt zadowolona: samotnik. Czarnofutry, długowłosy kocur o bursztynowych oczach spacerował po Żmijowisku lekkim, sprężystym krokiem, rozglądając się dookoła i podziwiając widoki jak gdyby nigdy nic. Kiedy jego wzrok spoczął na kocicy, uniósł lekko brwi, a jego kły błysnęły w pewnym siebie, nieco aroganckim uśmiechu.
– No proszę, takie wielkie, dobrze oznaczone tereny, a już myślałem, że nikogo na nich nie znajdę – powiedział zaczepnie. Widać po nim było, że był młody... i najwyraźniej lubił ryzykować.

Iskra: P: 4 | S: 19 | Z: 20 | Sz: 31 | O: 18 | HP: 140 | W: 120 | MP: 3
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 1; pływanie: 2; skradanie się: 3; tropienie: 2; wspinaczka: 2; zielarstwo: 1

Samotnik: S: 28 | Z: 14 | Sz: 10 | O: 20 | HP: 130 | W: 110

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

O, ktoś jeszcze wybrał się na spacer po Żmijowisku – szkoda tylko, że to ktoś, kogo zdecydowanie nie powinno tu być. Eleganckim krokiem podchodzę bliżej samotnika, cuchnącego nawet z daleka inaczej, niż Klan Rzeki, i przyglądam mu się uważnie, pozwalając na to, by odezwał się pierwszy. Mrużę oczy na arogancki uśmiech na pysku czarnofutrego… i jego zaczepkę.
– No proszę, jestem taka głodna… a tu przyszła przekąska – odpowiadam równie zaczepnym tonem, naśladując jego wypowiedź. Analizuję jednak nie tylko jego mimikę i słowa, ale i budowę ciała. Do chucherek nie należy, to na pewno. Czy powinnam ryzykować?

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Samotnik wyglądał na usatysfakcjonowanego z odpowiedzi kocicy, a w jego oczach błysnęło zainteresowanie. Nie wydawał się jakoś przestraszyć czy onieśmielić jej "groźbą", raczej tylko sprawiło to, że cała ta wyprawa na obce tereny podobała mu się jeszcze bardziej. Cokolwiek było jego motywacją, nie wyglądał też na to, jakby miał wrogie intencje. Ot, jakby po prostu... dobrze się bawił?
– Nie dość, że ktoś się znalazł, to jeszcze z dystansem, hm? Już myślałem, że każesz mi natychmiast odejść, bo inaczej źle się to dla mnie skończy, bla, bla, bla – stwierdził z rozbawieniem. Mówił z doświadczenia, zgadywał, nasłuchał się czegoś? Trudno było powiedzieć. W każdym razie... – Może i przekąska, ale nie taka łatwa do zdobycia – oznajmił z pewnością siebie, zupełnie jakby słowo "przekąska" było komplementem.

Iskra: P: 4 | S: 19 | Z: 20 | Sz: 31 | O: 18 | HP: 140 | W: 120 | MP: 3
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 1; pływanie: 2; skradanie się: 3; tropienie: 2; wspinaczka: 2; zielarstwo: 1

Samotnik: S: 28 | Z: 14 | Sz: 10 | O: 20 | HP: 130 | W: 110

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

– Mmm… to swoją drogą – odpowiadam, unosząc lekko łuki brwiowe, dając kocurowi do zrozumienia że owszem, nie jest tu mile widziany, ale nie jestem jakąś dzikuską, by zaczynać rozmowę od pazurów albo faktycznych gróźb. Co będzie dalej, zobaczymy. Swoją drogą, ciekawe, czy miał już jakieś doświadczenia z klanowymi kotami, skoro akurat taką wypowiedzią mnie uraczył. – Taak? A cóż trzeba by zrobić, żeby cię zdobyć? – pytam, obniżając swój ton, by przypominał bardziej pomruk.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Udawał, że nie słyszał tego "swoją drogą" i najwyraźniej ani trochę nie obchodziło go zdanie kocicy o jego pobycie na środku klanowych terenów. Znacznie bardziej zainwestowany był w to, co miała do powiedzenia na inne, ciekawsze tematy. Słysząc jej pytanie, zamyślił się nieco teatralnie i sam wydał z siebie głęboki pomruk, który miał świadczyć o tym, jak pilnie zastanawiał się nad jej słowami.
– A jak myślisz? – spytał w końcu, nachylając lekko głowę w jej stronę i wciąż przyglądając jej się z zainteresowaniem. Jego brwi były lekko uniesione, a wąsy podrygiwały w mieszance rozbawienia, uciechy i ciekawości.

Iskra: P: 4 | S: 19 | Z: 20 | Sz: 31 | O: 18 | HP: 140 | W: 120 | MP: 3
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: łowienie ryb: 1; pływanie: 2; skradanie się: 3; tropienie: 2; wspinaczka: 2; zielarstwo: 1

Samotnik: S: 28 | Z: 14 | Sz: 10 | O: 20 | HP: 130 | W: 110

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Lekkim łukiem zbliżam się do czarnofutrego kocura, a znalazłszy się w jego przestrzeni osobistym w ostentacyjny niemal sposób pociągam nosem, wdychając jego woń; właściwie to bardziej dla jego wrażeń z tego gestu, niż z własnych.
– O, nie wiem. Może… dajmy na to… przetrzepać ci skórę – szepczę prosto do jego ucha, jednocześnie ogonem przejeżdżając po jego tylnej łapie. To pusta rozrywka, ale wciąż: rozrywka, jakiś dreszczyk adrenaliny. Ja mam przewagę taką, że jestem u siebie, i to wcale nie tak daleko od obozu. To pozwala mi iść dalej i testować tego kocura, choć z tyłu głowy mam świadomość ryzyka.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Starlight