Skrzypiący Grąd - zachód

Słysząc to jakże wymyślne i dziwaczne imię, drgnęła wąsami doprawdy rozbawiona i delikatnie pokręciła krągłą głową. — Nie, nie... za kociaka byłam...Wróbelkiem. Domyślam się więc, że za niedługi czas znana będę już jako Skaczący Wróbelek, albo Wróbel...chociaż zdrobnienie brzmi lepiej, nie sądzisz? — odmruknęła, patrząc morskimi oczętami w kierunku gromiaka z zaciekawieniem. Ciekawe co w tej chwili kłębiło się w jego głowie? Jakie myśli pojawiły się wraz z jej głębszym pomrukiem...zastanawiała się, obserwując go w dość tajemniczy sposób, a jeden z jej kącików pyszczka uniósł się lekko ku górze, gdy...oh! Chyba nie takiej reakcji się spodziewała. Nie zdradziła jednakże swojego zaskoczenia ani cichego chichotu, który aż prosił się, aby widząc minę Wilczej Łapy uleciał. Chyba wprawiła go w zakłopotanie...ah... To jednakże nie powstrzymywało jej, by dalej dobrze bawić się na granicy, bo...kto jej tego zabroni? Nikogo w okolicy nie było, była tylko ona i sam syn przywódcy, a chwilowa odskocznia dobrze jej zrobi.
— Mhm...może jedynie odrobinę... — rzekła i tym razem to ona zrobiła dwa kroki podchodząc niebezpiecznie blisko granicy jednakowoż nie przekroczyła jej. Zatrzymała się i z zaciekawieniem obserwowała jego reakcję.

_________________

Skrzypiący Grąd - zachód - Page 15 IxWs4xB

Hush now, darling, don't say a word
I'm not sorry for what will come
What you don't know
I'll let you in on my dark side
Show you what hell really feels like
I can keep a secret if you hush, hush

Wróbel. Wróbelek. - Tak, ta zdlobniała opcja pasuje do ciebie lepiej. Uloczo. - czy to był tekst na podryw? Tylko zgadzałem się z jej zdaniem! Ale... ughheyheg/!11!! Chciałbym się ewakuować stąd, ale z drugiej strony to wszystko było takie ekscytujące! Czy ja się zakochałem skoro wali mi tak serce? Bo to chyba chodziło o te motyle w brzuchu i dziwne uczucie i takie tam... tak opowiadała mama. Zamrugałem powoli wpatrując się w niebieskie ślepia kotki niczym zahipnotyzowany.
Ale nie tylko mi się zrobiło cieplej! Czy ona też się zakochała? A może jest chora? Jest Pora Nagich Drzew... a jej ciepło! Ale mi też! To... to chyba miłość?
Podszedłem na długość lisa do kotki i sapnąłem. To chyba teraz. Muszę zrobić ten krok. - Jesteś piękna. - palnąłem szybko. Jednak gdy to powiedziałem napięcie minimalnie ze mnie zeszło. Może to nasza pierwsza randka? Zaproszę ją do klanu i tata ją przyjmie? Każdy będzie mi zazdrościć...

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

Może było to jedynie złudnym uczuciem, lecz córa Powracającego Zimna chyba po raz pierwszy odczuwała, że to ona prowadzi tę rozmowę, że ma niejaką władzę nad zmąconym umysłem Wilczej Łapy. Szeroki uśmiech sam wkradał się na jej lico, ilekroć pomyślała o tym w tenże sposób. Wizja owinięcia sobie go wokół paluszka napawała ją ogromną ekscytacją i pchała do badania momentu, do którego mogła się posunąć. Gdzie jest twoja granica drogi Wilczku? - tliło się w jej oczach, a końcówka puchatego ogona drgała w równych odstępach uderzeń serca, im bliżej gromiak podchodził ku niej.
Dzieliła ich jedynie niewidzialna bariera granicy i cała jedna długość lisa, ażeby zdolni byli dotknąć siebie nosami. Powietrze jakby wokół nich zgęstniało i chociaż wróblica nie odczuwała tych "motyli" w brzuchu, z pewnością odczuwała napięcie, obawy, które tłumiła silniejszą znacznie ciekawością i uciechą. Miała uwagę, której tak bardzo łaknęła i to nie od rodzicielki, lecz po raz pierwszy w tak jawny sposób od kocura. I musiała przyznać, że smakowała znacznie lepiej niż ta, którą otrzymywała od bliskich. To był zupełnie inny poziom.
— Mhm...tak sądzisz? — niby niepewny, lecz głęboki pomruk wydobył się z jej pyszczka, gdy mrużąc morskie oczęta skoncentrowane na licu Wilczej Łapy z pełną świadomością i premedytacją postawiła łapę za niewidzialną barierą zapachową. Liczyła, że nie zauważy ów posunięcia, zbyt skupiony na niej i własnej prywatnej przestrzeni, ażeby dostrzec, że jedną z granic zdołała już przekroczyć. Wówczas zbliżyłaby się do niego zaledwie na długość myszy, tak że terminator mógłby poczuć jej ciepły ulatujący z drobnej mordki kłębek powietrza na swojej brodzie. Nie zrobiłaby niczego dalej, ciekawą będąc jego reakcji. Czy wytrzyma zbudowane napięcie? Ucieknie? Stanie jak wryty? Odsunie się? A może on zrobi kolejny niespodziewanie krok...?

_________________

Hush now, darling, don't say a word
I'm not sorry for what will come
What you don't know
I'll let you in on my dark side
Show you what hell really feels like
I can keep a secret if you hush, hush

- Em.. ehem. - pokiwałem głową nie zamykając pyszczka. Serce mi waliło jak szalone gdy kotka zbliżyła się do mnie jeszcze bliżej. Cofnąłem się minimalnie. Nie nie nie. Ja chyba nie dam rady dalej. nie mogę tak. - Aeemm.. muszę dalej patlolować. M. - wyjąkałem i cofnąłem się prędko kilka kroków do tyłu rozglądając się na boki. Ja chyba zaraz zemdleje, tak mi gorąco. I MOJE SERCE ŚWIRUJE. Moje ciało zachowuje się jakbym uciekał przed jakimś orłem... a przede mną stała kotka podobnej wielkości. Pobiegłem wzdłuż granicy sprawiając że śnieg pod moimi łapami leciał do tyłu. Chyba nigdy tak prędko nie opuściłem żadnego miejsca.
Co ta miłość potrafi zrobić z kotami...

/zt?? XD

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

Trzymała budowane napięcie, uważnie przyglądając się reakcji ciała Wilczej Łapy spod lekko przymrużonych powiek. Było to doprawdy...interesujące i zabawne drobnymi nic dla niej nieznaczącymi gestami doprowadzać płeć przeciwną do własnych granic, do...momentu, gdy tracili panowanie nad niewzruszonym licem, odsłaniając tą drugą, skrywaną część siebie. Zagięła końcówkę ciemnego ogona i już miała delikatnie przejechać nosem po podbródku kocura, gdy niebieski wyskoczył niespodziewanie z przymusem kontynuowania dalej patrolu. Lekkie zaskoczenie tliło się na licu wróblicy, mieszając się z rozbawieniem. Chyba udało jej się dopiąć celu - doszła do granic Wilczej Łapy. Pozwoliła mu się oddalić, nie blokując mu takiej możliwości. Niech ucieka, niech przemyśli do czego właśnie doprowadził i co...stracił.
— Do zobaczenia następnym razem, Wilczku. ~ — mruknęła za nim, licząc, że jej głębszy pomruk dotrze do uszów pędzącego terminatora. Było to niezwykle intrygujące spotkanie, budzące wiele emocji, radości...a najgorsze w tym wszystkim było to, że Skacząca Łapa już odczuwała niedosyt. Raz zasmakowana zabawa na granicy, otworzyła jej drogę do zaspokojenia głodu niewystarczającej ze strony matki uwagi.

(zt)

_________________

Hush now, darling, don't say a word
I'm not sorry for what will come
What you don't know
I'll let you in on my dark side
Show you what hell really feels like
I can keep a secret if you hush, hush

Starlight