X× Niemalże cały miot Powracającego Zimna upodobnił się do wojowniczki, ale nie Wróbelek. Ona jako jedyna swym wyglądem najbardziej przypomina tajemniczego ojca. Jej mięciutkie futerko bowiem jak na razie jest koloru jasnokremowego, wręcz białego. Z czasem jednak zacznie nabierać bardziej odcienia przygaszonego brązu. Stopniowo brąz (średniego kontrastu między najciemniejszymi elementami, a resztą ciała) będzie przeradzał się w czerń na drobnych, można by rzec, że ginących pod gęstym długim futerkiem uszkach, pyszczku, puchatym ogonie, a także i na łapach. Podobnie jak u Orlego Krzyku łapki kotki posiadają białe znaczenia. Na przednich są to tylko palce zaś na tylnych biel utworzyła swego rodzaju skarpetki. Na prawej sięgając poniżej uda, zaś na lewej do połowy śródstopia. Ponadto biel oblała również jej brzuch, kryzę i podbródek, a także utworzyła niewielki romb pośrodku tuż nad jej oczami, co dodaje jej uroku. Oczy Wróbelek są kształtu migdałów, które wraz z wiekiem nabrały mocniejszego morskiego odcienia. Jest kotką o średniej wielkości i atletycznej budowie, która niestety również ginie pod gęstym futrem. Oprócz tego posiada długie wywinięte głównie ku górze wibrysy, a także porusza się eleganckim, pełnym gracji krokiem.

X× Niewiele można powiedzieć o tak młodym kocie. Jego charakter bowiem dopiero co się kształtuje - jest płynny, a większość jego cech, ukaże się w późniejszym etapie rozwoju. Na razie są przyćmione i dosyć...prymitywne. Tak młody organizm bowiem nie będzie dbać o klasę, aby wyglądać wśród innych jak najlepiej, by błyszczeć. Będzie jedynie pragnął zwrócić na siebie uwagę, najpierw rodzica, barci, sióstr a następnie obcych byle zagarnąć dla siebie jak najwięcej czyjegoś wzroku. I tym przede wszystkim charakteryzuje się Wróbelek. Pogodna, radosna kłębka mięciutkiego futerka, która już od początku będzie wykazywać pewne przejawy perfekcjonizmu. Wszystko musi wykonać jak najlepiej, tym bardziej by sprostać wysokim oczekiwaniom matuli, a w późniejszym czasie pokaże się to również w postaci nienagannie ułożonego futra. Ponieważ jeżeli trzeba się pokazać to z jak najlepszej strony. Nie potrzebuje specjalnie owijać sobie inne koty wokół paluszka, ani je prowokować do bójek czy zaczepiać słownie w taki sposób, ażeby wyszła na najgorszą. Wręcz przeciwnie. Wróbelek oczywiście będzie chciała zwrócić na siebie uwagę, lecz nie w taki sposób żeby zniszczyć swoją reputację. Nie przepada za samotnością i obawia się, że jako wielka dusza towarzystwa kiedyś może pozostać sama. To jej największy koszmar.

X× Córka Powracającego Zimna, a także  Orlego Krzyku (o którego ojcostwie wojowniczka nic nie wspominała kociakom), przyszła na świat wraz z czwórką rodzeństwa: Ptakiem, Liściem, Szprotką oraz Przypływem. Niestety w przeciwieństwie do nich, gdy oni bawili się, poznawali obóz i innych rzeczniaków, kotka została przytwierdzona do lecznicy przez kocięcy kaszel. Niestety choróbsko przyczepiło się do niej jak rzep i przed długi, długi czas nie chciało opuścić jej małego ciałka, aż do pewnego momentu. W wieku 5 księżycy mogła opuścić lecznicę, a także towarzystwo Ryczącego Niedźwiedzia i rozpocząć poznawanie tego, czego nie mogła przez właściwie całe swoje kocięce życie.