Chaber wydawał się szczerze zainteresowany moimi słowami, co bardzo mnie ucieszyło. Dobrze było wiedzieć, że nie zanudzam kociaka swoją gadaniną. Uśmiechnęłam się lekko pod nosem, układając w głowie odpowiedź na kolejne pytanie zaciekawionego kocurka.
- Teoretycznie tak, ale jednak mają wyznaczone konkretne pory, o których muszą robić obchód po terenach Plemienia Niedźwiedzich Kłów, żeby kontrolować, czy przypadkiem nie kręci się po nich jakiś drapieżnik, i powinni się ich ściśle trzymać. Oczywiście, czasem jakiś łowca poprosi ich, żeby czuwali nad jego bezpieczeństwem w czasie łowów, ale jednak strażnicy mają jakiś tam swój rygor. - odparłam, dzieląc się z młodym swą szczątkową wiedzą na ten temat. W sumie lepsze to niż nic, prawda?

- Hm. To ma sens, racja - pokiwał głową po chwili zastanowienia. To wszystko trzymało się kupy, tak jak mówiła Promyk, więc wyglądało na to, że strażnicy mieli bardziej usystematyzowany tryb dnia i narzucone odgórnie pory wykonywania obowiązków, podczas gdy łowcy mieli większą swobodę w wyborze pory, w jakiej wypełnią swoje codzienne obowiązki. Co wolał bardziej - swobodę, czy też odgórnie nałożony rytm dnia? Nie był do końca pewien, choć nie mógł ukryć, że stały, znany schemat wydawał mu się być całkiem atrakcyjny; obawiał się, że mając zbyt dużą swobodę w wyborze wykonania obowiązków, robiłby je zawsze na ostatnią chwilę, bo pod koniec dnia przypomniałoby mu się, że przecież dziś nie zapolował.
Z chęcią pomówiłby jeszcze z Promyk, bo jej słowa faktycznie rozjaśniły mu nieco pewność co do swojego wyboru, jednak wtedy pojawiła się Jaszczurka, która chciała pomówić z nim na osobności. Chaber pożegnał się więc z szylkretką i posłusznie poczłapał za matką.

zt :3

Każda dobra rozmowa musi się kiedyś skończyć, a akurat dialog pomiędzy mną a Chabrem przerwało pojawienie się jego matki, Jaszczurki, wzywającej go z powrotem do siebie. Przywitałam się ciepło z karmicielką, po czym grzecznie odpowiedziałam na pożegnanie kocurka i jeszcze przez jakiś czas obserwowałam tą odchodzącą ode mnie parkę. Po dłuższej chwili postanowiłam w końcu wstać i powrócić do swoich obowiązków.

[zt]