Zarośnięty Głaz

Szary kociak czuł na sobie spojrzenia pobratymców. I to było w porządku. Ale gdy podniósł wzrok napotkał spojrzenie rudo-białego kota który coś jadł. Wilczek uśmiechnął się do pobratymca. Wydawał się być miły a więc maluch przystąpił do rozeznania się w terenie czyli zaczął się mu przyglądać. Maluch przekrzywił śmiesznie łebek świdrując uroczymi zielonymi oczkami kot. Na mnie się patrzysz? Szaraczek zbliżył się do starszego kota i spojrzał do góry. Rudo biały był wyższy niż on więc by spojrzeć mu w pysk musiał patrzeć w górę.

Całkiem zadowolony z faktu, że młodziak odezwał się do mnie pierwszy postawiłem przyjaźnie uszy do góry. Oblizałem pyszczek, pozbywając się resztek śniadania z futra zaraz się odezwałem.
- Raczej to nietypowe, żeby do siebie gadać. Ale oczywiście, nie oceniam. - Mruknąłem wesoło. Niebieski kocurek wydawał się wyjątkowo przyjazny.. Może ta rozmowa nie skończy się jak moja ostatnia z rówieśniczką.. Dalej nie wiem, czy była to moja wina, czy może koteczkę po prostu coś ugryzło. No cóż! To zostawiam już za sobą. Skupiłem z powrotem moją uwagę na kociaku. - Jak cię zwą? Jestem Lniana łapa. -

_________________

And all of these boys would just do like you say so
And if you tried to leave the room
They would grab your ankle

Maluch przewrócił oczami. Prawie zawsze gadał do siebie. Rudy kocur był miły. Inny niż Burzka z którą miał ostatnio styczność. Miła odmiana. Szarak usiadł koło niego i uśmiechnął się szerzej na to pytanie Wilczek. Miło mi. Prawda że ładne imię? Ty też masz ładne ale wolę się nazywać Wilczek niż jakiś Rybek czy jeszcze jakoś dziwnie! Eh... Miły kot to od razu się rozgadał. Jak zawsze zresztą. Kocurek przypatrywał się Lnianej Łapie. Wydawał się interesującym terminatorem. Ile masz księżycy? Spytał ciekaw o wiek rozmówcy

A więc Wilczek? Fajne wpadało w ucho. - Podoba mi się. Za kociaka miałem po prostu Len, krótsza forma podobała mi się bardziej. Ale nic na to nie poradzę. - Wzruszyłem ramionami. Nie wiedziałem, jakie będzie moje przyszłe imię. Jednak chciałem aby pozostało najlepiej w ogóle nie zmienione. Podobało mi się imię nadane przez Sikorcze Skrzydło. Poprawiłem znowu futro na łapkach. - Nie więcej niż ty - Odparłem krótko, miałem na pewno z kilka księżycy więcej niż kociak. Jednak nie było to chyba istotne. Wkrótce i on zacznie trening jeśli o to chodziło Wilczkowi.

_________________

And all of these boys would just do like you say so
And if you tried to leave the room
They would grab your ankle

Wilczuś przekrzywił inteligentnie łebek. Nie więcej niż on. Czyli też zostanie niedługo terminatorem! Ale Burzka powiedziała że w wieku 6 księżycy. Dobra iq Wilczka spadło. Jak to jest być terminatorem? Kto jest twoim mentorem? Jak myślisz jakie imię dostaniesz jako wojownik? Ja nie mogę się już doczekać aż zostanę terminatorem! Powiedział z rozmarzonym wyrazem pyszczka. Owinął ogonek wokół łapek

Jak to jest być teminatorem? Sam chciałbym wiedzieć. Jednak nie chciałem zawieść malucha, pewnie sam nie może się doczekać. Po chwili ciszy w końcu się odezwałem. - Naprawdę.. fajnie. Ale jako wojownik będziesz najbardziej niezależny. Fajnie jest się uczyć rzeczy... i w ogóle. - Odparłem bez przekonania, jednak starałem się brzmieć pewnie. - Moim mentorem jest Kasztanowa Kryza. To taka bura wojowniczka, jest surowa, ale to dobrze. - Lubiłem chwalić się mentorką, była twarda i wymagająca. Imponowała mi od samej ceremonii. - A co do imienia, to nie nie myślałem. Jeszcze mam czas. A ty? Chcesz być Wilczkową Łapą?- Zagaiłem przyjaźnie do kocurka.

_________________

And all of these boys would just do like you say so
And if you tried to leave the room
They would grab your ankle

Starlight