To było jej pierwsze zgromadzenie.. kiedykolwiek! Była podekscytowana, ale też zarazem bardzo zestresowana. Na tyle, by nie odstąpić Kasztanowej Kryzy niemalże o krok, do momentu, aż nie dotarli do miejsca zgromadzenia. Było chłodno i ciemno, co nie do końca podobało się młodej kotce, a mimo to była pewna, że nic się jej nie stanie. A dlaczego? Ponieważ było tu tyle znanych jej kotów, że ciężko by cokolwiek sie złego wydarzyło. Koteczka obserwowała w milczeniu to co robi Kasztan. Zakładała, że nie było to jej pierwsze zgromadzenie, więc jasne było, że będzie nieco ją papugować. Widziała, jak Wichrzaki podchodzą do innych kotów, albo jak koty z innych klanów podchodzą do nich. To było takie dziwne, widzieć kogoś z sąsiednich terenów, wszystkich i to w jednym miejscu! Kotka uwaznie obserwowała każdego z nich, jednocześnie unosząc wzrok na przywódców i zastępców. Woah.. Słodka Gwiazda prezentowała się tak pięknie wraz z resztą przywódców! No i rzecz jasna Wierzbowy Puch z resztą zastępców. Miód nawet zastanawiała się, czy tak będzie zawsze, że będzie mogła obserwować każdego z nich na każdym kolejnym zgromadzeniu, na które zostanie wybrana.
-Kasztanowa Kryzo?- Zaczepiła kotkę siedzącą obok. -Czy możesz mi powiedzieć, który z przywódców to który? No i zastępcy..- Mruknęła trochę skołowana -Bo wiem, że przywódcy nazywają sie Sowia Gwiazda i chyba.. Rozżarzona Gwiazda, ale nie pamiętam jak wyglądali, ani jak nazywają się ich zastępcy- Wyjaśniła pośpiesznie, ciszej. Nie potrzebowała tej wiedzy tak bardzo , jak w tym momencie. Wolała więc zapytać starszej, bardziej doświadczonej wojowniczki.

Kotka dostrzegła jak Miododajna Łapa trzyma się jej i obserwuje. I dobrze, według Kasztan obserwowanie z boku było o wiele lepszą opcją niż rzucenie się do tłumu i próba poznania wszystkich kotów na raz. Co prawda nie będzie tu trzymać terminatorki i mówić jej, że ma nie odzywać się do innych, wręcz przeciwnie, niech idzie i robi co chce. Kasztan widziała jednak, że młodsza kotka postanowiła podejść do sprawy na spokojnie.
Spojrzała na nią kątem oka kiedy ta zadała jej pytanie po czym wyprostowała się aby lepiej dostrzec liderów klanów.
- Ten rudy, starszy kocur to właśnie Rozżarzona Gwiazda, przywódca Klanu Gromu. A ten czarny to jego zastępca, Konwaliowy Sen- powiedziała dość cicho aby nie zwracać na siebie uwagi w tłumie, który coraz bardziej zbierał się dookoła nich. W pewnym momencie musiała nawet przysunąć swój ogon bliżej, bo jakiś kot prawie usiadł na nim i nie zauważył gdyż rozmawiał z kimś innym. Zmrużyła oczy po czym wróciła do wyjaśniania Miododajnej Łapie kim kto jest.
- Co do Klanu Rzeki, tamten puchaty, ciemny kocur z białym, tam, to Sowia Gwiazda - wyjaśniła. - Suchy Nos to jego zastępca, ta biało ruda kotka- dodała.
- no i oczywiście medycy, którzy siedzą tam - dodała patrząc w stronę kilku kotek i kocura kawałek dalej. - ale trochę się ich namnożyło od kiedy pamiętam..- rzekła na wpół do siebie widząc młodych terminatorów z Klanu Gromu. Huh, czyżby Grom na coś się szykował i potrzebował aż dwóch nowych medyków? Ciekawe.

Mroźny Oddech, jak miał w zwyczaju - szedł dumnie, nie zważając na bolące od śniegu opuszki łap.
Byle wojownik nie lęka się niczego - szczególnie świętego obowiązku, świętej pielgrzymki na spotkanie w pokoju.

Pod warstwą nierównego śniegu poczuł zmiane terenu, a w różowym nosie - zapachu.
Przybyli, wszyscy się rozeszli.

Mroźny Oddech usiadł z boku, w cieniu jednego z pagórków.
Obserwował. Pilnował.
Zauważył, jak klanowicze nie zwlekają i bratają się z kotowiem innych klanów.
Nie miał zamiaru pozwolić, by Klan Wichru stracił dzisiejszej nocy na szacunku.

Lodowy wzrok skupił się momentalnie na gwiazdach, gdy oddech jeno widać na zimnej bryzie.

No i z boku siedziałam. W ciszy, czasami tylko ruszyłam kikutem lub łapami, by nie zmienić się w nieruchomy sopel lodu. Ugh.

Gwiazdy, niebo, były tej nocy czyste. Westchnęłam - oby tak zostało.
Bławatkowa Łapa również z kimś już rozmawiała.
Czy to wyglądało źle? Że niby byłam tu dla wsparcia Sowy, a....Po prostu siedziałam jak ten kołek czekając na niewiadome?
Wzdrygnęłam się - nagle, instynktownie, słysząc nieznany mi głos.
Mrugnęłam kilka razy, widząc młody, wielokolorowy pyszczek.
Oh. To było do mnie.

Wyprostowałam się, nabierając powietrza zimnego w płuca i jakby nabierając wielkości i otuchy, odpowiedziałam z uśmiechem.
-Truskawkowy Świt. Klan Rzeki. - Podświadomie schowałam kikut pod siebie. -Jasne. Nie krępuj się.-
Trzepnęłam uchem.
-Nie jest ci zimno? - No, troche z troską, bo kotka rzeczywiście wyglądała na młodą.

- O proszę. No tak, już minęło wystarczająco dużo czasu, żeby zostali terminatorami. Jak ten czas szybko leci, co? Już za moment zostaną wojownikami - odpowiedział z lekkim uśmiechem na słowa dymnego. Cieszył się, że Klan Rzeki miał się dobrze i rósł w siłę. O to chodziło. I gdy teraz widział tyłu rzecznych wojowników i młodych kotów, to aż się serce radowało. Bo pamiętał, jak Klan Rzeki był w powijakach i liczył dosłownie paru członków.
Długo nie musieli czekać na przybycie Klanu Wichru ze Słodką Gwiazdą na czele. Posłał kotce delikatny, uprzejmy uśmiech. Nie wiedział za bardzo, jak ma się zachować po tym, co się ostatnio stało między nimi, ale nigdy nie był kotem, który trzyma w sobie urazę. Co było to było. I jakąkolwiek by decyzji nie podjęła - to już tylko jej wybór. Nie zamierzał ponownie poruszać tematu wygnanego z Klanu Gromu terminatora, bo to już nie była ich sprawa.
- Dobry wieczór, Słodka Gwiazdo. Mam nadzieję, że podróż nie sprawiła Klanowi Wichru problemów. Wyjątkowo Pora Nagich Drzew nas rozpieściła dzisiejszej nocy - odpowiedział Wichrowej przywódczyni, chcąc nieco rozluźnić atmosferę, która między nimi była. Pokazać, że nie chciał szukać problemu, a tym bardziej - nie chciał doprowadzać do konfliktu.
- W Klanie Gromu działo się dość sporo, ale przede wszystkim są to dobre wydarzenia. Mam nadzieję, że wy i wasze klany podobnie je odbiorą - odpowiedział na słowa dymnego, mając nadzieję, że żaden klan nie będzie mieć nic przeciwko, że Klan Gromu poszerzył swoje tereny.

Zostałam wybrana... a razem ze mną Królicza Łapa i Rozgwieżdzony Płomień. Coś dobrego w tej patowej sytuacji, a no i fakt że pogoda nam sprzyjała.
W czasie drogi na zgromadzenie trzymałam się blisko mojej rodziny, jednak gdy dotarliśmy już na miejsce każda rozeszła się w swoje strony... I zostałam sama. Wiec jedyne co mi pozostało to siedzieć i słuchać co mają do powiedzenia przywódcy.

Uśmiechnęła się lekko na zapewnienia ze strony pozostałych przywódców. To co jednak ją zaskoczyło, to był fakt, że Rozżarzona Gwiazda zdawał się zapomnieć o dawnej sprzeczce pomiędzy nimi, a co więcej sam zaproponował rozmowę, na której wydźwięk wibrysy Słodkiej Gwiazdy delikatnie poruszyły się.
— Zapytałabym was o to samo, lecz zdaje sobie sprawę, że skoro przybyliście przede mną, droga tym bardziej nie sprawiła wam kłopotów. Co zaś tyczy się mnie. Całe szczęście. Trudno przedzierać się przez wysokie zaspy, więc tym bardziej cieszy mnie niewielka ilość śniegu i choć chłód nawet teraz bije w łapy to nie było ciężko przedostać się do Gadzich Łusek. — odpowiedziała wpierw rudo-białemu przywódcy, by zaraz swą uwagę skoncentrować na rzeczniaku, ponieważ kolejne ukryte pytanie to właśnie w jego wypowiedzi się pojawiło. — Same dobre, Sowia Gwiazdo. Ale mam nadzieję, że u ciebie również pojawiły się dobre wieści. Może chcesz zacząć? — zaproponowała, bo chyba nie było sensu już więcej przeciągać. Po co mieli wymieniać się informacjami na skałce, skoro w późniejszym czasie i tak mieli je przedstawić wszystkim zgromadzonym? Bezsensownie było się powtarzać. Tak więc przeniosła wzrok na złociste oczy Sowiej Gwiazdy i czekała na jego odpowiedź.

Słonecznikowa Łapa siedział nieco sztywno przed Króliczą Łapą, patrząc na nią uważnie. Patrząc tak, zastanawiał się, jak można być za razem tak rozgadanym i za razem tak nerwowym. Tyle mówiła, a zachowywała się jednocześnie, jakby bała się, że zaraz na nią nakrzyczy, albo uderzy. W dodatku palce łap jej drżały. Pierwszy raz widział cos takiego. W końcu przestała. Na szczęście, bo sam czuł się rozproszony i zdenerwowany, gdy to robiła.
- Tak... Coś około pół obiegu - odparł, nie do końca wiedząc, czy powinien też jakoś zareagować na resztę informacji jakie mu podała. W końcu nie były to bezpośrednie pytania skierowane do jego osoby i tak naprawdę, to informacje o jej opóźnieniu w treningu i to wszystko inne co mu powiedziała, niezbyt go interesowało.
- Tak, siadaj - odmiauknął, spłaszczając uszy z niewidoczną na pysku irytacją. Znów poruszała palcami. Chyba byłby w stanie nawet pozwolić jej usiąść na nim, jeśli to oznaczało, że przestanie to robić. - Czemu każesz nazywać się Mysikrólik, skoro masz na imię Królicza Łapa? Mysikróliki to ptaki, a królik jest ssakiem - zapytał, nie mogąc, jak zawsze, powstrzymać swojej ciekawości.

- Taką właśnie żywię nadzieję - odparł z uśmiechem na słowa starszego kocura o miocie Śliwkowej Pestki. Klan Rzeki miał teraz naprawdę sporo terminatorów. W zasadzie to o wiele więcej, niż wojowników. Powoli dopieranie mistrzów zaczynało być trudne. Miał jednak nadzieję, że już niedługo, ktoś ukończy trening i ich klan będzie mógł pochwalić się nowym wojownikiem. Niknąca Łapa miała już niewiele do przerobienia. Może na następnym zgromadzeniu to właśnie jej nowe imię zostanie wymienione przed trzema klanami?
Pomimo początkowego napięcia, jakie wyczuwał między pozostałą dwójką Gwiazd, gdy zaczęli rozmawiać, nieco się rozluźnił. Nie wyglądało na to, by ani Rozżarzona Gwiazda, ani Słodka Gwiazda, planowali kontynuować swój konflikt. Ulżyło mu, bo nawet jeśli nie był w to zamieszany, to wolałby nie znaleźć się między dwiema, walącymi się na siebie górami. Zaniepokoiły go jednak słowa rudego staruszka, które wskazywały, że nowości Gromu... nie każdemu mogą się spodobać. Póki co jednak postanowił ukryć swoje wątpliwości.
- Z przyjemnością. Mam kilka wiadomości, które mogą zainteresować wszystkie klany - przytaknął na propozycję kocicy i pomimo drobnego uśmiechu, jaki niemalże zawsze w takich sprawach gościł na jego pysku, w jego tonie usłyszeć można ziarenko powagi.
Wysunął się więc nieco na przód Gadzich Łusek, by spojrzeć na koty gromadzące się na polanie. Aż szkoda było im przerywać rozmowy po tak wielu księżycach od ostatniego zgromadzenia, ale musieli rozpocząć jego oficjalną część.
- W Klanie Rzeki doszło do wielu zmian. Przede wszystkim, ulewne burze z przed kilku księżyców doprowadziły do powstania rzeki na naszych terenach, co być może Klan Gromu i Wichru mógł dojrzeć ich terenów. Na szczęście, udało się nam utworzyć kładkę, dzięki której mamy bezpieczny dostęp do reszty terenów. Wielu terminatorów ukończyło swoje treningi, a mianowicie Truskawkowy Świt, Pnący Bluszcz, Błękitna Mgła, Żywiczna Kropla, Astrowa Polana, Lwi Pomruk i Przejrzysta Woda, z czego ostatnia trójka jest dziś tu z nami. Na terminatorów natomiast został mianowany miot Śliwkowej Pestki, a Kruchy Pazur i Ćmi Trzepot postanowili dołączyć do starszyzny - ogłosił, gdy tylko zebrane koty zwróciły uwagę na jego wystąpienie z szeregu przywódców. - Niestety, mam również parę mniej przyjemnych wiadomości, choć być może bardziej przydatnych. Dotyczą one samotników, którzy jak dobrze pamiętam, naruszają również granicę Gromu i Wichru. W ostatnim czasie doszło do nieprzyjemnego starcia między jedną z ów samotniczek, a dwójką moich wojowniczek. Kotka zaatakowała Kozi Klif i, niestety, ich walka zakończyła się śmiercią samotniczki... Nim jednak do tego doszło wyjawiła, że należy do "gangu", jak to sama nazwała, który na celu ma zemstę na klanach, za zabranie im terenów w chwili przybycia tu po pożarze poprzednich terenów. Według jej słów, grupa do której należy jest liczna i planuje zemstę na wszystkich klanach, za zabieranie im zwierzyny i terenów. Nie wiemy, na ile jej słowa były prawdą, a na ile desperackimi kłamstwami, w celu zasiania paniki. W ostatnim czasie ich działalność, przynajmniej na terenie Klanu Rzeki, ucichła, jednak nie wiemy, czy na stałe. Niezależnie od tego, czy ich grupa naprawdę jest duża, czy nie, w wypadku śmierci jednego z ich członków, mogą nie chcieć poprzestać na dowcipach i podkradaniu zwierzyny. Uznałem, że Klan Gromu i Klan Wichru również powinien o tym wiedzieć, gdyż wygląda na to, że są zawzięci na wszystkie trzy klany.
Gdy o tym opowiadał, wyraz na jego pysku znacznie spoważniał. Gdy ostatnio na zgromadzeniu poruszał ten temat, brzmiało to niezbyt poważnie. Młodzi samotnicy robiący sobie żarty z klanów. Kto przejmowałby się tym na dłuższą metę, prawda? Była nadal szansa, że samotniczka zabita przez Kozi Klif i Skaczącego Wróbelka po prostu kłamała na temat ich liczebności i siły, ale lepiej było dmuchać na zimne. Nie zamierzał później żałować, że nie ostrzegł innych klanów, gdyby stało się coś złego z udziałem tego "gangu".
- To tyle, co mam do powiedzenia - powiedział na koniec, nim wycofał się na swoje poprzednie miejsce.

- Dobry wieczór, Wierzbowy Puchu - odparł na powitanie które padło ze strony puszystofutrej kotki. Barwa pokrywającego ją włosia nigdy nie przestawała go zadziwiać. - I ja żywię taką nadzieję.
Uważnie wysłuchał słów Sowiej Gwiazdy. Żałował, że i on nie może zasiadać wśród przywódców. Poprzednik obecnego przywódcy Klanu Rzeki był roztropniejszy niż jego wuj i ustąpił w stosownym czasie. 
Obietnica zemsty ze strony jednej z samotników brzmiała intrygująco. Rad byłby mogąc pokazać jej, jak wielki koszt mogą posiadać słowa, które wypowiedziała.
- Być może powinniśmy zorganizować patrole by w możliwie dyskretny sposób zorientować się, ile prawdy znajduje się w jej słowach? - zwrócił się ku przywódcy Gromu z propozycją.

Miododajna Łapa kiwała delikatnie łebkiem na każdą z informacji podanych przez Kasztanową Kryzę.. Dobra! Ten ciemny z przywódców, to Sowia Gwiazda, a jego zastępcą jest Suchy Nos, ruda kotka! I na odwrót, Rozżarzona Gwiazda to tamten rudy, starszy przywódca, a zastępcą jest ciemny kocur, Konwaliowy Sen.. Kasztanowa Kryza wspomniała jeszcze o medykach, jednak tych z ciągłego plecenia Mrówki znała. Wieczorna Rosa, ich medyczka. Owcze Runo i.. dwójka jej uczniów? A to jednak ich nie znała! Z klanu gromu rzecz jasna. No i Jałowcowa Łapa z Klanu Rzeki. Faktycznie, trochę ich było! Klan Gromu musiał być naprawdę dużym klanem, że potrzebowali aż trzech medyków! To bardzo dużo. Miododajna Łapa już otworzyła pyszczek, by zapytać o owych medyków, jednak w tej chwili poznany właśnie przywódca, Sowia Gwiazda zaczął mówić. Szylkretka momentalnie zamilkła.

Na początku, pewnie jak zawsze, te dobre wieści! Dużo mianowań na wojowników - ale to dobrze! Im więcej wojowników w klanach, tym lepiej. Więcej zwierzyny, więcej pysków, które można przywitać z samego rana, więcej znajomości i przede wszystkim większe bezpieczeństwo klanu. Truskawkowy Świt, Pnący Bluszcz, Błękitna Mgła, Żywiczna Kropla, Astrowa Polana, Lwi Pomruk i Przejrzysta Woda.. tak dużo kotów! I jest ich jeszcze więcej!? Ciemny przywódca wspomniał o kociakach, które otrzymały rangi terminatorów, jednak nie wspomniał ich imion. Oh, szkoda. Może by do nich podeszła, a tak to ciężko.. no nic, jakoś może później się domyśli.

Była jeszcze wzmianka o przeniesieniu dwóch kotów do starszyzny, ale to, co sprawiło, że Miód nastawiła uszu to te mniej przyjemne informacje. Rzeczny przywódca wspomniał o samotnicze zamordowanej przez jego wojowników. Miód przeszedł nieprzyjemny dreszcz gdy o tym słyszała, a siedząca obok Kasztanowa Kryza mogła poczuć, jak młoda terminatorka przysuwa się do niej bliżej nieco wystarszona informacjami przekazanymi przez kocura. Kotka mówiła o zemście na klanach, o tym, że zabrali im terytoria.. bzdury! Przecież byli tu od.. zawsze! Prawda? Miód zwróciła wzrok na Kasztan. Widać było w jej oczach krztę niezrozumienia.
-Czy.. ci samotnicy nam naprawdę tak bardzo zagrażają?- Zapytała niemalże szeptem siedzącą obok czekoladową kocicę. Była starsza, przecież musiała znać na to odpowiedź! Bo przecież starsi zawsze wiedzą wszystko, prawda?

Wysłuchał nowości z Klanu Rzeki, na wieść o tym, że grupą samotników może się mścić na klanach nie tylko za "wzięcie ich terenów", ale także za śmierć sojuszniczki, zmarszczył brwi. Niepokoiły go te wzmianki, szczególnie że sam miał ostatnio do czynienia z jedną z nich. Poruszył nerwowo ogonem, myśląc intensywnie nad tą kwestią, po czym zwrócił uwagę na Konwaliowy Sen, który zdecydował się przemówić. Pysk przy tym złagodniał, a sam kocur stał się nieco zamyślony. Tak, patrol to może być dobry pomysł. Ale czy na pewno to był odpowiedni czas na to?
- Dziękuję Sowia Gwiazdo za przekazane informacje. Ja za to osobiście miałem okazję porozmawiać z jedną z nich. Pomimo że nie zaatakowała mnie ani nikogo innego, kto był w pobliżu, wydawała się bardzo... Rozgoryczona sytuacją z klanami, być może też przez śmierć jednej z jej towarzyszek. Ale nie wspominała nic o liczebności ich grupy. Zgodnie z propozycją Konwaliowego Snu, warto by było zorganizować patrole... Ale moim zdaniem, na razie najlepiej, byśmy strzegli mocniej swoich granic. I zobaczyć, co zamierzają teraz zrobić. Jest duża możliwość, że wycofają się... Ale też jest możliwość, że zaczną szykować atak - odpowiedział Sowiej Gwieździe, ale tak naprawdę jego słowa były przeznaczone do ogółu. Również do przywódczyni Klanu Wichru. Ciekaw był zdania pozostałych przywódców na ten temat.
- Kończąc temat żartownisiów... Klan Gromu od niedawna poszerzył swoje tereny ze względu na malejącą ilość zwierzyny i nadchodzącą Porę Nagich Drzew. Zajęliśmy tereny Gawry, Kamienistego Brzegu i Leśnego Brzegu. Dodatkowo mamy w szeregach nowych terminatorów z miotu Ślimaczego Śladu i Żołędziowego Grzbietu, a także z miotu Pszczelego Pyłu i Konwaliowego Snu. Narodziły się także kocięta Zaćmionego Słońca i Koźlorogiego, a dodatkowo Burzowa Noc urodziła księżyc temu. Do klanu dołączyła również trójka samotników - Pajęczyca, która znana jest teraz jako Zroszona Łapa, Nasionko, który od niedawna rozpoczął szkolenie jako Kiełkująca Łapa, a także Kurz, której imię brzmi Zakurzona Łapa - opowiedział o najnowszych zmianach w klanie, a także o tym, że zajęli nowe tereny. Następnie skierował wzrok na pozostałych przywódców, oczekując ich reakcji.

Jako że nieszczególnie ktokolwiek chciał się do niej dosiadac, ruszyła w stronę samotnej, czarno-białej kotki z wywiniętymi do zewnątrz uszami. O matko, jakie to było urocze!
- Hej! Co tak sama siedzisz? Mogę się dosiąść? - zapytała się z uśmiechem i entuzjazmem, podchodząc bliżej. Szczególną uwagę zwróciła na jej uszy, co było widać na pierwszy rzut oka. Bo się na nie gapiła.
- Ale masz super uszy! Chciałabym takie mieć, ale nie wiem, czy do mnie by pasowały tak szczerze. Do ciebie pasują idealnie, nadają ci bardziej uroczego wyglądu! Pewno kocury się za tobą oglądają, co? - spytała się, po czym zachichotała, bo to byl jej jeden z żartów, którym chciała się podzielić.

Moje pierwsze w życiu zgromadzenie wszystkich trzech leśnych klanów...i miałem nadzieję, że będzie również tym ostatnim, bo naprawdę nie miałem ochoty udawać, że przyjaźnię się z kotami niepochodzącymi ze szlachetnego Klanu Rzeki. Miałem ich gdzieś. Poza tym wolałem przez jakiś czas nie spotykać się ponownie ze swym Gromowym ojcem, gdyż nasza ostatnia rozmowa nie przebiegła w zbyt przyjaznych stosunkach. Jego widok wciąż przypominałby mi o tym, że jestem Rzeczniakiem jedynie w połowie. To ja - Złocista Łapa, bękart półkrwi, pierworodny syn zrodzony z zakazanego związku Powracającego Zimna i Oliwkowej Gałązki. Żeby nie wystawiać się na szydercze spojrzenia i plotki przekazywane sobie złowieszczym szeptem, zaraz po tym, jak delegacja Klanu Rzeki dotarła jako pierwsza do Gadzich Łusek, skryłem się w wysokiej trawie rosnącej na ich skraju i stamtąd niecierpliwie oczekiwałem końca całej tej farsy, obserwując uważnie rozwój wypadków i nasłuchując wieści, którymi wymieniali się między sobą przywódcy poszczególnych kocich grup.

Truskawkowy Świt!
- Masz bardzo ładne imię - zaświergotała pogodnie, siadając obok kotki. W ogóle była bardzo ładną kotką, chociaż miała wrażenie, że czymś się martwiła - robiły się jej przez to przedwczesne zmarszczki, bo przecież wyglądała na taką młodą! Jeszcze od tego zamartwiania się osiwieje.
- Och? Nie, mam bardzo grube futerko - odpowiedziała, owijając się puchatym ogonem, jakby na dowód tego, jak gęsty i ciepły był jej biały podszerstek. Uśmiechnęła się do Sennej Łapy, który również do nich dołączył.
- To jest Truskawkowy Świt, wojowniczka Klanu Rzeki - przedstawiła rudą, nim ta zdążyła otworzyć mordkę. - Senna Łapa to mój dobry kolega - dodała, znów odwracając wzrok na wojowniczkę.
Ogłoszenia przywódców Klanów nie były szczególnie ciekawe. Liczyła na coś ciekawego, a to było tylko chwalenie się nowymi wojownikami i tym, kto zaczął trening, a kto przeszedł do starszyzny. Troszkę nudne. Nadstawiła jednak uszu i na informację o jakiejś samotniczce jednak zaczęła uważniej słuchać. Aż sierść jej się zjeżyła na grzbiecie!
- Straszne! Dlaczego ktoś miałby to robić, przecież klany nikomu nie przeszkadzają! - westchnęła rozczarowana... a później skrzywiła się, gdy Rozżarzona Gwiazda zaczął mówić. - Ach - mruknęła, marszcząc brwi. Czyli jednak przeszkadzają... albo bardzo konkretny klan przeszkadzał. - Czyli powinni atakować Klan Gromu, a nie Klan Wichru czy Rzeki, skoro to oni się panoszą i zabierają tereny.

Co najbardziej przyprawiało mnie o przekręt żoładka? Chyba to, że gdy złotym wzrokiem szukałam za Kozim Klifem, ta...Rozmawiała, uśmiechała się, jak gdyby nigdy nic. Nie wiedziałam co o tym sądzić. Czułam się podle.
Najprościej było znaleźć więc formę dystrakcji.

No i tu wkroczyła terminatorka wichru.
-Twoje też. -  Uśmiechnęłam się.
Dopiero po chwili dotarło do mnie, co powiedziałam. Szybko dodałam więc. -I napewno Słodka Gwiazda ładnie je rozwinie, jak zostaniesz wojownikiem. -
No, to było uratowanie sytuacji, nie? Ta Truskawko, chwal dzieciakom imiona, które i tak są z nimi na chwilę. Uh.

Trzepnęłam uchem na deklaracje o długim futerku.
-Ah. Hm. Rzeczywiście. -
Wyprostowałem się i zadrżałem ukrytym z boku kikutem o ziemie.
Uniosłam brew, gdy podszedł do nas kocur w czerni i bieli. Ha! Jak mały Sowa, tylko więcej tej bieli miał. -Oh, twój bra-? - Nir zdążyłam nawet skończyć, a Wapienna Łapa wytłumaczyła sytuację.
Oh.
-A. Miło poznać, Senna Łapo. Zgaduję, że to też twe pierwsze zgromadzenie? - Miauknęłam lekko zbita z tropu. A mogłabym przysiąc, że wyglądali podobnie przez łaty koloru i bieli. Albo taka uroda w Wichrze? Zdążyłam zauważyć, że w rzece jedynie kto miał więcej łat z bielą, była Koza, Suchy nos i może Przepiórka. Jednak w ich łatach nie było takiego rozłożenia. Mój wzrok spadł na długopyskiego kocura o lodowym wzroku, ukrytego gdzieś wśród wichrowej delegacji. Jego biel też była nijaka - plama na mordzie, jakby maska.

Na słowa Sowy tylko westchnęłam.
Wiedziałam, wiedziałam, że to powie. Obawiałam się tylko, jakie skutki przyniosą słowa jego, a czyny klanów.
Uniosłam uszy, gdy Konwaliowy Sen szepnął coś swemu przywódcy na ucho i tylko przełknęłam pod nosem.
Rozżarzona Gwiazda jednak dopowiedział sugestie Konwaliowego Snu, jak i...

Gromowy zastępca doczekał się kociąt? Jakiejś formy rodziny?
Poczułam się staro.
Szybko otrząsnęłam się z zimnej wody i prychnęłam.
Klan Gromu przywłaszczył sobie tereny niczyje? Bez żadnego słowa, konsultacji z innymi klanami?
Absurd sytuacji powodował u mnie ból głowy.
-Wzmocnienie patroli granicznych. Czyli siedzenie i nic nie robienie, aż coś się stanie. Czemu mnie to nie dziwi... -
Spojrzałam na Wapienną Łapę i trzepnęłam uchem na jej słowa.
Uśmiechnęłam się z lekka i parsknęłam ponownie, tak, by tylko kociczka usłyszała.
-Z taką logiką, Klan rzeki i wichru też powinni przejąć troche ziem. Hah. -
Przekręciłam łbem w stronę Sowy. Może to był jakiś pomysł.

Kasztan z początku nie słuchała zbyt uważnie wieści Klanu Rzeki, były dość nudne i codzienne, nowi termimatorzy, jakieś tam kociaki czy co tam jeszcze. Zaciekawił ją jednak fragment o samotnikach, i jak zobaczyła później, nie była jedyną.
Usłyszała pytanie młodej szylkretki obok i delikatnie poruszyła końcówką ogona.
- Eh, czy ja wiem. Samotnicy zawsze tak straszą, a potem okazuje się że i tak są zbyt słabi żeby walczyć z paroma kotami klanowymi. Albo przychodzą z podkulonym ogonem i chcą dołączyć do klanu- powiedziała z przewróceniem oczami, przypominając sobie to, co wie najwięcej o samotnikach. Z jednej strony cała ta sprawa brzmiała poważnie, ale z drugiej- czy w ogóle było się czego obawiać?
Mimo wszystko była średnio zachęcona do słuchania dalej, zwłaszcza, kiedy gromowy przywódca zaczął mówić, jednak po chwili poczuła, jak wzbiera się w niej złość.
Poszerzenie terenów? A z jakiej niby racji? Zmrużyła oczy, czując, że niektóre koty w tłumie również lekko się spięły. Czy Klan Wichru, (i Rzeki też, w sumie) nie powinien poszerzyć swoich terenów? Dlaczego mają być tymi gorszymi, tymi z tyłu, kiedy to Grom zajmuje sobie resztę doliny? A tak poza tym, to jeśli tak się rozpanoszą, to kiedy stwierdzą, że czas zająć tereny innych klanów?
Kotka cicho prychnęła pod nosem, a następnie wymamrotała do siebie:
- Nie dziwię się, że są problemy z samotnikami, skoro Grom nagle przywłaszcza sobie połowę ich terenów...- powiedziała to dość cicho, jednak wiedziała, że koty dookoła również mogły to usłyszeć. Nie zamierzała sprowadzać na siebie w żaden sposób atencji i niechcianej uwagi, jednak... czy nie miała racji?