Zdawało się, że zignorował zupełnie słowa rudofutrego - nie zamierzał odsłaniać się przed wujem bardziej w momencie, w którym ten nie ufał mu wystarczająco, by oddać mu swe życia. Czar przyjaznej rozmowy musiał zostać z czasem zakończony. Zielonooki postanowił, że teraz jest odpowiednia pora by to uczynić.
- Zdaje się, że nadchodzi pora udania się na odpoczynek. Wolałbym, byś w swoim wieku nie narażał się na brak snu. Zanim jednakże zaproponuję to rozwiązanie - czy mam zwołać zebranie, czy wolisz ogłosić moją propozycję podczas najbliższej ceremonii?

- Hm... Ogłoszę propozycje na ceremonii, a jeśli nie będzie jakiegoś sprzeciwu, to zawołaj zebranie z wybraniem odpowiednich kotów do tego zadania - zaproponował, bo w sumie chciałby to zrobić dość szybko. Tak, żeby wyrobić się z oznaczaniem nowych terenów do Pory Nagich Drzew.
- I masz rację, czas na odpoczynek. Ty również odpocznij, dobranoc - powiedział z uśmiechem, po czym zszedł do swojego legowiska, by móc zapaść w sen.


//zt??

A zatem otrzymał zgodę. Fakt ten odpowiadał mu, choć wiedział, że dla niego samego lepiej byłoby gdyby ziemie zajęte były za jego rządów. Z drugiej strony, wszelkie niezadowolenie wyrażone przez inne klany wyrażone zostanie ku jego wujowi.
- Oczywiście. Czas nie jest naszym sprzymierzeńcem - stwierdził zgadzając się z wujem. Ich relacja nie była negatywna - zielonookiemu nie odpowiadał jedynie sposób w jaki przywódca sprawował swą funkcję.
- Dobranoc, Rozżarzona Gwiazdo.

Po zakończeniu zebrania polecił Płomienistemu Uchu wezwać do niego Zroszoną Łapę. Jej gniewne opuszczenie obozu nie zostało przez niego niezauważone. W jego opinii samotniczka równie dobrze mogła opuścić klan, jednakże jego dzielenie nie pozostawało celem Konwaliowego Snu. Już wkrótce miał mu wszak przewodzić.
Nie znał umiejętności Pajęczej Łapy, zatem zdecydował, że nieodpowiednim będzie wezwanie jej do swego legowiska. Usiadł przed Liściastym Konarem, niespiesznie pozbawiając piór zabranego ze Stosu Zwierzyny kruka.

Przysłana przez jednego z wojowników terminatorka podeszła do czarnego kocura, wyglądała już na spokojną i pogodną, nie zamierzała pokazywać swych nerwów obcemu kotu, zwłaszcza takiemu który ją zignorował.
- Konwaliowy Sen, miałam do ciebie przyjść, tak? - zapytała przeciągając troche imię kocura, nie było to jednak w formie urazy, lecz klanowe imiona dalej wydawały się dla byłej samotniczki lekko dziwne. Stała oddalona od kocura o lisi ogon, nie zamierzała podchodzić bliżej ani przed nim siadać, chciała dowiedzieć się czego od niej chciał.

Zmianę zachowania kotki przyjął z obojętnością - nie było ono bowiem czymś, do czego zamierzał odnieść się w chwili obecnej, choć nie wykluczał, że uczyni to później.
- Owszem, Zroszona Łapo. Miałaś - odpowiedział twierdząco na jej zapytanie by zamilknąć na okres dwóch uderzeń serca. - Podejdź bliżej i usiądź. Podejrzewam, że żadne z nas nie chce unosić głosu by porozumieć się z drugim.
Nie wypowiadał więcej słów oczekując na reakcję długouchej na jego słowa. Podejrzewał, że dystans między nimi jaki zachowała był oznaką niepokoju. Niepokoju, który zielonooki uznał za słuszny.

Dalej nie zamierzała pokazywać swych uczuć, z kamiennym wyrazem pyska przysiadła się bliżej, gdyby ten się na nią rzucił - zwinna kotka by po prostu uciekła. Wiedziała jednak, że to dość mało prawdopodobne a skoro czarny kocur jest kimś szanowanym w klanie, to raczej nie jest na tyle głupi, by atakować wszystko i wszystkich. Milczała jak głaz, chcąc dowiedzieć się po co została tu zwołana, z szacunku dała starszemu kocurowi więc wytłumaczyć co i jak.

Zdawało się, że Zroszona Łapa przyjęła taktykę milczenia - zielonooki nie zamierzał się tym faktem przejmować. Postanowił ocenić nieszczególnie znajomą mu kotkę poprzez typową dla siebie taktykę.
- Zacznijmy od podstawowych kwestii. Chciałbym spytać się, jak odnajdujesz się w klanie i jak oceniasz swój poziom wiedzy na jego temat - rzekł zgodnie z prawdą podejrzewając, że kotka postąpi zgodnie z jego podejrzeniami pozwalając tym samym na realizację dalszej części stworzonego przez niego planu.

Orientalka zastrzygła uszami, nie wiedziała po co kocurowi ta informacja, czego on od niej chciał?
- Dobrze, nie mam żadnego problemu z niczym - mruknęła praktycznie od razu nie dając żadnej możliwości na zwątpienie. Dalej nie rozumiała celu tej całej rozmowy.
- Zapoznałam się z niektórymi kotami, otwarcie tłumaczą i korygują moje błędy. - wytłumaczyła zielonookiemu kocuirowi.

Intrygujące. Kotka, która przebywała w obozie od niedawna twierdziła, że jej wiedza jest zadowalająca. Zielonooki wątpił, by tak było w istocie. Brak szczerości w odpowiedzi kotki sprawił, że zmrużył oczy.
- Powróćmy zatem do faktycznego powodu wezwania cię tutaj. Chcę, byś wiedziała, że w przeciwieństwie do reszty obecnych terminatorów nie otrzymałaś żadnego zadania ponieważ w przeciwieństwie do nich nie posiadasz tej samej wiedzy i czasu spędzonego podczas treningu. Zamiast tego otrzymasz inne zadanie - oznajmił. Ewentualny sprzeciw ze strony kotki zamierzał naturalnie zignorować. - Ze względu na nieobecność części terminatorów i wojowników klanowe matki i kocięta znajdą się w nieoptymalnym położeniu. Chcę, byś dopilnowała, by zwłaszcza Pszczelemu Pyłowi opiekującej się własnymi kociętami, wspomnianym kociętom oraz Zaćmionemu Słońcu, która wkrótce doczeka się swego miotu niczego nie brakowało - oznajmił. - Jeśli zaś w czasie zajmowania terenów rozpocznie się poród Zaćmionego Słońca będziesz miała za zadanie zawołać Owcze Runo by zapewniła jego bezpieczny przebieg - kontynuował. - Spędzony wśród nich czas masz wykorzystać tak, by dowiedzieć się jak najwięcej o klanowym życiu i rzeczywistości - pozwoli to na zajęcie uwagi Pszczelego Pyłu i Zaćmionego Słońca które zapewne chciałyby uczestniczyć w wysłanych patrolach. - Gdy patrole powrócą i odpoczniesz, wrócisz do mnie i poinformujesz o wszystkim, czego się nauczyłaś.

Czarny kocur naprawdę ja dyskryminował przez jej pochodzenie, orientalka aż nie mogła w to uwierzyć.
- Zostałam mianowana z kotami o polowe odemnie młodszymi, oni dostali zadanie, a ja nie, wątpię ze przerobili na treningach więcej odemnie. - odpowiedziała spokojnie. Niedorzeczność. Naprawdę nie rozumiała skąd jego negatywne podejście do szylkretki, co ona mu takiego zrobiła? Nie zamierzała w to jednak wnikać a skoro czarny nie umie traktować kotów równo to jego sprawa. Zamiast dostać jakaś ważna role będzie się bawić w nianke dzieci czarnego, te same które kłóciły się z Zjeżona Łapa. Za jakie grzechy została skazana na ten okrutny los.
- Dlaczego nie mogę iść ze Zjeżona Łapa oraz Rozzarzona Gwiazda skoro już ich poznałam. - zapytała bez większych emocji.

- Przerobili więcej żyjąc w klanie przez całe swoje życia, Zroszona Łapo. Ty jesteś tu zaledwie od kilku dni - a jednak próbujesz dyktować swe warunki komuś, od kogo zależeć moze twoja przyszła obecność w wspomnianym społeczeństwie. - Ponadto otrzymałaś ode mnie zadanie.
Opinia kotki nie była dla niego istotna.
- Ponieważ taka była moja decyzja. To że ich poznałaś jej nie zmieni. Nie posiadasz wystarczającej wiedzy, nie zdobyłaś również zaufania klanu. Nie bez powodu żaden z nowomianowanych terminatorów nie bierze udziału w zajmowaniu nowych terenów. Wspomniana przez ciebie Zjeżona Łapa nie była mianowana na tej samej ceremonii co ty, posiada również większe od twoich wiedzę i umiejętności. Terminatorzy których miana zostały zmienione wtedy, gdy zmienione zostało i twoje otrzymali jedynie takie zadania, które pozwolą mi nadzorować ich bezpośrednio. Patrole zostały wyznaczone tak, by wszystkim groziło możliwie najmniejsze niebezpieczeństwo, zaś tereny które zająć ma grupa o której wspomniałaś otrzymała przydział najniebezpieczniejszych z nich.

Za kamiennym wyrazem pyska kotka w głębi śmiała się głęboko. Oh tak, 6 księżycowe kulki futra przerobily więcej w swym leniwym życiu w klanie niż Zroszona Łapa przez 12 księżyców jako samotnik.
- Nie zdobyłam zaufania, a jednak jestem wyznaczona do pilnowania kociat i możliwie noworodków, nie zgadza mi się tu coś, no ale jak wolisz. Skoro nigdy nie mogę udowodnić swojej lojalności, jak ktokolwiek ma w nią uwierzyć. - mruknęła jedynie, ten kocur uważał sie za najważniejszego a sam nie miał szacunku do nikogo innego. Nawet już nie zamierzała sie dalej wykłócać, wstała, odeszła pare krokow do stosu zwierzyny, posłała zastępcy uśmiech, który pod pozorem pogodnego był chytry i fałszywy. Podniosła pierwsza lepsza chuda mysz i ruszyła do żłobka, klasycznie ogon orientalki strzelał jak bicz.

Z.t

- Nigdy nie powiedziałem że twoim zadaniem jest pilnowanie kociąt, Zroszona Łapo. Okazywanie złości i niezadowolenia zamiast wykonywania poleceń z pewnością nie sprawią, że to zaufanie się poprawi - poinformował ją by następnie powrócić do powolnego pozbawiania kruka piór. Jeśli kotka zdobyłaby zaufanie Pszczelego Pyłu i Zaćmionego Słońca zdobyłaby również i zaufanie jego osoby. W chwili obecnej podobny obrót sprawy stawał się w jego opinii wybitnie nieprawdopodobny.

Wkrótce po tym, jak Zroszona Łapa odeszła zielonooki wezwał do siebie Wilczy Kieł. Informację o tym, że chce z nim porozmawiać przekazać miała mu Sokole Skrzydło. W przypadku wojownika nie istniała potrzeba, by oczekiwał na niego pod Liściastym Konarem - zamiast tego klanowy zastępca udał się do własnego legowiska. Obecnie jak najwięcej czasu spędzał w klanowej kociarni, nie stanowiła ona jednakże miejsca odpowiedniego do rozmów. Zwłaszcza do rozmowy, którą miał odbyć wkrótce.
Ułożył się wygodnie usuwając ostatnie pióra z kruka.

Sokole Skrzydło informującą mnie że sam Pan ważniak chce porozmawiać ze mną w cztery oczy nieco mnie zaskoczyła. Dopiero co powyjasniał wszystko na zebraniu a już chciał coś omawiać? A może chodziło o moją terminatorkę? Była nowa w sumie...
Bez problemu zjawiłem przy zastępcy i usiadłem przyglądając się jego posiłkowi. - Smacznego Konwaliowy Śnie, o co chodzi? - spytałem odrazu.

- Dziękuję, Wilczy Kle. Nie obrażę się, jeśli uczynisz przerwę by zabrać ze stosu zwierzynę i zjeść posiłek wspólnie ze mną - poinformował młodego wojownika. Był ostrożny w kwestii wydawania swej opinii ze względu na młody wiek kocura, jednakże pamiętał również, że ten stanowił jego rodzinę. Naturalnie wpływało to na jego obiektywność, choć sam nie zamierzał tego przyznawać publicznie.
W zależności od decyzji wojownika odczekał stosowną ilość czasu by umożliwić jej realizację.
- Chciałbym spytać się o twoją opinię na temat twej nowej terminatorki a następnie podzielić się moją własną - oznajmił. - Ojciec nie przydzielił ci łatwego zadania decydując, że będzie twą pierwszą podopieczną.

- Jasne, nie ma ploblemu, zjem z tobą. - zapewniłem i i predko poszedlem po jakąś mysz. Wyrywanie piór... a szczególnie tych puszystychz brzucha u mniejszych ptaków strasznie mnie irytowało, łaskotało moje podniebienie. Dlatego też unikałem jedzenia takich. - Umm... tlenujemy od zaledwie kilku dni, co miałbym ci powiedzieć? Jak na lazie jest okej, ćwiczymy walkę. - wzruszyłem barkami i oblizałem się po posiłku. - Nah... wolę ją od jakiegoś zbuntowanego kocięcia. - zaśmiałem się pod nosem. Z takiego dzieciaka mógłbym się zbyt często nabijać... przecież to takie małe i głupie jest. No poprostu nie umiałbym na poważnie go traktować!

- Nie będziesz zatem zadowolony gdy dowiesz się, że twoja terminatorka zachowywała się wobec mnie jak zbuntowane kocię - rzekł nie zamierzając ukrywać zaistniałej niedawno sytuacji. Z tego to właśnie powodu wezwał wszak do siebie Wilczy Kieł. - Chciałbym, byś zanim zajmiesz się uczeniem jej kwestii wymaganych do jej mianowania takich jak walka zajął się podstawami, których jej brakuje. Nauczył ją wiedzy dotyczącej klanowych zwyczajów, zasad i hierarchii oraz wpoił jej pojęcia szacunku i posłuszeństwa. Żywię nadzieję że nasza obecna rozmowa to ostatni raz gdy zmuszony jestem informować cię o takim jej zachowaniu. Jak wiesz, świeżo mianowana na klanową terminatorkę samotniczka nie jest kimś, dla kogo stosownym jest kwestionowanie moich poleceń wobec niej.  
Usunięte z ptaka pięć piór upuścił, sprawiając, że zaczęły niespiesznie szybować w kierunku klanowego obozu.

- Okej, dzięki za info. - niebieski kiwnął głową zastanawiając się czy Konwaliowy Sen czegoś nie wyolbrzymia. Jednak tego musiał się dowiedzieć od jego terminatorki... zapewnie obydwoje dodali tam swoje trzy krople. - Może nie miała lodziców czy coś, i stąd to niewychowanie. - wzruszył barkami, i jeśli zastępca nie miał nic więcej do dodania wrócił do swoich zajęć.

/zt