Omszali Strażnicy

- I słusznie - rzekł zgodnie z własnymi przekonaniami. - Podejrzewam jednak, że gdy nasz przywódca dowie się o sytuacji Śpiewającej Łapy zniweluje kary, które ten już posiada, zamiast zdyscyplinować go w stosowny sposób. Nie zamierzam oczywiście kwestionować jego postępowania, gdy już do niego dojdzie.
Przez uderzenie serca utrzymywał zmrużenie zielonych oczu.
- Zmiana imienia na pożądane stanowiłaby jednak nagrodę za nieodpowiednie zachowanie i mogłaby doprowadzić do nieodpowiednich wniosków. Powiedziałem mu, że jeśli jego zachowanie przystoić będzie wojownikowi będzie mogło być ono zmienione podczas jego ceremonii mianowania na wojownika.

_________________

Elegant maniac.

– Z drugiej strony, dalsze negowanie jego potrzeby i kolejne żałosne próby wymuszenia na nim posłuszeństwa mogą tylko pogorszyć sytuację. Nie dość, że nie działają, to jeszcze uczą go, że klan nie chce go słuchać i ma gdzieś jego samopoczucie, byle by tylko pracował. Też nie za fajne, prawda? – odparła, przedstawiając drugą stronę medali obecnych metod, jakie są używane w stosunku do Szpaka i które na razie zawodzą, o czym można było się przekonać na Zgromadzeniu. – Imię ma znaczenie, Konwalio, nawet to terminatorskie. Jest to symbol dorastania, wkroczenia na nowy etap życia, pokazuje, kim jesteś, co osiągnąłeś i służy w pewien sposób za motywację do dalszego rozwoju. Gdybyś ty został nie Konwaliową, a na przykład Senną Łapą, to też raczej nie byłbyś chętny do okazywania szacunku swoim współklanowiczom i pracy nad sobą. A do ceremonii mianowania na wojownika to trzeba jeszcze dożyć. Do tego świętego momentu musiałaby na ciebie ciążyć ta dziwnaczna, niepasująca do ciebie nazwa, pokazująca, jaki z ciebie jest terminator i kim jesteś dla swojego własnego klanu. – przedstawiła swój punkt widzenia. Tutaj na chwilkę zawisła, gdyż zdała sobie sprawę, że to uderzenie w pysk terminatora było całkiem podłym ruchem z jej strony. Będzie musiała go za to przeprosić i może jeszcze porozmawiać z Zaćmieniem odnośnie tych wszystkich dziwacznych kar.
– Nie żebym usprawiedliwiała zachowanie Śpiewającej Łapy. Próbuję ci tylko przedstawić możliwe powody i motywy, które nim kierują. Osobiście uważam, że lepiej mimo wszystko spróbować mu zmienić to nieszczęsne imię, a jeśli i po tym nie dojrzeje, to cóż... zawsze można go wygnać. – dodała, żeby Konwalia sobie nie myślał, że nagle zdecydowała bronić jego terminatora, chociaż sama dosłownie go uderzyła na Zgromadzeniu.

_________________

Omszali Strażnicy - Page 6 Pszczola-podpis

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

- Ależ działają. Obecne zachowanie Śpiewającej Łapy pozostaje karygodne, jest jednak lepsze, niż postawa którą prezentował, gdy rozpoczęliśmy trening.
Wykład, którego mu udzielała pozostawał zbędny.
- Senna Łapa nie byłaby nieodpowiadającym mi imieniem; nigdy nie należałem do prędkich kotów. Oczywiście, Senna Konwalia stanowiłoby miano o innym, bardziej jednoznacznym niż obecnie znaczeniu, i ono jednakże stanowiłoby zawoalowaną grozę - rzekł w zgodzie z własną opinią. - Zgodzę się z tobą, że imię stanowi istotną część naszych osób, nie zmienia to jednakże faktu, że o jego zmianę można ubiegać się na sposoby inne, niż stosowanie agresji słownej, zdaje się zatem, że dotarliśmy do konsensusu.
Przez uderzenie serca milczał, by następnie poruszyć inny temat.
- Wracając zaś do kwestii Zaćmionego Słońca... co sądzisz na temat pełnienia przez nią roli zastępcy? - spytał się. - Podejrzewam, że zgromadzenie mogło postawić waszą relację w dość trudnym położeniu.

_________________

Elegant maniac.

– No właśnie widziałam, jak bardzo one działają... – rzuciła z ironicznym uśmiechem na zapewnienie Konwalii. Skoro to zachowanie ma być lepsze, to aż bała się wyobrazić, jaki on był na początku treningu. Jego terminator uczył się niejeden księżyc i miał wystarczająco czasu, żeby nauczyć go odpowiednich manier przed Zgromadzeniem, ale chyba nie końca się udało.
Wzruszyła ramionami, gdy okazało się, że zmyślone przez nią imię odpowiadało Konwalii. Chciała w takim razie zaproponować, żeby sam sobie wymyślił coś upokarzającego - jak dziwnie by to nie brzmiało. Ostatecznie sobie odpuściła, bo Konwalia i tak rozumiał, o co jej chodzi.
– Cóż, Śpiewająca Łapa jest jeszcze młody i pewnie po prostu nie zna innego sposobu. Na razie i tak wszystko się zwodzi do jednego punktu - rozmowy z przywódcą. Żar jest bardzo łagodny i wyrozumiały, więc spokojnie dojdzie do pogodzenia oraz zmiany tego nieszczęsnego imienia, a terminator zrozumie, że da się dążyć do rzeczy w spokojniejszy sposób i w ogóle będzie szczęśliwy. – odparła. Dziwiła się, że nikt, nawet sam terminator, nie poszedł z tym od razu do Rozżarzonej Gwiazdy, tylko próbują wszystkimi siłami pogodzić Śpiewającą Łapę z jego imieniem.
Pszczoła uniosła lekko jedno z brwi na pytanie kocura. Co go to tak interesowało? Z drugiej strony, w sumie nie miała nic przeciwko, żeby nieco podzielić się swoją opinią. I tak plotki były tutaj normalną rzeczą.
– Owszem. W skrócie... Mam wątpliwości. Niby jest pracowita i dba o swoje obowiązki, ale sposób, w jaki rozwiązuje konflikty w klanie, pozostaje wiele do życzenia. Poza tym mam wrażenie, że jest już tym zmęczona. Nie wiem, chyba jednak rola zastępcy trochę ją przerasta, tylko nie chce się do tego przyznać. – wyraziła swoją opinię o siostrze, dość cicho i ogólnie, bo nie widziała potrzeby w tym, żeby wyjawiać wojownikowi szczegóły. Chyba że go to bardzo interesowało.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

- Jak już mówiłem - przed ich wprowadzeniem zachowanie Śpiewającej Łapy pozostawało jeszcze więcej do życzenia - rzekł, podkreślając swe słowa ponownie, by złotofutra nie kwestionowała dalej jego słów. Zdawało mu się, że osiągnęli wcześniej nić porozumienia - nierozsądnym byłoby ją niszczyć.
- Oczywiście, choć rozmowa ta powinna odbyć się dopiero, gdy na taką nagrodę zasłuży. Zamierzam wkrótce omówić jego temat z Rozżarzoną Gwiazdą.
Już przed tym, jak się odbyła, wiedział, jakie będzie stanowisko rudofutrego. Nie odpowiadało mu ono.
- Początkowo wydawała się być bardzo zaangażowana we wprowadzenie zmian w naszym klanie - rzekł w odpowiedzi na słowa kotki, pamiętając pierwszą swoją rozmowę z jednooką po otrzymaniu przez nią nowego stanowiska. - Czemu tak uważasz?

_________________

Elegant maniac.

Mruknęła. No dobra, skoro Konwalia uważał, że jego metody jakoś działały, to cóż, jemu widać bardziej. Pszczoła jedynie przedstawiała to, jak wygląda zachowanie jego terminatora z boku.
– Nagrodę? Za co? Za to, że przywódca w końcu postanowił naprawić swój błąd? – spytała nieco zdziwiona. Od kiedy na rozwiązanie tak banalnego problemu trzeba zasłużyć? Miała wrażenie, że im więcej Konwalia mówił, tym mniej popierała jego zdanie.
– Cóż... Na Zgromadzeniu ogólnie wszystko szło u niej dobrze, dopóki nie zaczął się problem ze mną i Śpiewającą Łapą. Wtedy ona jedynie nas upomniała i jasno dała znać, że nie będzie więcej nas brać na najbliższe zgromadzenia, chociaż nawet nie spytała, co się stało. I chyba nie chciała wiedzieć, bo potem nie poruszała już nigdy tego tematu. Przynajmniej ze mną. Miała zmęczony głos, więc pomyślałam, że to przez przemęczenie. – odparła. Pszczoła nie wiedziała, jak bardzo Zaćmienie była zaangażowana we wprowadzenie jakichś tam zmian w klanie. Praktycznie nie rozmawiała ze swoją siostrą i nie była obecna na jej wyborze na zastępcę. Być może ta po prostu coś tam naobiecywala, ale wyszło, jak zwykle. Tak czy siak, na razie Pszczoła nie dostrzegała żadnych pozytywnych zmian w tym klanie.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Na okres trwania dwóch uderzeń serca zmrużył oczy.
- Twoja perspektywa jest interesująca i... masz rację - rzekł po chwili zastanowienia. - Porozmawiam z Rozżarzoną Gwiazdą gdy tylko pozwoli na to jego stan zdrowia. Ostatnimi czasy, zdaje się, pozostawia on wiele do życzenia, co mnie niepokoi.
Słuchał uważnie dalszych słów wypowiadanych przez kotkę. To, co mówiła, było doprawdy zastanawiające.
- Myślę, że ktoś powinien z nią o tym porozmawiać, choć ja znam ją niewystarczająco, by próbować to uczynić - rzekł zgodnie z prawdą. - Myślałaś o tym, by poruszyć ten temat z nią lub z Rozżarzoną Gwiazdą? Jako, że twoja siostra go zastępuje, stanowi w pewnym sensie jej mentora.

_________________

Elegant maniac.

Oh? Wygląda na to, że Konwaliowy Sen został przekonany. Pszczoła skinęła łbem w znak poparcia, żeby w najbliższym czasie porozmawiał z Rozżarzoną Gwiazdą, tym samym kończąc ten temat.
– Hm... Nie wiem, muszę się zastanowić... Ale spróbuję. – odparła na jego pytanie dotyczące rozmowy z którymś z władzy. Sama nie uważała się za kogoś, kto dobrze znał Zaćmienie, mimo że dosłownie była jej siostrą. Może spróbuje porozmawiać z nią, tak na spokojnie. Nie po to, żeby zniechęcić ją do pełnienia roli zastępcy, ale może skłonić ją do refleksji, okazać wsparcie czy zrobić cokolwiek, żeby jej pomóc. Co jak co, ale potencjał miała. Szkoda więc byłoby go zmarnować.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

- Rozmawiałaś może ostatnio z Wronim Cieniem? - spytał się, poruszając następny ciekawiący go temat. - Ostatnio coraz rzadziej widuję go w obozie.
Od bardzo dawna nie rozmawiał z żółtookim i, choć nie tęsknił za jego obecnością, zastanawiał się, co mogło być powodem tego - niemalże - zniknięcia. Mimo, że był kłamcą, jego brat należał do rodziny. Czyżby nagłe jej powiększenie się sprawiło, że Wrona zamierzał opuścić klan, podobnie, jak uczynił to Kruk, gdy na świecie pojawili się pierwsi potomkowie Roztrzaskanej Tafli?

_________________

Elegant maniac.

Uniosła lekko jedno ze swoich brwi, kiedy Konwalia nagle zdecydował się poruszyć temat Wrony. Jak widać, nie ona jedna zauważyła, że ostatnio rzadko kiedy się go widywało. Chociaż tutaj nic dziwnego, bo przecież Konwalia był jego bratem.
– Ostatnio rozmawiałam z nim, kiedy oglądaliśmy spadające gwiazdy. Powiedział mi, że jakoś "wymarniało mu się", a z jego wypowiedzi wynikało, że życie w klanie stało się dla niego puste i bezcelowe. Może to ma jakiś związek z jego stopniowym zanikaniem? – powiedziała. Wtedy nie przywiązywała tym słowom większej uwagi, bo myślała, że po prostu trochę mu było w klanie, podobnie jak i jej. Sądziła, że będzie dalej tutaj siedzieć, aż w końcu się przyjmie, jak większość gromiaków, ale wygląda na to, że się myliła.
Nie wiedziała, jak ma się z tym czuć. Z jednej strony trochę jej było żal, że niedługo pewnie zniknie na dobre, ale z drugiej, nie zamierzała go powstrzymywać. Skoro sam stopniowo odcinał się od klanowego życia, to robił to świadomie i jeśli czuł się lepiej jako samotnik, to nie chciała mu tej radości odbierać. Może jednak powinna z nim porozmawiać, żeby się upewnić, że niczego nie knuje przeciwko klanowi.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

Wypowiedź wojowniczki ukazywała postać Wrony w świetle, w którym spodziewał się ją zobaczyć. Kocur istotnie stopniowo podążał śladami swojego ojca. Czyżby zielonooki miał wkrótce utracić kolejnego członka swojego rodzeństwa, by ostatecznie posiadać kontakt jedynie z Jeziorem?
- Możliwe - rzekł zgodnie z prawdą, zastanawiając się, czy problemowi wspomnianemu przez Pszczeli Pył można w jakiś sposób zaradzić. - Wątpię, byśmy mogli wywrzeć wpływ na jego ostateczną decyzję... jak sądzisz?
Zdawał sobie sprawę z faktu, że złotofutra spędzała z żółtookim wiele czasu, uznał więc, że jej opinia mogła okazać się istotna.

_________________

Elegant maniac.

– Nawet nie wiem, czy powinniśmy. Z jego wypowiedzi słychać było, że już praktycznie nic go nie trzymało w klanie. Jeśli będzie czuć się lepiej jako samotnik, to nie widzę sensu, by go przed tym powstrzymywać. Mam tylko nadzieję, że chociaż powiadomi o tym przywódcę, żeby później cały klan się o niego nie martwił. – mruknęła. Dla niej wszelkie próby powstrzymania zniechęconego do klanu kota przed odejściem było trochę niepotrzebne. I tak prędzej czy później sam odejdzie, a oni tylko niepotrzebnie by zmarnowali czas. Nawet, jeśli udałoby im się przytrzymać Wronę na nieco dłużej, to wątpiła, żeby to polepszyło jego samopoczucie. Uważała, że lepiej od razu pozwolić go puścić. I tak wiele osób przychodziło i odchodziło. Taki jest krąg życia klanowych kotów.

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

- Podejrzewam, że pozostanie to kwestią naszej indywidualnej oceny - odrzekł, osobiście nie wiedząc jaki wzór postępowania należy obrać. - Jeśli mam być szczery ewentualny wybór drogi samotnika przez mego brata mi nie odpowiada, ostatecznie jednak jest kotem dorosłym. Żywię jedynie nadzieję, że jeśli podejmie taką decyzję, powie o niej naszej matce - zamiast kolejnym czynem upodabniać się do zachowania Kruka.
Ciekaw był, czy kiedykolwiek zobaczy którąś ze swych zaginionych sióstr. Jeśli Wrona również zniknie, z rodzeństwa pozostanie mu jedynie Jezioro. Doprawdy, pełne ironii jest przeznaczenie.

_________________

Elegant maniac.

– Ta... – mruknęła, spoglądając na ziemię i potakując lekko łbem. Rozumiała, co czuje Konwaliowy Sen, mimo że sama ich nie podzielała. Rozumiała, że nie chciał, aby go porzucił kolejny członek jego rodziny. Żywiła jednak nadzieję, że nie będzie próbować trzymać tutaj swojego brata na siłę, bo z tego będzie tylko więcej szkód, niż pożytku.
– Dobra, pójdę już, bo ja mam jeszcze polowanie do zrobienia. Możesz porozmawiać ze swoim bratem, jeśli tak bardzo się martwisz. Przynajmniej będziesz o niego spokojny, nawet, jeśli nie uda ci się go przekonać. Tylko proszę, nie zmuszaj go do niczego. – rzekła, bo cóż, ona powiedziała już wszystko, co mogła w tej kwestii. Nie była też ekspertem w psychologii, więc nie chciała za bardzo udzielać swoich rad. Podobno w większości przypadków, gdy coś kogoś trapiło, najlepszym środkiem była zwyczajna rozmowa. Może więc to i z Konwalią podziała? – Do zobaczenia. – rzuciła na pożegnanie, nim oddaliła się od kruczoczarnego kocura.

//zt?

_________________

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

- Nawet, jeśli zdołam go odnaleźć... nie zamierzam wywierać na niego jakiegokolwiek wpływu. Wrona jest kotem w wieku, w którym sam jest odpowiedzialny za swe czyny - odparł po skinięciu głową - wyrazie aprobaty dla słów złotofutrej kotki.
- Do zobaczenia, Pszczeli Pyle - odparł. Żywił nadzieję, że rozmowy z siostrą jego niegdysiejszej mistrzyni staną się stałym elementem jego przyszłego życia - okazywały się być rozwijające.

[z/t]

_________________

Elegant maniac.

Pochmurne i wietrzne dni które są ostatnio codziennością nie niszczą mojej chęci do pracy - szczególnie po tym krótkim pobycie w lecznicy.
Kierowałam się pod wiatr, z ugiętymi łapami uważając na wszelkie gałązki czy listki i z ogonem zrównanym z linią grzbietu.

_________________

don't e v e r say it's over if I'm breathin'
racin' t o the moonlight and I'm speedin'
i'm headed to the stars, ready to go far

i'm star walkin' . • * : • ✬ • : * • .

tereny górskie, skaliste

Jeżynowy Cierń należało pochwalić za jej wytrwałość, bowiem wiatr nie szczędził wojowniczki. Nie dość, że mroźny, to jeszcze i mocny, ale nieporywisty. Sytuacji nie pomagał fakt, że kocica wybrała się do wymagającego, górskiego terenu, gdzie nie było żadnych osłaniających ją drzew ani krzewów. Zamiast trawy przeważały tutaj śnieg i omszone skały, a uważać musiała głównie na śliskie podłoże, a nie na gałązki czy liście, o czym wkrótce się przekonała. W pewnym momencie podczas wędrówki jej lewa przednia łapa ześlizgnęła się, bo przypadkowo postawiła ją nie tak na jednej ze skałek. Na szczęście, w porę odzyskała równowagę, a cała sytuacja skończyła się jedynie na lekkim zachwianiu.

Jeżynowy Cierń: P: 4 | S: 35 | Z: 9 | Sz: 18 | O: 26 | HP: 120 | W: 140
· Ostre kły | Twarda skóra
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]

- Kurnww - mruknęłam pod nosem łapiąc równowagę. Jeszcze skręcenia mi tutaj brakuje.
Ale nie poddawałam się, dalej szłam pod wiatr z zachowaniem podstawowej pozycji łowieckiej (ugięte łapy, ogon zrównany z linią grzbietu oraz przede wszystkim cisza)

_________________

don't e v e r say it's over if I'm breathin'
racin' t o the moonlight and I'm speedin'
i'm headed to the stars, ready to go far

i'm star walkin' . • * : • ✬ • : * • .

Mimo zetknięcia się z dość niebezpieczną sytuacją, wojowniczka nie odpuszczała. Brnęła dalej przez wiatr, cicho i ostrożnie stąpając po omszonych skałach. Po paru chwilach o jej nozdrza obił się lekki zapach drapieżnika, którego mogła dostrzec dwie długości drzewa dalej. Był to... bury kot? Tak mogło wydawać się z daleka, ale gdyby przyjrzała się mu bliżej, to dostrzegłaby dziwnie gruby, tępo zakończony ogon z czarnym końcem. Poza tym wyglądał na masywniejszego, niż przeciętny samotnik. Przechadzał się on po śnieżnych pagórkach, rozglądając się za pożywieniem, ale jeszcze nie zauważając kocicy.

Jeżynowy Cierń: P: 4 | S: 35 | Z: 9 | Sz: 18 | O: 26 | HP: 120 | W: 140
· Ostre kły | Twarda skóra
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]

Żbik: S: 45 | Z: 23 | Sz: 18 | O: 30 | HP: 160 | W: 140

Zmarszczyłam brwi w niezadowoleniu. Żbiki były dziwne, takie niezcywilizowane koty... coś poniżej samotnika. I tak nie chroniło go przed śmiercią w walce ze mną.
Zaczęłam skradac się w kierunku przeciwnika pilnując tego by ten sie nie zorientowal ze tu w ogole jestem, łapy miałam ugięte a ogon zrownany z linią grzbietu. Pilnowałam gdzie stawiam łapy i tego aby wiatr wiał mi w pyszczek.
Gdy byłam dostatecznie blisko skoczyłam z całym impetem w burego chcąc go powalić i wgryźć się w kark.

_________________

don't e v e r say it's over if I'm breathin'
racin' t o the moonlight and I'm speedin'
i'm headed to the stars, ready to go far

i'm star walkin' . • * : • ✬ • : * • .

Starlight