Niestety Tojad nie miała tyle szczęścia, bo znalazla całe nic.

JADOWITA ŁAPA:
P: 2 | S: 18 | Z: 16 | Sz: 4 | O: 18 | HP: 120 | W: 100
✦ cechy: ostre pazury, twarda skóra
✦ brak umiejętności

Zmrużyła ślepia na widok tego, co miała złapać jako pierwsze. Przez chwilę w ogóle zastanawiała się, czy koty faktycznie na to polowały, czy raczej zaliczało się to do kategorii robaków, ale przypominała sobie widok takiego kreta czy nornicy na stosie. Był podobny do myszy, więc pewnie i taką zasadę powinna zastosować. Jeśli dobrze kojarzyła, były ślepe — tylko lepiej dla niej.
Ugięła łapy i zrównała ogon z linią grzbietową, upewniając się jeszcze, że idzie pod wiatr. Cichymi, ostrożnymi krokami — tak, by na nic nie nadepnąć — zaczęła się zbliżać do ofiary, przy okazji zrzucając ciężar ciała na tylne łapy. Gdyby udało się jej zbliżyć, wyskoczyłaby i zabiła kreta ugryzieniem w okolicach karku. Tylko, uch, pewnie przy okazji nawdycha się ziemii, którą tak dumnie kopał.

TYP TERENU: głębia lasu, brzeg lasu

Jeżynowa Łapa
P: 2 | S: 14 | Z: 19 | Sz: 16 | O: 7 | HP: 120 | W: 100-4=96/100 | MP: 1

Cechy:
• Cichy krok
• Ostre pazury
• Wrażliwa skóra

Umiejętności:
• Wspinaczka: poziom 2

Okazuje się, że krety, choć nie wyglądają jakby potrafiły biegać... potrafią biegać. Zwierzę rzuciło się do ucieczki, spełzając prędko z kopca i biegnąc w sobie tylko znanym kierunku. Być może... w stronę drugiego kopca? Pozostało pytanie czy terminatorka okaże się od niego szybsza, jeśli, oczywiście, podejmie się wyzwania.


Niezadowolona kontynuowała swe poszukiwania poruszając się pod wiatr. Rozglądała się, nasłuchiwała i węszyła żywiąc nadzieję że znajdzie jakąś zwierzynę chętną do zakończenia żywota.

Żadna zwierzyna niestety do śmierci chętna nie była, a Tojad znów spotkało jedynie nic.

JADOWITA ŁAPA:
P: 2 | S: 18 | Z: 16 |  Sz: 4 | O: 18 | HP: 120 | W: 100
✦ cechy: ostre pazury, twarda skóra
✦ brak umiejętności

Przez uderzenie serca kotkę objął szok, że coś takiego w ogóle potrafi biegać, ale szybko zmienił się w akcję — skoro dostała szansę dogonienia zwierzyny, nie zamierzała jej zmarnować. O tym zresztą mówił kodeks, czyż nie? Ruszyła do biegu za czarnym kształtem, licząc, że zdoła złapać go w swoje szpony zanim zakopie się w kolejnym z kopców.

TYP TERENU: głębia lasu, brzeg lasu

Jeżynowa Łapa
P: 2 | S: 14 | Z: 19 | Sz: 16 | O: 7 | HP: 120 | W: 96-6=90/100 | MP: 1

Cechy:
• Cichy krok
• Ostre pazury
• Wrażliwa skóra

Umiejętności:
• Wspinaczka: poziom 2

Rzut na pogoń: pogoń trwa

Kret, niestety, okazał się sprytnym uciekinierem który wciąż umykał Jeżynowej Łapie. Na jej szczęście nie oddalił się wystarczająco by nie była w stanie go dopaść. Pytanie jedynie, czy nie uczyni tak w przyszłości? Jeśli termiatorka chciała się o tym przekonać musiała kontynuować swą próbę dogonienia i schwytania.


Gwiezdni nie zsyłali jej nic, co mogłaby upolować. Niezadowolona brnęła pod wiatr nasłuchując, węsząc i rozglądając się uważnie w poszukiwaniu zwierzyny.

Nareszcie pojawiło się coś, co mogło zwrócić uwagę Tojad. W krzewach długość drzewa od niej mogła zauważyć skrawek rudawego futerka, zaś w nosie poczuć woń gryzonia. Gdyby przyjrzałaby się dłużej i lepiej, zauważyłaby coś podobnego do myszy, jednak pulchniejszym, o mniejszych uszach i wspomnianym, jasnorudym kolorze.

JADOWITA ŁAPA:
P: 2 | S: 18 | Z: 16 |  Sz: 4 | O: 18 | HP: 120 | W: 100
✦ cechy: ostre pazury, twarda skóra
✦ brak umiejętności

Nie dość, że umiały biegać, to robiły to szybko i niewygodnymi zygzakami, zdaje się. Jeżynową Łapę to nieco zirytowało, ale wciąż próbowała dogonić i dopaść kreta.

TYP TERENU: głębia lasu, brzeg lasu

Jeżynowa Łapa
P: 2 | S: 14 | Z: 19 | Sz: 16 | O: 7 | HP: 120 | W: 90-8=82/100 | MP: 1

Cechy:
• Cichy krok
• Ostre pazury
• Wrażliwa skóra

Umiejętności:
• Wspinaczka: poziom 2

Rzut na pogoń: pogoń nieudana

Owszem, potrafiły biegać - na tyle prędko, że Jeżynowa Łapa nie była w stanie dogonić zwierzęcia. Już wkrótce niewielkie, ciemnofutre żyjątko zaczęło oddalać się coraz bardziej by następnie całkowicie znaleźć się poza zasięgiem wzroku kotki.


Nareszcie! Ugięła łapy, ciężar przeniosła na tylne kończyny, bo w końcu miała do czynienia z wiewiórką - gryzoniem. Ostatecznie zdawało się że miała szansę powrócić do obozu ze zwierzyną. Skradała się pod wiatr z ogonem utrzymanym na poziomie reszty kręgosłupa. Uważała, żeby nie nastąpić na nic co może wywołać hałas. Jeśli zdołała podejść wystarczająco blisko - podjęła próbę wyskoczenia ku zwierzęciu, przyszpilenia go pazurami do ziemi i rozerwania mu gardła. Miała szansę na zdobycie swojej pierwszej zwierzyny!

Zwierzątko wydawało się jakby zaspane, co jedynie pomagało Jadowitej Łapie… ale mimo tego, że podkradła się dobrze, to źle wycelowała swój ostatni skok. Coś, co chyba w ogóle nie było wiewiórką, spłoszyło się i zaczęło uciekać, jednak terminatorka miała jeszcze szansę dogonić orzesznicę.

JADOWITA ŁAPA:
P: 2 | S: 18 | Z: 16 |  Sz: 4 | O: 18 | HP: 120 | W: 100 - 6 = 94/100
✦ cechy: ostre pazury, twarda skóra
✦ brak umiejętności

Biegła, ale w końcu zgubiła kreta. Zassała powietrze przez zęby ze zirytowaniem, bowiem kret wyglądał na coś łatwego do upolowania… ale to tylko lekcja, by nie oceniać rzeczy po okładce. Zamiast nadmiernie lamentować zgubienie pierwszej zdobyczy, Jeżyna ruszyła dalej w poszukiwaniu czegoś do upolowania.

TYP TERENU: głębia lasu, brzeg lasu

Jeżynowa Łapa
P: 2 | S: 14 | Z: 19 | Sz: 16 | O: 7 | HP: 120 | W: 90-8=82/100 | MP: 1

Cechy:
• Cichy krok
• Ostre pazury
• Wrażliwa skóra

Umiejętności:
• Wspinaczka: poziom 2

Pora Nowych Liści była zwana także porą, podczas której wszystko budziło się do życia. Niestety w chwili obecnej Jeżynowa Łapa nie była w stanie zaobserwować niczego, co byłoby w stanie potwierdzić tę regułę - okolica pozostawała całkowicie ogarnięta ciszą.

Zirytowana ruszyła za zwierzyną. Czuła jak jej serce przyspiesza, a mięśnie spinają się coraz bardziej. Zamierzała doskoczyć do wiewiórcznicy, przyszpilić ją pazurami do podłoża i zębami rozciąć gardło. Wyobrażała sobie że zrobi to jednym, płynnym ruchem.

Prędkość reakcji popłaciła, bowiem niedługo po podjęciu pogoni za bliżej niezidentyfikowaną myszowiewiórką, Tojad miała ją martwą w swoich zębach. Jupi!

JADOWITA ŁAPA:
P: 2 | S: 18 | Z: 16 |  Sz: 4 | O: 18 | HP: 120 | W: 94 - 6 = 88/100
✦ cechy: ostre pazury, twarda skóra
✦ brak umiejętności
✦ +5 PD (orzesznica)

Nic. Cóż. Szukała dalej.

TYP TERENU: głębia lasu, brzeg lasu

Jeżynowa Łapa
P: 2 | S: 14 | Z: 19 | Sz: 16 | O: 7 | HP: 120 | W: 82/100 | MP: 1

Cechy:
• Cichy krok
• Ostre pazury
• Wrażliwa skóra

Umiejętności:
• Wspinaczka: poziom 2

Zwierzę, które nie tak dawno siostra Jeżynowej Łapy wzięła za wiewiórkę wkrótce ukazało się również samej. Niewielki, jasnorudy gryzoń buszował pośród poszycia poszukując pożywienia. Zdawało się, że w ogóle nie przejmuje się tym, że może czyhać na niego jakieś zagrożenie!

Udało jej się. Udało! Teraz pozostało tylko uparcie poszukiwać innej zwierzyny żeby przynieść na stos więcej, niż siostra. Nie, żeby nie kochała Jeżyny, ale nutka rywalizacji nie mogła jej w niczym zaszkodzić, prawda? Jadowita Łapa rozglądała się, nasłuchiwała uważnie, węszyła i podążała pod wiatr.

Niestety kolejna rzecz, jaka wpadła jej w oczy, nie była czymś, czego upolowanie należałoby do łatwych. Gdyby spojrzała wyżej, na dziuplę drzewa dwie długości lisa od siebie, zauważyłaby tam nieco burych piór i dziób, odpoczywał w niej bowiem puchacz.

JADOWITA ŁAPA:
P: 2 | S: 18 | Z: 16 |  Sz: 4 | O: 18 | HP: 120 | W: 88/100
✦ cechy: ostre pazury, twarda skóra
✦ brak umiejętności
✦ +5 PD (orzesznica)

Miała coś. Po cichu wzięła oddech i ugięła od razu łapy. Gryzoń… ciężar ciała na tylnych łapach, tak, potem upewnienie się w kierunku wiatru. Wyrównując swój ogon z linią grzbietu zaczęła ostrożnie podkradać się do dość dziwnego stworzenia, uważając, by jej kroki nie wywołały żadnego niepożądanego dźwięku. A jeśli udało jej się zbliżyć — wyskoczyła z zamiarem zabicia orzesznicy. Może właśnie mordowały parę?

TYP TERENU: głębia lasu, brzeg lasu

Jeżynowa Łapa
P: 2 | S: 14 | Z: 19 | Sz: 16 | O: 7 | HP: 120 | W: 82-4=78/100 | MP: 1

Cechy:
• Cichy krok
• Ostre pazury
• Wrażliwa skóra

Umiejętności:
• Wspinaczka: poziom 2

I niestety! Choć kotka skradała się prawidłowo to zwierzę, być może z powodu wyjątkowo rozwiniętej intuicji dostrzegło ją i rzuciło się do ucieczki. Na szczęście wciąż istniała szansa na dogonienie orzesznicy.


Oooooooo. Nie. Zamarła w bezruchu patrząc na ptaszysko z szeroko otwartymi oczami. Poczuła, jak sierść na karku i grzbiecie zaczyna się jej jeżyć coraz bardziej. Dopiero po kilku uderzeniach zdołała zacząć na sztywnych łapach wycofywać się jak najdalej od zwierzęcia, upewniając się, że wiatr wieje w jej nos. Unikała wzroku ptaszyska jak tylko mogła - skrywała się za pniami i krzewami, jak najprędzej ustawiła się też tak żeby nie znajdować się od przodu zwierzęcia.
Dopiero po jakimś czasie zatrzymała się stając szeroko na łapach i oddychając ciężko. Kolejne trzydzieści uderzeń serca zajęło jej uspokojenie się. Dopiero wtedy ruszyła przed siebie, już znacznie mniej pewnie, wciąż pod wiatr. Rozglądała się uważnie, nasłuchiwała i węszyła w poszukiwaniu zwierzyny.

Wycofała się z pola wzroku puchacza i wszystko wskazywało na to, że jest dobrze… gdyby nie to, że wraz z kilkoma kolejnymi krokami, do jej nozdrzy doszedł zapach kundla. A potem szczekanie, co prawda z oddali, ale nie dalej, niż trzech długości drzewa. Owszem; gdzieś za poszyciem widziała czasem mignięcie merdającego ogona średniej wielkości psa. Ups?

JADOWITA ŁAPA:
P: 2 | S: 18 | Z: 16 |  Sz: 4 | O: 18 | HP: 120 | W: 88/100
✦ cechy: ostre pazury, twarda skóra
✦ brak umiejętności
✦ +5 PD (orzesznica)

Ugh. Rzuciła się w pogoni, rzecz jasna, nie zamierzając zmarnować tej zwierzyny, jak uprzednio kreta. Jeśli udało jej się dogonić orzesznicę, zabiła ją.

TYP TERENU: głębia lasu, brzeg lasu

Jeżynowa Łapa
P: 2 | S: 14 | Z: 19 | Sz: 16 | O: 7 | HP: 120 | W: 78-6=72/100 | MP: 1

Już wkrótce kotka zdołała dogonić i zgładzić orzesznicę. Pozostawało teraz jedynie ukryć zwierzynę i wyruszyć dalej lub zakończyć polowanie.

Cechy:
• Cichy krok
• Ostre pazury
• Wrażliwa skóra

Umiejętności:
• Wspinaczka: poziom 2
• +5PD (orzesznica)



Z psem też nie zamierzała walczyć. Poruszając się pod wiatr i zachowując ciszę oddaliła się od psa by następnie niespiesznym krokiem ruszyć w kierunku siostry która, jak się okazało, również upolowała gryzonia.
- Widzę, że złowiłyśmy to samo - oznajmiła. - Wracajmy do obozu. Spotkałam puchacza i psa, to brzmi jak znak, żeby odpuścić.