Robak słuchał patrząc się pod siebie. Czyli generalnie nie mógł schodzić głową w dół. Miało to raczej sens w jego odczuciu. Zadek by mu zaciążył i wywrócił w drugą stronę prowadząc do upadku. Także to, że należało schodzić głową do góry było dla niego jasne po tłumaczeniu Tafli. Niekoniecznie podobało mu się to, że nie wiele się wtedy widzi, ale lepsze to niż wywalić się i obić mordkę. Tak to samo schodzenie brzmiało nieskomplikowanie.
Zbliżył się znowu bardziej do pnia by wbić w niego mocniej pazury i zacząć schodzić. Po wolutku zsuwał się w stronę ziemi. W pewnym momencie puścił trochę mocniej i osunął się spory kawałek. Nieco go to wystraszyło, ale złapał się znowu mocno i poszło już z górki. Zeskoczył, gdy był już blisko trawy i stanął przed Taflą zadowolony czekając na to co dalej będą robić.

Robakowi podobała się możliwość wspinania na drzewa. Było to dosyć niebezpieczne, ale jak się będzie trzymać zasad to nie powinno mu się nic stać. A było z tym sporo frajdy. Czas na wspinaczkę jednak szybko minął. Tafla ruszyła dalej, a Robak podreptał za nią. Ostatnia granica. Czarny miej więcej był w stanie stwierdzić, w którym miejscu ona będzie. Skoro była ostatnią. Zwolnił kroku, gdy znaleźli się już przy granicy, a Tafla wskoczyła na skałę. Także ugiął łapy i skoczył na Cichą Skałę, by usiąść obok mistrzyni. Krew zapulsowała mu w uszach na słowa Tafli. Był podekscytowany myślą, że mógłby zostać już łowcą.
- Robak czuje się gotowy, spędził wiele księżycy nad treningiem.
Nie miał problemów z polowaniem, a to o to właściwie chodziło w byciu Łowcą. Mógł stwierdzić, że chciałby już być Łowcą, a nie Nowicjuszem. Tylko czy zasługiwał po tym jak parę księżycy temu podwinęła mu się łapa? On wiedział, że się poprawił i był bardziej ostrożny. Ale Tafla zdawała się też chcieć by został już Łowcą.

Na pysku Robaka Wspinającego się po Wielkim Dębie wymalował się ciepły uśmiech. Był szczęśliwy, że niedługo będzie miał za sobą etap bycia Nowicjuszem. Zostanie Łowcą było czymś na co czekał od bardzo dawna.
- Robak nie zawiedzie Tafli jako Łowca.
Zeskoczył za nią i ruszył by przejąć wzdłuż granicy. Nastawił uszy, gdy nakrapiana zadała mu pytanie czy chciał jeszcze coś potrenować. No i generalnie znał odpowiedź od razu.
- Robak chciałby jeszcze poćwiczyć wspinaczkę. Wspiął się na drzewo tylko raz, w dla pewności wolałby jeszcze poćwiczyć.

Na spacer. Robak nie miał nic przeciwko temu pomysłowi. Skinął tylko pogodnie głową, uśmiechając się ciepło w stronę mistrzyni. Szedł za nią w spokoju w stronę Sosnowego Boru. Jej słowa trochę zbijały go z tropu. Wiedział, że powinny go cieszyć, ale niekoniecznie to odczuwał. Nie wiedział z czego Tafla miała być dumna. Nie gdy ta cała sprawa z Sarną się wydarzyła. Był ogółem kotem, któremu brakowało jakichkolwiek pozytywnych myśli na swój temat. Polował, wypełniał obowiązki, starał się, ale każdy inny kot to robił. Robak był po prostu w swojej głowie absolutnie bez wyrazu. Pusty. Czasem ewentualnie pochłonięty przez negatywne cechy. Uśmiechnął się jednak szeroko w stronę Tafli i zamruczał ciepło. Nie wiedział czy mówiła szczerze, ale w to akurat chciał wierzyć. Nie znał powodu dlaczego mistrzyni może być z niego dumna, ani pewna że Robak jej nie zawiedzie. Ale jakiś musiała mieć. Więc po prostu starał się odczuć jakąś radość związaną z tym. Albo przynajmniej pokazać ją mimo, że nie odczuwał jej. Co nie było tak trudne biorąc pod uwagę, że był mimo wszystko dosyć szczęśliwy z innego powodu, tego że był gotowy zostać Łowcą. Po prostu więc szedł za Taflą z uśmiechem. Lekko wymuszonym, ale tylko mu było to znane.