Trening Księżyca Schowanego we Mgle

Atak Królika: słaby
Atak Księżyc: krytyczny!

Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Pasmo niepowodzeń Księżyc pozwoliło jej zachować siły na ruch, który jak na razie wyszedł jej zdecydowanie najlepiej: w momencie, kiedy Królik pchnął ją lekko, ledwie się zachwiała, a po chwili z całą swoją siłą uderzyła go prosto w pysk. Uderzenie było mocne i choć zdecydowanie bardzo daleko było mu do łamania jakichkolwiek kości, to zdecydowanie zabolało.

Królik: P: 6 | S: 55 | Z: 28 | Sz: 13 | O: 20 | HP: 185 | W: 98-5=93/115
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; brak ogona
» Umiejętności: skradanie się 2; tropienie 2; wspinaczka 3

Księżyc: P: 2 | S: 13 | Z: 16 | Sz: 17 | O: 10 | HP: 115 | W: 90-10=80/105
» Cechy: cichy krok; sokoli wzrok; wrażliwa skóra
» Umiejętności: tropienie 1; wspinaczka 2

Gdyby Królik miał w zwyczaju się uśmiechać, pewnie zrobiłby to właśnie w tym momencie. Ironicznie, prawda? Uśmiechać się w momencie, kiedy właśnie mocno dostało się w pysk. Zawsze cieszyły go jednak sukcesy nowicjuszy, a to uderzenie niewątpliwie sukcesem było.
– Dobrze – mruknął z aprobatą, ale nie zatrzymywał się ani na chwilę. Nie zamierzał pozostawać jej dłużny. Zamierzał zrobić właściwie prawie dokładnie to, co ona. Prawie, bo uniósł łapę z zamiarem uderzenia jej w pysk od boku... ale w ostatniej chwili spróbował zmienić kierunek, żeby zamiast tego uderzyć ją od dołu w podbródek. Robił to głównie po to, żeby ją rozproszyć – i dodatkowo pokazać, że w walce wszystkie chwyty były dozwolone, gdyby udało mu się w porę zmienić trajektorię lotu łapy.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Cóż, w tym momencie, podobnie jak i Królik, czuła się szczęśliwa. Nie dlatego, że jej mistrz musiał teraz czuć porządny ból, tylko z faktu, że w końcu jej się coś udało. Niestety, nie miała zbyt dużo czasu na radość, bowiem Królik szykował dla niej kolejny atak.
Niezależnie od tego, gdzie jej mistrz ostatecznie trafi, ponownie ugięła bardziej łapy, a łeb pochyliła nieco do przodu, żeby zasłonić gardło, po czym wybiła się szybko do tyłu. Chciała w ten sposób wykonać kolejny odskok, unikając tym samym kolejnego potencjalnie bolesnego ciosu.

Czy Królikowi uda się markowanie ciosu? Rzut <1d10>:
parzyste – tak
nieparzyste – nie
» wypada: 8 – markowanie udane; celność Księżyc obniżona na następny ruch

Atak Królika: udany
Unik Księżyc: udany
» ostateczny atak Królika: nieudany

Strategia Królika była dobra, ale nie wystarczyła, żeby zmylić Księżyc. Obserwowała go dokładnie, czekając na odpowiedni ruch i odskoczyła akurat w porę, żeby uniknąć jego ciosu. Pewnie jej trochę ulżyło. Mimo wszystko na pewno nieprzyjemnie było oberwać od jednego z silniejszych strażników.

Królik: P: 6 | S: 55 | Z: 28 | Sz: 13 | O: 20 | HP: 185 | W: 93-4=89/115
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; brak ogona
» Umiejętności: skradanie się 2; tropienie 2; wspinaczka 3

Księżyc: P: 2 | S: 13 | Z: 16 | Sz: 17 | O: 10 | HP: 115 | W: 80-4=76/105
» Cechy: cichy krok; sokoli wzrok; wrażliwa skóra
» Umiejętności: tropienie 1; wspinaczka 2

No, no. Miała refleks. Dobrze. Jak na pierwszą walkę naprawdę dobrze. Właściwie to całkiem nieźle zaprezentowała już swoje umiejętności, ale nie chciał jeszcze kończyć dzisiejszego treningu. Trochę więcej praktyki nigdy nie mogło zaszkodzić. Żeby nie ułatwiać jej zadania, postanowił jeszcze raz spróbować ją oślepić, tym razem rzucając ziemią w jej oczy, a niezależnie od tego, czy to się udało, czy nie, zamierzał uderzyć ją łapą w bok głowy gdzieś na wysokości oczu, oczywiście ograniczając swoją siłę. Ot, bo gdyby to się udało, to w normalnej walce równie dobrze mógłby z łatwością uszkodzić jej wzrok.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Ah, niech to! Znowu będzie musiała się męczyć z tym przeklętym oślepieniem, lecz tym razem w postaci piachu w oczach! Natychmiast przymknęła swoje ślepia w nadziei, że może chociaż tym razem uda jej się tego uniknąć.
Następnie, czując, że zbliża się atak Królika, postawiła na kolejny unik, twierdząc, że to będzie mniej ryzykowne, niż kontratak. Jeszcze raz ugięła wszystkie swoje cztery kończyny i pochyliła się, aby za chwilkę wykonać odskok do tyłu.

Czy Królikowi uda się oślepić Księżyc? Rzut <1d10>:
parzyste – tak
nieparzyste – nie
» wypada: 5 – oślepienie nieudane

Atak Królika: krytyczny!
Unik Księżyc: udany
» ostateczny atak Królika: słaby

Tym razem Księżyc również była szybka, ale Królik jeszcze szybszy. Wprawdzie nie musiała mierzyć się z uciążliwą ziemią w oczach i udało jej się odskoczyć, ale jej mistrz i tak zdążył ją uderzyć w bok głowy, po prostu zminimalizowała to do pacnięcia, wycofując się, zanim zdążył włożyć w to pełną siłę.

Królik: P: 6 | S: 55 | Z: 28 | Sz: 13 | O: 20 | HP: 185 | W: 89-5=84/115
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; brak ogona
» Umiejętności: skradanie się 2; tropienie 2; wspinaczka 3

Księżyc: P: 2 | S: 13 | Z: 16 | Sz: 17 | O: 10 | HP: 115 | W: 76-3=73/105
» Cechy: cichy krok; sokoli wzrok; wrażliwa skóra
» Umiejętności: tropienie 1; wspinaczka 2

Refleks się trzymał, ale tym razem ją trafił. No, nic dziwnego, w końcu był strażnikiem w formie. Musiał czasem trafiać, byłoby dziwniej, gdyby tego nie robił. W każdym razie, hm, chyba widział już wystarczająco i niedługo mogli kończyć. Chciał jednak dać Księżyc ostatnią szansę na wykazanie się tego dnia, zanim przejdą do wniosków. Tym razem nie nacierał więc, a przygotował się do uniku i kiwnął lekko w jej stronę, jakby dając jej znak, żeby teraz wykonała swój ruch. Nie wiedziała, oczywiście, że będzie to ostatni na dzisiaj... ale chyba nie zmieni to tego, że znak był raczej jasny, prawda? Pokombinuj jeszcze z atakami, o.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Oh, udało jej się! Widocznie chmura ziemi nie tak dobrze działała na nią, jak promienie słońca. Cieszyła się z tego jak najbardziej, jakby zapominając o tym, że jej unik już nie okazał się tak skuteczny, jak poprzednim razem. W sumie to ten atak Królika nie był jakoś szczególnie bolesny. Takie lekkie pacnięcie.
Po tym, jak wylądowała i zrozumiała, że to teraz ona atakuje, przyszykowała się do kolejnego ciosu. Ugięła bardziej wszystkie swoje łapy i wybiła się mocno do przodu, wysuwając przy tym prawą przednią kończynę. Zamachnęła się nią tak, żeby Królikowi wydawało się, że celuje w jego lewy bok, lecz w rzeczywistości zamierzała w ostatniej chwili zmienić cel na gardło. Oczywiście, zamierzała uderzyć bez używania pazurów.

Czy Księżyc uda się markowanie ciosu? Rzut <1d10>:
parzyste – tak
nieparzyste – nie
» wypada: 7 – markowanie nieudane

Unik Królika: nieudany
Atak Księżyc: słaby

Księżyc dobrze kombinowała, ale nie miała jeszcze wprawy w markowaniu ciosów i nie zdążyła zmienić kierunku, w jaki atakowała. Trafić udało jej się mimo to, bo Królik zwyczajnie zareagował zbyt późno i nie udało mu się odskoczyć wystarczająco daleko. Inna sprawa, że trafiła swój pierwotny "cel" czyli bok, a w dodatku dość lekko, bo niezbyt dobrze wycelowała. Jak na koniec walki nie była to zbyt spektakularna tura dla żadnej ze stron.

Królik: P: 6 | S: 55 | Z: 28 | Sz: 13 | O: 20 | HP: 185 | W: 84-2=82/115
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; brak ogona
» Umiejętności: skradanie się 2; tropienie 2; wspinaczka 3

Księżyc: P: 2 | S: 13 | Z: 16 | Sz: 17 | O: 10 | HP: 115 | W: 73-4=69/105
» Cechy: cichy krok; sokoli wzrok; wrażliwa skóra
» Umiejętności: tropienie 1; wspinaczka 2

Czyżby już się zmęczyli i zasapali, że poszło tak słabo? Królik mógłby walczyć dalej jeszcze długo, choć wiadomo, jakąś tam zadyszkę już odczuwał, ale żeby od razu szło tak słabo? Gdzieś w duchu parsknął na samego siebie z dezaprobatą. Cóż, to tylko dowodziło, że tyle starczyło. Nie będą się dalej ośmieszać.
– Starczy – powiedział wyraźnie, tak, żeby Księżyc go usłyszała i wiedziała, że to koniec walki na ten moment. – Przynajmniej na dziś. Będziemy jeszcze ćwiczyć, oczywiście. Chwila na złapanie oddechu – dodał. Męczące czy nie, takie skakanie dookoła całkiem porządnie rozregulowywało oddech, a wtedy nieprzyjemnie się rozmawiało, więc przez jakiś czas po prostu stał w milczeniu, dając chwilę zarówno Księżyc, jak i sobie.
– Dobrze ci poszło. Wykorzystywałaś wrażliwe miejsca, otoczenie i widziałem, że próbowałaś markować cios. To inna z dobrych taktyk, które mogą zmylić przeciwnika – zaczął. – Nad siłą i celnością będziemy jeszcze pracować. Pytania? – spytał. Jeśli nie, to... wyglądałoby na to, że to byłoby na tyle. I to dosłownie na tyle, bo poza ćwiczeniem nie zostały im już żadne nowe treści. Hm.

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Oh, już? Cóż, nie to, żeby Księżyc była wykończona walką, a pewne zmęczenie już odczuwała w swoich łapach. Ale to nic, szybko wrócą do niej siły! Kiwnęła łbem, gdy Królik poinformował ją o zakończeniu walki, po czym przez najbliższy czas zapała, aż w końcu oddech powrócił do normy i można było już normalnie rozmawiać.
– Dziękuję! – odparła na jego pochwałę, zaś jeśli chodzi o zadane przed chwilą pytanie, to tutaj pokręciła energicznie łbem. – Nie mam! – dodała, spoglądając przy tym z ciekawością na mistrza. Czy to oznacza, że teraz idą do obozu?

Nie miała żadnych pytań... W takim razie wyglądało na to, że faktycznie przerobili cały materiał. Huh. Poszło szybciej, niż się spodziewał. Wprawdzie zdarzało mu się już trenować ambitnych i szybko uczących się nowicjuszy, ale mimo wszystko zwykle trwało to dłużej i zostawali strażnikami nieco później. Może nie aż tak późno jak Huragan, ale niekoniecznie w wieku trzynastu księżyców, a wyglądało na to, że tak właśnie będzie to wyglądało dla Księżyc. Kiwnął jej lekko głową.
– W takim razie będziemy jeszcze ćwiczyć walkę, może powtórzymy teorię... A kiedy upewnię się, że wszystko wiesz i pamiętasz, powiadomię Wieszcza, że jesteś gotowa, żeby zostać strażniczką – powiedział poważnie, z nutą aprobaty i zadowolenia w głosie. Do następnej ceremonii powinni zamknąć rozdział jej treningu już na dobre. – Na razie możemy wracać do obozu – dodał jeszcze, a jeśli nie miała żadnych słów sprzeciwu, wspólnie udali się do Niedźwiedziej Groty. Po treningu walki należał im się odpoczynek.

/zt

_________________

I will not hurt like this forever
I'm responding to the call
while there's speakers in the outfield
blasting out my favorite song
I will not play this out discreetly
it is real and unashamed
I am human now and terrified
but want it all the same

'cause I wanna overcome
and try to love someone

Starlight