Wiszące Ogonki

— Ja trochę też — przyznał łapiąc zdyszany oddech. Cieszył się, że udało mu się złapać siostrzyczkę. Czuł szczęście, a także uczucie spełnienia. Ten dzień był wspaniały. Teraz jednak przydałoby się nieco odsapnąć. Chociaż u niego było normą to, że tyle szalał, to jak każdy miał limity. I właśnie teraz one zmierzały ku końcowi.
— Wracajmy do mamy. Chętnie się prześpię — miauknął, po czym skierował kroki w kierunku odpoczywającej kocicy, aby ułożyć się tuż przy jej futerku, by porwać się snom i przygodą, które zostaną mu przez nie zesłane.

//zt

Uff! Na szczęście Jeleń też się zmęczył. Róża obawiała się, że w tym małym ciele kryło się jeszcze więcej energii. Ona tyle zdecydowanie nie miała i chyba nie wytrzasnęłaby więcej, gdyby brat chciał się nadal bawić w jakieś nowe zabawy.
-o! Dobry pomysł - zgodziła się. Perspektywa odpoczynku przy mamie była bardzo dobrą propozycją i kotka nie zamierzała zgłaszać żadnych sprzeciwów. Poza tym dobrze było przy okazji zapewnić rodzicielkę, że dwójka jej kociąt nie zamierza wznawiać dalszych prób rozniesienia kociarni przy okazji swoich zabaw.
Barwna kotka od razu skierowała się za bratem i gdy tylko ten położył się przy matce, Róża zajęła miejsce obok niego, by szybko oddać się kolorowym snom.

//zt

Odkąd Dąb zgłosił mi swą gotowość do zostania ojcem, znaczą część swojego wolnego czasu spędzałam, przesiadując w żłobku, przygotowując się powoli do powrotu w jego cztery ściany, tym razem w roli matki, a nie kociaka, jak to miało miejsce te prawie 50 księżyców temu. Wypadałoby też wypatrzeć sobie jakiś ciepły i bezpieczny kącik, który mógłby pomieścić mnie wraz z gromadką kociąt, a poza tym chciałam po prostu wpaść i przywitać się z jego obecnymi rezydentami. Zwłaszcza, że wśród nich było pierwsze potomstwo mojego przyjaciela Brzaska i jego partnera Groma, dlatego tym bardziej musiałam je zobaczyć i poznać te małe kruszynki. Zatrzymałam się na dłuższą chwilę w wejściu do kociarni, aby rozejrzeć się po jej wnętrzu, nie chcąc nikomu zakłócać spokoju swoją obecnością.

//Płatek :3

_________________

walking on sunshine
walking on sunshine

xxxi feel alive, i feel a love
-ˏˋ i feel a love that's really real ˊˎ-
i'm walking on sunshine, whoa-oh-oh
and don't it feel

good?

Kto to, kto to, kto to!?
Płatek, znudzona ciągłym wyszarpywaniem mchu, widząc jakiegoś nowego przybysza — od razu postanawia podbiec bliżej. Co prawda zdarzyło jej się już widzieć kotkę wcześniej, jednak nie miała za to okazji, by bliżej się z nią zapoznać. A jeśli kogoś nie zna, to jest to okazja, by może się pobawić, albo pogadać, albo cokolwiek!
Ale nie daje o sobie znać tak szybko, oj nie, a przynajmniej tak jej się wydaje. Zakrada się niezgrabnie, nieco od boku, myśląc, że jest w stanie ukryć swoje niewielkie jeszcze ciałko w pustej przestrzeni. Powoli się zbliża, co jakiś czas przystając, i uważnie obserwując kolorową kotkę. Niech tylko nie spojrzy w jej stronę, inaczej wszystko będzie na marne!

Dość szybko zorientowałam się, że nie jestem tu sama, gdyż moje oczy, po szybkim przyzwyczajeniu się do ciemności, dostrzegły zbliżającą się niewielką kocią sylwetkę, która zdecydowanie się do mnie skradała, przekonana o swojej niewidzialności. Uśmiechnęłam się pod nosem, spoglądając prosto na białawe futro, które wyraźnie odznaczało się na ciemnym tle swą jasnością.
- Mam cię! Nieładnie się tak skradać do starszych, jakby byli zwierzyną do upolowania. Kim jesteś, mała łowczyni i z czyjego rodu się wywodzisz? - odparłam żartobliwie, puszczając do koteczki "oczko".

_________________

walking on sunshine
walking on sunshine

xxxi feel alive, i feel a love
-ˏˋ i feel a love that's really real ˊˎ-
i'm walking on sunshine, whoa-oh-oh
and don't it feel

good?

No i odwróciła się, wszystko na marne. Płatek krzywi się, niezadowolona z takiego obrotu spraw i przybiera smutną minkę. Widząc jednak przyjazny uśmiech kotki nieco się rozluźnia, i macha wesoło ogonem.
- Tylko próbuje, na kims tseba ćwiczyć! - szczerzy się, a potem szybko "łapie", o co chodzi, i odpowiada: - Płatek, najlepsa łowczyni z rodu plemiennego! Tak naprawdę tylko udawałam, że się skradam, chcialam zobacyć, czy zauważys! - oznajmia i prostuje się, tak jakby było to oczywiste.

Uśmiechnęłam się ciepło, dostrzegając w Płatek siebie sprzed tych kilkudziesięciu księżyców, gdy byłam jeszcze ledwie kocięciem z wielkimi marzeniami o zostaniu najlepszą łowczynią Plemienia Niedźwiedzich Kłów. Mała koteczka była równie zdeterminowana co ja, gdy byłam w jej wieku, i tak jak ja zaczęła dość wcześnie ćwiczyć już pierwsze łowieckie podrygi.
- Chodziło mi bardziej o to, kim są twoi rodzice, ale i tak miło mi cię poznać, Płatku. Jestem Promyk i zwykle robię w tym plemieniu za łowczynię, a nie ofiarę. - odparłam w formie żartu. - Jeśli chcesz, mogę ci zdradzić parę łowieckich sztuczek, które pomogą ci w twoich ćwiczeniach. - rzuciłam z nadzieję, ciesząc się, że na moich oczach wyrasta kolejne pokolenie łowców. Przez jakiś czas trochę ich brakowało w plemieniu, ale powoli zaczynamy na powrót rosnąć w siłę...

_________________

walking on sunshine
walking on sunshine

xxxi feel alive, i feel a love
-ˏˋ i feel a love that's really real ˊˎ-
i'm walking on sunshine, whoa-oh-oh
and don't it feel

good?

- Aha - wzrusza barkami, trochę speszona, że nie do końca zrozumiała, o co kotce chodziło... Jednak ta nie drążyła tematu, a zamiast tego zaproponowała coś, na co Płatek od razu zamierza przystać. Niemal podskakuje do góry i kiwa energicznie głową z podekscytowania.
- Tak, tak! Prose! - dodaje, jakby nie było to oczywiste, że chce nauczyć się czegoś nowego. Płatek już słyszała, że w plemieniu można być albo łowcą, albo strażnikiem, i jakoś od początku ciągnęło ją do tego pierwszego. Może jeśli pozna jakieś sztuczki, to tym bardziej przekona się, czy to lubi, czy też może spróbować czegoś innego.

Płatek wyglądała na szczerze podnieconą perspektywą poznania kilku łowiecki wskazówek, jakże przydatnych podczas polowania, a ja byłam gotowa jej ich udzielić. Pochyliłam się do niej, aby wyszeptać jej na ucho konspiracyjnym szeptem, jakby te informacje były przeznaczone jedynie dla niej:
- Musisz przyjąć odpowiedną pozycję, jeśli chcesz dobrze zapolować. Ugnij kolana, wciągnij brzuch i wyprostuj ogon wzdłuż ciała, aby nie szurać nimi po ziemi. Przy podchodzeniu ofiary warto też iść pod wiatr, żeby przypadkiem nie przywiał on twojego zapachu do nozdrzy zwierzyny. Musisz też pamiętać o najważniejszej zasadzie polowania, że mysz może cię wyczuć, królik usłyszeć, a ptak zobaczyć. - po tym słowach uśmiechnęłam się łobuzersko do pointki, jakby właśnie połączył nas wspólny sekret. Kolejna młoda istotka, mająca już wielkie nadzieje na swą przyszłość, jak i przejawiająca równie wielkie ambicje, co ja w jej wieku...

_________________

walking on sunshine
walking on sunshine

xxxi feel alive, i feel a love
-ˏˋ i feel a love that's really real ˊˎ-
i'm walking on sunshine, whoa-oh-oh
and don't it feel

good?

Och, jakie to było wspaniałe, tajne informacje tylko dla niej! Czuje się wniebowzięta, od razu lepsza od absolutnie wszystkich, bo akurat jej Promyk postanowiła zdradzić takie sekrety. Słucha więc uważnie, starając się wszystko zapamiętać. Jednak przy takim natłoku nowej wiedzy, ciężko było jej ciągle utrzymać skupienie. Część zapamiętała, część nie. Coś tam o pozycji, jakiś wiatr... Jej uwagę przykuwa zasada.
- Ooo? Co znacy ta zasada? Nie rozumiem - mruży oczy, chociaż jednocześnie czuje w środku jakiś wstyd, że musi o to pytać. To nie tak, że powinna od razu wszystko wiedzieć i rozumieć, ale mimo wszystko było to dosyć krępujące.

Nadal patrzyłam z uśmiechem na kotkę, szczerze zainteresowaną arkanami łowieckiego żywota. Płatek mimo tak młodego wieku miała już w sobie tyle samo pasji, co ja kiedyś do zostania łowczynią. Miałam jednak wrażenie, że chyba podaję jej zbyt dużo informacji na raz, których tak młody umysł jak jej nie jest w stanie od razu sobie przyswoić.
- Och, no...to jest całkiem proste. Chodzi w niej o to, że myszki potrafią wyczuwać drgania ziemi, gdy stąpasz po niej swoimi łapkami. Z kolei stworzenia o długich uszach takie jak króliczki i zajączki mają bardzo czuły słuch, a ptaszki są znane ze swojego bardzo dobrego wzroku. - odparłam wesoło, mówiąc do maleństwa jak najprostszym i zrozumiałym językiem.

_________________

walking on sunshine
walking on sunshine

xxxi feel alive, i feel a love
-ˏˋ i feel a love that's really real ˊˎ-
i'm walking on sunshine, whoa-oh-oh
and don't it feel

good?

Słucha, uważnie słucha. Naprawdę. Dobra, jakieś myszy, króliki, ptaki...
- A w sumie to cym różni się zając od królika? - zadaje być może najgłupsze możliwe pytanie, ale naprawdę nie ma pojęcia. Jedno i drugie ma takie duże i długie uszy. Koty też różnią się od siebie sierścią, a każdego nazywa się po prostu królik. Nie można było wszystkich długouchych nazwać w uproszczeniu po prostu zając?
- Mm... No dobra, to jest ta zasada. Pamiętam o niej i co dalej - rzuca niemrawo, nie rozumiejąc, jak znajomość tego czegoś miałaby jej pomóc w polowaniu.

Koteczka zadała całkiem racjonalne pytanie, bo faktycznie ci niewtajemniczeni mogli nie odróżnić jedno od drugiego. A jeśli mała Płatek w przyszłości widziała siebie jako łowczynię Plemienia Niedźwiedzich Kłów, to ta wiedza na pewno przyda się jej w życiu.
- Cóż, to bardzo dobre pytanie. Otóż znaczną różnicą w wyglądach obu tych stworzeń jest ich wielkość. Zające są znacznie większe od królików, a także masywniej od nich zbudowane. Mają też mocniejsze tylne nogi i dłuższe uszy, a co za tym idzie, potrafią się szybciej poruszać i mają czulszy słuch od swoich mniejszych kuzynów. - odparłam, porównując sobie w głowie te dwa zwierzaki i mając nadzieję, że mój pobieżny opis wystarczy małej za odpowiedź. Pewnie, gdy przyjdzie co do czego i zostanie nowicjuszką na swą wymarzoną rangę, wszystko wyleci z tej jej ślicznej, małej główki i będzie trzeba od początku wpajać jej do głowy podstawowe informacje dotyczące łowiectwa. Niestety, kociaki w jej wieku miały dość krótką i ubogą pamięć, dlatego uczniami zostawały dopiero w wieku ośmiu księżyców.

_________________

walking on sunshine
walking on sunshine

xxxi feel alive, i feel a love
-ˏˋ i feel a love that's really real ˊˎ-
i'm walking on sunshine, whoa-oh-oh
and don't it feel

good?

Starlight