Syknął cicho z lekką irytacją, gdy mistrz uciekł od jego ataku. Nie czekając jednak zamachnął się jedną Łapa, celując w jego bark, tylko po to by  wostatniej chwili zmienić łapy i uderzyć w jego drugi bark.

Jeszcze przez kilka chwil Łabędź dyszał lekko, zmęczony sparingiem. Huh, chyba przydało by mu się więcej praktyki. Co jeśli kiedyś na polowaniu spotka jakiegoś zwierza i po kilku chwilach walki będzie tak dyszeć?
- Zauważyłem - odparł na pouczenie burego odnośnie zadawania tych samych ataków. Sam już zauważył ten błąd, w chwili gdy go wykonał.
- Teraz? - zapytał, słysząc o możliwości nauki łowienia ryb. W sumie nawet fajnie, że już praktycznie skończył trening. Nie, żeby jakoś bardzo mu na tym zależało, w końcu to tylko kolejne obowiązki, ale z tego co wiedział reszta jego rodzeństwa jeszcze nie kończyła treningu, więc będzie pierwszy. Chyba. W sumie nie był do końca pewien, no bo nie pytał codziennie rodzeństwa jak ich treningi. Ale byłoby fajnie, gdyby był pierwszy.
Na ostrzeżenie Dęba jedynie skinął głową, choć było mu to trochę niepotrzebne. To przecież nie tak, że zamierzał bawić się w strażnika i atakować wszystko co zobaczy poza obozem. Przecież nie był idiotą.

- Możemy teraz.
No trochę mu się nie chciało, ale w obozie poza spaniem i tak nie miał za bardzo nic ciekawego do roboty. Więc czemu nie poświęcić chwili na to teraz? Poza tym chyba niewiele kotów w plemieniu potrafiło łowić ryby. Więc tym bardziej dobrze dla niego by było znać tę umiejętność.

Kocur w ciszy podążył za mistrzem aż do zbiornika wodnego, słuchając jego tutorialu. Nie brzmiało to na nic skomplikowanego. Dlatego gdy łowca zachęcił go do pierwszej próby, tak jak mu polecił, ostrożnie, na ugiętych łapach podszedł do wody, przysiadł przed nią, starając się nie rzucać cienia, i zamoczył w niej koniec ogona. Zastygł następnie w bezruchu i czekał.

Point poczuł przypływ lekkiej ekscytacji, gdy pierwsza ryba podpłynęła do jego ogona. Nie wiedział co to za gatunek. Nie wnikał. Ważne, że była. Powoli uniósł łapę, tak by się za szybko nie spłoszyła, wysunął pazury a następnie szybkim ruchem zanóżył ją w wodzie, chcąc wyrzucić rybę na brzeg. Jeśli się to udało rzucił się do jej głowy by zabić ja szybkim ugryzieniem.

Kocurek uderzył mocno łapą w rybę, czepiając się lekko pazurami jej łusek. Siła uderzenia była tak silna, że rybka bezradnie wystrzeliła w górę ponad wodę i wylądowała tuż przy brzegu. Była ona całkiem blisko wody i niemal od razu zaczęła się szamotać w jej kierunku, jednak Łabędź uśmiercił ją szybkim ugryzieniem w kark, zanim ta zdążyła wrócić do wody.

– Dobra robota. To jest wzdręga, średniej wielkości ryba. Lubi ona takie ciche i spokojne wody, jak Łuska. Mogę ci później opowiedzieć o pozostałych rybach, jakie tu się wodzą. Ale tak, poza tym to tyle, jeśli chodzi o łowienie ryb. Nie jest to jakoś zbytnio skomplikowane, chociaż wymaga cierpliwości i zręczności łap. No i lepiej nie zajmować się tym w mróz, bo można wtedy się przeziębić. – rzekł po chwili Dąb, dopowiadając parę rzeczy, które uważał za warte wspomnienia. Jeśli Łabędź nie miał żadnych pytań, to po prostu by wrócili do obozu, a przez pozostałe dni szlifowali to, co dotychczas przerobili oraz uzupełniał wiedzę Łabędzia o rzeczy, których wcześniej nie dopowiedział, jak polowanie na drapieżniki czy jakieś inne drobnostki.

//zt?