Tłumaczenia Dębu co do miejsca czuwania nadal jakoś nieszczególnie go przekonywały. Postanowił jednak nie marnować czasu na drążenie tematu i ostatecznie już nie skomentował jego odpowiedzi.
Z delikatną satysfakcją oglądał zdziwienie jakie malowało się na pysku burego, gdy usłyszał jego odpowiedź na temat wspinaczki. Szczerze mówiąc Łabędź nie spodziewał się, że jego odpowiedź okaże się tak dobra. Głównie dlatego, że mówił to polegając jedynie na swojej intuicji.
Cały czas przyglądał się jak Dąb wchodził na drzewo, analizując jego ruchy. A gdy tylko kocur zszedł, skinął tylko głową na jego polecenie i bez wahania rozpoczął swoją pierwszą próbę wspinaczki. Skoczył na pień, z początku trzymając się kory nieco chwiejnie, jednak gdy pierwsze odczucia minęły zaczął podciągać się do góry łapami, za każdym razem wbijając mocno pazury. W końcu dotarł na pierwszą gałąź i... wtedy zaczął się problem.
Gdy tylko spojrzał w dół, od razu zrobiło mu się niedobrze. To, jak daleko była ziemia, przyprawiło go o zawroty głowy, nawet jeśli było to kilka długości lisa nad ziemią. Przełknął ciężko ślinę, starając się nic po sobie nie pokazywać. W końcu nie chciał, by jego mistrz pomyślał, że boi się wysokości, czy coś. To na pewno było tylko pierwsze odczucie. Na pewno jak będzie wspinał się częściej to to minie...chyba. Grunt, że trzeba było schodzić głową do góry, bo chyba by się zrzygał.
W końcu zebrał się w sobie i z nieco drżącymi łapami, zaczął ostrożnie schodzić w dół głową do góry. Odetchnął w myślach z ulgą, gdy tylko jego łapy ponownie dotknęły bezpiecznej ziemi.

Łapy nadal miał jakieś sztywne, a serce biło mu trochę szybciej niż powinno, jednak uczucie gruntu pod łapami nieco go uspokoiło. Zerknął na mistrza zmieszany, jednak zmieszanie szybko zostało zastapione przez lekką irytację. Był na siebie trochę zły, bo Dąb najwyraźniej jednak zobaczył, że coś było nie tak gdy był na gałęzi.
- Dlaczego miałoby nie być? - zapytał, unosząc delikatnie brew i próbując stłumić własne zażenowanie. - Co dalej? - dodał, próbując zmienić temat, zanim bury zdążył odpowiedzieć na poprzednie pytanie.

O ku*wa. Kolejne? Łabędziowi zachciało się rzygać na samą myśl o tym. No ale co miał zrobić? Przyznać, że nie czuje się dobrze na wysokości? Co to za kot z gór, któremu chce się rzygać jak jest kilka długości lisa nad ziemią? A może to było tylko chwilowe? Może za drugim razem będzie już łatwiej.
Niechętnie skinął głową na jego polecenie i podszedł do pierwszego lepszego drzewa, by doskoczyć do jego pnia i wbić w niego mocno pazury. Ponownie zaczął wspinać się do góry, podciągając się łapami. Sama wspinaczka do góry nie była zła, gorzej było jak dotarł już do pierwszej gałęzi. Problemem zdawało się być to, że robiło mu się niedobrze gdy patrzył w dół, więc może lepszym wyjściem będzie jak po prostu nie będzie patrzył na ziemię?
Ostatecznie nawet nie wszedł na gałąź, a zaczął wycofywać się w dół, głową do góry, ostrożnie schodząc z powrotem na ziemię. Przeżył i nawet jakoś bardzo nie kręciło mu się w głowie.

- Kazałeś mi się na to drzewo wspiąć a nie wchodzić na gałąź, prawda? Po co tracić czas?
No tak, mógł się w sumie spodziewać takiego pytania. Podejrzewał, że wchodzenie na gałęzie też było dość ważne w umiejętności wspinaczki. No ale co? Miał się zrzygać albo spaść? To przecież nie tak, że ostatni raz w ciągu całego treningu wchodzi na drzewo. Przy kolejnych podejściach wejdzie już na tę gałąź.

- By móc ukryć się w razie ataku drapieżnika? - odparł z lekkim cieniem arogancji w głosie. Nie było mu miło tego przyznać, ale wiedział, do czego Dąb zmierzał. Najpewniej chodziło mu o to, że wspinaczka mogła również służyć do polowania na drzewach, a do tego trzeba było wchodzić na gałęzie. Tak przynajmniej zgadywał. W końcu westchnął cicho, zanim znów się odezwał. - Jeśli to taki wielki problem to wejdę jeszcze raz - stwierdził z irytacją. - Choć wolałbym nie wchodzić jeszcze raz - dodał sobie w myślach.

Zerknął na niego spod byka, nieco naburmuszony, choć w myślach odetchnął z ulgą wiedząc, że nie będzie musiał włazić na kolejne drzewo. Przynajmniej na razie.
Ruszył więc za mistrzem, trochę niechętnie. Zepsuł mu się poranny dobry humor, ale starał się tego nie pokazywać. Był zirytowany, ale nie chciał przecież wyglądać jak obrażony szczyl, jak taki debil.
- Niezbyt - przyznał prosto. Nigdy jakoś nie interesowały go historyjki starszych kotów, więc niezbyt kojarzył historię poprzedniego obozu. Wiedział jedynie tyle, że był.
Zerknął kątem oka w stronę wejścia zakrytego krzewami. Korciło go trochę by po prostu tam wejść, ale z oczywistych powodów się powstrzymał.

Wysłuchał mistrza w milczeniu, po czym przeniósł nieco zamyślony wzrok na wejście do jaskini. No tak, teraz to miało sens, czemu plemię opuściło poprzedni obóz. Zwykle jakoś nie ruszały go takie historie, ale myśl o tym, że stało się to stosunkowo niedawno, i w plemieniu były jeszcze koty które to pamiętały, sprawiło, że poczuł lekki żal.
- To tym wejściem wszyscy uciekali? - zapytał, wskazując nosem na wejście pomiędzy krzewami.

- Aha - skwitował krótko, nijakim tonem. Aż trochę szkoda, że nie mógł zobaczyć prawdziwego miejsca ucieczki. No ale mało istotne. Zerknął ponownie na łowcę. - Idziemy dalej?

Jak zwykle szedł za mistrzem w kompletnej ciszy, jedynie kiwając głową gdy ten opowiadał mu o terenach i jego niebezpieczeństwach.
W końcu jednak musiał zwrócić większą uwagę na kocura, gdy ten ponownie poruszył temat wspinaczki. Ugh, już miał nadzieję, że dziś go to ominie i obiecana praktyka nadejdzie dopiero w następnym treningu, albo za kilka dni. Znów robiło mu się niedobrze na samą myśl siedzenia na gałęzi. Nadal jednak nie zamierzał mówić Dębowi o swoich wątpliwościach co do tej umiejętności.
Westchnął niezadowolony pod nosem, zanim ruszył w stronę drzewa. Wbił pazury w korę i odpychając się łapami zaczął wspinać się do góry. Tu nie było problemu, w końcu nie widział tego, co jest pod nim. Gorzej było znów, gdy musiał wejść na tę przeklętą gałąź. Łapy zaczęły mu się trochę trząść, ale starał się o tym nie myśleć i wbił wzrok w korę drzewa, by nie patrzeć na ziemie poniżej. Wypuścił ciężko oddech z nosa, zanim wycofał się w stronę pieńka i zaczął schodzić w dół z głową skierowaną do góry. Ponownie znalazł się na bezpiecznej ziemi. Gdyby nie futro z pewnością byłby teraz całkiem blady.
- Usatysfakcjonowany? - zapytał, spoglądając z irytacją w stronę łowcy.

- Obecny - miauknął, stawiwszy się w tym samym miejscu co zwykle, czyli oczywiście wyjściu z obozu. - A więc co to za nowe tematy, którymi się dziś zajmiemy? - zapytał z pozorną obojętnością, nadal pamiętając niedawne zapewnienie mistrza o tym że zajmą się dzisiejszego dnia czymś nowym.