Księżyc był akurat tym kotem, który przychodziłby i wszystko niszczył, niestety. Kiedy tylko ujrzał parę drobnych kamyczków, które jak na kota jego rozmiarów wydawały się na razie ogromne, od razu przyturlał się bliżej, aby dokładnie je zbadać. Szybko jednak zaczął się nudzić, a bardziej ekscytujące byłoby ich turlanie czy przewracanie... na czym też od razu się skupił. Wciąż chodził nieco nieporadnie, ale nie przeszkodziło mu to w trącaniu łapą kamyczków i przewracaniu z boku na bok. Był również tak skupiony na swoim zajęciu, że w ogóle nie zwracał uwagi na wszystko inne wokół niego.

[Brzask]

Brzask był typem kota, który wręcz bał się niszczyć cokolwiek było przy nim. To wiązało się z tym, że ktoś musiałby przy nim coś naprawiać i... i na pewno nikt nie chciałby niczego naprawiać, jeśli coś przed momentem naprawy nie potrzebowało! Po prostu byłoby to niemiłe, że zmusiłby kogoś do czegoś takiego. Nie przeszkadzało mu jednak, że jego brat to robił. Wcześniej się mu przyglądał, później z uwagą obserwował jak ten je toczy. Aż w końcu - gdy kamyczki i tak były rozrzucone - sam pchnął jeden, by wpadł mu pod łapy. Nieme, nieśmiałe zaproszenie do zabawy. Zaraz posłał mu jeszcze uśmiech, niepewny, ale życzliwy. Ot, chciał z nim po prostu spędzić czas.

Od razu się odwrócił, widząc, jak jakiś kamyczek wpada mu pod łapy. Podniósł łebek do góry, przybierając taką minę, jakby co najmniej przyjmował wyzwanie do walki na śmierć i życie, a następnie odepchnął kamień, który miał pod sobą. I następny... I wszystkie inne, które miał w swoim zasięgu.
Czuł się potężnie, jednak w rzeczywistości każdy kamień odpychał jedynie na kilka małych, Księżycowych kroków, a na dodatek raz niemalże sam się potknął i przewrócił. Nie zwracał jednak na to żadnej uwagi i po prostu liczył na to, że brat dołączy się do zabawy na całego. Skoro już sam zaczął, to Księżyc nie zamierzał się ograniczać w zdolnościach bojowych, wszak Brzask wywołał wojnę swoim manewrem!

Och... och, nie tego się spodziewał! Myślał, że zaczną sobie popychać ten jeden czy dwa kamyczki i to wszystko, a przypadkiem wywołał całą wojnę! Odsunął uszy do tyłu, kiedy jego (nieco) starszy braciszek się prawie wywrócił, ale chyba niezbyt się tym przejął. Zaraz - chociaż dość niepewnie - zaczął odrzucać do niego kamienie z powrotem. Aż w końcu, przestał. Nie chciał mieć wojny, tym bardziej nie z bratem!... I nie bez powodu!
- Księzyc - szepnął zaraz. - O co się bijemy?
Bo jeśli zabawa miałaby jakieś podłoże, może miałaby większy sens? Dałoby się robić więcej? Czułby się lżej z tą wojną...?

Bawił się znakomicie, w dalszym ciągu odrzucając od siebie kolejne kamienie, i tak w kółko, aż do momentu, kiedy Brzask nie przestał. Nieco zmieszany przechylił głowę na bok i spojrzał na brata podejrzliwie.
- Hm? - wymruczał, a następnie podszedł bliżej. - A to pocebujemy powodu zeby se bic? - zapytał. Dla Księżyca nie musiał istnieć żaden powód do wojny. Zresztą, to Brzask zaczął, więc skąd Księżyc miałby wiedzieć??? On tylko odpowiedział na atak (choć w nieco przesadzony sposób). I teraz to on miał wymyślać, czemu się bili??? W ogóle nie rozumiał, o co chodziło!

- No psecies... chyba, ze tak. Bo po co robić to bez powodu? Nie miałoby to sensu, bo wtedy nie byłoby w ogóle... no... nie wiem, to nie ma sensu się bić o nic - pokiwał głową. Nie zrozumieli się! Zdecydowanie, ich pogląd na zabawę - a tym bardziej bitki - był różny. Dla Brzasku musiało mieć to sens, dla Księżycu absolutnie nie. Przesunął głowę na bok, znów popychając jeden kamyk. - Ja chciałem po prostu sobie go s tobą kopać. A ty jak się odpaliłeś, to mógłbyś mnie i wsystkich innych zmieść tymi kamieniami! Chces się tak bić o nic? Moglibyśmy wymyślić psecies powód, byle jaki. Wtedy psynajmniej mielibyśmy jakieś coś, jak któreś s nas wygra taką wojnę...
I wiedział, że teraz się wkopuje w grób. Nie chciał konkurować, nie miał po co - ale w tym wypadku, chyba tylko to by mu pozwoliło spać z czystym sumieniem, że nie bije się o nic.

- No ak to po co - odparł zmieszany. Dla Księżyca było to oczywistą rzeczą, że bić i walczyć można zawsze, z powodem czy bez. Dla niego była to po prostu zabawa, a dla zabawy nie potrzebował żadnego szczególnego powodu, prawda? - Ja myse że jest sens - prychnął, przekonany o swojej racji. Jego wyraz pyska nieco się ocieplił, kiedy usłyszał następne słowa brata. Odpalił się? Och, ależ bez przesady! On tylko zaczął nawalać wszystkimi kamieniami, jakie miał pod łapami!
- Ales uparty. F takim razie stfeldzam, ze powod to pokazanie, kto jest lepsy - jak już Brzaks tak bardzo nalegał na powód do walki, to proszę, właśnie jeden wymyślił. W takim wypadku ten, który wygrałby wojnę, byłby po prostu lepszy. Nawet bez jakiejś szczególnej definicji. Po prostu lepszy. A w czym? W turlaniu... kamieniami, oczywiście.

Kto jest lepszy? Powód słaby, bo konkurowanie w tym wypadku było o... Nic. Z zaznaczeniem, że Brzask i tak nie nastawiał się na bycie najlepszym. Nawet jeśliby przegrał, miałby to gdzieś - a szczególnie, że rozchodziło się o coś tak mało znaczącego jak to.
- Nie chces się bawić, ze jesteśmy Wojownikami i się bijemy bo chcemy być Psywódcą? Wtedy to tes będzie bicie się o to kto jest lepsy - ale pomieszane z czymś, co pobudzało jego wyobraźnię, czego potrzebował bardziej niż czegokolwiek innego. Starał się nawiązać do tego i wcześniej, ale... Z uprzejmości dawał Księżycowi wpierw myśleć za nich dwóch. Na wypadek jakby on miał fajniejsze pomysły na cokolwiek. - Wtedy nie tylko któryś z nas będzie miscem turlania, ale tes Psywódcą Klanu! Co ty na to?

- Pseces ne jestesmy. NOi chyba ne tak se wybela psywodce - odpowiedział, twardo trzymając się swojego zdania, albo raczej będąc upartym i nie będąc w stanie przyznać komuś innemu racji, bo... bo nie. Był na to zbyt dumny. - Mm... A moze kto est najsilnejsy w klanie??? - zaproponował. Tylko dlatego, bo NIE mógł się zgodzić na pomysł brata. Gotował się już w środku i mózg mu się smażył, myśląc, czy jednak by nie ulec i nie przystać na propozycję Brzasku. Gdyby wygrał... Mógłby tytułować się przywódcą! To brzmiało bardzo kusząco, naprawdę bardzo i jeszcze chwila, a może by uległ. Bo nie wątpił, że by wygrał. On nigdy nie przegrywał.

- No... nie i nie, ale to psecies ma być zabawa. A w zabawie nie ma chyba jakichś zasad. Co nie? - a przynajmniej - on nie sądził, aby w zabawach tego typu musiały być zasady. W ogóle, mogli założyć własny Klan, z inny kodeksem, z innymi wytycznymi do bycia Przywódcą - to tylko nic nieznacząca zabawa. Zaraz jednak padła propozycja, na którą szybko machnął łbem. I tak może być; przecież to i tak na to samo wyjdzie. Będą się bawili, będą - w domyśle dla Brzasku - wojownikami, więc i będzie mógł myśleć o czymś innym niż prostolinijnym uderzeniem punktem A w punkt B, żeby tylko być lepszym. - Aha, moze być. Chces mieć jakieś specjalne imię cy chceś być po prostu Księzyc? Cy ci to nie robi róznicy?
Posłał mu uśmiech, wszak, może już chciał mieć jakoś na imię i teraz miałby okazję sobie je wybrać i w nim paradować? A może to po prostu Brzask był niekonwencjonalny i wybiegał zbyt w przyszłość. Tak czy inaczej, wolał z kultury spytać, by jego braciszek nie czuł się pokrzywdzony tym, że nie miał okazji na taki wybór.

- Ale mogom byc - rzucił, uparty jak osioł. Mogło być bez zasad, ale mogły też być ustalone zasady, żeby wszystko było jasne i nie doszło do jakiegoś porozumienia. Już miał dodać coś więcej od siebie, aż w końcu Brzask zgodził się na jego propozycję.
- Hm... Wes co, muse pomyslec - rzucił. Imię to nie była taka prosta sprawa, a nie chciał nazywać się byle jak! Był już Księżycem, ale wojownicy mieli dłuższe imiona, tak jak mama, Migocząca Iskra... No właśnie.
- Ksiezycowa Noc - wymyślił, dumny ze swojego nowego imienia. Tak, Księżycowa Noc zdecydowanie mu odpowiadało. Mógłby się tak nazywać bez żadnego sprzeciwu. - A ty??

Mógłby rzucić raz jeszcze, że być ich nie musi, ale wtedy najpewniej zaczęliby odbijać piłeczkę w tę i we w tą kto z nich ma rację. Brzask, choć wiedział że oboje mają rację, nie musiał mu niczego udowadniać. Bo miał świadomość, że obie odpowiedzi były na równi dobre.
Cieszył się, że brat po prostu jakkolwiek ugodowo szedł z pomysłem Brzasku. Nawet zaczął się zastanawiać nad imieniem! Choć w ogóle nie musiał tego robić, bo mógłby mu powiedzieć że to głupie i bezsensu.
- Bardzo ładne, Księzycowa Noc! - powtórzył za nim, zaraz dostając podobne pytanie do swojego. Jak on chciałby się nazywać? Nie wiedział. Teraz na tym się złapał, że do Brzasku tak szczerze nie umiał ułożyć... niczego. Przyłożył łapkę do nosa, pogłębiając się w zastanowieniu na prę sekund. Nie, nie wiedział. - Cień... Ducha? Bzmi tajemnico. Albo Lisi Ślad? Albo... Duch Lisa?! Bzask to nie imię, do którego da się układać imiona. Chyba, ze ty mas jakiś pomysł?
Choć wszystkie opcje mu się podobały tak szczerze, były w końcu jego pomysłami. Jeśli jednak brat chciałby to przedyskutować i podać swoje pomysły, Brzask słuchałby z niemałą uwagą.

- Co??? Aki snofu cien - rzucił i przybrał skwaszoną minę. - A moze jakis Poranny Brzask - zaproponował. Faktycznie, ciężko było wymyślić coś sensownego, co nie brzmiałoby głupio. On miał o tyle ułatwione zadanie, że z Księżyca było bardzo dużo możliwości na ładne imię. - A moze cos takego jak my mamy. W sense, ja mam Ksiezyc, jest tes Polysk i Swiatelko, a mama to est Iskla. To moze jakis Blysk??? Cos zeby bylo podobne, wies o co chodzi. A lis ne jest podobny - wyjaśnił. Nie trzeba być wybitnie inteligentnym, żeby zauważyć, że ich imiona nawiązywały do jednego motywu, i w sumie mu się to podobało. Zaś taki lis całkiem od niego odbiegał, dlatego średnio podobała mu się propozycja brata.

Jeśli powiedziałby, że spodziewałby się zgody i ekscytacji jaką sam dzielił z pomysłem na pełne imię brata, skłamałby. Nie sądził jednak, że zupełnie odbiegnie od samego zmysłu imion, jakie sobie wybierał. Bo ni to Ducha, ni to Cienia, ni to Śladów. Poranny Brzask, albo jakiś Błysk.
- Co złego byłoby w tym, ze miałbym trochę inne imię jak byłbym wojownikiem? - bo szczerze, tego nie wiedział. Czy... był skazany na jedno, do końca życia? I jeśli je zmieni to z góry zostanie wykreślony z rodziny? Absurd. Ich dziadek był Lampartem czy czymś tam. Czemu on nie mógł być czymś innym?? - Gwiezdny Rozbłysk bzmi w miarę okej?
Dorzucił... mniej entuzjastycznie. Nawet jeśli się zgadzał na opcje brata, fakt że jego zostały totalnie odrzucone w bok było już dla niego nie okej. Przynajmniej będzie miał o czym gadać z mamą. Było w tym "błysk", więc czysto teoretycznie, powinno być w porządku.
- Poranny Bzask bzmi nudno i nijak. Psywódcy musą mieć łeb do imion, zeby te bzmiały jakoś sensownie.

- Bo to jakbys się odciął od lodziny - stwierdził. Dla Księżyca nie było innej możliwości i sam nie wyobrażał sobie zmiany imienia na żadne inne. Żadne. On był Księżycem i koniec tematu. Niech tylko Krzywa Gwiazda spróbuje nazwać go inaczej! - Hm... NO okej. Moze byc - przytaknął. Niech już mu będzie ten Gwiezdny Rozbłysk, byle nie jakiś lis czy inny duch.
- Te lisy też są nudne. Ale w sumie chyba mozna poprosić psywódcę o konkletne imię, co nie??? I cemu miałby się nie zgodzić. CHyba nie utrudniałby życia specjalnie. A w sumie ciekawe cy to wojownicze mozna potem zmienic.

- Psecies nadal byłbym twoim bratem i... nadal byłbym sobą. Nawet jakbym się nazywał Lis, Błysk, Duch, Cień, cokolwiek byś nie wymyślił! Rodzina to nie imię, tylko to kim dla siebie jesteśmy. I póki w ogóle jesteśmy dla siebie i tym bardziej się kochamy i wspieramy, zawse będziemy rodziną. Obiecuję - rzucił zaraz, chyba jedynie z konieczności wyczyszczenia swojego sumienia. Żeby to brat czasem nie pomyślał, że jeśli Brzask straci swoje imię, stanie się mu kimś obcym. Byliby rodziną. Nie ważne co by się miało stać, byliby rodziną i by go kochał, i byłby dla niego tak bardzo jak jak tylko niebieski by mu na to pozwolił. - Na pewno by się zgodził na wsystko. No, i na zmianę imienia wojownika tes. Co go miałoby obchodzić, ze ktoś chce inne imię? Jak sobie ktoś zasłuzy, to na pewno mógłby je mieć.
Logiczne, dla niego. Kot, który by czymś się wyróżniał na tle wszystkich innych, na pewno mógłby być zasłużony kolejnymi imionami.

- Hm... To dobse. Musimy tsymać się razem, już zawse. Tylko chodzilo mi o to, że to by nas w jakis sposób wyróżniało, ze mamy podobny typ imion wszyscy - wyjaśnił. Dla Księżyca imię to była dosyć istotna kwestia. Wszak skoro był taki ważny, taki wyjątkowy, to nie mógł nazywać się byle jak! I nie chciał też, by ktokolwiek z rodzeństwa nazywał się byle jak! Inna sprawa, że coś, co dla niego było "byle jakie", dla kogoś innego mogło być dobre i pożądane.
- A skad mam wiedzieć. Nei znam go. Może przywódca poczuje się urażony, ze ktos chce inne imię, bo popsednie wymyślone psez niego mu się nie podoba? Różne som koty. I w sumie co to znacy zasłużyć - odparł. Dla niego nie wszystko było takie oczywiste. Szczególnie że nie wiedział do końca, jaki jest Krzywa Gwiazda.

Nie zgadzał się z nim, ale... pozwolił sobie to przemilczeć skinieniem głowy. Jak dla niego, nie miało to najmniejszego znaczenia. Może dla mamy miało? Wtedy mógłby się zastanowić nad tym, czy to tak szczerze nic dla niego nie znaczy. W końcu... mamie jednak nie chciałby robić przykrości, czy coś...!
- To znacy tyle, ze musis byc... super dobry dla Klanu, chociasby - bo w kwestii co do przywódcy, nie można było mówić o zasłużeniu sobie grzecznym zachowaniem w kociarni. Musieli być przykładowymi Wojownikami, żeby sobie zasłużyć na jakieś niesamowite rzeczy - o ile zmiana imienia była niesamowita. - Ale na to mamy cas. Jak będziemy jus Terminatorami to wtedy będziemy mogli robić jakieś zasługi.

- Ale co dalej. Mam duso walczyć? Jak byc super dobrym - zapytał brata, bo sam faktycznie nie do końca miał pomysł. Co miał robić, żeby wyróżnić się od takiego typowego, przeciętnego wojownika który polował, chodził na patrole i trenował terminatorów? Co takiego mógł zrobić? Nie, żeby teraz to miało w ogóle znaczenie.
- Plawda. Ja chce byc najlepsy i najsilniejsy. Jus niedlugo! - odparł z entuzjazmem. Swoją przyszłość widział bardzo naiwnie wyłącznie w jasnych barwach, jako wspaniałego wojownika Klanu Rzeki, silnego i szanowanego. Nie dopuszczał do siebie innej możliwości... I nawet nie chciał. Inna sprawa, że nic nie robił w tym kierunku, nawet nie próbując dowiedzieć się jakichś rzeczy. Ups.