Gdy tak rozglądałam się w poszukiwaniu swego nowego mistrza, czyjaś ciemna sylwetka stanęła tuż nad mną. Zwróciłam więc swój wzrok na przybysza, którym okazał się być czarny kot o jasnożółtych oczach. Domyśliłam się, że to właśnie jego szukałam. Owy Robak Wspinający się po Wielkim Dębie wydał mi się całkiem sympatyczną jednostką. Kto wie, może kolejne księżyce wspólnego treningu okażą się dobrym początkiem pięknej i trwałej przyjaźni? Chciałam, żeby mnie polubił i postaram się być dla niego grzeczną i posłuszną uczennicą, jeśli i on okaże się być cierpliwym i kompetentnym mentorem. Po dłuższej chwili panującą między nami ciszę przerwał sam Robak. Przywitał się ze mną, mówiąc o sobie w trzeciej osobie. Trochę dziwne...ale jednocześnie urocze.
- Witaj, Robaku. Jeśli Robak pozwoli, to wolałabym najpierw na spokojnie urządzić się w uczniowskim legowisku. Jeśli to nie problem, oczywiście. Na trening możemy udać się jutro z samego rana, a tymczasem żegnam szanownego Robaka. - odparłam, żegnając się z nowym znajomym, po czym odwróciłam i odeszłam wesołym krokiem w stronę swego nowego schronienia.

/zt

Promyczek zdecydowała się zająć póki co legowiskiem i takimi tam rzeczami. Ustaliła też, że na trening chętnie uda się z samego rana. Czarnie nie miało w sumie nic do gadania, Nowicjuszka bardzo szybko odeszła, a Robak pomachało jej ogonem na pożegnanie. Teraz nadszedł czas wyjść na polowanie prawda? Odwróciło się od Promyk i podeszło do Królika pytając się go o to czy chce mu potowarzyszyć i jaką odpowiedź by nie otrzymało to ruszyło później na łowy. Z Królikiem jeśli się zgodził, albo bez jeśli było inaczej.
//Zt

Robak się zgodziło i zdawało się trochę rozpogodzić, kiedy Królik no o to spytał, dlatego z lekką ulgą usiadł obok. Zastanawiał się, czy o coś nie spytać, jakoś nie zagadać, ale wtedy rozproszyło go to, że kątem oka dostrzegł Taflę, siedzącą przy wejściu do legowisk chorych. Dopiero ten widok sprawił, że w pełni zdał sobie sprawę z tego, że tym razem nie mogliby usiąść razem i jakoś tak się na tej myśli zawiesił. Kiwnął jej głową w ramach niemego powitania i przez chwilę obserwował, co robiła, a właściwie zaraz potem Wieszcz rozpoczął oficjalną część ceremonii, więc przeniósł spojrzenie na uzdrowiciela.
Nie dostał żadnych nowych nowicjuszy, za to Tafla dostała tego problematycznego, Kasztana, a Robak trafiła się Promyk. Nowego wychowanka pod swoje skrzydła dostała też Księżyc; zasłużyła sobie po wytrenowaniu Brzask.
– Mam nadzieję, że dogadacie się z Promyk – powiedział jeszcze do Robak, zanim czarne skierowało się do swojej nowej nowicjuszki, a potem zerknął w stronę Tafli i Kasztana, ciekawy tego, jak to się potoczy... ale Kasztan najwyraźniej postanowił po prostu czmychnąć z obozu. Królik uniósł lekko brwi. Jakaś jego część miała ochotę pójść za Kasztanem i spytać gówniarza, co on sobie myślał, ale z drugiej strony nie chciał interweniować w sprawie nieswojego nowicjusza, tym bardziej że Tafla chyba zaczepiła już Jeż, pewnie właśnie w związku z tym. Zaraz zresztą Robak wróciło i zaproponowało Królikowi polowanie, na co ten bez wahania przystał. Posłał tylko ostatnie spojrzenie Tafli i wspólnie z kotem skierował się w stronę wyjścia z obozu.

/zt