- Jedzą. Ale mięso też - odpowiedział, wzruszając barkami. Dziki nie były jedyne. Tak naprawdę roślinożercy też lubili sobie czasem uzupełnić braki, zjadając jakiegoś pisklaka, nieuważną mysz czy pęknięte jajko. Dlaczego? Nie wiedział. Widocznie wszystkie stworzenia na ziemi czasem czuły żądzę krwi.
- Hmm - mruknął, mrużąc ślepia. - Lubisz dużo mówić. Na samym początku trudno ci się zatrzymać i dać komuś coś powiedzieć, ale po jakimś czasie zwalniasz i dostosowujesz się do rozmówcy. Żywo gestykulujesz, ruszasz się. Rozpiera cię energia i myślę, że ruszasz się, żeby móc się skupić i nie zasnąć przy moim wolnym tempie - wymienił po chwili uważnej obserwacji kociaka. Nawet się lekko uśmiechnął.

- Żartujesz sobie - stwierdził ostatecznie. Nie, aby mu nie wierzył, ale to było takie... ach, nielogiczne, dziwne i w ogóle, niefajne, że nie chciał chyba wprost uznać, że taki jest dziczy fakt. Nie lubił takich ciekawostek jak ta. Pył myślał bardzo, przesadnie prosto. Co się dziwić? Był młody, a o życiu wiedział tyle, ile mu opowiedzą rodzice, albo ile sam się nauczy. To garstka informacji, zwykle opatulonych w urocze, delikatne rzeczy. Nic takiego jak to.
- Cwany jesteś!!! Fajnie, fajnie, a masz coś więcej? - uśmiechnął się szeroko. Lubił o sobie słuchać. Lubił wiedzieć co myślą inni. Te myśli, te Jabłkowe, były całkiem spoko. W neutralnym świetle, ale jakby się uparł, uznałby że wszystko jest jak najbardziej fajne i pozytywne. W sumie, było takie. - Ja myślę, że ty jesteś spoko gość. Tylko taki faktycznie, wolny!

Uśmiechnął się tylko tajemniczo i wzruszył barkami, decydując się na zakończenie tematu dzików ze swojej strony. Pył będzie musiał dowiedzieć się samodzielnie, czy Jabłkowa Gałąź mówił prawdę, czy też kłamał mu w żywe oczy, licząc na naiwność kocięcia.
- Na razie nie - pokręcił głową po chwili zastanowienia. Lubił być trochę bardziej pewny w swoich domysłach, nawet jeżeli miał tendencję do dość krytycznego oceniania innych kotów, nie lubił, gdy pierwsze wrażenie zasłaniało mu ewentualną zmianę swojej opinii. - Dzięki. Chociaż dzisiaj to chyba też kwestia dnia - dodał, zaraz unosząc ramiona i zaciskając ślepia, jednocześnie tłumiąc ziewnięcie i rozciągając mięśnie grzbietu.