No i co? Biegnie dalej. Nie zamierzała odpuścić i gdy tylko zbliżyła się na wystarczającą odległość spróbowała skoczył na żabę i szybko uśmiercić.

Teraz to już zaczynało to Jałowiec irytować. Ile można było biec za jakimś płazem? Ale to tylko sprawiło, że tym bardziej nie chciała odpuścić i biegła dalej, nadal chcąc dorwać i dobić żabę, gdy tylko się do niej zbliży.

No w końcu! Ile można? Zabrała żabkę, wróciła z nią do Kijankowego Ogona, ukryła w roślinności by potem po nią wrócić i wróciła do szukania potencjalnych medykamentów.

Tym razem zajęło jej chwilę, zanim dotarło do niej jaką roślinę widzi. W końcu jednak, po kilku uderzeniach serca zdała sobie sprawę z tego, że jest o kuklik. Rozmawiała o nim z Owczym Runem chyba tylko na jednym spotkaniu, a w składziku go nie miała, więc pamiętała go mniej niż inne rośliny. Pamiętała jednak, że medykamentem był korzeń. Zaczęła więc rozkopywać ziemię wokół rośliny, a gdy dostała się do jej wnętrza, zaczęła odrywać delikatnie korzonki.

Tak jak za poprzednimi razami, Jałowcowa Łapa zawinęła zebrany medykament w liść i ukryła pod krzewem. Następnie ogonem dała znać Kijankowemu Ogonowi, by szedł za nią dalej, podczas gdy kontynuowała rozglądanie się za kolejnymi medykamentami.

Mysz! W umyśle Jałowcowej Łapy od razu pojawiła się mysia żółć, którą nie tak dawno omawiała na treningu z Owczym Runem. Robiło się coraz cieplej, pewnie będzie coraz więcej kleszczy, więc ten medykament na pewno się przyda.
Ruchem ogona dała Kijanowemu Ogonowi znak, by był cicho. Ugięła łapy, zrównała ogon z grzbietem, przeniosła ciężar ciała na tylne łapy i ustawiając się pod wiatr, ruszyła w stronę myszki, co kilka chwil spoglądając pod łapy. Gdy tylko udało się jej zbliżyć na wystarczającą odległość, skoczyła w stronę piszczka, chcąc go szybko zabić ugryzieniem w kark.

No i po myszce. Klan zyskał dodatkowego piszczka na stos, a Jałowcowa Łapa medykament. Nie zwlekając, delikatnie rozcięła gryzoniowi brzuch by wyjąć z niego woreczek żółciowy, który od razu pękł i rozlał się na przygotowany wcześniej mech. Ów mech następnie zawinęła w liść. Resztę ciała natomiast podała Kijankowemu Ogonowi. Tyle jej starczyło. Dała kocurowi znak, że wracają ale przed tym zebrali jeszcze znalezione wcześniej medykamenty.

//zt