Na wszystkie powitania odpowiadał stosownie, jednocześnie oczekując aż na jego wezwanie odpowie wystarczająca ilość kotów. Nie zamierzał oczekiwać na nie równie długo, jak czynił to zazwyczaj Rozżarzona Gwiazda - ze słusznych powodów nie był znany z równej mu pobłażliwości.
- Zwołałem was tu by przystąpić do realizacji zajęcia nowych terenów - wyjaśnił. - Zostaniecie podzieleni na pięć grup o określonych zadaniach - planował stworzenie sześciu, jednakże nie wszystkie zebrane koty posiadały wystarczające umiejętności. Nie każdy z wojowników stawił się również na miejscu - zielonooki dostrzegł nieobecność chociażby Jabłkowej Gałęzi. - Chcę, byście w niewielkich odległościach od siebie przeczesali nowe tereny, wypędzając ewentualnych intruzów, a następnie oznaczyli nowe granice - poinformował zgromadzonych. - Zamglone Jezioro, wraz z Grzmiącym Gardłem zajmiecie tereny od Oka Gór, zaznaczając granicę w połowie odległości pomiędzy Kamienistym Brzegiem a Gadzimi Łuskami, do pęknięcia w pobliżu sąsiadującego z Klanem Wichru Wzniesienia i będziecie kontynuować oznaczanie granicy aż do leżących w pobliżu Spękanej Ziemi drzew. Rozgwieżdżony Płomieniu, razem z Dziczą Łapą zajmiecie tereny zielone sąsiadujące z Spękaną Ziemią i Złotymi Piaskami. Rwący Strumieniu - masz za zadanie przejąć tereny leśne i zielone od Gawry, wzdłuż Złotych Piasków, do połowy odległości pomiędzy Gawrą a Leśnym Brzegiem. Dołączy do ciebie Wilczy Kieł. Koźlorogi, razem z Leśną Łapą zajmiecie tereny od połowy odległości naszej obecnej granicy od Leśnego Brzegu, następnie przesuwając nasze obecne granice wzdłuż pasma górskiego. Rozżarzona Gwieździe i Zjeżonej Łapie przypadnie przejęcie Leśnego Brzegu - granicę nową granicę wyznaczy linia lasu  - osobiście nie planował zdobyć Leśnego Brzegu, jednakże taką właśnie decyzję ogłosił Rozżarzona Gwiazda. Najniebezpieczniejsze, bo najbardziej oddalone od reszty patroli tereny przypaść miały przywódcy i jego córce - ognistofutry posiadał dziewięć żyć, to jemu zatem miało przypaść to zadanie. Ryzyko jego ostatecznej śmierci było mniejsze, niż ryzyko utraty jedynego życia przez resztę uczestników. - Za bezpieczeństwo obozu odpowiadam ja, Srebrna Łapa, Zapadająca Łapa i Poranna Łapa - niegdysiejszej samotniczce roli nie przydzielił jako, że czas od jej dołączenia do klanu był w jego opinii zbyt mały by przyswoiła jakiekolwiek wiadomości. - Wyznaczone patrole wyruszyć mają jutro o porze górowania słońca - a więc wtedy, gdy ewentualni wrogowie i drapieżniki będą stanowić najmniejsze zagrożenie. - Dopilnujcie, byście uczynili to w pełni sił. W dniach po zajęciu terenów zwiększona zostanie częstotliwość patroli na nowych granicach, by umocnić ślady zapachowe i upewnić się, że nie zostaną one zignorowane. Jednocześnie wraz z Rozżarzoną Gwiazdą podjęliśmy decyzję by zlikwidować pas ziem niczyich pomiędzy Klanem Gromu i Rzeki. Jego istnienie nie wprowadza żadnych korzyści dla Klanu, jedynie narażając go na niebezpieczeństwo. Realizację tego zamysłu wprowadzimy trzy dni po zajęciu nowych terenów i będziemy kontynuować ją w dniach następnych. Zebranie uznaję za zakończone.
Jeśli nikt nie postanowił go zatrzymać niespiesznym krokiem oddalił się do swego legowiska.

Szylkretka położyła po sobie długie uszyska, każdy dosłownie każdy dostał jakieś zadanie, tylko nie ona. Czy czarny kocur po prostu ją zignorował czy uznał za niegodną? Młodsze koty i o połowe od niej mniejsze zostały przynajmniej wymienione i przydzielono im misje.
- Jaki ojciec takie dzieci - szepnęła tak, że tylko Zjeżona Łapa ją usłyszała. Bez mówienia czegokolwiek więcej ani żegnania się z kotami przy których siedziała, wstała i po prostu wyszła z obozu, trzaskając swym ogonem niczym biczem. Pewnie gdyby mógł ten arogancki, czarny kocur jeszcze by wysłał swoje kocięta na odebranie terenów! To niesprawiedliwe, teraz mogła udowodnić swoją lojalność wobec klanu gromu, a została pozbawiona tej szansy. Nie zamierzała się jednak na tym skupiać i postanowiła przejść się na krótki spacer.

ZT

- Nie chce mi się z nim gadać. Mówiłaś, że jest stary i śmierdzi, ja to nie chce się zbliżać do niego - odpowiedziała siostrze, marszcząc przy tym nos. Jak Tojad chciała, to nie zamierzała jej zabraniać. Jej wzrok padł na matkę, która powiedziała, że jak nie będą się zachowywać to trafią do kociarni, na co mruknęła tylko, że do niej dotarło. A gdy się tylko odwróciła, wytknęła złotej język. Dopóki nikt nie będzie jej zaczepiał, to nie zamierzała się odzywać. A potem przyszła też Jeż, która gdzieś tam sobie usiadła, na co zmarszczyła brwi i uniosła wargi w groźnym wyrazie pyska. A potem jej tata zaczął zebranie, okazało się, że będą przejmować nowe tereny! Aż jej się oczy zaświeciły, gdy o tym usłyszała. Ale nie została wybrana do żadnego z patroli, przez co była niezadowolona. Praktycznie każdy dostał jakieś zadanie, a ona??? Ona nie! Podniosła się i na sam koniec, jak czarny kocur zszedł ze swojego miejsca, podreptała do niego z uniesionym ogonem, zadzierając głowę, by móc spojrzeć ojcu w oczy.
- Tato, a ja? Też chce iść na nowe tereny!

- Owszem, ale rozmawianie z nim to jedyna metoda żeby się zezłościł na swoją córkę. Ja idę - stwierdziła po czym potruchtała w kierunku Rozżarzonej Gwiazdy. Zatrzymała się jednakże w połowie drogi bo nikczemna Jeż postanowiła obrać tą samą strategię.
Hm.
Ostatecznie to nie ona miała w tej chwili problemu.
- Dzień dobrry - przywitała się z rudofutrym nawet powstrzymując się przed zmarszczeniem nosa z powodu starczego smrodu. - Czy ma pan chwilę na rozmowę na temat pańskiej córki? To ważna rozmowa - podkreśliła próbując naśladować styl mówienia swojego ojca. Podejrzewała że jej działanie będzie dzięki temu skuteczniejsze.

Zebranie dotyczyło poszerzenia terenów. Ciężko powiedzieć, że Srebrna się zdziwiła, patrząc na ilość kotów w Klanie...nie mówiąc o stanie jej ciotki.
Nie spodziewała się dostać do żadnego z zespołów, w końcu świeży terminator by tylko zawadzał wojownikom. Narobiłaby więcej problemów aniżeli byłaby pomocy. Nadal jednak usłyszała swoje imię. Czyli dostała coś do roboty. Ona, jej rodzeństwo i sam zastępca mieli pilnować obozu pod nieobecność patroli. Fajnie, przynajmniej się nie będzie nudzić! Podreptała do wyjścia z obozu, siadając tuż przy nim jak na warcie. Wypadałoby się zapoznać z budową granic obozu. Może powinna nanieść więcej patyków i bardziej uzbroić ściany? Pomyśli o tym później.


/zt

Kotka tylko usmiechnęła się na myśl, że razem z ojcem będzie mogła pójść i oznaczyć nowe terytoria. Posłała mu, oraz Wilkowi ciepłe uśmiechy. Nie było potrzeby, by więcej tu siedziała, skoro miała jeszcze inne rzeczy do zrobienia. Widziała jednak jak Tojad podchodzi do rudego przywódcy. Krzywy usmiech wkradł się na pysk Jeż. Ta jednak nie zamierzała konfrontować się z kociakiem z szacunku do Pszczoły. Odeszła bez słowa, zostawiając ten problem na głowie rudego.. bo w końcu co ta mogła takiego powiedzieć, by Jeż faktycznie miała kłopoty? no nic. Niebieska terminatorka była tego bardziej niż pewna.

z/t

Już za moment podszedł do niego Wilk, dlatego posłał mu ciepły, szeroki uśmiech. W końcu będzie mógł posiedzieć ze swoimi dziećmi!
- A, Konwalia będzie ogłaszał, w jaki sposób będzie przebiegać przejęcie nowych terenów. To w sumie jego pomysł tak naprawdę - odpowiedział na pytanie, a potem zjawiła się dodatkowo Rwąca. O, jak miło było posiedzieć z najbliższymi!
- Nie no co ty! Jestem jeszcze za młody na emeryturę - powiedział ze śmiechem, oddając kuksańca w bok.
- Cześć Kozioł! Z tobą będę musiał w końcu pogadać, bo chyba zaczęło się u ciebie dziać coś, o czym nie wiem - powiedział, mając na myśli przede wszystkim sytuacje z Zaćmieniem i jej powiększający się z dnia na dzień brzuch. Wcześniej mógł to zwalić na to, że przytyła i to strasznie, ale już stało się jasne. A to, że Kozioł był chyba jej... Partnerem, tak?? To oznaczało, że to on jest za to odpowiedzialny. Przywitał się również z pozostałymi córkami, które nie zdecydowały się do niego dosiąść, ale nigdzie nie widział Sroki. Miał nadzieję, że lepiej się już czuła. I w końcu czarny kocur zaczął zebranie, ogłaszając rozdzielenie patroli, a rudy sam kiwał sobie głową. Był pod wrażeniem, że Konwalia to wszystko sam obmyślił. Okazało się, że szedł z Jeż na najdalszy teren, który zostanie włączony do ziem gromu. I nie miał nic przeciwko. Już miał się zbierać, ale podeszła do niego Tojad. Posłał kotce delikatny uśmiech. Co, już się tak nie bała?
- Jasne. Czy możesz mi przedstawić sytuacje z twojego punktu widzenia? - zapytał się, bo w sumie teraz Konwalia ogarniał największą akcje, a on miał chwilę, żeby rozwiązać ten kłopot.

Na słowa Żara, poruszał zabawnie wibrysami. – Może tak, może nie… – powiedział tajemniczo chociaż to nie była żadna tajemnica. A przynajmniej nie teraz kiedy mogli się spodziewać kociąt lada chwila. – Ale na pogaduchy zawsze jestem chętny. – mruknął po czym nastawił ucha gdy Konwalia zaczął mówić.
Hoho! Czyli faktycznie bierzemy się do roboty. Ciekawie, ciekawie. Dodatkowo sam został wybrany by zająć kawałek terenów. To mu się podobało. Dobrze też, że idzie tam z Leśną Łapą. Będą mieli okazję pogadać. Ciekawe czy dalej jest tak gadatliwa jak za kociaka. Zapewne.
– Dobra, to ja lecę. Mam trochę jeszcze roboty do zrobienia przed jutrem. – pożegnał się z ekipą z którą siedział. Wstał i podszedł jeszcze do Ściółki. – Widzimy się jutro, młoda. Wyśpij się dobrze i zjedz coś przed wyprawą. – poczochrał ją po głowie i z nią również się pożegnał. Musiał jeszcze zajrzeć jak tam się miewa Zaćmienie. Miejmy nadzieje, że dzisiaj będzie mieć lepszy humorek…

/z.t

Oh, a więc chodziło o patrole mające zająć nowe tereny, o których ostatnim razem wspomniał jej ojciec podczas ceremonii. No tak, w sumie była to jedyna opcja, bo co innego miało się dziać?
Dzięcioł chyba wpadała w zbyt dużą paranoję jeśli chodziło o takie nagłe zebrania...
Strzepnęła uchem i rozejrzała się dookoła aby wypatrzeć w tłumie Wilka i Jeż. Cieszyła się, że oboje zostali wybrani na tak ważną misję, jednak ta miała nadzieję, że nie przydarzy się im nic złego. W końcu tereny które chciał zająć Grom były terenami samotników, nie wiadomo na co ci natrafią...
Podniosła się aby odejść z polanki kiedy zebranie się zakończyło, oraz też po to aby przestać się tak zamartwiać. Wszyscy dadzą sobie radę, będzie dobrze!
A jeśli nie... wtedy Dzięcioł będzie musiała przetestować swoje umiejętności w leczeniu.

//zt

Na odpowiedź Porannej Łapy uśmiechnęła się ciepło i mruknęła w odpowiedzi. - Oh!! Koniecznie musisz się gdzieś wybrać, skoro już możesz. Nie ma co siedzieć na dupie w obozie, kiedy na terenach gromu tyle ciekawości do odkrycia. Mhehehihi.. - Zachichotała i puściła oczko do młodszej kotki. Przy następnych słowach kotki, na mordkę Dzik wkradło się delikatne zakłopotanie, szybko zakamuflażowane uśmiechem. - Hm.. Sporo to za dużo powiedziane. Głównie to jedną walkę z mistrzynią, a bardziej taką udawankę.. A reszta to czysta teoria jak narazie. - Wzruszyła barkami. - A rady ci żadnej nie dam, no bo i nie mam jakiej. Nie stresuj się treningiem czy coś to każdy ci może powiedzieć.. Będzie spoko!! - Szturchnęła Rosę przyjacielsko, na otuchę. Długo nie pogadały, ponieważ podszedł do nich brat szylkretki, któremu Dzik na powitanie machnęła głową z uśmiechem. Już ich nie zaczepiała i skierowała głowę w stronę Konwaliowego Snu, czekając aż przemówi.
...i długo czekać nie musiała. Jak się spodziewała, kruczoczarny zaczął mówić o nowych terenach i wyznaczać patrolę. To, czego się nie spodziewała to jej imię wypowiedziane podczas tych ogłoszeń. Aż czuła jak jej się futro puszy. Była pewna, że nie będzie miała na co się przydać, a tu proszę. Jak wcześniej wspominała Porannej Łapie, pierwszą pseudowalkę ma już za sobą, więc w razie ostateczności może by sobie dała radę.
Wraz z zakończeniem zebrania, pointka krótko pożegnała się zarówno z Zapadającą Łapą jak i Poranną Łapą, a potem podeszła zaczepić swoją mistrzynię i ewentualnie dogadać szczegóły odnośnie patrolu, jak miejsce spotkania.

zt

Poruszył jednym z uszu. Dowiedział się co się stało od samego Konwalii i... w sumie, chyba nawet nie wiedział co myśleć. Nie był wysłany na patrol, może to lepiej, nie wiedział czy czułby się jakkolwiek gotowy na zdobywanie ziem. Spojrzał na Dzik, pożegnał się z nią, potem na Rosę. Delikatny stres przeszedł przez jego ciało. Nieuzasadniony nawet, nie działo się chyba nic złego...!
- To legalne? - szepnął do niej. Inne Klany w ogóle wiedziały, że oni to robią?... Tak... że nie zrobi się z tego problem?

Na słowa Dzik uśmiechnęła się lekko, czyli jednak powinna gdzieś dalej pójść, mimo słów swojej mistrzyni. Och, trudno, na pewno jak się szybciutko wróci, to nikt nie zauważy, że zapuściła się nieco za daleko. Na oczko Roska nieco zachichotała, rozbawiona tym gestem od starszej kotki. Wydawało jej się to coś bardzo śmieszne.
Zanim cokolwiek dodała, dosiadł się do nich Mrok. Zamruczała delikatnie na powitanie. — Eee... Nie wiem — odpowiedziała szybko, a niedługo po jej słowach, Konwaliowy Sen rozpoczął tłumaczenie, po co zwołał zebranie. Była zaskoczona, nie spodziewała się, że będą dużo terenów zajmować, przez co lekko otwarła pyszczek z wrażenia. Na jej zaskoczenie, na dodatek kruczo czarny dał im robotę pilnowania obozu! Pożegnała się ze starszą terminatorką, po czym odwróciła ucho w kierunku brata i wzruszyła ramionami. — Nie mam pojęcia... To tereny niczyje więc chyba powinno być spoko? — Mruknęła niepewnie.

Powinno... mógł jej ufać w tej chwili i jedynie wierzyć, że wszystko będzie okej. Nic nie będzie nie tak, a jeśli będzie... och Gwiezdni, niech zakończy się to jedynie na paru nieprzyjemnych słowach i w najgorszym wypadku, utracie tych terenów. Oblizał pysk, machnął głową.
- Będę siedział przy wyjściu z obozu. Możemy tam... um, pogadać więcej, jeśli chcesz - zaproponował, powoli wstając. I zależnie czy się zgodzi czy nie, pójdzie sam lub z nią.

[zt??]

No, innej odpowiedzi mu nie mogła dać, nie studiowała prawa w klanie ani terenach, ale skoro Rozżarzona Gwiazda nic mu nie powiedział, nawet brał w tym udział i tym podobne... Poruszyła lekko wąsami, przemyśliwując swoje słowa, ale nie mogła jakoś zaprzeczyć, że jest źle, przejmowanie terenów skoro ich były małe. Żadnego klanu nie przegonią... Więc było dobrze, nie? Teraz Mrok zasiał ziarenko niepewności w siostrze, ale Rosa nie miała zamiaru się do tego przyznawać!
— Och, jasne, jasne, ty pierwszy — zamruczała łagodnie, po czym wstała i ruszyła za Zapadającą Łapą poza obóz.

// zt

Oho! To było dla niego zaskakujące. Znów dostał zadanie od pana zastępcy. Brzmiało równie łatwo jak poprzednie, dlatego nie nastawiał się do niego tak pozytywnie jak kiedyś. Kto wie czy znów coś po drodze się nie odwali. Dziwne było dla niego to czemu miał iść z siostrą czarnego. Czyżby miała go pilnować? No nic... postara się uwinąć z tym szybko. Kiedy zebranie zostało zakończone, udał się do swoich spraw.

//zt

No proszę. Na ostatniej ceremonii akcja z przejmowaniem terenów wyszła trochę bez echa, wszyscy szybko się rozeszli, ona jakoś też nieszczególnie się tym przejęła, bo przywódca powiedział o tym tak, jakby w sumie chciał, a w sumie nie chciał, ale weźcie się zastanówcie czy coś... i dosłownie skończyłoby się to pewnie tak, że nikt by nie przyszedł pierwszy, więc ostatecznie nie byłoby żadnego chętnego tylko i wyłącznie dlatego. No ale jak widać zastępca wziął sprawę w swoje łapy, może przegadali to z przywódcą, no i plan jakiś wyszedł.
Zastrzygła uszami, słysząc że była pierwsza wymieniona i trafił się jej Grzmiące Gardło. Nie najgorzej, rozmawiała z nim ostatnio i nie uważała aż tak za bezmózgie futro, więc może nie będzie źle. Gorzej, jak faktycznie trafią na jakiegoś samotnika, a ten hm, spanikuje przykładowo, bo jednak już z jednym wygnańcem walczył i nie skończyło się dobrze.
Przyjęła do wiadomości jaki obszar mają zabezpieczyć, wysłuchała ogłoszeń do końca, a następnie wyszła z obozu, by się przejść i dokładnie przemyśleć jutrzejszy patrol i jak będzie to wyglądało.

[zt]

- Wydaje się jej że ma władzę żeby rządzić tym kto gdzie siedzi na ceremonii, mówi, że ja i Osa nie mamy prawa na niej być a przecież takiego przepisu nie ma. Okłamuje moją mamę i wyzywa mnie od kleszczy - poinformowała kocura zgodnie z prawdą. Kocięta były przyszłością klanu, tak mówił tata, a ta tutaj pannica uważała chyba że tą przyszłością jest ona sama. Niedoczekanie. - Mama zabroniła jej się do nas zbliżać, i słusznie, ale żyjemy w tym samym obozie i będzie to trudne - oznajmiła. - A że to twoja córka i ty rządzisz tym przy... - trudne słowo - ...bytkiem to przyszłam do ciebie. To bardzo niemiłe gdy ktoś mówi ci że nie masz prawa siedzieć z klanem gdy ten jest zwoływany, wyzywa cię gdy mówisz że jest inaczej, grozi ci a później jeszcze zrzuca na ciebie winę. Osa była obok mnie i na nią też się złościła i nią próbowała rządzić, więc może to potwierdzić. I jeszcze się na nas złości że musi polować dla kociąt. Jakbym mogła polować sama to bym to chętnie zrobiła żeby nie słychać o tym że przeze mnie jest głodna. To nie moja wina.

- Ja liczę! - odparła, radośnie się szczerząc. Ona się nigdzie nie wybierała, do żadnej starszyzny, więc on też nie miał prawa i tyle, no.
- Hejo Kozioł! - przywitała się z kolejnym kocurem uderzeniem go barkiem w bark. A co, niech ma, a następnie uśmiechnęła się lisio w jego stronę. Nie wiedziała jeszcze o tym, jak daleko zaszły ich... hm, relacje, z byłą zastępczynią, aczkolwiek nadal wystawiała jego cierpliwość na próbę i zamierzała tak robić aż się tego po prostu nie dowie, a potem chyba padnie na zawał przedwcześnie. - Co się zaczęło dziać? - rzuciła przerzucając spojrzeniem od jednego do drugiego.
No, ale nie zdążyła za bardzo dobić pointa, bo po chwili już zastępca przemówił, a ona zastrzygła uszami z zainteresowaniem. A więc te nowe tereny się miały wydarzyć, tak? I to, ha, miała wziąć udział w którymś patrolu? Ha, czyli naprawdę nie była taka stara, jak jej wszyscy zamierzali wmówić!
- EEE, chwila! - rzuciła, gdy już wszyscy zaczęli się zbierać. - To, tego, do zobaczenia jutro, młody - rzuciła do Wilka, następnie zerknęła na Żara. - A ty się nie przemęczaj za bardzo na tym patrolu, żeby nie był twoim ostatnim w życiu - zażartowała, a następnie zaczęła się rozglądać za Kozłem, bo CO NIBY SIĘ DZIAŁO W JEGO ŻYCIU??

[zt]