Niewielkie Skałki

- Ulotne Wspomnienie! Jest mistrzem pierwszy raz, z tego co pamiętam, więc nic dziwnego że mogło się zapomnieć że to ona... chociaż, um - nie chcę zabrzmieć niemiło - ale w sumie nawet nie wiem ile jesteś u nas. Wiem tylko, że pojawiłaś się tak nagle, że nigdy przedtem cię nie widziałem - więc w ogóle mogła nie kojarzyć jego mistrzyni. Tak, totalnie, ani z widu, ani z słychu. Osobiście, nie uważał tego oczywiście za coś złego. Każdą znajomość da się nadrobić w dowolnej chwili. Na przykład - on teraz nadrabiał. O tutaj, z nią. - A twój to? Wiesz, ja na pewno nie pamiętam. Nauczyłem się TYYYLU imion ostatnio, że totalnie mam za mały łeb do tego. Szczególnie, że jeszcze moje i rodzeństwa zmienili. To jest w ogóle! Mogłem być Mroczną Łapą, a tu co? Zapadająca! Totalne dziwy, mówię ci.
Pomachał głową na boki.
- O! I wiesz co ja wiem? Ponoć jest jakieś inne... jakiś inny Klan! Z innymi kotami. ALE jeszcze nie wiem czy to prawda. Mam zamiar je znaleźć i się dowiedzieć czy istnieją na serio!

_________________

-Ulotne Wspomnienie? Ciekawe imie - odpowiedziała po czym po raz ponownie zaśmiała się lekko - Jestem tu... na tyle krótko, że słyszę o niej po raz pierwszy - wyjaśniła nie chcąc podawać szczegółów, nie było to istotne ile dokładnie wschodów słońca tu jest. Zmiana imienia jak widac była jednak dość częstym zabiegiem.
- Przed dołączeniem zwałam się Pajęczyca, teraz jestem Zroszona Łapa. .. A Mroczna Łapa brzmi niezwykle tajemniczo.- wytłumaczyła pokazując, że i ona uzyskała nowe miano. Na pytanie o mistrza rozejrzała się po obozie chcąc wskazać na niego łapą, nie było jej niestety dane dostrzec niebieskiego pręgusa.
- Wilczy Kieł! Też jest mistrzem po raz pierwszy - wykrzywiła lekko pyszczek na stwierdzenie kocurka, chodzi mu o klan rzeki oraz klan wichru?

_________________

- O! Musisz ją poznać. Jest serio bardzo w porządku. Tylko uważaj, lubi zbierać tekstury futer. Pyta zanim to zrobi, ale może cię podotykać po policzkach. Ale potem powie ci, jakie masz futro i da opinię, więc moim zdaniem jest to bardzo fair - machnął głową, na moment zamykając oczy, jakoby był prawdziwym znawcą. W sumie - był. Raz się mu zdarzyło, pierwszego dnia treningu, więc mógł się tak zachowywać jak najbardziej.
- A jak wolisz żeby ci mówić? - zagadał po chwili, uśmiechając się ku niej. - No... trochę tajemniczo, ale bardziej mojo! Chociaż, mówiłem z Ulotnym Wspomnieniem i może na treningu znajdę sobie jakieś fajniejsze miano. Ale to będzie z czasem. Chcę żeby przyszło samo i naturalnie.
No, i żeby nie było jakieś... głupie czy dziecinne. W końcu bycie wojownikiem to poważny biznes, jakby się nazywał jakoś... Kopacz Zadków, to byłoby to całkiem cool, ale niezbyt dorosłe.
- Aha! Nie gadaliśmy chyba za dużo też - więc oboje powinni poznać innych. Na jej minę sam przechylił głowę na bok. - No co? Nie słyszałaś o nich?

_________________

- Wiesz, mam już sporą listę kotów do zapoznania, ale chętnie ją tam dodam - zaśmiała się, od każdego swojego rozmówcy słyszała "polecenia" potencjalnych znajomych. Spojrzała się na Zapadającą Łapę jakby conajmniej zaczął szczekać niczym pies. CO? Nie, nie. Orientalka nie zamierzała się nad tym skupiać.
- Zroszona Łapa - powiedziała krótko, to jej nowa tożsamość, to JEJ imie. Strzepnęła uchem na słowa dymnego, nie wiedziała, że koty moga po prostu poprosić o zmiane imienia. Nie wiedziała co odpowiedzieć na pytanie o inne klany.
- Słyszałam, ale dziwi mnie że... ty nie. To są przecież Klany bardzo podobne do tego. - wyjasniła, sama nie wiedziała o nich niewiadomo ile.

_________________

- Nie dziwię się! W Klanie jest mnóstwo kotów. Musisz też poznać Rosę, to moja siostra i jest mega miła. Na pewno cię polubi - dodał szybko, potem głową machając na jej prośbę. Zroszona Łapa, niechaj będzie. On osobiście nie był fanem pełnych imion i wolał być Mrokiem, ale każdy jest inny i - hej! - przez to świat był ciekawszy. Gdyby każdy był jak on, najpewniej umarłby z nudów.
- Nie Klany! Jakieś plemię. Wiesz, tam daleko. Nie wiem na ile to prawda, Ulotne Wspomnienie też nie wie, ale chcę wiedzieć sam na własną łapę o nich cokolwiek. Może oni nawet nie wiedzą o nas? A jakby wiedzieli, to może by nas lubili i w ogóle! Ja bym chciał poznać obce koty. I wiedzieć czemu o nich nikt nic nie wie!

_________________

Kiwnęła głową, kojarzyła kotkę, chyba byli też razem mianowani, no cóż! "plemie"? Spojrzała się na Mrok znów wzrokiem zakłopotanym, nigdy o nich nie słyszała, ale może Jeż, albo Rozżarzona Gwiazda będą wiedzieć więcej... napewno wytłumaczą to szylkretce. Coś się jednak w opowieści młodszego nie zgadzało, orientalka zastrzygła uszami.
- Wiesz... często jeśli takie.. odizolowanie się dzieje, to nie bez powodu. - mruknęła, może to była sytuacja podobna do samotniczych terenów, że jedno nie kręci się przy drugim nie chcąc naruszać spokoju?

_________________

- Niby tak, ale... może oni serio nie wiedzą nawet, że są odizolowani? Wiesz, że nie wiedzą nawet co się dzieje wokół nich i myślą że są jedynymi kotami na całym świecie?! To byłoby mega straszne i przykre - i niesprawiedliwe, chociaż wątpliwym by było, żeby tym się przejmowali w chwili gdy myśleli że serio są sami i nie ma nikogo poza nimi. Jak się czegoś nie wie, to jakoś lżej się żyje... ale Mrok był zbyt głupiutki by do takich faktów dochodzić. - No! I nawet jeśli jest powód izolacji, co złego się stanie jak tylko ich zobaczę? Nie powiedziałbym nikomu przecież. I... nawet nie wiemy jak daleko to jest, więc może nawet nikomu nie będzie się tam chciało iść poza mną.

_________________

Nie była fanką pomysłów oraz wyobraźni Zapadającej Łapy, zdawało się kocurkowi, że świat to piękne i spokojne miejsce z tęczami, gdzie każdy żyje z uśmiechem na pysku, prawda niestety jest inna. Nie zamierzała jednak edukować kocura, to nie jej rola.
- Może, kto wie? Skoro ich nie odkryto, może po prostu tego nie chcą - mruknęła jedynie, nie da się odnaleźć kogoś kto nie chce być odnaleziony.
- A skoro jest to naprawde, naprawdę daleko może najpierw skończ swój trening, tak w razie co - dodała.

_________________

- Może masz rację... - mruknął pod nosem, niespecjalnie się ostatecznie zgadzając i tak. Wiadomo, że jak będzie chciał iść to pójdzie. Nie potrzebuje zgody od nikogo i... jak zrobi coś nie tak, to zrobi - i tyle! Nie musiał się przecież obawiać niczego. W najgorszym wypadku by się zgubił. Wątpił w końcu, żeby plemię miało zamiar go zabić, bo tylko się przy nich przeszedł.
- A ciebie, Zroszona Łapo, nie interesują takie rzeczy? - bo w sumie, coś co nie wiadomo czy istnieje, obce, nieznane - nie było to zwyczajnie ciekawe? - To jest takie... wiesz, obce!

_________________

Pokiwała głową na "nie". Nie zastanawiała się nigdt nad czymśtakim i wolała nie poświęcać czasu takim wymysłom.
- Szczerze niezupełnie. Wolę się skupić na tym co jest teraz, oraz realnej przyszłości, jak własnie naprzykład treningach czy pomaganie w obozie. - wyjaśniła, nie należała do marzycielek.
- Widzę jednak, że ciebie coś takiego bardzo interesuje - uśmiechnęła się delikatnie.

_________________

Tak też mogło być. Każdy kot był inny, co nie? I każdy mógł mieć własne myśli co do tego co chce, co uważa za słuszne i co jest ciekawe. Jeśli dla niej wystarczyło być w tym... no, co ma teraz i tym co będzie w danej chwili, mógł to jedynie szanować i dawać się jej tym cieszyć. Klan potrzebuje dobrych Wojowników - Zroszona Łapa mogła takim być. Nie to co Mrok, który myślami i wyobraźnią był gdzieś dalej, wyżej, patrzył na świat z góry i ciągle chciał gdzieś być.
- Lubię wiedzieć, wiesz? Jak wiem co jest wokół, kto mieszka gdzie, jaki ktoś jest, czemu akurat tam, czy może chce bliżej, może takie koty potrzebują właśnie nas, to chcę tam być. Lubię jak mogę być!! No, w Klanie też, żebyś nie zrozumiała źle. Ty skupiasz się na tym co jest teraz, i to jest mądrzejsze od tego co ja chcę - nie było co ukrywać, zdecydowanie było lepsze. - Ale ja tak nie umiem, totalnie. Chcę pomagać Klanowi i sprawić, żeby każdy czuł się tu dobrze, ale poza tym chcę móc... więcej. Tak poza Klanem!

_________________

Orientalka przez dłuższą chwilę nic nie powiedziała, nie wiedziała co. Jako samotniczka nie miała wyboru kim chce być. Było tylko to co jest i pewna przyszłość, przecież przez tyle księżyców nie miała pojęcia o aż trzech klanach znajdujących się nie aż tak daleko! Koty klanowe miały więcej... miejsca na bycie sobą. Szylkretka była wdzięczna za jakąkolwiek szansę bycia kotem żyjącym w grupie, lecz ci urodzeni w tych warunkach... chcieli więcej.
- Wiesz... Dobrze, że jesteś pomocny. Ale musisz pamiętać, że nie każdy chce tej pomocy. - powiedziała z lekkim uśmiechem na pysku, nie chciała wyglądać na gbura który tylko neguje pomysły młodszego.

_________________

- Czemu nie każdy jej chce? - pociągnął, jakże naiwnie, przypatrując się jej mordce. Nie żartował, po prostu nie wiedział czemu ktoś mógłby nie chcieć jakiegokolwiek wsparcia. Przecież zawsze się przydaje, prawda? Myśl, że się nie ma nikogo i jest się skazanym na los była... zdaniem Mroku, przykra, ciemna, straszna. - To jest, ja nie wyobrażam sobie tego. Przecież pomaganie jest spoko, co nie? I ja... nie muszę robić nie wiadomo czego. Czasem myśl, że po prostu mogę być i powiedzieć komuś, że jestem "jakby co", to jest już pomoc... Nie?
Uniósł jedną z brwi do góry. Chwila ciszy, potem odchrząknął.
- Brzmię jak kocię - skarcił samego siebie. Był kocięciem, ledwo co został mianowany, nie musiał zachowywać się jak dorośli. - Sorki! Jak chcesz, to możemy zmienić temat na jakiś inny.

_________________

Na pytanie młodszego zamrugała pare razy, nie była pewna czy kocurek żartuje czy też nie. Lecz ku ździwieniu orientalki zachował powagę.
- Wiesz, jest dużo czynników. Niektórzy są zbyt dumni, jedni sobie naprawde dobrze radzą i nie chcą nic zmieniać a jeszcze inni żyją w przekonaniu, że wszyscy chcą dla nich jak najlepiej - wytłumaczyła. Wiedziała, że jej ojciec wolałby głodować niżeli poprosić inne koty o pomoc.
- Nie brzmisz jak kocię, nie martw się - lekko skłamała lecz nie chciała zapeszać swego rozmówcy.
- Niektórzy też myślą że oferując pomoc pokazujesz że jesteś "lepszy" - dodała.

_________________

- Bez sensu - pomachał głową na boki. Naprawdę, ktokolwiek tak myślał? Jakkolwiek, jak to przedstawiła? Koty bywały... dziwne. Mrokowi nawet na moment przez głowę nie przechodziły takie myśli. Jak ktoś chciał mu pomóc, to to przyjmował i się cieszył, że nie jest z czymś sam. Albo jak on pomagał, to nie myślał o niczym, poza tym że zrobi komuś przyjemność... ach! - Będę pomagał jakoś mniej niż bardziej. Wiesz, żeby nikt nie myślał nic złego.
A jak wyjdzie, tak wyjdzie, cokolwiek miał na myśli.
- Dzięki, bo bez ciebie to bym sam nie ogarnął. Czasem lepiej tak sobie ułożyć myśli i w ogóle... no, a swoją drogą! - uśmiechnął się. - Widziałaś już wszystkie zakamarki naszych terenów? Ponoć gdzieś są... były? Kwiatki. Chciałbym je znaleźć. Rosa by się ucieszyła. ALE! Nie wiem które są takie fajne, więc może kiedyś wybierzemy się razem i mi powiesz, które wyglądają spoko?

_________________

Czy Rosa w końcu znalazła jakieś legowisko dla siebie? Och, owszem, ale to nie tu. Tu to było za dużo kamyczków i innych rzeczy, aby mogła sobie na spokojnie chować swoje cenne skarby z dzieciństwa. Już jej przeszło, nie chodziła i notorycznie zbierała kamyczki, teraz to trzymała do nowych kamyków sentyment, do jakiegoś ważnego momentu, a nie, że ładne. Przymknęła lekko ślepia, po czym rozciągnęła się i ziewnęła, otwierając paszczę, pokazując każde z jej kłów. Kolejno położyła się i rozciągnęła i zaczęła czyścić łapy jęzorem, zlizując śnieg, który się za kołtunił na jej długich futrze. Och, chociaż tyle, że powoli topniał.

// Wygaszon

Starlight