Trening Żuczej Łapy

Kocurek zastosował się do wszystkich reguł, jakich wymaga polowanie na króliki – i tym razem nie przeszkodziła mu złośliwość losu. Uszak pada martwy, stając się pierwszym łupem Żuczej Łapy; i to jak okazałym.

_________________

Staje dumnie, gdy udaje mu się pozbyć życia zająca. Uśmiecha się krótko pod nosem, po czym zakopuje ofiarę i stara się zapamiętać miejsce. Wypuszcza powietrze z pyszczka w formie jako-takiego westchnięcia, jednak zadowolonego, a następnie rusza dalej, nasłuchując, obserwując i węsząc.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Kolejną potencjalną ofiarą Żuczej Łapy staje się… niewielka mysz, którą zauważył pośród traw kilka lisich długości od siebie. Na razie nie zorientowała się o obecności drapieżnika, więc terminator ma teraz swoją szansę.

_________________

Myszka! Żuczek automatycznie zgina łapy, wyrównuje ogon z grzbietem i sprawdza, czy idzie pod wiatr, po czym przenosi ciężar ciała na tylne kończyny. Zerka na ziemię co jakiś czas, by nie nadepnąć na jakąś gałązkę, czy coś, no i skacze w stronę myszki, by zabić ją szybkim ugryzieniem w szyję.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Żucza Łapa poprzednią zdobyczą zapoczątkował chyba dobrą passę! Podszedł do myszy niezauważenie, w bezbłędny sposób, a i żadne czynniki losowe mu nie przeszkodziły. Gryzoń skończył martwy, jedynie wydając z siebie wcześniej ciche, urwane szybko piśnięcie.

_________________

Krótki pisk, a po tym kompletna cisza (cóż, nie licząc jakichś randomowych dźwięków przyrody!). Mysz w pyszczku terminatora. Żuk zadowolony uśmiecha się, zakopuje zwierzynę i stoi chwilkę, a następnie rusza w dalsze poszukiwania zwierzyny. Rozgląda się, węszy.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Po chwili ciszy i spokoju terminator znajduje kolejną zwierzynę. Jest to znowu wróbelek, ciekawa sprawa, tym razem długość drzewa od niego.

_________________

Żuk zgiął łapy na widok wróbelka, do tego jeszcze wyrównuje ogon z grzbietem, rusza pod wiatr, spogląda pod łapy. Próbuje iść po skosie, ciągle obserwując ptaszka, a gdy jest wystarczająco blisko, rzuca się na niego i szybko pozbywa go życia.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Kolejny sukces na koncie Żuczej Łapy! Wróbelek nie zorientował się tym razem o obecności kocurka… kto wie, może to ten sam, co wcześniej, tylko że teraz mniej mu dopisało szczęście. W każdym razie, ptak skończył martwy, a chwilę po tym Orzechowy Cień zbliżył się do terminatora, pochwalił go za udane polowanie i wraz z nim pozbierał zwierzynę. Po tym wrócili do obozu.

***

Nie ma co w nieskończoność wałkować polowania, tylko trzeba je chociaż zacząć przeplatać innymi rzeczami! Kiedy Żucza Łapa zjawił się na treningu, kocur po przywitaniu się z nim szybko przeszedł do konkretów, tak jak lubił.
– Zaczniemy sobie dzisiaj przerabiać walkę. Jak myślisz, co może być ważne, co powinien robić kot, by wygrać?

_________________

Ostatnio dość dobrze mu poszło w polowaniu, więc dość... optymistycznie podchodzi do treningu. Nie wszytstko będzie zawsze się powiedzie, jednak Żuczek ma nadzieje i, cóż, ambicje! Point, po podejściu do Orzechowego Cienia, wita się z nim i nasłuchuje, gdy ten informuje go, że zaczną walkę. Hm, ciekawe. Kocurek zastanawia się chwilkę nad odpowiedzią na pytanie mistrza.
— Hmmm! Kurcze, no na pewno trzeba wiedzieć, jaką mamy przewagę wobec, no, wroga. No i z tego korzystać — mówi, po czym wydaje pomruk zastanowienia. — Słyszałem, że czasami kotom się rzuca w oczy ziemią, czy tam czymkolwiek. A, no i pewnie trzeba celować w jakieś słabe punkty. Mmm, może szyja? O, brzuch! — gada, trochę chaotycznie, ale gada. Odwraca pyszczek w stronę kocura, trochę przechylając łebek w bok, jednocześnie też skupiając na nim pytający wzrok.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

– Aha, wszystko się zgadza – przyznał. Brakowało tylko paru spraw, o których musiał powiedzieć, ale hej, po to tu był – by uczyć, a nie tylko wymagać jakiejś niesamowitej wiedzy teoretycznej z tematów, których Żucza Łapa jeszcze nie przerabiał. – Właściwie to częściej drapieżnikom, niż kotom; na szczęście incydenty z przekraczaniem granic przez inne koty zdarzają się bardzo rzadko, często udaje się je rozwiązać bez walki – dodał więc na początek. Walka z kotem bywała nieco bardziej… obciążająca emocjonalnie, nawet dla klanowych kotów; ba, sam Orzech nie czułby się zapewne w pełni komfortowo, zabijając przedstawiciela własnego gatunku, mimo iż Kodeks Wojownika dawał na to w pewnym sensie przyzwolenie.
– Odnośnie tej przewagi, jak ktoś jest silny i masywny, to raczej walczy w zwarciu i próbuje taranować wroga, przygniatać go do ziemi; kot zwinny i szybki raczej tego unika, a stosuje szybkie ataki i uniki, trzymając wroga bardziej na dystans. Do słabych punktów dodajmy jeszcze pachwiny i oczy i… w sumie wszystko. No, jeszcze to, że otoczenie można też wykorzystywać na inne sposoby – do ataku z zaskoczenia, oślepienia przeciwnika promieniami słońca, skierowania go tak, by stał na cięższym podłożu, na przykład w błocie czy piachu, i tym podobne. Ogólnie teorii jest tutaj niewiele, większość to kwestia doświadczenia, wyćwiczenia swojego ciała i nauczenia się realnego oceniania swoich szans. Trzeba mierzyć siły na zamiary, bo nie o to chodzi, by za wszelką cenę pozbyć się drapieżnika, który jest silniejszy od ciebie – w końcu jeżeli umrzesz w walce, nie pomożesz nikomu – zastrzegł na koniec. – W każdym razie, treningowo nie używamy zębów i pazurów. Jeśli nie masz pytań, to… atakuj.

_________________

Porusza uchem, gdy Orzechowy Cień zaczyna mówić i kiwa lekko głową na jego słowa, pokazując, że, cóż, słucha. Faktycznie, walka z kotami niezbyt często się zdarzają, przynajmniej Żuk prawie o tym nie słyszał, może oprócz sparingów, ale to inna sprawa.
Orzech mówi dość mądrze, przynajmniej point tak uważa, a na koniec zostaje rzucone "atakuj" w jego stronę. Kocurek unosi brewki, jednak nie zamierza długo czekać - głęboki wydech wydobywa się z młodego pyszczka, po czym unosi łapę w zamiarze uderzenia wojownika w bok.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Atak Żuczej Łapy: nieudany:(
Unik Orzechowego Cienia: udany

Orzech postanowił zacząć dość lekko to starcie – postawił na unik. Uskoczył więc sobie w tył przed łapą terminatora, bez problemów unikając potencjalnego ciosu. Zaraz jednak mięśnie złocistego wojownika się napięły, zapowiadając, że będzie chciał skoczyć prosto w stronę Żuczej Łapy – i zaraz się wybił w jego stronę, chcąc go uderzyć przednimi łapami w klatkę piersiową, by pchnąć go na ziemię.

_________________

Aha, dupa. Żuczek marszczy lekko brwi, gdy Orzech odskakuje w tył wręcz idealnie, unikając ciosu pointa. Hej, a gdzie te szczęście początkujących? Ale nie, terminator nie zamierza się poddawać! Więc gdy widzi, że złocisty napina się i zaraz najwidoczniej zamierza skoczyć i zaatakować młodzika, Żuk decyduje się na próbę uniku. Jeśli mu się uda, odskakuje w bok.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Unik Żuczej Łapy: krytyczny
Atak Orzechowego Cienia: udany

Kocur zapewne by trafił, ale… Żucza Łapa był szybszy i po prostu uskoczył w bok przed nacierającym na niego wojownikiem, wychodząc z tego bez szwanku. Orzechowy Cień wylądował więc na ziemi i z aprobatą kiwnął szybko głową, jednak nie zamierzał dawać terminatorowi specjalnych forów; po prostu znowu skoczył w jego stronę, tym razem chcąc go staranować barkami i klatką piersiową.

_________________

Udaje mu się, lecz... trochę nie wie co robić dalej. Orzech ponownie stawia na atak, więc pierwsze myśli Żuka uciekają do uniku, jednak uważa to trochę za nudne. Marszczy brwi, a po delikatnym posunięciu się do tyłu zagarnia łapą trochę ziemi, by następnie rzucić nią w oczy wojownika. Czy tam piaskiem - cokolwiek jest pod łapą.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Próba oślepienia Orzechowego Cienia przez Żuczą Łapę: nieudana
Atak Orzechowego Cienia: krytyczny

Żucza Łapa dobrze myśli, wpadając na pomysł oślepienia przeciwników, ale… nie trafił, a na dodatek stoi przy tym jak kołek i nic nie robi. Orzechowy Cień wykorzystuje okazję, taranuje go i… powala na ziemię. Terminator musiał działać szybko, jeśli nie chciał zostać przygniecionym przez wojownika, który właśnie na niego skakał w tym celu!

_________________

Stara się, by panika nie przejmowała nad nim kontroli. Nie myśli długo, chce działać szybko, tak więc gdy Orzech znajduje się nad nim, wymierza kopnięcie tylnymi łapami w brzuch wojownika. Niech się uda!!!

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Atak Żuczej Łapy: słaby
Atak Orzechowego Cienia: słaby

Orzech chciał swojego terminatora nieco ukarać za to zwlekanie i stanie jak kołek, zamiast atakowania zaraz po próbie oślepienia go, ale… wyszło mu średnio, heh. Nie wycelował do końca dobrze i tylko lekko uderzył kocurka, sam za to dostał kopniaka – też nieszczególnie mocnego, ale hej, przynajmniej coś! Kolejnym krokiem wojownika była więc… próba oślepienia ziemią Żuczej Łapy, a następnie uderzenia go łapami w brzuch.

_________________

Automatycznie próbuje wyczołgać się spod Orzecha w przyspieszonym tempie, dodatkowo mając nadzieję, że jakoś wyminie oślepienie... Ech, chciałby ustać na proste nogi, nawet po nie tak długim czasie.

_________________

-ˋ₊˚. wróciło lato i noce są jasne

chcę znowu spotkać cię po raz pierwszy
chodźmy nad wodę, na twoich kolanach zasnę
wymyślę więcej dobrych wierszy

Starlight