Połoniny

Westchnął z ulgą, gdy lis go nie zauważył, albo po prostu nie był nim zainteresowany. W każdym razie, tylko tego mu brakowało, spotkania z jednym z najniebezpieczniejszych drapieżników w lesie, które na pewno skończyłoby się dla niego niczym innym niż śmiercią. Nie wybierał się tak szybko do Gwiezdnych.
No dobra, będzie chyba musiał potem powiadomić Golcową Gwiazdę lub Szałwiowe Życzenie o obecności lisa w tej okolicy, ale na tą chwilę musi się skupić na polowaniu.

_________________

Los być może postanowił go wynagrodzić za to spotkanie z lisem, bo już wkrótce dostrzegł na swojej drodze kolejną zwierzynę: tym razem był to padalec. Beznoga jaszczurka znajdowała się jakoś zaledwie długość drzewa od niego i pełzła przez trawę, zupełnie nie spodziewając się zagrożenia.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 109/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +3
» Zdobyte PD: +15 (gniewosz)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Oh? Kolejny wąż? Chyba miał dzisiaj jakieś szczęście do węży...
Kiełek uniósł jedną brew do góry, jednak nie narzekał. To wciąż jakaś zwierzyna.
Ugiął łapy i przybliżył brzuch do ziemi, po czym zaczął zachodzić padalca w stronę wiejącego wiatru. Ogon zrównał z grzbietem oraz głową, a ciężar ciała przeniósł na tylne łapy. Spłycił oddech, po czym starał się iść bez nadeptywania na jakiekolwiek przeszkody.

_________________

No tak, wszystko fajnie, wszystko ładnie, Kiełek pamiętał o zasadach polowania... ale co z tego, skoro podszedł do jaszczurki i zwlekał, zamiast po prostu skoczyć i ją zabić? Miał o tyle szczęścia, że jeszcze go nie zauważyła, ale wciąż pełzła, więc z każdą sekundą, z którą nie próbował jej pochwycić, powoli się od niego oddalała.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 109-2=107/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +6; tropienie +3
» Zdobyte PD: +15 (gniewosz)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Nie wahał się, nie wahał... Ale po prostu chwilę mu zajęło przygotowanie się.
A jeśli podszedł na tyle blisko... Oczywiście, że skoczy i wbije kły w jego ciałko!

_________________

To, że się zawahał, okazało się zdradzieckie: w czasie, jak przygotowywał się do skoku, padalec zdążył się zorientować o jego obecności, bo akurat odwrócił się tak, że miał go w zasięgu wzroku... i czym prędzej uciekł gdzieś między krzewinki, prędko znikając Kiełkującemu Ziarnu z pola widzenia. Łapy kocura trafiły po skoku jedynie w puste miejsce, w którym jaszczurka znajdowała się jeszcze kilka chwil temu.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 107-2=105/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +6; tropienie +3
» Zdobyte PD: +15 (gniewosz)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Na ceremonii Gołąbka zasugerował przyjacielowi spacerek i właśnie na spacer miał zamiar go zaprowadzić, jak tylko nadarzy się okazja. A ta, na szczęście, nadarzyła się w miarę szybko, bo pogoda ostatnio zrobiła się przyjemniejsza i w ogóle, a Gołębie Serce nie miał jeszcze terminatora, więc Skowronek miał dużo czasu, żeby wyciągać go z obozu!
Kiedy więc akurat im obu pasowało, wyszli wspólnie i, za namową Skowronkowego Trelu, oczywiście, udali się w stronę Połonin. Kawałek od obozu to było, no i trzeba się było wspiąć, ale Skowronek uparł się, że chciał zobaczyć widok z góry na las, w którym topił się śnieg, a jak nie z dobrym przyjacielem Gołąbkiem, to z kim?
– No, to teraz tylko kawałek w górę i będziemy na miejscu – rzucił do białego kocura, gdy znaleźli się już zaraz pod Połoninami. – A w ogóle to opowiadaj, jak ci się, yy, wojownikuje, co? Podoba ci się twoje imię? I jak ty to zrobiłeś, że wytrzymałeś z Pliszkowym Dziobem i nie powyrywałeś sobie całego futra? – spytał ze śmiechem, zaczynając wędrówkę w górę, w ogóle nie zdając sobie jakby sprawy z tego, że wchodzenie pod górę było jednak trochę trudniejsze, kiedy się przy tym rozmawiało.

_________________

flirting with her is like butterflies screaming
taking off into the night
flirting with her is like cool night beaming
stars glued to my thighs

I'll lend you this, I'll lend you that
how is it that you two always seem to match?

Bycie wojownikiem było... cudowne. Dla Gołębiego Serca przynajmniej. Czuł, że teraz naprawdę może oddać się pracy dla klanu, a jego czyny bezpośrednio wpływają na poprawę życia jego współklanowiczów. Poza tym cieszyła go nowa niezależność.
Na propozycję wyjścia Skowronka zgodził się z uśmiechem. Myślał, że może uda mu się przekonać przyjaciela, do wplecenia w relaks polowania. Jednakże ten zadecydował, iż ich celem podróży powinny być Połoniny, skutecznie niszcząc jakiekolwiek nadzieje na złapanie zwierzyny. Może to i dobrze, w końcu nawet cięzko pracujący Gołębie Serce powinien się zrelaksować.
- Wybrałeś sobie cel podróży co? - mruknął pod nosem, ale bez negatywnych emocji w głosie.
- Bycie wojownikiem to nie był tylko mój cel, to też funkcja, w której się całkowicie spełniam - powiedział, dumnie wypychając pierś - Bardzo mi się podoba - dodał w prostszych słowach.
Co do swojego imienia miał... dziwne odczucia.
- Trochę... proste. Ale zarazzem piękne - czemuż musieli iść pod górę? Łapy zaczynały go boleć.
- Nie było łatwo. Czasami miałem wrażenie, że chce mnie zjeść - dodał już bardziej żartobliwie.
- Jesteś absolutnie pewien, żę ten widok jest wart tej wędrówki?

_________________
Połoniny - Page 3 NW2no5y

Zaśmiał się, słysząc uwagę Gołąbka i absolutnie nie biorąc jej sobie do serca. Oj tam, no tak, wybrał sobie, i co? Połoniny były super, trzeba było tylko troszeeeczkę się powspinać, ale to przecież żaden problem dla takich wojowników jak oni!
– Dobra, dobra, jeszcze ci się spodoba – powiedział tylko, końcówką ogona pacając go po pyszczku żartobliwie, jakby chciał mu w ten sposób przekazać, żeby siedział cicho i nie marudził. Nie miał w sumie o to jakichś pretensji ani nic, ale chyba mogli się trochę podroczyć, nie?
– To super!! No, poza tą częścią o tym, że Pliszkowy Dziób sprawiała wrażenie, jakby chciała cię zjeść – podsumował ze śmiechem wszystko, co Gołąbek mu powiedział, a w jego oczach błysnęły psotne iskierki. – W sumie to bym ci uwierzył, jakbyś mi powiedział, że chciała cię zjeść – stwierdził, też żartobliwie, ale w sumie kto ją tam wie? Pliszkowy Dziób faktycznie potrafiła się zachowywać, jakby chciała kogoś zjeść albo przynajmniej zabić spojrzeniem.
– Absolutnie! Poza tym, ej, podobno tak się super spełniasz w tym byciu wojownikiem, to musisz też mieć jakąś kondycję, nie? Potraktuj to jako ćwiczenia – powiedział wesoło i choć trochę się od tej wspinaczki zasapał, to wciąż szedł żwawym i energicznym krokiem... pilnując jednak, żeby Gołębie Serce nie pozostawał w tyle. Jeszcze tylko kawałek i dojdą na górę!

_________________

flirting with her is like butterflies screaming
taking off into the night
flirting with her is like cool night beaming
stars glued to my thighs

I'll lend you this, I'll lend you that
how is it that you two always seem to match?

Pacnięty ogonem Gołąb musiał zaprzestać kwestionowania wyboru przyjaciela, jakoż ewidentnie został pokonany. W jego przypadku zamykanie się na jakikolwiek temat było niespotykane, ale dla Skowronka mógł zrobić wyjątek.
Zaśmiał się na uwagę przyjaciela o Pliszce. Oh tak bardzo cieszył się, że ma trening z nią już za sobą! Śmianie się, jak się okazało, nie pomagało w wysiłku fizycznym.
- A wydawało mi się, że to Pliszkowy Dziób była wymagająca. A tu proszę, ty jesteś jeszcze ostrzejszy - powiedział z rozbawieniem.
- Ale teraz ty mi powiedz, co się działo u ciebie w życiu? W końcu zostałeś wojownikiem przede mną, musiałeś mieć jakieś przygody - Jeśli ktoś miał mieć przygody, to właśnie Skowronek. Był najbardziej entuzjastyczną osobą, jaką Gołębie Serce poznał. Tym bardziej jeśli robił coś, co nie należało do ich obowiązków.

_________________
Połoniny - Page 3 NW2no5y

~***~

Zadecydowałem, że dzisiaj wybiorę się na polowanie. Kompletnie sam, aby móc się skupić na tym, co robię. Cisza nie była mi obca, była przyjemna. Udałem się w stronę Połonin, aby to tam zacząć węszenie. Zacząłem iść powoli przed siebie, już pod wiatr. Nos miałem cały czas w powietrzu, aby zwietrzyć wszystko, co mógłbym tylko znaleźć. Chciałem sobie po prostu urozmaicić dzień, i to była idealna opcja!

_________________

Weep for yourself, my man
You'll never be what is in your heart
Weep, little lion man
You're not as brave as you were at the start

Może połoniny jednak nie były zbyt dobrym miejscem do polowania, a może Gradowy Chłód zwyczajnie miał pecha na sam początek, ale póki co – kocur nie mógł nic znaleźć w okolicy. Wszystko było ciche, a zwierzyny nie było ani mru mru.

Grad: P: 3 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 13 | O: 15 | HP: 140 | W: 100
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; ciężki krok
» Umiejętności: łowienie: 1; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Nic? No trudno, nie mogłem się zniechęcać. Jak długo nic nie będzie, to po prostu przejdę na inne tereny, ale zamierzałem dać tym okolicom szansę. W końcu, jakim byłbym wojownikiem gdybym się poddał przy pierwszej lepszej okazji? Żadnym prawie. Dlatego szedłem dalej, szukając czegokolwiek!

_________________

Weep for yourself, my man
You'll never be what is in your heart
Weep, little lion man
You're not as brave as you were at the start

Upartość mu się opłaciła. Po chwili jakieś dwie długości drzewa przed Gradowym Chłodem na ziemi wylądował gołąb i zaczął coś w niej dłubać, jakby czegoś szukał. Może jakiegoś jedzenia, może czegoś innego, kto go tam wie? W każdym razie wojownik miał idealną okazję, żeby spróbować zapolować.

Grad: P: 3 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 13 | O: 15 | HP: 140 | W: 100
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; ciężki krok
» Umiejętności: łowienie: 1; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: tropienie +1

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Gołąb. Miałem szczerą nadzieję, że mi się uda. Dlatego ugiąłem łapy, uważając, aby futro z brzucha nie szurało po ziemi. Głowę wraz z ogonem zrównałem z grzbietem, po czym zacząłem iść pod wiatr, zerkając również, czy czasami nie spłoszę ptaka tym, że na coś nagle nadepnę. Również przeniosłem ciężar ciała na tylne łapy, tak w razie czego, oraz zatrzymywałem się raz na jakiś czas, oraz ukrywałem za czymkolwiek, co miałem w pobliżu. Chciałem złapać tego ptaka, dlatego nie spuszczałem z niego wzroku... po to, aby jak będę wystarczająco blisko rzucić się na ptaka z pazurami i jak najszybciej go zabić.

_________________

Weep for yourself, my man
You'll never be what is in your heart
Weep, little lion man
You're not as brave as you were at the start

Nie było źle, ale nie było też do końca dobrze. Gradowy Chłód co prawda dopilnował wszystkich zasad i ptak go nie zauważył, ale chyba w którymś momencie znudził się siedzeniem w miejscu... i wzleciał w powietrze. Na szczęście dla wojownika, ponownie usiadł na ziemi kawałek dalej, dzięki czemu Grad miał jeszcze szansę wznowić polowanie.

Grad: P: 3 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 13 | O: 15 | HP: 140 | W: 100-3=97/100
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; ciężki krok
» Umiejętności: łowienie: 1; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +2; tropienie +1

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Prawie co syknąłem, kiedy gołąb poderwał się do lotu. Dobra, jeszcze raz. Ugięte delikatnie łapy, futro nie szura po ziemi, ogon i głowa na równi z grzbietem. Pod wiatr zacząłem iść, zatrzymując się i chowając, jak tylko była taka okazja. I patrzyłem pod łapy, aby nie spłoszyć ptaka. Powoli, przed siebie. Nie było co się śpieszyć. Kiedy byłem wystarczająco blisko rzuciłem się na ptaszysko, chcąc je ubić.

_________________

Weep for yourself, my man
You'll never be what is in your heart
Weep, little lion man
You're not as brave as you were at the start

Musiał przejść całkiem spory kawałek po tego jednego ptaka przez to, że gołąbek postanowił zmienić miejsce, ale koniec końców się opłaciło. Tym razem pozostał w miejscu na dłużej, dzięki temu Grad mógł spokojnie do niego dojść, złapać go w łapy i prędko zabić. Gołąb zdołał tylko załopotać skrzydłami i zagruchać w marnej próbie uwolnienia się, zanim wydał swoje ostatnie tchnienie. No, to pierwszą zdobycz miał za sobą!

Grad: P: 3 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 13 | O: 15 | HP: 140 | W: 97-6=91/100
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; ciężki krok
» Umiejętności: łowienie: 1; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +1
» Zdobyte PD: +15 (gołąb)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Po chwili dorwałem ptaka. Pomimo trudnych okolic i wszystkiego wokół, co grało na moją niekorzyść, udało mi się go zabić. Wypuściłem ptaka z pyszczka i wziąłem głębszy wdech. Wspaniale. Rozglądnąłem się dookoła, po czym wykopałem dziurę niedaleko jakiegoś krzewu, który się różnił od reszty, zakopałem go i zacząłem iść dalej w poszukiwaniu kolejnej ofiary.

_________________

Weep for yourself, my man
You'll never be what is in your heart
Weep, little lion man
You're not as brave as you were at the start

Lekki hałas wywołany przez ostatnie odgłosy ptaka chyba spłoszył całą okoliczną zwierzynę, o ile jakakolwiek tam była, bo Gradowy Chłód znowu nie mógł nic znaleźć. Cóż, chyba musiał się porozglądać trochę dłużej. Bez pracy nie ma kołaczy!

Grad: P: 3 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 13 | O: 15 | HP: 140 | W: 91/100
» Cechy: ostre pazury; sokoli wzrok; ciężki krok
» Umiejętności: łowienie: 1; skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 2
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +1
» Zdobyte PD: +15 (gołąb)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Starlight