Połoniny

Machnął ogonem mimowolnie, jednak cały czas pnął przed siebie. Jednak widać było, że na jego pyszczku zaczyna się malować dość smętna mina...

_________________

W końcu jego oczom ukazało się coś innego niż wszechobecna pustka: ptak. Czy był to jednak ptak, na którego Kiełek chciał polować? Wątpliwe. Po Połoninach chodził bowiem spory kruk, mniej więcej długość drzewa od niego. Najprawdopodobniej w ogóle go nie zauważył, a nawet jeśli, to wyraźnie nie był nim zainteresowany, ale może lepiej było mu nie przeszkadzać?

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1

Kruk: S: 22 | Zr: 20 | Sz: 22 | O: 16 | HP: 100 | W: 90

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

No... Świetnie...
Kiełek zmarszczył lekko czoło, gdy jego oczom ukazał się czarnopióry ptak, którego zdecydowanie nie miał w zamiarze spotkać. Pytanie tylko... Co teraz. Zignorować zagrożenie czy może podjąć się próby pozbycia go...? Niby był wyszkolonym Wojownikiem już przez księżyce, ale...
Machnął delikatnie ogonem w powietrzu, po czym... Przypadł do pozycji łowieckiej i zaczął się skradać za grzbiet kruka. Ugięte łapy, brzuch blisko ziemi, spłycony oddech, ogon zrównany z grzbietem i łbem. Zakradał się pod prąd wiatru, oddychał płytko, a kiedy tylko mógł, chował się za jakimiś krzewami, byle tylko drapieżnik go nie zauważył. Uważał, aby nie nadepnąć na żadną przeszkodę, która mogłaby wydać z siebie hałas. Planował wbić się zębami w kark ptaszyska. Było to ryzykowne? Tak.

_________________

Rzut na powodzenie skradania się Kiełka:
1-10 – nieudane
10+ – udane
» wypada: 5+3 = 8 – atak z zaskoczenia nieudany

Kiełkujące Ziarno chciał sobie to wszystko sprytnie załatwić i podejść do ptaka niepostrzeżenie, jednak nie do końca mu się to udało. Nie popełnił nawet żadnych błędów – robił wszystko tak, jak należy, ot, ptak po prostu niefortunnie odwrócił się w jego stronę w nieodpowiednim momencie i go zauważył. Na szczęście dla Kiełka jednak nie był na swoim terenie i postanowił się nie mścić za tę nieudaną próbę ataku: zakrakał jedynie z niezadowoleniem i odleciał, zostawiając kocura samego na Połoninach.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 125-3=122/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Kiełek drgnął lekko, gdy kruk odwrócił się w jego stronę. Stanął w bezruchu, jednak czarny ptak zaskrzeczał głośno i wzniósł się do lotu. Wojownik nastroszył bojowo futro, gotowy na uniknięcie możliwego ataku ze strony ptaszyska, jednak niepotrzebnie, bo kruk niezainteresowany odleciał w siną w dal.
Buras westchnął z ulgą i nadzieją, że ten już nie powróci, po czym ruszył dalej w poszukiwaniu zwierzyny. Oby bez kolejnych drapieżników...

_________________

Trochę musiał się po drodze namęczyć, ale w końcu znalazł zwierzynę na Połoninach – może nie jakąś pokaźną, ale jednak! Mowa tu o małym wróblu, który osiadł na ziemi dwie długości drzewa od niego i zajął się czyszczeniem piórek, najwyraźniej nieświadomy tego, że okolica nie była tak przyjemna, jak myślał.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 122/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

W końcu! W końcu coś się znalazło. Znowu ptak. Ale tym razem nieszkodliwy.
Gdy tylko w zasięgu wzroku Kiełka pojawił się skrzydlaty zwierzak, ten natychmiast ugiął łapy i zaczął się do niego skradać pod wiatr. Zrównał łeb na linii grzbietu i ogona, a łapy stawiał ostrożnie, raz po raz uważając, żeby nie stanąć żadną z nich na jakiś listek czy cokolwiek, co mogło powodować hałas. Oddech spłycił, a jeśli tylko ptak się odwrócił w jego stronę, starał się od razu zastygać w miejscu i nie dawać oznak życia. A jeśli tylko do niego podejdzie na wystarczającą odległość... Rzuci się w jego stronę i wbije kły w małe ciałko ptaszka.

_________________

Niestety czasami bywało tak, że nawet jeśli robiło się wszystko poprawnie, to polowanie nie wychodziło – i właśnie to zdarzyło się Kiełkowi tym razem. Kocur dobrze sobie radził ze skradaniem się do ptaka, ale wróbelek w którymś momencie po prostu... wzbił się w powietrze i odleciał. Nie wyglądało na to, żeby zauważył wojownika. Może po prostu znudziły mu się Połoniny? W każdym razie Kiełek musiał się obejść bez wróbla.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 122-3=119/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +2; tropienie +1

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Wróbel zaczął odlatywać.
Kiełek drgnął mimowolnie, gdy tylko ten wzbił się w powietrze, po czym rzucił się przed siebie, aby spróbować jeszcze dorwać małego ptaszka. Było już jednak za późno.
Westchnął cicho widząc lecącego sobie w dal pierzastego zwierzaka, po czym odwrócił się i z lekko machającym na boki ogonem ruszył dalej.

_________________

Może sami Gwiezdni postanowili się ulitować nad burym kocurem, bo już wkrótce nadarzyła mu się okazja na inną zwierzynę, a w dodatku dość niecodzienną, bo... węża! Gniewosz pełzł powoli wśród niskich krzewinek, oddalony zaledwie niecałe dwie długości drzewa od kocura.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 119/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +2; tropienie +2

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Wróbel odleciał, ale za to znalazł... Coś innego. Węża. Cóż... Może nie najsmaczniejszy kąsek, jaki mógłby się znaleźć na stercie zdobyczy, ale lepsze to niż nic, prawda?
Gdy tylko pełzający zwierz znalazł się w zasięgu jego wzroku, kocur szybko przykucnął, a ogon zrównał na linii z głową oraz grzbietem. Oddech spłycił i zaczął szybkim, acz ostrożnym i cichym krokiem skradać się w jego stronę pod prąd wiatru.
Pamiętając regułkę, przeniósł ciężar ciała na tylne łapy, aby ten przypadkiem nie wyczuł jego obecności. Podczas tej wędrówki uważał również na jakiekolwiek przeszkody, aby przypadkiem tego nie alarmować, a jeśli udało mu się podejść... Oczywiście skoczył i zabił gniewosza.

_________________

Widocznie łatwe upolowanie czegokolwiek nie było mu tego dnia dane. Kiełek miał zwyczajnie pecha i kiedy się skradał, wiatr niespodziewanie zmienił kierunek, przywiewając jego zapach prosto do gniewosza. Wąż zaczął pełznąć ile sił w... ciele, próbując uciec od kocura, ale gdyby się pospieszył, miał jeszcze szansę go złapać.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 119-3=116/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +2

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Zjeżył się lekko, kiedy tylko wąż zaczął uciekać.
Szło mu dzisiaj... Źle. Bardzo źle. Najpierw kruk, potem wróbel mu uciekł, a teraz musi jeszcze gonić za gniewoszem. Skup się, Kiełkujące Ziarno, skup się!
Popędził szybko za wężem, nie chcąc dać zwierzowi uciec. Musi wrócić dzisiaj do Obozu z jakąś zdobyczą, nie ma innej opcji!

_________________

Musiał włożyć w to więcej energii, niż by się chciało w łapanie przypadkowego węża, ale w końcu się udało: Kiełek pobiegł na tyle szybko, żeby dogonić gniewosza i wprawnie pozbawił go życia. Pierwszy tego dnia sukces!

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 116-7=109/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +2
» Zdobyte PD: +15 (gniewosz)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Odetchnął z ulgą, gdy w końcu po długim biegu udało mu się dorwać i pozbawić gniewosza życia.
Nareszcie coś mu się dzisiaj udało! Wbił zęby w długie ciało zdobyczy, po czym przykrył je warstwą ziemi przy drzewie, aby wrócić po niego gdy będzie kończył polowanie. Gdy już to zrobił, ruszył dalej w poszukiwaniu kolejnej potencjalnej zdobyczy.

Gniewosza może i złapał, ale to wcale nie oznaczało, że polowanie na Połoninach nagle stanie się łatwe. A gdzież by tam, Kiełkujące Ziarno szedł przed siebie, ale nie mógł dostrzec nic, co nadawałoby się do upolowania. Nic innego też nie. Pustka.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 109/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +2
» Zdobyte PD: +15 (gniewosz)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Nic na razie się nie pojawiało w zasięgu jego wzroku, ale to nic, w końcu dopiero co coś złapał. Będzie po prostu szukał dalej.

_________________

Wkrótce Kiełkujące Ziarno odnalazł prawdopodobną przyczynę tej pustki wszędzie dookoła: młodego lisa, kilka długości drzew od niego, przechadzającego się po Połoninach, wyglądającego, jakby szukał zdobyczy. Był dość daleko i zdecydowanie nie zauważył jeszcze wojownika, a na korzyść Kiełka działał też wiatr, który przywiewał w jego stronę zapach drapieżnika, a nie odwrotnie... ale jeśli się skupił, mógł zobaczyć, że lis był jakby wychudzony, wygłodniały. Zdecydowanie lepiej byłoby się oddalić, jeśli nie chciał zacząć dla niego wyglądać jak smaczny kąsek.

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 109/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +2
» Zdobyte PD: +15 (gniewosz)

Młody lis: S: 28 | Zr: 25 | Sz: 22 | O: 20 | HP: 115 | W: 100

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

O nie, nie, TEGO zdecydowanie nie chciał spotykać.
Gdy tylko zauważył wychudzoną sylwetkę rudego drapieżnika, ledwo co powstrzymał głośne wciągnięcie powietrza i zjeżenie futra. Szybko zaczął się wycofywać. Ostrożnie się odwrócił, po czym małymi, ale prędkimi kroczkami zaczął uciekać w przeciwną stronę. Byle tylko jak najdalej od tego lisa!

_________________

Na całe szczęście lis był daleko, a Kiełkującemu Ziarnu w dalszym ciągu sprzyjał wiatr, więc bez problemu oddalił się, zostawiając rudego drapieżnika gdzieś w tyle. Nie było to najmilsze spotkanie, z pewnością, ale nikt nie ucierpiał, więc chyba nie było tak źle, prawda?

Kiełek: P: 4 | S: 24 | Z: 20 | Sz: 24 | O: 20 | HP: 135 | W: 109/125
» Cechy: ostre kły; wspinacz; wątłe zdrowie; wrażliwa skóra
» Umiejętności: skradanie się: 2; tropienie: 2; wspinaczka: 1
» Zdobyte punkty umiejętności: skradanie się +4; tropienie +2
» Zdobyte PD: +15 (gniewosz)

_________________

gubi myśli, słońce kończy bieg
już nie starcza tchu i potrzebuje snu
chyba położę się tu, obok ciebie

gwiazdy widać,
księżyc podniósł się

jak kometa na niebie miga nam świat
żyjemy tak mało lat i trochę ciebie mi brak
trochę ciebie mi brak, trochę ciebie mi...

Starlight