Trening Wrzeszczącej Łapy

Atak Wrzask: udany
Unik Iskry: udany

Dostałam mocniej, więc nie zamierzam ryzykować; najszybciej jak tylko mogę uskakuję w bok, nim Wrzeszcząca Łapa zdąży cokolwiek zrobić – i faktycznie zdążyłam. W ostatniej chwili umykam poza zasięg terminatorki.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Już prawie miała jej ogon! Brakowało tylko chwilki i na pewno by go miała! Ale jakimś kurczę cudem mistrzyni udało się uniknąć tego fajnego ataku. A tak ładnie go sobie rozplanowała w głowie!
Postanowiła więc najpierw sprawić co mogłoby rozkojarzyć jeszcze bardziej wojowniczkę. Tym razem postanowiła się posłużyć podłożem. Wzięła garść piasku do łapy a następnie zrobiła zamach, chcąc trafić w jej oczy. Chciała ją oślepić bo może to by jej pomogło w osiągnieciu lepszych efektów.

_________________

Trening Wrzeszczącej Łapy - Page 2 HQf6brc

Próba oślepienia Iskry przez Wrzask: udana
Atak Iskry: udany

W przeciwieństwie do Wrzask, nie zamierzam stać w miejscu i czekać, aż ktoś podejmie za mnie decyzję, co dalej. Biorę zamach łapą i, mimo ziarenek piasku dostających się do moich oczu, dość mocno uderzam ją prosto w pysk, przez co terminatorka aż się lekko zatacza w tył. Może to ją nauczy, żeby robić coś więcej, zamiast tylko dawać przeciwnikowi doskonałą okazję do ataku.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Poczuła mocne uderzenie. Znowu. Czemu to jej się najwięcej obrywało? Przecież nie była wcale najgorsza! Samoistnie Wrzask odsunęła się od wojowniczki. Potrzepała łbem a następnie skierowała swoje ślepia wprost na nią. Nie mogła teraz skupiać swojej uwagi na bólu! Miała przeciwnika do pokonania!
Od razu gdy tylko mogła, ruszyła w stronę Migoczącej iskry. Wzięła duży rozbieg by potem wybić się z tylnych łap. Chciała swoją siłą i masą rzucić się na pysk kocicy by następnie ją powalić. O ile jej się uda.

_________________

Atak Wrzask: słaby
Unik Iskry: udany

Kocica nie wykorzystała od razu przewagi, jaką zyskała oślepieniem mnie. Ziarenka piasku owszem, utrudniają mi walkę, jednak o wiele lepiej by wyszło, gdyby od razu zaatakowała, zamiast czekać na mój ruch. Tym razem decyduję się na odskok, jak najdalej od terminatorki – i znowu to ja mam przewagę, bowiem udało mi się uniknąć. Po tym oznajmiam koniec walki i powrót do obozu.

---

Trening Wrzeszczącej Łapy niesamowicie mnie nuży… chociażby z tego względu, że była w nim dość długa przerwa związana z chorobą kocicy. Jakaż to ironia, że akurat ona zachorowała na biały kaszel, i to tak zaawansowany, ach. W każdym razie czekam na kocicę, gotowa do oznajmienia jej kolejnego zagadnienia, jakim się zajmiemy.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

No niestety, Wrzask nie miała dużo szczęścia. Zawsze dostawała jakieś kłody pod łapy lub nie działo się tak jak chciała. Była bardzo zirytowana i zawstydzona jak tylko wylądowała w lecznicy. Starała się jednak unikać Ryk jak tylko mogła. Nie miała ochoty z nią gadać. Nie chciała się znów denerwować gdyż miała ważniejsze rzeczy na głowie. Trening był dla niej ważny ale jednocześnie nie lubiła na niego chodzić. Głównie dlatego, że to Migocząca Iskra ją uczyła. Irytowała ją czasami i wątpiła, że się kiedyś dogadają.
Nie zamierzała jednak dać mistrzyni za wygraną. Nie miała zamiaru się poddać więc nawet jakby zaczęła pluć na nią jadem to nic nie wskóra. Dotrwa do końca a potem ich drogi się rozejdą na zawsze.
Przyszła tak jak Migocząca Iskra jej kazała. Przyszła dokładnie na czas. Podniosła wyżej swoją głowę by spojrzeć się w jej oczy. – Dzień dobry, Migocząca Iskro. –powiedziała bez jakichkolwiek emocji. – Zaczynamy? – od razu zapytała. Nie chciała tu stać bezczynnie lub spędzać chociaż chwilę dłużej w jej obecności bez powodu.

_________________

Trzcinowa Łapa to o wiele przyjemniejszy terminator. Nie jest kotem ambitnym, co jest z jednej strony marnowaniem potencjału i czymś, czego nie rozumiem… ale z drugiej strony, sprawia to, że nie zafiksował się on na jakichś durnych ambicyjkach, jak Wrzask, przez co jego trening przebiega sprawnie i bez problemów. Poznał już granice, opanował Kodeks Wojownika, a do tego umiał walczyć, więc nadchodził czas na resztę praktyki… i praktykę również chciałam w miarę możliwości przerobić również z Wrzask, która może i była utrapieniem, ale zbliżała się zima, a ja, mimo iż jeszcze nie było tego widać, prawdopodobnie będę musiała oddać treningi komuś innemu, chyba że uda mi się na sam koniec zostawić teorię, którą mogłabym przerabiać również w zaawansowanej ciąży czy nawet po porodzie. Od razu po zjawieniu się terminatorki kiwam jej głową i zaczynam kierować się w stronę Gładkiej Tafli.
– Zaczniemy dzisiaj naukę pływania i łowienia ryb – oznajmiam. – Teorii w obu tych kwestiach nie ma za wiele, ale, szczególnie w przypadku pływania, kluczowa jest praktyka. Ryby łowimy, siedząc na brzegu; należy do niej zbliżyć się po cichu, na ugiętych łapach, i nie można rzucać na nią cienia. Ważne jest także zachowywanie bezruchu. Taktyka łowienia ryb wygląda tak, że zanurzasz końcówkę ogona lub palce przednich łap i… czekasz. Zaciekawiona ryba może podpłynąć i zacząć cię podskubywać – wówczas jak najszybciej łapiesz ją pazurami za łuski i wyrzucasz daleko od brzegu, gdzie należy ją szybko zabić.
Po dotarciu w pobliżu jeziora zatrzymuje się kawałek od brzegu, by głosem jeszcze nie płoszyć ryb, i oznajmiam kocicy, że jeśli nie ma pytań, to może znaleźć nieco bardziej strome miejsce na brzegu i podjąć pierwszą próbę.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Czyli dziś na tapecie było łowienie ryb i pływanie ugh… Z tym pierwszym nie miała problemu ale pływać w takiej zimnej wodzie? Eh… Ale nie mogła nic na to poradzić. Musiała zacisnąć zęby i jakoś przeboleć zimna ciecz na jej futrze.
Kiwnęła jedynie głową na jej słowa gdy tylko skończyła swój monolog. Wszystko wydawało się proste ale Wrzask doskonale wiedziała, że to tylko się ,,wydawało”. Bo łowienie ryb to był naprawdę ciężki kawałek chleba. Niektórzy wolą polować na coś innego niż na nie. Czemu? Bo trzeba długooo czekać aż coś łaskawie podpłynie.
Westchnęła a następnie ugięła swoje łapy i powoli zaczęła iść w stronę zbiornika. Gdy była blisko to siadła powoli przy brzegu tak by nie robić cienia na tafle wody. Tak jak Migocząca Iskra jej mówiła. Chwile tak siedziała w bezruchu a następnie powoli zamoczyła końcówkę ogona do wody. I fakt, nie była ona ciepła. No i dalej po prostu czekała na swoją ofiarę.

_________________

Cisza, spokój, lekkie podmuchy wiatru poruszające spokojną taflą wody… i cierpliwość, bowiem to właśnie jej trzeba było mieć nieograniczone zapasy w czasie łowienia ryb. Po pewnym czasie jednak coś się poruszyło w wodzie, a Wrzeszcząca Łapa poczuła lekkie podszczypywanie na swoim ogonie.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Wrzask musiała się sporo naczekać aż coś łaskawie do niej podpłynęło. No ale w końcu mogła ujrzeć jak jedna ryba zainteresowała się jej ogonem. Od razu Wrzask wzięła się do działania. Wysunęła powoli pazury w swojej prawej łapie a następnie starała się nimi chwycić rybę by ją wyrzucić na brzeg. Wcześniej się upewniając, że dalej jej ciało nie robiło cienia na tafle wody.

_________________

Pierwsza próba w wykonaniu Wrzeszczącej Łapy była nieco pokraczna, ryba niemal się wyślizgnęła z jej pazurów, ale w końcu wylądowała na brzegu zgodnie z planem terminatorki… jednak szybko zaczyna się zsuwać po nim z powrotem w stronę wody, więc Wrzask musi działać szybko.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Udało się Wrzask wyłowić rybę na brzeg ale to jeszcze nie koniec zabawy. Szybko podbiegła do ryby a następnie starała się ją przygnieść do ziemi dopóki nie przestanie się ruszać.

_________________

– Na Gwiezdnych… zabij ją, a nie czekasz, aż się udusi – odzywam się ze zdegustowaną nutą w głosie, obserwując, jak śliska ryba po prostu wyślizguje się spod niezbyt mocnego uścisku łap Wrzeszczącej Łapy i rozpaczliwie się rzuca, żeby tylko wrócić do wody. – Po coś chyba masz zęby, Wrzeszcząca Łapo – dodaję, na wypadek gdyby się jednak nie domyśliła sama. Zatrzymuję rybę łapą, wskazując jednocześnie pazurami miejsce, w którym terminatorka powinna wbić zęby.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Wrzask wiedziała, że wypadałoby ją zabić swoimi zębami ale chciała zobaczyć czy tak też się dało. W końcu ryba bez wody i tak zdechnie. Więc wystarczyło ją chwilę potrzymać no i by było z głowy. Szybko jednak się zorientowała, że ryba nie będzie cicho leżeć pod jej łapami. Dlatego też w pewnym momencie się jej na chwilę wyślizgnęła. Szybko znów starała się ją pochwycić. A gdy tylko usłyszała pierwszy komentarz mistrzyni, od razu wbiła swoje kły w rybę, chcąc ją zabić. Po czym wypluła z pyska kilka łusek na ziemie. Jej nos się trochę zmarszczył ale nic więcej nie powiedziała. Wkurzały ją te komentarze, które nie były w dobrym tonie. Nie czuła, że się uczy. Czuła, że jest oceniana i krytykowana na każdym kroku. Machnęła ogonem i patrzyła się na pointkę, oczekując kolejnego zdania.

_________________

– Dobrze, teraz dobrze – mówię, kiwając lekko łbem. Co prawda mówiłam wcześniej, że rybę wyrzuconą na brzeg należy szybko zabić, ale cóż. – Każda zwierzyna powinna być zabijana najszybciej, jak to możliwe, a najlepszym sposobem na to jest przerwanie rdzenia kręgowego – dodaję jeszcze w temacie. U ryb działa to dokładnie tak samo, jak u ssaków, a przynajmniej tak mi się zdaje. – Naszym celem nie jest torturowanie zwierząt; zabijamy je po to, by się pożywić, więc robimy to z szacunkiem. Zresztą, celując w to miejsce, przy okazji upuszcza się najmniej krwi… niektórym do głowy przychodzi drapanie zwierzyny na oślep, dopóki nie umrze, albo gryzienie jej w inne miejsca, ale to zarówno okrucieństwo, jak i robienie niepotrzebnego bałaganu, kiedy zapach krwi może zwabić drapieżniki. – Mimo wszystko nie chodzi mi tylko o to, by obdarzyć Wrzeszczącą Łapę złośliwością, ale też by czegoś się nauczyła, a warto zawsze znać teorię czy powody stojące za danym sposobem postępowania.
– Upoluj jeszcze… z trzy ryby; tę odniosę dalej od brzegu, gdzie będę na ciebie czekać. Na wszelki wypadek spróbuj kawałek dalej, odgłosy wyławiania i mój głos mogły je przepłoszyć, jeżeli faktycznie tu jeszcze coś było. Jeżeli prędzej się znudzisz, nim aż tyle ryb faktycznie podpłynie, przejdziemy do pływania i spróbujesz jeszcze raz później – oznajmiam, po czym łapię rybę w pysk i odchodzę kawałek od brzegu, gdzie siadam, pilnując ryby, którą lekko przysypuję liśćmi, żeby aż tak nie unosił się jej zapach na całą okolicę.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Trochę się uspokoiła gdy zamiast westchnięcia czy coś podobnego usłyszała coś co naprawdę jej się przyda. Nie wiedziała, że najlepiej gryźć w rdzeń. Tak szczerze to zrobiła to bezmyślnie teraz, nie wiedząc czemu akurat tutaj. A jednak miało to jakiś sens. Tak więc pokiwała głową na znak, że rozumie.
– Dobrze, zapamiętam już. – powiedziała spokojnie. Czyli nie mogła tak brutalnie zabijać. Najwidoczniej to było wpisane w naturę prawdziwego wojownika. Lecz Wrzask nigdy nie była delikatna. Może czasem ale zazwyczaj nie była miękka. Nie rozczulała się nad małymi stworzeniami. Ile to ona zabiła mrówek za kociaka. Ile ona zdeptała ślimaków dla zabawy. Dlatego też nowym dla niej to było by nie zachowywać się tak agresywnie w stosunku do gorszych od kotów stworzeń.
– Postaram się tym razem bardziej. – powiedziała gdy już zmierzała ponownie w stronę tafli wody. Tym razem wybrała sobie inne miejsce. Kilkanaście kroków dalej od poprzedniego. Gdy zbliżała się coraz to bliżej, starała się nie rzucać cienia na wodę. Do tego podchodziła do jeziora powoli na ugiętych łapach. Gdy była już przy wodzie to cicho usiadła. Włożyła delikatnie swoją końcówkę ogona do wody po czym siedziała niczym kamień. Było to trudne zwłaszcza, że będzie musiała trochę poczekać aż ryby ponownie zechcą się do niej zbliżyć.

_________________

Ruszam z lekkim zainteresowaniem uchem na jej słowa, że się postara tym razem bardziej. Dobrze, jednak czasem pokazuje się to, że ma jakąś ambicję. W każdym razie opieram się o pobliskie drzewo, spod lekko przymkniętych powiek obserwując Wrzeszczącą Łapę, zmieniającą miejsce i podchodzącą ostrożnie do wody. Po pewnym czasie do końcówki ogona coś podpłynęło i zaczęło krążyć wokół niej, co chwilę lekko podszczypując ogon terminatorki.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Czekanie popłaciło gdyż mogła poczuć jak kolejna ryba skubie jej ogon. Wrzask od razu zabrała się do działania. Uderzyła łapą o wodę, chcąc chwycić swój cel za łuski a następnie wyrzucić na brzeg. Gdyby jej się udało to od razu by ją zabiła, gryząc ja mocno zębami tam gdzie Migocząca Iskra jej mówiła czyli w rdzeń.

_________________

Poszło szybko i sprawnie – ryba była niewielka, ale nie liczy się wielkość zdobyczy, a sam fakt jej złapania i zabicia w o wiele szybszy, niemalże bezkrwawy sposób. Kiwam lekko głową z aprobatą na zachętę, ale pozostaję na swoim miejscu.

_________________

you walk off wearin' your disguise
never give me something and

don't think twice

and I told you all the things I would do
but does it matter when you
chase after pleasure you can't have?
now look where you ended up at

Po zabiciu ryby, Wrzask położyła ją trochę dalej od brzegu i trochę przykryła liśćmi. Potem od razu zabrała się dalej za łowienie. Ostrożnie na ugiętych łapach podeszła w tym razem inne miejsce. Gdy upewniła się, że nie robi cienia swoim ciałem, usiadła przy brzegu. Znów zanurzyła ogon w wodzie i siedziała spokojnie. Starając się nie ruszać zbytnio. Uważnie obserwowała wodę czy przypadkiem ktoś jeszcze nie skusi się na ,,robaka”.

_________________

Starlight