Gładka Tafla

Sowi Zmierzch dalej siedział, ignorując pióro. Na razie wciąż było cicho i ryby nie interesowały się jego ogonem. W pewnej chwili dostrzegł, że coś w miarę dużego pływa w wodzie, a półtorej długości drzewa dalej od niego wylazło na brzeg. Była to wydra, która obejrzała dookoła, zatrzymała na chwilkę wzrok na kocurku, po czym ruszyła w swoją stronę, kompletnie niezainteresowana wojownikiem. Tak właśnie miało zakończyć się ich spotkanie, o ile kot nie zdecyduje się za nią pobiec.

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 120/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +4 łowienie ryb

Wydra: S: 24 | Z: 27 | Sz: 27 | O: 18 | HP: 115 | W: 85

No przecież nie będzie biegł za wydrą jak jakiś musi móżdżek. Szkoda było ryzykować i tracić czas skoro zwierzę nie było nim zainteresowane. Nie było sensu wchodzić sobie w paradę, z szacunku do swojego czasu i drugiego zwierzęcia. Czekał więc dalej na potencjalną rybę, nadal starając się nie ruszać i być cicho.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Wydra sobie spokojnie odbiegła, nie ruszając wojownika. Za to sam kocurek chyba wreszcie złapał szczęście. Jeden z przepływających karasi zainteresował się puchatym koniuszkiem ogona, zbliżając się do niego na tyle, że kot mógł spróbować go złapać.

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 120/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +4 łowienie ryb

Oby tylko nie zwiał jak ten pstrąg - pomyślał mrużąc oczy delikatnie, gdy karaś zainteresował się jego ogonem. Jak wcześniej, uniósł powoli łapę i wysunął pazury. Poczekał chwilę wyczekując dobrego momentu, aż w końcu ponownie, szybko zanóżył łapę w wodzie, chcąc spróbować wyrzucić karasia na brzeg i zabić ugryzieniem w kark.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Chyba kocurek nie miał dzisiaj szczęścia do łapania ryb. Powtórzyła się sytuacja z pstrągiem - kocur chwycił karasia pazurami, lecz póki próbował go wyrzucić na brzeg, ten wyślizgnął mu się z łap i odpłynął. Jednak po długiej chwili czekania wrócił, tym razem kręcąc się przy brzegu kawałek dalej od miejsca, w którym kocur teraz przebywał.

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 120-3=117/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +6 łowienie ryb

Wojownik spłaszczył uszy z niezadowolenia. Ale nie zamierzał odpuścić. Najciszej jak się tylko dało, bez gwałtownych ruchów ruszył w stronę kawałka brzegu blisko którego pływał karaś. Zbliżył się do niego po cichu, starając się nie rzucać cienia na wodę. Przez chwilę siedział nieruchomo ale gdy tylko ryba nieco przystanęła, wysunął pazury, uniósł łapę i sięgnął nią szybko do wody, chcąc wyciągnąć karasia na brzeg i szybko dobić.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Wojownik ostrożnie zbliżył się do karasia, starając się nie przykuwać do siebie uwagi, a gdy zbliżył się wystarczająco blisko, zamachnął się łapą, znowu próbując go wyciągnąć na ląd. Niestety, i tym razem ryba mu umknęła. Zdawało się, że Gwiezdni igrali z jego losem, raz po raz zsyłając mu rybę, która za każdym razem mu wymyka spod łap.
Po dłuższej chwili karaś powrócił do miejsca, przy którym siedział Sowa. Pytanie tylko, czy po tylu porażkach kocur jeszcze będzie próbował go złapać?

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 117-3=114/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +8 łowienie ryb

Odpowiedź brzmi tak, będzie próbował. Wypuścił z nostrzy powietrze zirytowany. Patrzył przez chwilę na odpływającego karasia. Wyprostował się, zastygając w bezruchu i nie rzucając na wodę cienia, gdy patrzył jak ta głupia ryba znów do niego podpływa. Czy ona specjalnie się z nim bawiła? Powoli tak zaczynało to wyglądać. Gdy znów zbliżyła się wystarczająco blisko, ponownie powtórzył wyrobiony ruch. Uważajac, by nie spłoszyć ryby, uniósł łapę z wysuniętymi pazurami, by następnie zanurzyć ją w wodze w celu wyciągnięcia karasia na brzeg i uśmiercenia.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

A los dalej splatał mu figla, zupełnie jakby czerpał z tego przyjemność. Kocur po raz kolejny zamachnął się łapą, lecz zanim zdążył chwycić rybę, ta znowu mu odpłynęła, żeby zaraz powrócić na miejsce. Być może ze Srebrnej Skórki obserwował go Gwiezdny o specyficznym poczuciu humoru?

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 114-3=111/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +10 łowienie ryb

Sowi Zmierzch miał już ochotę uderzyć łapą w wodę by wyładować frustrację ale ostatecznie się powstrzymał i uspokoił nerwy kilkoma wdechami i wydechami. Dobra, ostatnie podejście. Jak teraz się nie uda to wraca do obozu. Ruszył dalej wzdłuż brzegu, szukając nowego miejsca do łowienia. W końcu ponownie się zatrzymał by po cichu podejść do brzegu, by nie rzucając cienia na taflę, bez żadnych gwałtownych ruchów usiąść w bezruchu i zanóżyć ogon w wodzie.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Sowi Zmierzch ponownie zmienił miejsce do łowienia, zanurzył koniuszek ogona w wodzie, czekał i... nic. Zdążyła minąć już chwila, lecz na razie żadna ryba nie śmiała się zbliżyć do kocura.

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 111/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +10 łowienie ryb

To łowienie najwyraźniej do najszczęśliwszych nie należało. No ale co? Siedział cicho i czekał dalej.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Sowa dalej czekał i czekał, aż wreszcie jakaś duża, nieostrożna ryba wreszcie zdecydowała się podpłynąć do jego ogona. Tym razem był to okoń, co dało się poznać po jego poprzecznych smugach i czerwonych płetwach.

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 111/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +10 łowienie ryb

O. Okoń. Fajnie.
Już z lekką rezygnacją ale nadal chcąc cokolwiek tego dnia złapać Sowa że skupieniem i z determinacją uniósł łapę z wysuniętymi pazurami, i szybkim ruchem sięgnął do wody, chcąc wyrzucić okonia na brzeg, by szybko go uśmiercić. Włożył w to jednak nieco więcej siły z uwagi na rozmiar ryby.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Zdaje się, że tym razem szczęście wreszcie się uśmiechnęło do Sowiego Zmierzchu. Kocurek doczekał się odpowiedniego momentu i z całej siły wziął zamach łapą, skutecznie wyrzucając ogromnego okonia na brzeg. Ten od razu zaczął się szarpać, próbując wrócić do wody, lecz wojownik mu na to nie pozwolił i szybko go uśmiercił. Co prawda, dostał przy tym ogonem w pysk, co trochę zabolało, ale poza tym nic mu się nie stało, a łowy można uznać za udane. Gratulacje!

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 111-4=107/125
· Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
· Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2], Pływanie [1], Łowienie ryb [2]
· Rozwinięte umiejętności: +10 łowienie ryb
· Zdobyte PD: 20 PD (okoń)

Sowi Zmierzch nie skłamałby mówiąc, że chciało mu się krzyczeć że szczęścia. Przynajmniej jedna. I to w dodatku duża. Najedzą się tym przynajmniej z dwa koty. Kocur przez moment myślał, czy nie próbować dalej, bo być może wróciło do niego szczęście ale z drugiej strony po tych porażkach nie miał już zbytnio siły tu siedzieć. No a poza tym musiał jeszcze dziś wieczorem iść na wyznaczony patrol łowiecki a lepiej jeszcze było przed tym chwilę odetchnąć. Ostatecznie więc złapał okonia i zaczął dreptać w stronę obozu.

//zt

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Chodzenie na spacerach po terenach klanu Rzeki robi się problematyczne, kiedy unika się terenów na samym ich środku. Połyskująca Tafla dość szybko się o tym przekonuje, kiedy próbuje chodzić po terenach Rzeki tak, żeby unikać Małych Grzbietów i Króliczych Brzuchów.

Racjonalnie rzecz biorąc, wie, że to głupie. Że to tylko miejsca, głupie, piaszczyste wydmy, które nie mają nad nią żadnej kontroli i żadnego wpływu na to, jakim jest kotem. Ale to tam ostatni raz poważnie rozmawiała z Brzaskiem, a potem i z Płotką, i od tego czasu ma wrażenie, że nad tym miejscem ciąży jakieś fatum. To głupie, ale boi się tam wracać.
Dlatego trzyma się bliżej granic, chowa się w lasach i za jeziorami, umawia się na treningi wszędzie, tylko nie tam, byleby jak najdłużej unikać pojawienia się w ich okolicy. Tego dnia jest podobnie - na miejsce za spacer wybiera sobie południowy brzeg Gładkiej Tafli. Miejsce zdaje się idealne - nie tylko jest daleko od przeklętych wydm, ale i może w nim być sama, bo jest na skraju terenów, więc raczej nie ma zbyt dużego prawdopodobieństwa, że trafi na kogokolwiek znajomego. Doskonale. Dokładnie tak, jak tego chce… prawda? Nikt nie będzie wchodził jej w paradę, więc ma czas na zajęcie się własnymi myślami, a tych, cóż, tylko przybywa.

Niedawno Mknący Nurt wybrał skład na wyprawę, na którą miał wziąć Sowi Zmierzch i Jaśminową Łapę. Niewiarygodne. Ciekawe, czy jej niedowiarka w końcu ogarnie, że nie zmyślała sobie tych bajeczek o Gwiezdnym Klanie, bo taką przyjemność sprawia jej wciskanie kitu, czy dalej będzie próbowała się bronić masową halucynacją i strachem kotów przed śmiercią, heh.
Poza tą nieco zabawną myślą, ma jednak wrażenie, że ta wyprawa powinna ją frustrować. Że oznacza, że przywódcą klanu Rzeki zostanie kot, o którym nic nie wie, i który nie mógł nawet, no nie wiem, przydzielić zamiennego mistrza Jaśminowej Łapie na czas jej choroby, choć teoretycznie powinien nadzorować treningi, a jego zastępcą - prawdopodobnie sam Sowi Zmierzch, skoro miał „zaszczyt” z nim iść i był jednym z nielicznych kotów w klanie Rzeki, które miały na koncie wytrenowanego terminatora. Sowi Zmierzch, który, choć nie może zarzucić mu nic konkretnego, wygląda jej na kolejną miękką pałę, która w żaden sposób nie odrobi tego, co nie pasuje jej w Mknącym Nurcie. Że to kolejna władza, która będzie popełniać te same, głupie błędy. Mało tego, do pilnowania obozu zostali wyznaczeni Płotkowy Potok i Blady Duch. Blady. Duch. O ile tego pierwszego jest jeszcze w stanie zrozumieć, to… Brzask? Poważnie? Ale nie jest nawet w stanie być zła o to, że najwyraźniej jest gorsza od Bladego Ducha. Boli ją tylko to, że znowu słyszy jego imię i imię Płotkowego Potoku. Ba, ma wrażenie, że w ogóle to wszystko powinno ją irytować i żenować, ale nieważne, jak nie próbuje być zła na Krzywą Gwiazdę, na Mknący Nurt, na Sowi Zmierzch czy kogokolwiek innego, kto bierze udział w sprawianiu, że w klanie Rzeki nic się nie zmieni, czuje tylko pustą obojętność. Bo, szczerze, co ją to wszystko obchodzi? Co ją obchodzi głupia władza, skoro, nawet gdyby klan Rzeki był najsensowniejszym, najlepszym klanem na świecie, nie zwróci jej to Migoczącej Iskry, nie przywróci relacji, jakie miała z rodzeństwem ani nie naprawi tego, co zepsuła z Płotką? Co ją to interesuje, skoro już dłużej nawet nie chce być zastępcą i nie chce naprawiać klanu Rzeki, ba, skoro nawet jej nie zależy na tym, żeby jej samej żyło się tu lepiej, bo, tak czy inaczej, ma zwyczajnie dość, bo to i tak nie ma sensu bez kotów, które w tym wszystkim interesowały ją najbardziej?
I ma dość. Jest wściekła, ale nie na żadnego z tych kotów, a na siebie. Za to, że tak długo goniła za czymś, co nigdy nie powinno stać się jej celem, po to, żeby wszystko skończyło się w ten sposób, ale jeszcze bardziej za to, że to kolejny księżyc, kiedy duma nie pozwala jej na poddanie się i odejście z klanu, ale jest za słaba i zbyt obojętna, żeby cokolwiek zmienić… i jest sama nad Gładką Taflą, przygotowując się mentalnie na powrót do obozu, gdzie po raz kolejny będzie wszystkich unikać i udawać, że nic się nie zmieniło.

księżyc

_________________

I GUESS TO YOU NOW I'M JUST A FACE IN THE CROWD
confront all the pain like a gift under the t r e e
oh please, I can't be who you need me to be
I grind in the sunshine, grind in the rain
SO REAL THAT I FEEL FAKE

last night i dreamt i still knew you

Gdy tylko w Oku Gór zaczęło się ocieplać, Sowi Zmierzch postanowił skorzystać z wolnej chwili oraz ciepłej pogody, by udać się na samotne łowienie ryb.
Jak to zazwyczaj w trakcie tej aktywności po cichu zbliżył się do brzegu i usiadł przy nim, starając się nie rzucać cienia ani nie ruszać się za bardzo. Zanurzył koniec ogona w wodzie, no i co? No i czekał.

//mg Gładka Tafla - Page 7 666622330

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

okolice rzek i jezior

Na razie zanurzenie ogona w wodzie nie przyniosło wyczekiwanych efektów; najwyraźniej chłód panujący po tej stronie gór nie zachęcał żadnej zwierzyny do aktywności. Wychodzi więc na to, że Sowi Zmierzch musi posiedzieć przy brzegu nieco dłużej by cokolwiek złapać.

Sowi Zmierzch: P: 4 | S: 23 | Z: 21 | Sz: 23 | O: 21 | HP: 135 | W: 125
● Ostre pazury | Sokoli wzrok | Ciamajda | Wątłe zdrowie
● Łowienie Ryb [2], Pływanie [1], Skradanie się [2], Tropienie [2], Wspinaczka [2]
● Zdobyte PD i rozwinięte umiejętności:

_________________

No co poradzić? Cierpliwość popłaca, jak to mówią. Sowi Zmierzch czekał więc dalej w kompletnej ciszy i bezruchu.

_________________

Polały się łzy me czyste, rzęsiste,

na me dzieciństwo sielskie, anielskie,

na moją młodość 　　　górną i durną,
na mój wiek męski, wiek klęski;
Polały się łzy me　　czyste, rzęsiste…

Starlight