Nowy terminator. Dlaczego Niedźwiedzia Gwiazda pomyślał, że danie jej terminatora podczas ceremonii to dobry pomysł? Że to dobry pomysł powierzyć jej nowego wychowanka i takie tam. Zawilec zaginęła i mimo wszystko dostała kogoś nowego? Dlaczego?
Kocica jednak stawiła się z samego rana. Nie zamierzała leniuchować tylko dlatego, że miała gorsze dni. Usiadła przy wyjściu z obozu i oczekiwała na pojawienie się swojej terminatorki. Krowia Łapa. Pasowało do niej. Miała podobne futerko do krów. Oby się tylko z temperamentu okazała się inna niż te zwierzęta.

Krowia łapa

Młoda dwu kolorowa samica, od rana była już na łapach! W końcu był to pierwszy taki ważny dla niej dzień, więc nie chciała go przespać, czyż nie? Krówka czyścili swe futro z nudów, pomimo że, było one już bardzo czyste, lecz ona dalej je myła. Młoda przestała, gdy usłyszał jakieś huki z polany obozu. Wyjrzała ona przez legowiska, i jej oczom rzuciła się odrazu jej ukochana mentora. "Aaa, o na Klan, to już? " Pisnelam ona w myślach, nie wiedziała , że będzie ona tak szybko już uczoną, ale nie narzekała. Chciała ona szybciej się wszystkiego nauczyć ni jej rodzeństwa, a jej celem jest nauka walki. Chce umieć tak walczyć, by pokonać swego przyjaciela- kiełkującą łapek jednym pazurem. Młoda terminatorka pobiegla w stronę swej mentorki, ledwo co wyhamowała! Prawie by się z nią uderzyła hah. Kocica się cofnęła do tyłu i powiedziała
-witaj pani mentorki! To już dziś życzymy trening? Czy dziś tereny, a moze zaznaczanie nich? -
Mrukneła z uśmiechem na mordę, nie chciała już się doczekać. Przez co jest tyle pytań

Jej terminatorka zaraz się pojawiła. Kocica odwróciła łeb w stronę nieuważnej kocicy i zmrużyła na nią ślepia. Przywitała się jedynie niemym skinięciem łba, zaraz jednak coś odburkując, coś, co chyba miało znaczyć "dzień dobry". Kocica wstała, po czym zaczęła iść przed siebie, nakazując drgnięciem ogona iść Krowiej Łapie w jej ślady.
Szałwia nie mówiła dzisiaj wiele, inni mogą pomyśleć, że miała ciernie w legowisku! Ale tak nie było. Wojowniczka raczej była po prostu zmęczona, a na pewno nie myślała o tym, że otrzyma jeszcze jakiegoś terminatora po zaginięciu Zawilcowej Łapy. Czasami srebrna kocica łapała się na tym, że rozglądała się dookoła w poszukiwaniu kolorowego futra jej młodziutkiej kuzynki. A w końcu miała już porzucić szukanie terminatorki. Westchnęła ciężko na samą tę myśl i spojrzała na koteczkę.
- Jesteśmy w Rysim Gąszczu. A zaczniemy dzisiaj od polowania. Powiedz mi, czy zasłyszałaś cokolwiek od starszych terminatorów? Czy nic nie wiesz? - nie spodziewała się wiele. W końcu Krowia Łapa była mianowana dopiero wczoraj i musiała paść zmęczona w legowisku terminatorów. Ale z jakiegoś powodu wojowniczka wolała się dopytać. Chociażby tak o - aby coś powiedzieć.

Krówka

Jasno-niebieskie oczy młodej samica patrzyły w oczy owiele większej od niej mentorki. W końcu to nie dziwne! Dzieliło ich naprawdę wiele księżyców różnicy i nie tylko, cały dzień można by było wymienić wiele różnic między nimi! Młoda terminatorka usiadła powoli przed mentorką, a swój ogon owinęła wokół swych lap, jednocześnie zakrywając swe przednie łapy pod puszysty ogonkiem. Jej oczy nadal patrzymy na pysk mentorki, bo czemu by nie? Chciała znać pysk kocicy,ktora będzie ją uczyła chodź by na pamiętać! Przez ciche przywitanie mentorki, odrazu na pysku młodej terminatork zawitał niemały uśmiech na jej pysku kierowany do mentorki, chciała jej pokazać odrazu zainteresowanie, oraz ciekawosc swymi treningami, lecz nie wiedziała jak to zrobić. Na zachowanie starszej kotki zrobiła się trochę niepewna, lecz jej uśmiech nadal nie znikał, lecz natomiast tego stylu jej głowy pojawiły się myśli na temat Szłwiowego życzenia. Mało żeczy słyszał na temat starszej kocicy, można by rzec że w ogólnie nic na jej temat nie słyszał. Ale czy to jest ważne? Kotka myślała o swej mentorki jak o miłej kotce, i że jest również bardzo energiczną Wojowniczką jak ona! I wiedziała że, jej myśli nigdy się nie myliły.
Młoda podniosła się i poszła za swą mentorką powoli, w końcu nie chciała nadepnąć jej na ogon, bo co mi ze sie stac? Młoda kotka nie chce nawet o tym myśleć! Samica sie trochę zmartwiła na widok swej mentorki, była taka dziwna. Pierwszy raz widziała, aby ktoś się tak zachowywał. Chciała się spytać o to co się dzieje, ale nie wiedziała jak. Można. Powiedzieć że, nawet się bała, przez co nic jie powiedziała.
-och tak! Słyszałam coś na ten temat od kiełkującej łapy! Nawet kiedyś mi pokazał pozycję do polowania, lecz nto było dawno i nie mam pojęcia czy nadal ją pamiętam.... Lecz zawsze można spróbować wszytsko od nowa, prawda?? -
Pisneła młoda terminatorka w odpowiedzi na słowa swej mentorki

Na chaotyczną odpowiedź koteczki wojowniczka podniosła jedynie brew i westchnęła cicho. Usiadła na trawie i owinęła kitę wokół własnych łap. Przez chwilę Szałwia milczała, dopiero po chwili zdobywając się na jakiekolwiek słowa.
- Od tego jest trening. Aby się uczyć. Ale skoro, jak to powiedziałaś, nie masz pojęcia czy pozycję łowiecką pamiętasz, ja ci powiem. Polega ona na tym, aby ugiąć łapy, delikatnie, tak, aby futro z brzucha nie dotykało trawy. Również musisz głowę oraz ogon zrównać z linią grzbietową. Również do zasad polowania jest to, aby iść pod wiatr i aby patrzeć pod swoje łapy, kiedy podchodzisz do zwierzyny. Ale powoli. Najpierw pokaż mi pozycję łowiecką, będę ciebie korygować - odparła na słowa swojej terminatorki, wbijając w tą zielone ślepia. Czekała na dalszy rozwój wydarzeń.

Krówka

Młoda kocica patrzyła na swą mentorke, nie tylko z zaciekawieniem, a także z wielkim zainteresowaniem jej słowami. Słuchała starszą wojowniczke uważnie, bo to w końcu od niej zależy, czy stanie się wielkim wojownikiem, czyż nie? Kocica Machała swoją głowa, w odpowiedzi na słowa starszej
-och dobrze Szałwiowe Życzenie! Już biorę się za pozycję -
Pisnela niekontrolowane. Odrazu przykucneła mała na ziemi, i zrobiła to, co jej mentora kazała. Ugieła ona łapy delikatnie, lecz nie tak, aby zaraz miała się położyć. Ogon zrównała z swoim grzbietem, a głowę po chwili również. Futro na brzuchu nie dotykało podłoża, czekała na krytykę mentorki, lub pochwalę

Kocica obserwowała dokładnie jak jej terminatorka się powoli składa do pozycji łowieckiej, na co jedynie skinęła łbem. Krowia Łapa będzie musiała jedynie poćwiczyć, bo w końcu nie wszystko się robi perfekcyjnie, a również praktyka czyni mistrza.
- Podnieś się delikatnie na łapach, jesteś za nisko. Przejdź się, ale tak, jak mówiłam. Zachowując zasady polowania. Już.
Wydała rozkaz i czekała na dalszy rozwój wydarzeń. Spojrzała się ku górze i sama sobie skinęła łbem. Dobrze. Czekała na ruch Krówki.

Krówka łapa
Gdy skończyła, spojrzała się na swoją mentorke z dość wyraźnym zapytaniem na pysku. Ale jej odpowiedź szybko przyszła. Dostała ona kolejne polecenie, co brzmiało jak rozkaz. Co również nie za bardzo spodobało się młodej krówce. Lecz bez żadnych słów, ani mrugnięc wykonała polecenie Szałwiowego Życzenia. Podniosła się Delikatnie na łapach, i po chwili przystąpiła do pierwszych kroków. Było to dla niej czymś nowym, czymś trudnijszym niż normalne chodzenie. Bądź co bądź, trzeba byłoby przyjąć jej, że wcale aż tak źle jej nie wychodzi. Przeszła się ona dość duży kawałek osób mentorki w pozycji łowieckie, po czym się zatrzymała

Zmarszczyłam delikatnie pysk, a zielone ślepia zwężyłam do malutkich szparek. Westchnęłam ciężko, spoglądając na terminatorkę. Podniosłam łapkę, aby przejechać nią po swoim pyszczku.
- Krowia Łapo, mówiłam o zasadach polowania. Nie szłaś pod wiatr, nie patrzyłaś pod łapy. Pamiętaj o tym - mruknęłam niemrawo, obserwując dokładnie kocicę. Wstałam i zaczęłam się rozglądać dookoła. Moje wibrysy zawibrowały i położyłam po sobie uszy.
- Przejdziemy do polowania. Do praktyki. Nigdy nie zobaczymy, czy faktycznie coś złapiesz, jeśli tego nie przetestujemy. Złap mi dwie zwierzyny, z dwóch gatunków. Czyli albo gryzoń i ptak, albo jakiś zając i gryzoń, rozumiesz? Będę stąd ciebie obserwować, do roboty.

Krówka

Koteczka szybko zareagowała przestraszeniem na słowa swej mentorki. Och czyli Wszystko źle wykonuje
- och przepraszamn cię Szałwiowe życzenie... Dziś nie za bardzo patrzę na to - Odpowiedziała ze skrucha w głosie
-będę o tym pamiętała na przyszłość, jeszcze raz przepraszam - Odpowiedziała na Rady swej mentorki, po czym odrazu spojrzał na swoją lewą łapę. W tym momencie była ona bardzo interesująca, ciekawa dla młodej terminatorki. Lecz jej interesowali się własną łapa, nie trwało zbyt długo. Gdyż jej mentorka przerwał myśli młodej kotki
- dobrze Szałwiowe życzenie, postaram się zrobić to jak najlepiej i jak tylko umiem! - Odpowoefziala energicznie, nie chcąc się przemówić mentorka. Choć to już miała na języku.. Bez żadnego słowa wstala i odeszła od miejsca, gdyż była z mentorką. Poszła w głąb lasu

- To patrz - mruknęłam twardo, marszcząc przy tym swoje brwi. Westchnęłam cicho i pokręciłam łbem. Przez chwilę milczałam, aby pomyśleć.
- Zwierzyna nie będzie patrzeć na to, czy przepraszasz. Ona walczy o życie, a ty masz zadbać o wyżywienie Klanu. Słowa nic ci nie dadzą - dodałam krytycznie, patrząc na Krowią Łapę z delikatnie zmrużonymi oczami. Wydmuchałam powietrze z nosa z delikatną irytacją, po czym zmrużyłam oczy.
- Oby - odparłam ostatecznie i przysiadłam na ziemi. Chciałam terminatorkę z tego miejsca obserwować, aby ocenić jej umiejętności. Jeszcze będziemy ćwiczyć. Nie pozwolę wypuścić spod swoich skrzydeł kogokolwiek, kto nie będzie dobrze wytrenowany.

Krówka 

Młoda kotka słysząc słowa swojej mentorki, trochę zrobiło jej się przykro. Lecz nie wiedziała dlaczego, w końcu starsza kotka nie powiedziała do krówka nix złego.. Ach tą krówka, bierze do siebie zbyt za bardzo 
-dobrze, to ja już pójdę - odzzekła mniejsza łaciata koteczka, i odrazu pobiegla w stronę drzew, zatrzymała się przed nimi. Zaczęła iść przed siebie, pod wiatr, próbując wyczuć zwierzynę

Krówka
Kocica zobaczyła przed sobą pióro. Ostrożnie je powąchała, i skala tego samego zapachu pod wiatr. Udało jej się znaleźć zapach zwierzyny. Był dość świeży, kocica szła powoli uważając na każdy drobny liście i gałęz by na nic przypadkiem nie nadepnąć

Krówka

Szła nadal uważając głupio na każdy kamyczek, wdychając powietrze przez przerwy. I to okazało sie być bardzo mądrym pomysłem! Zobaczyła przed sobą głusza, był on dość bardzo duży, mógłby być to niezła zwierzęna dla mentorki, a Klan byłby dumny, jakby udało jej się go złapać! Kotka nagle obudziła się z wyobrażeń, musiała się szybko obudzić, gdy chciała go szybko złapać! Szybko się podniosła i przyjęła pozycję Łowiecką. Również duży starając się aby każda łapa była idealnie ustawiona. Zad miała podniesiony do góry, a ogon nisko do domu, lecz tak aby nie szurala nim o podłoże, również brzuchem.

Krówka

Kotką zaczęła się zbliżać do ptaka, lecz ten ją zauważył! I nie daj boze zaczął od niej uciekać. Oj nie nie , kotką nie pozwoli na to, by otak od niej uciekł. Kotką szybko się zorjetiwala, i ruszyła pedał do niego. Wcześniej wybijając się w powietrze, by złapać ptaka w swoje łapy

Kotka ruszyła za większym ptakiem, jednak jej reakcja była za wolna, gdyż głuszec dalej biegł, a Krowiej Łapie nie udało się go dosięgnąć. Kocica mogła jeszcze ruszyć za ptakiem w pościg, może by go dogoniła, lecz...

Krowia Łapa:
• P: 1 | S: 13 | Z: 11 | Sz: 10 | O: 6 | HP: 100 | W: 95/100
• Króliczy słuch, psi węch, wątłe zdrowie, wrażliwa skóra

— Krowia Łapo! Wracaj! — ryknęłam po momencie, gdyż zauważyłam swój błąd. Zapomniałam terminatorce przekazać jednej z ważniejszych informacji, bez których żadne z polowań by się nie udało. Strzeliłam końcówką ogona zła na siebie. Dalsze polowanie bez tej informacji nie miało po prostu sensu. Poczekałam, aż terminatorka przyjdzie do mnie, a zaraz skinęłam jej łbem, aby usiadła.
— Popełniłaś kilka błędów, jeden z nich z mojej winy. Podczas polowania twoje ruchy mają być płynne. Masz patrzeć pod łapy, zapomniałaś o tym. Zad miałaś za wysoko podniesiony, a ogon za nisko. Nie szłaś też pod wiatr — mówiłam surowo, mrużąc oczy na biało-czarną terminatorkę. Podniosłam łapę, aby przejechać sobie nią po pysku. Musiałyśmy dużo trenować, aby Krowia Łapa wyszła na koty.
— Popełniłaś też błąd z niewiedzy. Zapomniałam ci przekazać jednej, ważnej zasady. Brzmi ona „mysz cię wyczuje, królik usłyszy, a ptak zobaczy”. Oznacza tyle, że gdy podchodzisz do gryzoni, gadów, płazów i kretów musisz przenieść ciężar na tylne łapy, aby zminimalizować drgania podłoża. Przy podchodzeniu do królika czy zająca musisz ściszyć i spłycić swój oddech. Przy podchodzeniu do ptaków musisz zatrzymywać się raz na jakiś czas, albo ukrywać się za drzewami czy innymi krzewami. Jeśli nie masz pytań, wracajmy do obozu — skończyłam mówić, aby zaraz wstać. Niech odpocznie, może wtedy polowania będą lepiej terminatorce szły. Będziemy ćwiczyć.

Krówka

Pomimo walki o zdobycz, jej się nie udało. Nie udało jej się złapać ptaka. To było bardzo przykre dla niej doświadczenie, gdyż pomimo staram i śliczna jakie w to włożylo. Jej się nie udało, przez co pojawiły się łzy w oczach młodej uczennicy. Miała ochotę usiąść i zacząć płakać, lecz nie mogła tego zrobić, gdyż odrazu uslyszala wołanie jej mentorki. O nie! Kotka szybko wytarła łapą łzy. I podeszła do swojej mentorki, która było dość.. Nawet bardzo niezadowolona. Kotka położyła po sobie uszy, po czym siadła na rozkaz swojej mentorki. Spojrzała na swoje łapy słuchając słów swej nauczycielki
- tak do myślałam się, i bardzo za rok przepraszam, ale się bardzo starałam! - odpowiedziała z łzami w oczach. Choć troszkę się zdziwiła, jak mentorka powiedziała że jedno z win x było jej winą...
- następnym razem postaram się zrobić to owiele lepiej, przysiegam-
Odpowiedziała opierając łzy z swojego pyska, i ciągnąc nosem
- dziękuję, i nie, nie mam już pytań. Wracajmy- powiedziała, po czym odrazu ruszyła za kotką do obozu