- PAWppwU - Wypluła na chwilę piórko na bok. - Papugujes mnie. Śmiejes się ze mnie???!!! ŚMIEJes się!!!!! !! - Mimo, że Jeż nie miała złych intencji, defensywna natura młodzika się odpaliła. Dzik wyprostowała się i najeżyła w oburzeniu. Mądrala. Nabijała się, a sama pewnie nie dałaby rady takiego piórka poskromić. Może jest duża i ma duże zęby i wogóle, ale jak Dzik podrośnie to będzie większa i będzie miała więksiejsze kły!!!!! !!

Kiedy została trącona przez terminatorkę uspokoiła się i wróciła do memłania piórka. - Nie. Nwie za duUze. - Powiedziała dumnie. Dla niej żadne piórko nie jest za duże. Ani piórko, ani kamyk, ani szyszka, aNI NIC!!!! Nie ma bestii której Dzik nie stawi czoła. Teraz 'bestiami' są piórka i listki, ale kiedy wyrośnie na wojownika żadna zwierzyna ani przeciwnik jej nie sprawią problemu. Tak Dzik widziała swoją świetlaną przyszłość.
- Ostze ząwbki. Zeby jak...m..Zweby jak wywrosne na wojowWmika, to będą ostwre i grozne. - Zmrużyła oczy i spojrzała na niebieską kotkę. - Ty jesteś duza. Jewsteś wojownikiem?? Jak mas na iwmiEę?? - Zjeżona Łapa nie była jakaś duża, no ale napewno nie była kociakiem, więc w oczach Dzik automatycznie musiała być wojownikiem.

Kotka memlała i mlaskała, i w ogóle była taka.. głupiutka i niezgrabna. Zachichotała pod nosem, słysząc kolejne trudy z wypowiadaniem słów małej dzik.
-Oh nie nie mała, spokojnie.- Zapewniła, delikatnie mrużąc oczy z niejakim ciepłem, jakim i ją matka darzyła jak była jeszcze taka malutka jak dzik.

Po pacnieciu kotka uspokoiła się; to dobrze. W końcu co Zjeżona Łapa zrobiłaby z podburzonym kociakiem, który później ganiałby ją i nie dawał świętego spokoju podczas odpoczynku na obozowej przestrzeni.
-Ah tak, tak, tak.. z pewnością, będziesz swietną wojowniczką.. jakikolwiek masz na imię mloda- Usmiech zmienił sie w nieco glupawy, a powiekszyl sie nawet gdy kotka stwierdziła, że Zjeżona Łapa jest wojowniczką. Ta jednak nie mogła jej okłamać, jakby to zrobił prawodpodobnie Wilcza Łapa.
-Zmartwie cię, ale nie jestem wojownikiem, jak ci się wydaje. Jestem terminatorem.. uczniem wojownika. Jestem Zjeżona Łapa, uczennica Konwaliowego Snu, naszego dumnego zastepcy- Uśmiech zmienił sie w taki dumny, z ukazanymi ząbkamki. No, Jeż mogła być dumna, że była uczennicą zastępcy.. a jeżeli dalej ich treningi będą tak dobrze szły, to kto wie, może i jeszcze parę księżyców i zostanie prawdziwą wojowniczką?

Cieszyła się, że niebieska terminatorka popierała jej zdanie co do świetności Dzik. Z faktami trudno się kłócić. - JEstem Dzi.. Zik!!!! !! - Obwieściła z dumą, zawsze tak robiła przedstawiając się. Jeszcze trudno jej było wymówić swoje imię lecz praktyka czyni mistrza.
Jasna kotka rozszerzyła oczy słysząc wszystkie trudne słowa wyskakujące z pyszczka jej rozmówczyni. Terminator, Zjeżona, uczennica, Konwaliowy.... To są dopiero łamańce językowe (przynajmniej dla kociaka).
- Niby Zjezona Łaapaa.... Ale na jakąś najezoną nie wyglądas. - Stwierdziła, a jej oczęta znów się zwężyły, lustrując terminatorkę. - A K o n w a l i o w y Sen to kto?? - Powoli i delikatnie wymawiała pierwszy człon jego imienia, aby jej się język nie potknął przy żadnej literce. Była wspominka o zastępcy, ale nic jej to słowo nie mówiło. Skoro Zjeżonej Łapie się tak cieszyła mordka mówiąc o nic to napewno musi być fajny.

Uśmiechnęła się delikatnie słysząc imię młodej kotki.
-Dzik.. twoje przyszłe imię będzie brzmiało świetnie, coś czuje- Uśmiechnęła się, wyobrażając sobie kotkę z imieniem Dziczej Łapy.. albo co lepsza, z imieniem wojowniczym, na przykład Dzicza Zawierucha! To dopiero było imię.. była ciekawa, jakie imię ją czeka w przyszłości. Jakie ojciec ma dla niej plany?
-Nie? to patrz..- Kotka z chichotem odwróciła się do małej dzik plecami. Jej niebieskie futro było krótkie, szorstkie i zjeżone do góry. Imię opisywało ją doskonale.. bynajmniej tak wydawało się młodej terminatorce.
-Konwaliowy Sen, to zastępca, Dziku. Zastępca to kot, który po śmierci, bądź odejściu przywódcy do starszyzny zajmie jego miejsce i zostanie nowym, przewodzącym klanem, kotem. Jest to bardzo ważna osobistość w klanie i należy traktować Konwalię z szacunkiem.- Wyjaśniła. Mimo, że sama miała nieco inny pogląd na zastępce, z racji bycia jej mentorem, tak dalej utrzymywała, że szacunek do niego to podstawa, a co dopiero jak wejdzie na miejsce Rozżarzonej Gwiazdy.. czego chciała uniknąć. Nie chciała, by jej ojciec zbyt szybko zmarł.

Mordka jej się wyszczerzyła słysząc słowa kotki, Dzik nie myślała jeszcze na swoim przyszłym imieniem. Hm. Kolejna rzecz, której będzie wyczekiwać.
Widząc stojące futro na plecach terminatorki, biało-brązowe kotka aż pozostawiła piórko i podniosła się na cztery łapy aby przyjrzeć bliżej. -WOOoaahhh!!!! !! Cyli jednak jesteś Zjezoną Łapą!!.. Hiihigighihi. - Zarechotała głupawo. Wystawiła łapkę, żeby dotknąć szorstkiej sierści przed nią. Ale jaja jak berety.

Słuchając lektury o roli zastępcy, kociak sięgnął po zmaltretowane piórko i z powrotem zaczął się w nie wgryzać. - MHllmm... Tto jak. Jak ty jemsteś ucc... Mlm. Uccenicą zastępcy to ty... ty tes będzies zastępcą.. potem??? - Spytała, memłając lotkę. Z objaśnienia niebieskiej kotki wyniosła, że zastępca to taki lepszy wojownik, taki zaraz po przywódcy. No, to pewnie każdy marzy żeby nim zostać i doświadczyć tego zasczytu. Woooowwwww...

-Oczywiście, że jestem Zjeżoną Łapą! Jedyś jeżyk, a teraz bam!- Nawet nie wzdrgnęła pod dotykiem młodej kotki, a jedynie obserwowała jej ekscytacje sprawdzenia sie imienia terminatorki. Po chwili dopiero wrocila do swojej pozycji, przodem do młodej dzik znowu pokładając się nieco przed nią, by wyrównać jej wysokością.

Zaśmiała się na głupiutkie stwierdzenie kotki o tym, że ona kiedyś zostanie zastępcą, skoro ją takowy szkoli.
-Nie. Zastępcą zostaje najbardziej zasłużony wojownik. Nie musi go szkolić poprzedni zastępca, bądź przywódca. To wszystko zależy od tego, kim jesteś wewnątrz siebie i jak postrzegają cie koty- Wytłumaczyła spokojnie, delikatnie przekręcając głowę.
-Pamiętaj.. jeżeli chcesz zostać kimś wielkim, musisz sobie na to zapracować. Ciężka praca prowadzi do sukcesu, a lenistwo do upadków. Jasne? Czyli jak zostaniesz terminatorem musisz słuchać uważnie swojego mentora i dobrze się uczyć. Bedziesz musiala szlifować swoje umiejetnosci na kazdym kroku- Delikatny, ciepły uśmiech zjawił się na pyszczku zjeżonej łapy. Cóż.. sama chciała kiedyś zostać zastępcą, a później wielką przywódczynią.. jednak strach o stracie ojca ją przybijał, bo w koncu by konwalia mogl zajac miejsce rozzarzonego, ten musi umrzec. Stracic zycia, badz przejsc do starszyzny. A sama musiala pierw osiagnac swoj pierwszy cel, czyli zostac wojowniczką o jakiej ten las jeszcze nie słyszał!

Słuchała pouczeń kotki przekręcając lotkę w łapkach. Nie lubiła jak jej inne koty moralizowały, szczególnie starsze a dotąd robiły to tylko one. Czuła jakby uważali, że nie zdaje sobie sprawy z oczywistych prawd, to wręcz obrażało jej dumę!!! !! Co prawda, jako kociak nie umiała tego uczucia jeszcze tak precyzyjnie opisać ale napewno umiała je, no cóż, poczuć. Czuła w kościach jak frustracja się w niej gotuje.
- MMwmMnnNNo pwrzeciez wiem!!! Jwak będe starsa to bede mogła robić co chse!!!ii i sje leniuchować ile chse!! a i tak bedzie ze mnie swuper wmojownik. - No i tyle w temacie, kropka. Z niecierpliwością wyczekiwała czasu, aż się będzie mogła krzątać swoimi ścieżkami. Czasami nawet zdarzało jej się rozmarzyć i fantazjować o tym jak to jest poza obozem czy z niego zwiać, ale nigdy ta ciekawość nie popchnęła jej jeszcze do ucieczki. Tak czy siak, nie musi jej nikt pouczać co jej wolno, a co nie i jak się ma zachowywać. Nie potrzebuje nad sobą mędrców dyktujących jej życie i jeszcze udowodni swoją niezależność.

Zmarszczyła pysk z parsknięciem. Był to śmiech.
-Leniuchować się? Ta, jeszcze co!- Skrytykowała postawę młodej koteczki śmiejąc się pod nosem. Szeroki uśmiech nie opuszczał terminatorki.
Widząc, jaką urazą dotknęła młodą klanowiczkę, z uśmiechem ale i z chytrością w oczach, niebieska koteczka wysunęła się do przodu, zabierając sprawnym ruchem pyska Dzik jej piórko, haha!
-Jak będziesz taaak leniuchować, to nie zdobędziesz swojego piórka! No dawaj, pokaż jaką dzielną wojowniczką chcesz zostać- Rzuciła dumnie trzymając lotkę w bialuśkich kiełkach.
Zielone oczka Zjeżonej Łapy błysnęły, jakby ze szczęścia. Błysk kocięcych lat, powrót do tego, co było .. no, już parę księżyców temu! Pamiętała, jak bawiła się z bratem.. o nie, nie, wróć! Jak dręczyli się nawzajem z wilkiem, doglądani przez Dzięcioł i Srokę jak banda mysich móżdżków. Koteczka poczęła podskakiwać i pląsać, wyginając się w najróżniejsze pozycje.. nie wiedziała w sumie dlaczego, jednak wydawało jej się, że to moze rozśmieszyć kotkę podczas tej próby poderwania jej z siadu.
Ogon koteczki drgał delikatnie na boki, gdy wpatrywała się w poczynania dzik.. no dawał mała, pokaż co potrafisz!

Chłop w szoku. Dzik aż się podniosła do siadu i siedziała tak na tyłku z mordką rozdziawioną w oszołomieniu. Ostatnie czego się spodziewała, to że honorowa terminatorka przed nią wyrwie jej z zębów jej cenne pióreczko. Bezczelna!!!!! !!!
Kiedy minęła fala zdziwienia i usłyszała jak Zjeżona rzuca jej wyzwanie, podniosła zadek w górę jak poparzona po czym zniżyła całe ciało, przygotowując się do naskoku. Teraz już nie chodziło o samo odzyskanie lotki, a obronienie własnej dumy. Końcówka jej ogona malowała w powietrzu szlaczki, latając na wszystkie strony.
Podkradła się dwa kroki i wypruła w stronę niebieskiej kotki, licząc, że uda jej się z biegu wyrwać piórko z zębów. No Dzik, czas się wykazać.