Buczyna

-Mhm..- mruknęła jedynie a gdy ten się oddalił powróciła do obozu. Miała nadzieję, że nic strasznego go nie spotka, lecz nawet jeśli, to walczyć i polować umie, no i nie odchodzi na zawsze.

/zt

_________________

***

Poranna Łapa wyszła w południe z ojcem na krótki spacer. Ślimaczy Ślad po czasie, postanowił wrócić się do obozu, jednakże Rosa postanowiła zostać w okolicy i powiedziała, że wróci później do obozu, bo chciała ponownie spróbować coś upolować i może nie zakończy się to tym razem na rozmowie z jakimś samotnikiem. Odczekała chwilę, po czym Rosa zaczęła się rozglądać po okolicy w poszukiwaniu zwierzyny, może nauczy się, jak się to robi na własną łapę... Oby tym razem tak...

// Lami mg!

_________________

she was fixing her face in a compact there was a terrible crash between her and the badge she spilled her purse and her bag

TYP TERENU: głębia lasu

Oby tym razem się nauczyła, lecz nie tak prędko i łatwo. Poranna Łapa jeżeli chciała nabyć łowieckie umiejętności i zabłysnąć na treningu przed Zamglonym Jeziorem to niestety musiała uzbroić się w cierpliwość. Krótki spacer z ojcem u boku na pewno jej nie pomógł, a prędzej na jej nieszczęście to odgonił zwierzynę, na którą właśnie chciała zapolować. Nic nie dolatywało do jej nosa, nic nie mogła wypatrzeć. Musiała po prostu iść przed siebie i liczyć na łut szczęścia.

PORANNA ŁAPA: P: 2 | S: 15 | Z: 15 | Sz: 14 | O: 12 | HP: 135 | W: 85
❖ cechy: wspinacz | ostre pazury | wątłe zdrowie | stępiony węch
❖ zdobyte PD:

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

Czy oczekiwała, że znajdzie coś za pierwszym razem? No... Może i tak, w głębi serca cieszyła się, że nie napotkała się na niczego ani na nikogo, a to drugie było dla niej o wiele ważniejsze, niż by się szło spodziewać! Nikomu nie opowiedziała o zajściu z burym samotnikiem, był to jej mały sekrecik. Pomiędzy nim a nią. Tak więc Poranna Łapa gnała dalej przed siebie, rozglądając się dookoła i wyostrzając węch i słuch.

_________________

she was fixing her face in a compact there was a terrible crash between her and the badge she spilled her purse and her bag

TYP TERENU: głębia lasu

Choć Poranna Łapa musiała się naszukać, w końcu jej oczom ukazały się...ślady? Tak. Czteropalczaste, ptasie stópki, odbite w miałkiej glebie prowadziły dalej w głąb Buczyny, zakręcając za jednym z pobliskich drzew. Ślady te były świeże, a ponadto unosiła się nad nimi słodkawa woń, napełniająca wnętrze pyska kotki śliną. Mogła kojarzyć ten zapach ze stosu i na pewno nie był to ślad drapieżnika bądź samotnika. Tych zaś woń przynosiła poczucie strachu, drażniła w nozdrza, o czym kotka miała już okazję się przekonać. Czy więc szylkretowa gromiaczka chciała zaryzykować pójściem w nieznane, by być może...zyskać coś w zamian?

PORANNA ŁAPA: P: 2 | S: 15 | Z: 15 | Sz: 14 | O: 12 | HP: 135 | W: 85
❖ cechy: wspinacz | ostre pazury | wątłe zdrowie | stępiony węch
❖ zdobyte PD:

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

Nigdy chyba nie zwracała aż tyle uwagi na swoje otoczenie i ku jej dziwieniu spostrzegła dziwne ślady! Przy pierwszych zatrzymała się i przyglądnęła się im uważnie, po czym szybko było jej stwierdzić, że to ptak - czyli ptak zobaczy. Przypomniała sobie tę wyliczankę w głowie. Zapach intrygował ją, chciała za nim podążyć, być w stanie upolować pliszkę. Tak więc instynktownie ugięła się na łapach i zrównała ogon z grzbietem. Wyostrzyła wzrok i ruszyła przed siebie, kryjąc się za kamieniami i uważając pod łapy, gotowa, aby złapać ptactwo!

_________________

she was fixing her face in a compact there was a terrible crash between her and the badge she spilled her purse and her bag

TYP TERENU: głębia lasu

Lecz ptakiem tym nie była pliszka, o której terminatorka myślała. Idąc za tropem, musiała trochę pokrążyć wśród drzew, trochę poszukać kolejnych wskazówek nim jej oczom ukazał się głuszec. Samica, bo to ją miała okazję spotkać Poranna Łapa, kroczyła dostojnym krokiem po odsłoniętym w głębi lasu miejscu. Taka...mini łączka się trafiła i ptaszysko postanowiło skorzystać z niej jak ze swojej jadłodajni. Zanurzało bowiem łeb wśród traw i szukało robaków, którymi mogłoby się pożywić. Ptak nie widział jeszcze kocicy. Miała więc szanse upolować go z zaskoczenia.

PORANNA ŁAPA: P: 2 | S: 15 | Z: 15 | Sz: 14 | O: 12 | HP: 135 | W: 85
❖ cechy: wspinacz | ostre pazury | wątłe zdrowie | stępiony węch
❖ zdobyte PD:

_________________

Forever runs away sometimes
It gets easier to let go
Remembering the times gone by
Pretending we were heroes in the lifeboat
Staying up till half past nine
Feeling like a stranger now that I'm gone

Terminatorka Zamglonego Jeziora się nieco machnęła... Może nawet i nieźle. Kryła się to za kamieniem, to za drzewem, wyczekując, aż ujrzy pliszkę, a u przed nią zobaczyła większego ptaka. Nastawiła uszy, utrzymując się na ugiętych łapach i zrównując ogon z grzbietem. Wargi uniosły się delikatnie. Na dodatek głuszec był zajęty! Ba, na pewno jej łatwo pójdzie! Poranna Łapa gnała przed siebie, próbując ukryć się w elementach otoczenia, to za krzaczkiem, to za większą kępą trawy, mając nadzieję, że zbliży się na tyle, aby móc skoczyć i złapać ptaszysko. Oczywiście, uważając na to, aby na nic nie nadepnąć!

_________________

she was fixing her face in a compact there was a terrible crash between her and the badge she spilled her purse and her bag

Starlight