Trening Wilczej Łapy

Wieczorem, tak jak obiecał i zapowiedział jeszcze później, czekał na swojego syna przy wyjściu z obozu. Pewno już przebierał łapami, by po raz pierwszy wyjść z więzienia i poznać wielki świat! Sam się nie mógł doczekać, dlatego jak tylko słońce zaczęło chylić się ku zachodowi, ruszył w stronę wyjścia, usiadł i czekał na przybycie swojego najnowszego podopiecznego. To nie będzie tylko trening, ale również zacieśnianie więzów między ojcem i synem!

Jak dobrze że trening miał odbyć się wieczorem bo w nocy nie mogłem spać! Było dziwnie. Cicho i w ogóle bez mamy. Najchętniej poszedłbym do niej ale nie chciałem żeby wszyscy się ze mnie śmiali! Na szczęście rano ją odwiedziłem i później zregenerowałem siły szybką drzemką gdy większość terminatorów było na swoich treningach.
Nie czyściłem specjalnie futerka, piszczke wszamałem przed drzemką więc mogłem iść na spotkanie z tatą z marszu.
- Hej tato! Jak było na tleningu z Dzięcioł? - spytałem na powitanie unosząc wysoko łapy przy każdym kroku. Już nie mogłem się doczekać!

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

I nie musiał długo czekać, aż zobaczył, jak jego syn się wyłania ze swojego legowiska! Podniósł się z miejsca, unosząc ogon do góry i witając go najpierw szerokim uśmiechem.
- Cześć Wilcza Łapo! Jak tam pierwsza noc i dzień w legowisku terminatorów? A na treningu z Dzięcioł było super! Dobrze sobie poradziła, ale teraz pewno śpi, bo trochę ją pomęczyłem! - powiedział z cichym chichotem, po czym spojrzał w kierunku wyjścia z obozu.
- Gotowy wyjść z obozu po raz pierwszy? - zadał pytanie, chociaż najpewniej było to tylko pytanie retoryczne. Oczywiście, że niebieski kocurek był! Inaczej by się tak szybko tu nie zjawił. Rudy przeszedł pierwszy przez wyjście, czekając po drugiej stronie na swojego terminatora, by następnie ruszyć w stronę terenów treningowych.
- Od czego chciałbyś zacząć? Walka, polowanie, może po prostu spacer po terenach i troszkę teorii? Mamy dużo możliwości i dużo czasu! - zapytał się, ciekaw, co Wilk wybierze na pierwszy ogień.

- Eee, no nie mogłem tloche spać... ale zlobiłem sobie dsemkę i jest okej. - odpowiedziałem uśmiechając się ciepło i wysuwając głowę na bok by spojrzeć na WYJŚCIE.
- NO JAHA! - podskoczyłem i ruszyłem od razu za tatą. - Hmm, walka lub polowanie są ważniejsze... a co jest najważniejsze? - spytałem idąc u jego boku i uważnie rozglądając się po całkiem nowej, nieznanej mi wcześniej części świata.

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

- Super! Czasem drzemki naprawdę ratują życie! Też sobie uciąłem taką małą pomiędzy treningami i innymi obowiązkami. Wiesz, takie doładowanie energii - powiedział z uśmiechem, ciesząc się, że Wilk zdążył złapać trochę snu. Nie chciał, żeby mu na treningu zaczął przysypiać!
- Hmm, obie umiejętności są bardzo ważne. Bo polowanie przynosi klanu jedzenie, ale dzięki walce możesz się obronić. Ale skoro wilki polują nocą... To może polowanko? - zaproponował, przy tym wchodząc z terminatorem głębiej w las. Nie dość, że już było ciemno, to jeszcze teraz gęste korony drzew całkiem przykrywały niebo.
- Pójdziemy na bardziej otwarty teren, bo w lesie to zaraz się zgubimy! Poza tym, to żadna frajda polować w całkowitej ciemności na samym początku. Jesteśmy teraz w Ciemnej Głuszy, to miejsce, w którym będziemy trenować. Są to jedne z najbezpieczniejszych terenów poza obozem, ale wiadomo, trzeba być ostrożnym. Pójdziemy... Do Omszałych Strażników i Ostre Grzbiety, to całkiem niedaleko - powiedział, a najpewniej Wilkowi te nazwy niczego nie mówiły. Prócz tego, że mogą być to nawet całkiem otwarte przestrzenie z niewielką ilością drzew. Skierował się w wyznaczonym kierunku.
- Jak myślisz, co jest najważniejsze w polowaniu? Jakie zasady trzeba zachować, żeby złapać zwierzynę?

- Ojej, ja to nie wiem jak ty to wszystko ogalniasz. Bycie psywódcą i jeszcze tleningi... ale po to masz zastępce, lacja? - Konwaliowy Sen też dostał nowego terminatora więc on również nie miał za dużo wolnego czasu pewnie...
- O, dobly pomysł! A gdzie byśmy musieli iść żeby spotkać wilka? - bo w sumie chciałbym zobaczyć na żywo zwierzę po którym mam imię... tak z bezpiecznej odległości! W sensie wiem że tata by mnie obronił bo jest silny i już takiego załatwił kiedyś więc... no i ma życia!
Kiwnąłem głową na plan taty, on się zna na terenach najlepiej.
- Noo tseba być cicho. - odpowiedziałem natychmiast, ale więcej pomysłów nie miałem. No bo co jeszcze?

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

- To prawda! Konwaliowy Sen bardzo mi pomaga w moich obowiązkach. Jako zastępca też kontroluje przebieg treningów i zdaje mi regularne raporty z tego, kto ukończył trening, jak idzie terminatorom i czy są jakieś problemy, które wymagają rozwiązania. No i jak byłem chory, to całkiem przejął obowiązki przywódcy na ten czas, więc teraz może troszkę odpocząć i w pełni skupić się na treningach - opowiedział, przy okazji wspominając o obowiązkach zastępcy. To nie była nowa wiedza, Konwalia w końcu sam przeprowadzał jedną z ceremonii i był jako reprezentant klanu na zgromadzeniu.
- O tak, to jest główna zasada polowania! Ale też trzeba przyjąć odpowiednią pozycję i dobrą strategię polowania. Każdy rodzaj zwierzyny wymaga odpowiedniego traktowania - odpowiedział, odchrząkując, by zacząć się wypowiadać dłużej na temat polowania.
- Przy tropieniu, trzeba wyostrzyć wszystkie zmysły. Zwierzyna jest sprytna i zwykle nie wydaje głośnych dźwięków, by nie przyciągnąć drapieżników, czyli nas. Trzeba uważnie słuchać, by wychwycić kroki zwierzyny spośród szumu liści i traw, węszyć, żeby złapać trop i oczywiście się rozglądać. Zwykle zwierzyna pojawia się w zasięgu wzroku, ale czasami trzeba dłużej iść jej śladami, by ją dopaść - opowiedział trochę o tropieniu i o tym, jak ważne są wszystkie zmysły przy tropieniu. To była najtrudniejsza część, bo jak nie dostrzeżesz zwierzyny, to nie masz szans do niej podejść.
- A przy podchodzeniu, trzeba być cicho, to nadrzędna zasada, ale też przyjąć odpowiednią pozycję. I odpowiednią strategię! Każdy rodzaj zwierzyny wymaga innego traktowania, najłatwiej jest to zapamiętać przez zasadę "zając cię usłyszy, ptak zobaczy a mysz wyczuje". Jak ją rozumiesz?

- A właśnie... mówiłeś wczolaj o nim, i o Bocianim Klekocie... co to znaczy napastować..? - spytałem nieco niepewnie. Chyba nigdy nie słyszałem wcześniej tego słowa a przez to nie rozumiałem wypowiedzi taty, i w sumie całej tej sytuacji z Bocianem.
- "Zając cię usłyszy, ptak zobaczy a mysz wyczuje" - powtórzyłem jakby chcąc sobie wbić do głowy to zdanie. - Noo psy zającach musisz być cicho... psy ptakach klyć się za dzewami na psykład, a mysz... mysz to chyba nie wiem.-

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

- Napastować to znaczy... Wyobraź sobie, że jeden z terminatorów chce się aż za bardzo zaprzyjaźnić. Cały czas cię zaczepia, chce się bawić, proponuje jakieś wspólne aktywności, ale ty go nie lubisz. Mówisz mu to, ale on nie przestaje, cały czas robi to samo i powtarza, że ci się odmieni za jakiś czas. I ty cały czas mu mówisz, żeby sobie poszedł, a on cały czas naciska, żeby mieć z tobą bardzo bliski kontakt. Chodzi za tobą jak cień i nie masz spokoju. To jest właśnie napastowanie i powoduje, że przestajesz czuć się bezpiecznie we własnym klanie, w obozie i w legowisku - odpowiedział, chwilę myśląc, jak ująć w słowa to, co myślał. Oczywiście pominął informacje, że napastowaniem może być niespełniona miłość czy też zupełnie inne, typowo zwierzęce pobudki. Na to był jeszcze trochę za młody. I chciał, żeby kocurek w pełni zrozumiał, co to znaczy i dlaczego to było złe.
- Czasami koty nie wiedzą, kiedy przestać, przez co osaczają drugiego kota tak, jak my będziemy łapać zwierzynę. Dlatego zawsze trzeba się liczyć ze zdaniem drugiej osoby i je szanować. Jak ktoś ci mówi, że nie ma ochoty na rozmowę, to warto odpuścić i poszukać innego towarzysza. Być może z czasem druga osoba się otworzy i zdobędziesz wtedy nowego przyjaciela - dodał jako morał, bo nigdy nie było za późno, żeby dzielić się dobrymi manierami w stosunku do innych kotów. Nigdy by nie podejrzewał Wilka o to, że celowo by robił komuś przykrość, ale wolał go uwrażliwić na cudze emocje zawczasu.
- Mhmm, przy myszy musisz bardzo delikatnie stawiać łapy, by nie wyczuła żadnych drgań ziemi. Przy każdej zwierzynie musisz ugiąć łapy tak, by nie szurać brzuchem, podchodzić do niej pod wiatr, zrównać ogon z linią grzbietu i uważać, na czym stajesz, by swoim krokiem nie spowodować hałasu. Przy zającach i królikach trzeba ściszyć i spłycić oddech, bo są tak czułe na dźwięki, że usłyszą nawet normalnie oddychającego kota. Przy gryzoniach, kretach, gadach i płazach trzeba przenieść ciężar na tylne łapy, by zminimalizować drgania ziemi. A przy ptakach tak, trzeba się chować za drzewami lub podchodzić do nich po łuku w kierunku ich pleców. Albo nieruchomieć, gdy na ciebie spojrzą, a nie masz się za czym ukryć - opowiedział trochę o tym, jak podchodzić do różnych rodzajów zwierzyn, dość szczegółowo, dlatego kątem oka zerknął na Wilka, czy nadąża z przyswajaniem wiedzy.
- Masz jakieś pytania? Chcesz spróbować najpierw na sucho przećwiczyć pozycję czy od razu chcesz się zabrać za polowanie?

Słuchałem uważnie wyjaśnień taty i ta odpowiedź nieco mnie zaskoczyła. - Bociani Klekot nie wydawał się... napastujący. I pses napastowanie kogoś można zostać zdegladowanym? - ta kara wydawała mi się dość wysoka jak na takie przewinienie... mnie siostry też czasem napastowały! I jest to wkurzające ale, no, nie wiem.
- Noo... ale ciężko się zapsyjaźnić jak ktoś nie chce lozmawiać. - stwierdziłem. Napastowanie było dziwne, bo ktoś może chyba przesadzać i kogoś oskarżyć o takie coś! I jak się wtedy z tego wytłumaczyć?
Wpatrywałem się w tatę z szeroko otwartymi oczami próbując wyłapać wszystkie te informacje... była masa zasad o których nie wiedziałem!
- Nieee, nie ma co, idziemy polować! - odparłem nie chcąc tracić czasu i ruszyłem przed siebie chcąc jak najszybciej coś złapać. Próbowałem iść na ugiętych łapach tak by mój brzuch nie szurał po ziemi i z ogonem zrównanym z linią grzbietu (ale jego końcówka drgała!) Kroki starałem się stawiać uważnie i pilnowałem by wiatr wiał mi w pyszczek.

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

- Jeśli kot może być potencjalnym zagrożeniem dla innych - może. A Bociania Łapa był napastujący tylko w stronę Jeżynowego Ciernia. Bocian też zaczął podważać autorytet Konwaliowego Snu, łamał nagminnie zakazy i kłamał mi w żywe oczy, że tego nie robił. I tak taka kara była łagodna, bo groziło mu wygnanie - powiedział, dzieląc się przypadkiem zdegradowanego wojownika. Może to nie brzmiało zbyt poważnie, ale jak kocur był oskarżony nawet o morderstwo przez niesubordynację do poleceń zastępcy, to grozić mu mogły większe konsekwencje.
- Też nie każdy chce się zaprzyjaźniać. Czasami kot nie chce mieć nowych przyjaciół lub w ogóle uważa, że ich nie potrzebuje, a jak widać, że się denerwuje, to warto odpuścić. Czasami też koty mają gorszy dzień, chcą spędzić trochę czasu samotnie lub są zmęczone, więc czasami warto spróbować zagadać za parę dni, ale nie narzucać swojej obecności - odpowiedział, chcąc trochę poszerzyć poglądy Wilka. Być może był jeszcze za młody na pełne zrozumienie takich spraw. Może przesadził z tym tematem? A być może pojmie, czemu nie warto tak robić.
- No i super! Powodzenia, będę niedaleko - powiedział z uśmiechem, puszczając syna przodem, by ruszyć w pewnej odległości od niego. Ukrywał swoją obecność poprzez zastosowanie pozycji łowieckiej i zachowywał taką odległość, by nie przeszkadzać Wilkowi, ale też patrzeć na jego postępy.

Tereny górskie, skaliste

Akurat oboje dotarli na tereny Omszałych Strażników. Chłodny wiatr lekko wiał Wilkowi w pysk, towarzysząc mu podczas jego pierwszego polowania. I terminator nie musiał długo szukać, bo do jego nosa dotarła smakowita woń zwierzyny, a potem zobaczył, jak niewielkie stworzenie wysuwa się spomiędzy szczeliny w dwóch kamieniach. Gryzoń był niewielki, o brązowym grzbiecie i nosie osadzonym na wydłużonym pysku, wąchał intensywnie powietrze w poszukiwaniu potencjalnych zagrożeń. W oczy rzucał się nie tylko ryjek, ale też duże stopy. Młody kocurek mógł czasami widywać takie stworzenie pośród myszy zgromadzonych na stosie.

Zastygłem w bezruchu gdy zauważyłem myszopodobne coś. Słaby jestem w rozróżnianiu zwierząt, ale co to było to już nie było ważne. Najważniejsze było żeby to coś upolować i posilić klan! Dlatego przeniosłem ciężar ciała na tylne łapy i zacząłem skradać się do gryzonia w pozycji łowieckiej (ugięte łapy, ogon zrównany z linią grzbietu i brzuch który nie szura o ziemię) uważałem też przy tym żeby wiatr wiał mi w pyszczek i żeby żadne gałązki pod moimi łapami nie narobiły hałasu.
Gdy byłem dostatecznie blisko skoczyłem z zamiarem zabicia mojej pierwszej zwierzyny.

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

Tereny górskie, skaliste

Pomimo czujności zwierzęcia, Wilcza Łapa zakradał się, jakby to nie było jego pierwsze polowanie! Gryzoń nawet nie zauważył obecności terminatora, dopóki na niego nie wyskoczył i nie zabił prędkim ruchem. I tak oto pierwsza zdobycz została złapana! Nic, tylko być dumnym!

Był naprawdę dumny z syna. Naprawdę świetnie się zakradł do zwierzyny i ją złapał, a on wyszedł z okolicznych kryjówek, z których obserwował swojego syna. Szeroki uśmiech i ciepłe ślepia wpatrzone były w terminatora.
- Gratulację, Wilcza Łapo! Twoja pierwsza zwierzyna, ryjówka. Teraz możesz ją zakopać piaskiem, by żaden inny drapieżnik ci jej nie ukradł, zapamiętać to miejsce i kontynuować polowanie - powiedział, a gdyby niebieski syn zdecydował się na kontynuację, wrócił do śledzenia młodego z bezpiecznej odległości.

Ciepłe i miękkie futerko tego małego stworzonka pomieszane z wyciekającą krwią było... dziwnym uczuciem na języku. Trzymając ryjówkę w pyszczku spojrzałem na tatę posyłając mu uśmiech i kiwając głową. Zakopałem ją tak jak nakazał i spytałem czy jest okej. Jeśli było, ruszyłem dalej w pozycji łowieckiej pod wiatr.

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

Rudzielec kiwnął głową na znak, że wszystko było super z zakopaną zwierzyną, pozwalając synowi ruszyć dalej. A on ruszył za nim, by kontrolować, czy wszystko będzie w porządku.

Tereny górskie, skaliste

Teraz Wilkowi trafiła się sztuka! Nieopodal wylądował wielki, czarny ptak z szarawym, potężnym dziobem. Najwidoczniej coś zobaczył smakowitego dla siebie na ziemi i po krótkim rozejrzeniu się, zaczął pałaszować, co jakiś czas czujnie lustrując wzrokiem okolicę. Na razie nie zauważył terminatora. No, taki ptaszor to na pewno wyzwanie, ale też jaka duma!

Łoo! Zastanowiłem się przez kilka uderzeń serca co muszę zrobić aby podkraść się do tego typu zwierzyny, przy okazji próbując sobie przypomnieć czy kiedykolwiek widziałem tego ptaka na stosie zwierzyny.
Tak jak poprzednio zacząłem skradac się w jego stronę (pod wiatr, na ugiętych łapach, z ogonem zrownanym z linią grzbietu) Starałem się zastygać w ruchu gdy czułem na sobie wzrok ofiary, i korzystać z naturalnych osłon. W ciszy i skupieniu uważając na to gdzie stawiam kroki. Gdy byłem dość blisko skoczyłem z zamiarem zabicia mojej drugiej już dziś ofriary.

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

Tereny górskie, skaliste

Wilk ponownie podszedł do zwierzyny, a gawron zaczął rozdziobywać swoje jedzenie tak ambitnie, że nawet nie zauważył podchodzącego terminatora. Gdy tylko podnosił wzrok, polujący zastygał i unikał tym samym wykrycia. Ptak się dowiedział o obecności łowcy dopiero wtedy, gdy zobaczył wyskakującego Wilka, na co się odwrócił i rozłożył skrzydła, ale nie zdołał odlecieć. Ale walczył dzielnie! Potężnym dziobem celował w oko terminatora, ale na jego szczęście trafił w czoło, wyrywając kępkę sierści i pozostawiając niewielkie zadrapanie. Sypały się pióra i kłaki, ale w końcu Wilkowi udało się wygrać i zabił walecznego ptaka, który skonał w jego śmiertelnym uścisku. Odgłosy walki pewno przegoniły większość spłoszonej zwierzyny, ale taki ptaszor na pewno dumnie będzie się prezentował na stosie zwierzyny!

Pfu! Puściłem po chwili swoją zdobycz i usiadłem kładąc swoją łapę na czoło. Z niezadowoloną miną masowałem chwilenmiejsce a gdy ojciec do mnie podszedł spojrzałem na niego błagalnie. - Będę miał chociaż wojowniczą bliznę? - dzięki takiej miałbym co opowiadać, i wyglądałbym groźniej!

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

Rudy podszedł do syna, mrużąc oczy spoglądając na jego rankę. Zaraz przestała krwawić, a zadrapanie było powierzchowne.
- Niee, nie wydaje mi się. Tylko lekko cię udziobał. Ale naprawdę dzielnie z nim walczyłeś! A na wojowniczą bliznę jeszcze trochę za wcześnie - powiedział z lekkim uśmiechem. A Wilkowi już się spieszyło do blizn i bitew! W sumie, czego mógł się spodziewać?
- Masz siłę dalej polować? - zapytał się, bo taka walka mogła wyczerpać siły terminatora, który dopiero co zaczął trening.

Sapnąłem pod nosem - Szkoda... ale dzięki - uniosłem kącik ust i wstałem otrzepując się z resztek walki. Tak jak przy poprzedniej zwierzynie przykryłem ją żeby ktoś inny jej nie podkradł. - Nie no... jeszcze splubujmy. - odparłem. Ja nie słabiak, nie mogę się tak szybko poddawać! Ruszyłem dalej w pozycji łowieckiej i pod wiatr z nadzieją że kolejne starcie będzie prostsze.

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

Starlight