Piołun obecnie jest małą puchatą kluseczką. Jego ciało intensywnie się rozwija i charakterystyczne cechy budowy nie są jeszcze na tyle rozwinięte, by były widoczne. Jest przeciętnych rozmiarów, jak na swój wiek, ale dość lekki, a jego kończyny są długie. Można też dostrzec, że sierść kocurka jest krótka: szara i pręgowana, ale znaczenia są przytłumione i nieco rozmyte - tygrysie pręgi są najbardziej widoczne na ogonie, nogach i barkach, a także na głowie, ale po bokach odznaczają się bardzo słabo. Sierść jest delikatnie ciemniejsza na pyszczku i w dolnych partiach nóg. Palce wszystkich czterech łap pokryte są białą sierścią, na piersi cienki pas bieli rozszerza się na mostku i brzuchu w dużą łatę, a na szyi w szeroki kołnierz, który jednak ogranicza się do spodniej części ciała. Na ciemnym pyszczku odznaczają się wyraźnie białe, długie i nastroszone wibrysy. Oczy kociaka są bystre i czujne, a uszy średniej wielkości, trójkątne i ruchliwe. Tęczówki nadal mają dziecięcą szaroniebieską barwę, która bardzo powoli przechodzi w jasny, żółty kolor.  

Ze względu na wczesny wiek, charakter kocurka nie jest jeszcze w pełni widoczny, ale już teraz widać, że nie jest najbardziej żywiołowym czy brawurowym z rodzeństwa. Nagłe dźwięki czy ruchy sprawiają, że kociak kuli uszy i odskakuje do tyłu, najczęściej by schować się za matką lub bardziej odważnymi braćmi i siostrami. Jest ciekawski, ale również cierpliwy - woli z bezpiecznej odległości obserwować nową rzecz, podczas gdy rówieśnicy już kręcą się wokół niej, obwąch*jąc; sam przystąpi do badania, gdy zobaczy, że najbardziej zapalczywym kociakom nic się nie stało. Jest całkiem niezły w przyjacielskich zapasach, ale niestety tylko z przeciwnikami mniejszej wagi. Próbuje wykorzystać swoją skoczność i zwinność dla własnej przewagi, ale musi się jeszcze wiele nauczyć. Wyjątkowo dobrze wychodzi mu natomiast wspinaczka na drzewa i skały.

Historia Piołuna dopiero się zaczyna. Urodził się w obozie Klanu Rzeki, w ciepłym i przytulnym gnieździe, do którego na razie ogranicza się jego świat. Nie zdążył poznać jeszcze nikogo poza swoją matką, Przepiórczą Łapą i czwórką rodzeństwa: Księżycem, Bluszcz, Perłą i Bławatek. Zdaje sobie sprawę, że w jego życiu brakuje, ojca, Gwoździa. Z tego, co mówiła mu matka, sądzi, że Gwóźdź to wiarołomny i niegodny zaufania kot. Mimo to czasem zastanawia się, czy nie byłoby dobrze go poznać, gdyby miał szansę.